Hoofdmenu

pijnlijk geluid

Gestart door tinekeh, juli 18, 2019, 12:00:39 PM

Vorige topic - Volgende topic

tinekeh

Geachte lezers,
Ik weet niet of mijn vraag hier wel thuis hoort maar ik probeer het:
Merels kunnen veel geluiden voortbrengen en over het algemeen "versta" ik die ook wel.
Er is echter een geluidje waarvan ik niet weet wat het betekent: een 1-tonig heel hoog piepje. Het klinkt hetzelfde als het gieren van de gierzwaluw en als de merel dit in mijn buurt doet, doet het zelfs pijn aan mijn oren, zo schel is het. De vogel blijft telkens een poosje zitten en zend herhaaldelijk dit piepje uit.
Weet iemand wat de merel met dit geluid bedoelt? Is het een contactroep richting jonge vogels? Deze merel heeft wel een nest.
Wat ik ook opmerk deze zomer dat de merels geen regenwormen uit het gazon halen (zitten te diep)  maar zich "volvreten" met grote naaktslakken. Zouden dan de jonge vogels van dit seizoen nog leren om ook pieren uit het gras te trekken? Het heeft natuurlijk te maken met de droogte.
Het zou leuk zijn als iemand antwoorden wist.
Vriendelijke groet,
Tineke

Oenanthe

Dag Tineke,

het is natuurlijk moeilijk om op basis van je beschrijving precies uit te maken welk geluid je bedoelt. Maar ik vermoed dat je de alarmroep van de merel bedoelt. Die is inderdaad heel hoog en schel omdat het op die manier erg moeilijk is precies te bepalen waar de vogel zit die het geluid maakt. De jongen in het nest, voor wie de merel dit geluid maakt, horen het echter even goed ala jij en ik en begrijpen het: er is alarm, hou je zo gedeisd mogelijk.

Wormen zoeken in het gazon hoeven merels niet te leren. Dat is een aangeboren handeling die ze automatisch verrichten. Het is nu erg droog maar dat komt bijna jaarlijks voor in deze tijd van het jaar. En toch halen merels de rest van het jaar de ene worm na de andere uit de grond. Dat komt met de generatie die nu opgroeit ook best in orde.
Veel succes allemaal,

Maarten Verrips

tinekeh

Dag Maarten,
Dank voor je reactie. Ik betwijfel of het om een alarmering gaat: als man merel deze piepjes laat horen zit hij op zijn gemak op de pergola, de rozenboog o.i.d. De piepjes klinken niet snel achter elkaar met met tussenpozen van enige seconden. Op een gegeven moment vliegt de merel dan op, stopt met dat gepiep en gaat over "tot de orde van de dag", gaat voedsel zoeken.
De schelle piepjes klinken zoals de kreten van de gierzwaluw, dezelfde toonhoogte. Er zijn veel mensen die die niet eens kunnen horen, zo hoog zijn ze.
Het geluid en de manier waarop ze geproduceerd worden lijken in de verste verte niet op het kabaal dat een merel maakt die alarm slaat.

Over die regenwormen: ook vorig jaar hadden we een zeer droge periode waarbij de wormen diep in de grond wegkropen. Dit jaar is het ook weer erg droog en gebeurt hetzelfde. Maar het hele jaar (!) heb ik de merels nog geen wormen uit het gazon zien halen en dat is echt uniek. En omdat dieren leren van hun ouders, en vogels dit al doen als ze nog in het ei zitten, vroeg ik mij af of de jongen van nu dit gedrag (pieren uit de grond trekken) niet ook moeten leren.
Maar goed, de tijd zal het leren. Deze dingen intrigeren mij als ik ze waarneem.
Vriendelijke groet,
Tineke

migratorius

Ik neem aan dat je deze roep bedoelt: https://www.xeno-canto.org/410821
Volgens mij is dat een contactroep die soms als een soort "voorzichtig" alarm gebruikt wordt (waarbij de rover niet gewaarschuwd wordt, in tegenstelling tot de bekende luide alarmroep). Dat is overigens mijn eigen interpretatie...

JanHein

tinekeh

Dag JanHein en Marleen,
Dank voor jullie reacties.
JanHein, dat is precies het geluid dat ik bedoel. Wat grappig dat dit online werd geplaatst.
Ik vermoedde ook dat het een soort contactroep is, te meer daar de merelman een nest met jongen heeft.
Raadsel opgelost, ik ben tevreden!
Groet, Tineke

tekenaar

ik heb eens een jonge merelman met de hand grootgebracht en die deed dit in zijn eerste zomer, het tweede jaar niet meer (later heb ik die los kunnen laten, ik heb hem anderhalf jaar als "huisvogel" gehad - toen was ik nog jong ... ) Ik denk niet dat het een alarmroep is maar ben niet zeker van de functie.
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

tinekeh

Dag Paul,
Ik heb inmiddels de merel heel goed in de gaten gehouden. Conclusie: de merelman piept inderdaad zo hoog bij het zien van een zwarte kat die verborgen in de border te slapen ligt. Dat beest had ik nog niet eerder gezien. De merel is er een die als volwassen man vanaf het begin van de winter al in onze tuin komt. Hij heeft een witte staartveer en wij noemen hem daarom Winnetou (niets geks is ons vreemd). Dit is dus al zijn tweede zomer. Van die witte veer is nog maar een streepje over, bij het ruien binnenkort zal het overblijfsel dus wel verdwijnen.
Een merel als huisvogel, zoiets leuks nog nooit gehoord over deze soort. Het heeft iets paradijselijks als een "wild dier" zo dicht bij je wil zijn. Mooie herinneringen zijn als parels aan een ketting.
Vriendelijke groet,
Tineke (Natuurfragmenten.nl)

tekenaar

#7
Indertijd ving ik af en toe gewonde vogels op. Ik kreeg via via van die "verlaten" merels, al dan niet eerst nog gegrepen door een kat. Die waren half verhongerd en gingen na een of twee dagen dood. Behalve eentje, die waarschijnlijk helemaal niet zo verlaten was als de vinder dacht. Die heb ik met speciaal voer voor insecten- en vruchteneters grootgebracht. Hij nieste in het begin veel, en daarom heb ik (in overleg met een dierenarts) een tijdje antibiotica gegeven. Het niezen ging over, maar dit leverde een witte band in zijn groeiende staart-en slagpennen op, vergelijkbaar met wat je bij sommige jonge kraaien ziet. Deze merel heb ik meer dan een jaar als handtamme vogel op mijn slaapkamer gehad. Hij lande op mijn hoofd of handen (merels zijn niet zindelijk ...) en badderde in een waterval die ik boven een aquarium had geconstrueerd. Merels gaan kennelijk instinctief voor lange en dunne "wormige" dingen, maar weten niet instinctief hoe een regenworm eruitziet. Altans, deze merel ging er steeds vandoor met mijn podloden en pennen, en pikte naar naadjes in kleding.

Het jaar erop heb ik hem verhuisd naar een voliere in de tuin. Hier begon hij zich al binnen enkele dagen als een wilde vogel te gedragen, alert naar gevaar en op zoek naar voedsel. Inmiddels wist hij uiteraard wat een regenworm was. Ik dacht erover hem los te laten, maar kon de beslissing niet nemen. Uiteindelijk nam hij die zelf, door langs mij heen te glippen door het deurtje toen ik voer bracht. Nog eenmaal nam hij een meelworm aan uit mijn handen, toen was hij weg. Hij was toen volledig doorgeruit en niet meer te onderscheiden van een wilde merelman. Achtergebleven zijn herinneringen en verbleekte vlekjes van de vogelpoep op de houten rugleuning van mijn bureaustoel, die nu, bijna 40 jaar later, nog altijd zichtbaar zijn ...
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

tinekeh

Prachtig verhaal, leuk dat je het deelde. Ik heb net de merel z'n dagelijkse rozijntjes gegeven. Zodra hij merkt dat ik op ben zit hij voor het raam en vliegt niet eens meer weg als ik naar buiten kom. Hij haalt bijna de rozijnen uit mijn hand. Ik geniet zeer van deze "vriendschap" (nou ja, het is natuurlijk een opportunist).
Nog veel mooie natuurbelevenissen toegewenst.
Groet, Tineke

OlivierO

Citaat van: tekenaar op juli 31, 2019, 00:31:27 AM
Achtergebleven zijn herinneringen en verbleekte vlekjes van de vogelpoep op de houten rugleuning van mijn bureaustoel, die nu, bijna 40 jaar later, nog altijd zichtbaar zijn ...

Hoe poëtisch, Paul!
Olivier Olyslaegers

Wil je een vraag stellen? Kijk dan eerst even hier.