Rietmaskerbij?

Gestart door JohanvantBosch, februari 11, 2019, 15:52:49 PM

Vorige topic - Volgende topic

JohanvantBosch

Ik denk hier een Rietmaskerbij vrouwtje van te kunnen maken. op basis van de tabel voor de vrouwtjes in het boek van Falk en Lewington. Met de jeugdbondstabel is het wat meer schipperen. Ik ben benieuwd of jullie deze determinatie kunnen bevestigen of dat toch meer voorzichtigheid geboden is.
Beestje is wel gevangen, maar niet verzameld.

Ik zou graag willen weten welke soort dit is
Het betreft deze waarneming
https://hollandseduinen.waarneming.nl/waarneming/view/167228978
Rietmaskerbij - Hylaeus pectoralis gezien op 2018-07-12 Hoek van Holland - Kapittelduinen
Foto's:










bij voorbaat dank Johan van 't Bosch

wilde

Een belangrijk determinatiekenmerk van de vrouwtjes is de zeer grove punctering van de onderkant van de mesopleuren. Dat is op foto 1 en 3 enigszins te zien. Ik heb er diverse vrouwtjes van gefotografeerd (ook mannetjes), maar de vrouwtjes hebben een zeer variabele koptekening. Daar heb je niets aan. Mijn vrouwtjes hebben bijna allemaal geheel zwarte tegulae. Ik heb er slechts eentje met een wazig plekje geel, maar zeker niet als bij dit exemplaar.
Tergiet 1 moet voor een derde deel aan de caudale kant ongepuncteerd zijn. Dat is lastig te zien, want alles glimt hier wat.
De basis van de scheen van poot 1 en 2 zou een gele vlek moeten hebben, maar die lijkt te missen. Twijfel dus.
Groet, Albert de Wilde
https://www.ahw.me

JohanvantBosch

Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Albert!
Die tegulae kleur was me al opgevallen op jouw foto's.
Het glimmende, in vergelijking met de andere tergieten, had ik opgevat als 'geen punctering'.
Dat kenmerk van scheen 1 en 2 kende ik niet.

Er gaat een vraagtekentje bij en ik ga dit jaar op zoek naar een mannetje.  O0

wilde

#3
Ik schreef eerder dat er bij een gefotografeerd vrouwtje (1 van totaal 8 stuks) een vage gele plek te zien was op de tegulae. Dat is een vergissing. Bij al mijn vrouwtjes zijn de tegulae geheel zwart. Wat ik gezien had betrof een mannetje, zie bijgaand, waarop ook de punctering van het mesopleuron goed te zien is. Die punctering is bij een man iets grover dan bij een vrouw, maar ook bij een vrouw goed te zien. Mannetjes zijn goed te herkennen aan de vorm van het kopmasker, vrouwtjes niet.
Groet, Albert de Wilde
https://www.ahw.me