In den geest Van Eli Heimans en Jacobus Pieter Thijsse.

Gestart door hb481219, augustus 20, 2018, 14:47:57 PM

Vorige topic - Volgende topic

hb481219

In den geest Van Eli Heimans en Jacobus Pieter Thijsse.

Den dag ontwaakte in laaghangende grijstinten. Een milde koelte na zovele warmtedagen kwam ons aangenaam over. En reeds den dag ervoor hadden wij plannen gemaakt om botanische tochten te maken in den nazomer. Geen grote gebieden ver uit den leefomgeving, maar den stad in den eersten plaats en daarna nog een buitengebied om onzen dag af te ronden. Den ochtend reeds vroeg omstreeks 6 uur begon met een eenvoudig ontbijt van brood met ei en heerlijken jonge Beemsterkaas en vervolgens een hand gefilterderden kop koffie. Gesterkt daardoor namen wij den ouden fiets. Geen breedsturig object dat dwingt om snelheid te maken, doch den Gazelle en Fongers dien rust en rechtopgaand fietsen vereisen. Stoer en zwaar, maar plechtig. En zo gingen wij den stad in. Niet den drukke handelsroute, maar den zijweggetjes die niet direct onder het beheer van den gemeente vallen. En o, wat is daar veel te zien. De mooie juli- en augustusgrassen. Als daar zijn het prachtige vingergras, straatliefdegras en den naaldaar. Ook soms onverwachte soorten als den laten guldenroede in vollen bloei en het klein kaasjeskruid langs den stoeprand. Voorbijgezien door de haastigen onrustigen samenleving.

Eerst bezochten wij den gridbult, die door beminde liefhebbers in beheer is genomen door helaas weinig betrokken minnaars der wilde flora. Voorheen was het een verlaten tennisbaan, die aan het zicht onttrokken was en enen zeer bijzondere flora en fauna opleverde, maar dien na een besluit van ene projectontwikkelaar prijsgegeven is aan lawaaierige sport- en spelgenoegens. Gelukkig is een deel ervan bewaard als ene opgeslagen hoop van grondmateriaal en kan dezen dispersiebult onzen omgeving nog rijkelijk bezaden met haren soorten waaronder het zeldzame duifkruid.

Onze fietstocht in allen rust bracht ons, nadat wij ene versnapering hadden gekocht bij den winkel Deen voor slechts enkele muntjes, aan den IJssel. Den IJssel. De luchten van Voerman waren er nog en het vee half in het water staand maakten het beeld compleet O, wonder dat het er nog is. Den rivier die het ritme bepaalt. Die je ontlast van zware beslommeringen en den geest opent voor ruimte en bezinning. Den horizonten. Zalk, Wilsum en Kampen. Den flora van den dijk. Het is er nog en den plaatjes van Jan Voerman jr. uit onzen zo zeer beminde  Verkadealbums, die ons voorheen naar buiten trokken om het te zien en te beleven. Het is er nog!! Wat een eerbied voor de Voermans. Den oude nevens den jonge. Die niet met ene flitsende camera op jacht gingen naar soorten, maar die den Scientia amabilis, de beminnelijken wetenschap, wisten vorm te geven in dien onvergetenlijken cultuur van verwondering en ijverigen en geduldigen handmatigen schilder-en tekenkunst. Je kunt er dankbaar voor zijn om iets van die schaduw te hebben meegekregen, die je altijd weer een bron van vreugde geeft als je het ziet en kunt beleven.

Is daarmee het verzamelen van gegevens en foto's in onzen snellen modernen tijd van minder waarde?? Volstrekt niet. Het maakt gaten in onwetendheid meer compleet en doet ook niet af aan verwondering, maar toch....Het is ter overweging


WimV



gbeersma

Han, het is erg leuk om weer eens wat van je te lezen.

Citaat van: WimV op augustus 20, 2018, 19:58:40 PM
Geweldig!! Boek gaan schrijven...

Dat heb ik je jaren geleden al eens aangeraden. Gelukkig hebben we samen al eens wat geschreven, over herbaria. Die artikelen zouden ook voor deze lezers interessant kunnen zijn. Misschien zijn daar mogelijkheden voor?
Vriendelijke groeten, Gerard Beersma

https://waarneming.nl/users/104779/photos/?

hb481219

#5
Ha vrienden. Je moet dit ook zien als een grap. Ik heb de tijd om me opnieuw te verdiepen in de verhalen van Heimans en Thijsse. Vaak 's avonds voor het slapen gaan. Kan dan enorm genieten van de verteltrant, die mij inderdaad vroeger jarenlang met trouwe schoolvriend en later bioloog, naar buiten trok om te beleven wat zij vertelden. "Door het Rietland".  Mijn eerste zonnedauw.!! Wat een beleving. En Kruiden Marie (Hei en Dennen geschreven door Heimans) die uitlegde over het "kleverig viooltje" bij Heino/Raalte. Thans Vetblad. En nu weer opnieuw. Het zijn natuurlijk gedateerde verhalen, maar toch ook weer tijdloos. En Thijsse was ook nuchter als het ging om cultuurtechniek. Zie bijv. "Onze grote rivieren". Hij bleef niet steken in nostalgie, maar trad wel op waar nodig(Naardermeer). In zijn/hun voetsporen gaan is altijd tweederangs, maar heerlijk om eens na te doen en ook weer werkelijk te beleven.
Ik denk ook aan "Zien is Kennen" van Mooij en Binsbergen en uit "Neerlands vogelleven" van Nol Binsbergen, die bijna, na uren geduld, verdronk in Het Twiske-moeras van Oostzaan/Landsmeer voor een foto van de....Waterral. En wat te denken van de prachtige illustraties van Rein Stuurman?? Herkenbaar?
Moeten we dit navolgen? Kunnen we dat nog? Ik denk het niet, maar wel : alles wat mobiel is: UIT!
vr gr Han

hb481219

Han, het is erg leuk om weer eens wat van je te lezen.
Citaat van: WimV op Vandaag om 19:58:40
Geweldig!! Boek gaan schrijven...
Dat heb ik je jaren geleden al eens aangeraden. Gelukkig hebben we samen al eens wat geschreven, over herbaria. Die artikelen zouden ook voor deze lezers interessant kunnen zijn. Misschien zijn daar mogelijkheden voor?

Hallo Gerard. Leuk idee om dat historische document van ons te plaatsen. Ik ga op zoek in mijn archief. Het moet ook staan in het Zwols Natuurtjidschrift en blad van KNNV-PWG Epe, maar wanneer was dat? Hoe heette de serie ook alweer?? Is het Forum de juiste plek voor zo'n serie van toch wel  3 artikelen of moet dat naar een zijtak van het systeem? Ik ga op zoek in "droge stof". hr groet han


Rien Ondersteijn

Inspirerend,contemplatief stuk Han !  :duim:
Sorry-is dit uit eigen pen[+ vriend] ontsproten ?
[omdat het zo oorspronkelijk klinkt.]
Groene groe[n]tjes.Rien.

hb481219

#8
Alles is eigen werk, Rien! Maar wel in de stijlvormen van toen. Bedankt voor je Duim. Mijn oude vriend is bioloog in ruste en woont in Duitsland, alwaar hij zich tijdens en na de VU heeft ingezet voor de ganzen. Zijn leven lang. Gepromoveerd daarop en nog steeds werkzaam voor jonge onderzoekers.
We zwierven vroeger, elk vrij moment door de Zaanse velden op vogeljacht met zelfgemaakte kijkertjes of later een oud krijgertje. Maakten schuilhutten van zeeaster (zilte bodem) en zagen al het gewriemel van de kleine steltlopertjes die in het slijk van de opgespoten terreinen(uit Noordzeekanaal) vooral in augustus van nabij bekeken konden worden. Onvergetelijk! Werkelijk onvergetelijk En alles zelf waargenomen en uitgezocht met de boeken van toen. Dat vergeet je nooit meer.
hr groet van Han

tekenaar

Citaat van: hb481219 op augustus 20, 2018, 20:59:25 PM
Kunnen we dat nog? Ik denk het niet, maar wel : alles wat mobiel is: UIT!

Natuurlijk kunnen we dit nog! Naar buiten gaan en met alle zintuigen op scherp genieten van alles wat op ons pad komt! En, met bijvoorbeeld waarneming.nl hebben we nu meer instrumenten dan ooit om namen te geven aan hetgeen we hebben gezien. Dat helpt enorm om het te onthouden. Bovendien kunnen we op waarneming zowaar een blik werpen in de notitieboekjes van duizenden gelijkgezinden ...
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/