Ik pik er even een paar soorten uit:
Nijlgans Alopochen eagyptiaca Ingeburgerd. Al sinds 17e eeuw gevestigde populaties buiten het oorspronkelijk verspreidingsgebied, in het Verenigd Koninkrijk. Vanaf eind 20e eeuw ook verspreiding op het Europese vasteland. Inmiddels algemeen in West- en Midden-Europa, ook kleine populaties in Zuid-Europa. Inheems in de Europese Unie, Donaudelta. ->
Bronnen: Lever (2005) & Blair et al. (2000)
Tot dusver geen negatieve effecten op inheemse flora & fauna. Na decennia (eeuwen!) van aanwezigheid ook niet meer te verwachten? ->
Bronnen: Gyimesi & Lensink (2010), Gyimesi & Lensink (2012), Lensink & Van den Berk (1996), Van Ommering & Verstrael (1987), Pieterse & Tamis (2005), Eikhoudt (1973)
Gyimesi & Lensink (2010) concluderen dat het niet nodig is de soort te beheren en/of te bestrijden. Enige motivatie om toch tot lokale bestrijding over te gaan is landbouwschade. Echter, ook deze is vrij gering. Vooral in vergelijking met de grotere Grauwe- en Grote Canadese Gans.
Mijns inziens: bij de Nijlgans geldt de negatieve publieke perceptie als de belangrijkste factor. Met name anekdotische verhalen over het agressieve karakter van de soort.
Dit hoort/moet nooit een reden zijn een soort te bestrijden!Amerikaanse Zeekreeft Homarus americanusRiekt naar economische motivaties. Verzoek van de Scandinavische landen om de import uit de Verenigde Staten en Canada terug te dringen, want de soort zou potentieel invasief kunnen zijn. Dit wordt gemotiveerd door de vangst van zo'n 30 exemplaren in zowel Britse als Scandinavische wateren (respectievelijk 1999-2008 & 1988-2011) en de mogelijke introductie van ziekten. Laatste stand van zaken is dat de EU de import toch blijft toestaan.
Zie: https://www.theguardian.com/environment/2016/mar/18/invasion-of-the-american-lobsters-sweden-asks-eu-for-help &
http://www.cbc.ca/news/canada/new-brunswick/sweden-north-american-lobster-invasive-species-1.3807068 &
http://www.theglobeandmail.com/news/national/eu-moves-closer-to-banning-north-american-lobsters/article31718062/Wasbeerhond Nyctereutes procyonoidesTot nog toe geen direct bewijs m.b.t. negatieve gevolgen voor de inheemse flora & fauna. Echter, geïsoleerde populaties van bv. amfibieën op eilanden zouden gevaar kunnen lopen. Deze relatie is er immers ook met inheemse predatoren. Met andere woorden, de isolatie/kwetsbaarheid van kleine populaties is hierin de belangrijkste factor en niet de predator. Eventueel bestrijding in de nabijheid van kwetsbare soorten en/of preventieve maatregelen zoals hekwerken. Ook de competitie met inheemse predatoren is niet significant.
Bronnen: o.a. Kauhala & Kowalczyk (2011), Baltrūnaitė (2010), Drygala & Zoller (2013), Mulder (2013).
Ook hier weer de invloed van lobbyisten (jacht & landbouw) en de over het algemeen negatieve publieke perceptie van 'roofdieren' zoals de inheemse Vos & Steenmarter en de uitheemse Wasbeer & Wasbeerhond.