Ik kan me eerlijk gezegd wel herkennen in beide opstellingen/reacties hierboven.
(1) Als buitenstaander in deze discussie komen Elmar's reacties verreweg het verstandigst op mij over. Zo zou iedereen zich op moeten stellen. Alleen, om je zo op te kunnen stellen, moet je in staat zijn afstand te bewaren tot de gestelde vraag (of de vragensteller). Dat is vaak moeilijk als je erg betrokken bent bij het onderwerp/subforum. Die betrokkenheid zorgt natuurlijk tegelijk ook vaak voor veel moois en waardevols.
(2) Ik kan me de irritatie van Koos in algemene zin zeer goed voorstellen (hoewel zeker niet in dit geval). Maar er zijn inderdaad mensen die gigantisch veel (slechte) foto's maken en daarbij keer op keer dit soort dumpgedrag vertonen en dan ook nog eens erg kort door de bocht zijn in hun vraagstelling. Daar zijn m.i. inderdaad wel grenzen aan (zie hieronder).
En hoe ben ik dan in dit alles, vraag ik me af? Het antwoord is: 95% van wat ik doe is vragen van anderen beantwoorden op het gebied waar ik iets van weet. Een enkele keer heb ik echter ook een bevlieging en maak ik een uitstapje naar een terrein waar ik niks van weet en ook nog niet eens weet of ik me er wel serieus in wil/zal gaan verdiepen. Ik heb afgelopen week bijv ca 100 soorten paddenstoelen gefotografeerd en wil daar eigenlijk de naam wel van weten (voorzover haalbaar vanaf foto). Ik wil dus het liefst 100 topics openen om mijn foto's te dumpen maar voel me door forumervaring tegelijk ook zeer bezwaard om daar serieuze paddenstoelenkenners mee te belasten. Alleen al vanwege het grote aantal determinatievragen, ga ik daar zeker de indruk wekken van een 'fotodumper met oppervlakkige kennis en interesse' die anderen instrumenteel gebruikt. Zo'n oordeel zou ik toch als zeer onterecht ervaren gezien alle tijd die ik steek in het beantwoorden van andermans vragen op mijn terrein, maar het lijkt bijna onontkoombaar.
M.a.w. het is volgens mij belangrijk dat we - voordat we iemand veroordelen - ons een aantal relativerende vragen stellen:
1. hoe was ik zelf toen ik begon?
2. hoe ben ik zelf als ik me op een volkomen nieuw terrein beweeg? mag ik aan nieuwe terreinen snuffelen zonder uitgebreide voorstudie? domme vragen stellen?
3. mag ik kort door de bocht zijn om namen bij veel plaatjes te scoren? als begin van een mogelijk ontluikende belangstelling?
Mijn antwoord zou zijn: ja, dat mag allemaal en dus mogen nieuwe mensen op de subforums waar ik actief ben zich van mij ook een tijd zo gedragen. Het enige waar ik moeite mee heb en waar voor mij de grens ligt, is bij mensen die forumbreed langdurig alleen maar komen halen en nooit iets brengen en die ook geen enkele ontwikkeling lijken door te maken. En om dat vast te kunnen stellen, zul je dus eerst iemands gedrag forumbreed moeten doorlichten. (Daar heb je dan wel een behoorlijke dagtaak aan.). Volgens mij zijn het er dan maar weinig.
Maar het omgekeerde komt ook voor: een té vergaande betrokkenheid. Er zijn specialisten/admins die hun subforum als hun persoonlijke 'eigendom' ervaren en zich opstellen als guru's die graag applaus krijgen bij geslaagde determinaties, zodat zij zich gesterkt voelen in hun eigen belangrijkheid en die ter bevestiging van hun grote persoonlijke kwaliteiten graag regelmatig gevierd worden door de actieve leden op dat subforum. Zij kunnen - wanneer zij zo nu en dan even 'ongesteld' zijn, een menselijke eigenschap - bij tijd en wijle ook 'streng', 'lomp' of 'kort door de bocht' reageren op nieuwelingen die zich in hun leerproces een foutje veroorloven (waarbij zij voor het gemak even vergeten welke domme fouten zij zelf enkele jaren geleden maakten). Deze admins denken dat zij op 'hun' subforum thuis zijn in hun eigen vriendenkring en vormen het subforum om tot hun eigen particuliere universum inclusief berichten over hun sexuele geaardheid, of ze al een partner hebben, welke reizen ze maken en overige hobbies (bijv cryptogrammen). Hoeveel dit er zijn weet ik niet, maar ik ken er één. Ik ga natuurlijk geen namen noemen.
Henk