Kernprobleem voor de kuifleeuwerik (zeker in Nederland ) is denk ik toch een steeds groter voedselgebrek door het gebrek aan ruderale, rommelige (bouw)terreinen met een grote insectenrijkdom en rijke flora.
Nederland wordt steeds klinischer en verzorgder in de steden en dorpen, maar ook in het agrarische gebied. In het agrarische gebied speelt daarbij vooral de intensivering, o.a. schaalvergroting, een grote rol.
Niet alleen kuifleeuweriken hebben hier last van. Het geldt ook voor soorten als ortolaan en grauwe gors, maar ook voor gewone(re), ooit veel talrijkere soorten als patrijs, steenuil, boerenzwaluw, veldleeuwerik, zwarte roodstaart en… huismus. Soorten als paapje en zomertortel zijn steeds meer beperkt tot de strikte natuurgebieden. Grote groepen vinken en gorzen op (half)braakliggende stoppelvelden zijn ook veel zeldzamer geworden. En de weidevogels blijven ook maar afnemen. Wat betreft de landbouw is agrarisch natuurbeheer nu totaal niet effectief omdat de eisen/ voorwaarden voor zaken als waterpeilen, maaidata en bemesting bij lange na niet strikt genoeg zijn om de negatieve populatietrends weer te doen keren.
Naar mijn mening is dit in grote delen van Europa één van de grootste problemen wat betreft vogels en hun bescherming. Het Europese gemeenschappelijke landbouwbeleid is echt desastreus voor vogels (en natuur in het algemeen) die gebonden zijn aan het landelijke gebied. Er zijn wel ideeën/ plannen voor verbetering (en wellicht is er soms al sprake van enige verbetering), maar stimulering van natuur- en landschapswaarden maakt nog altijd maar een zeer beperkt deel uit van het landbouwbeleid. Het aandeel weegt in ieder geval niet op tegen de subsidies (inkomenssteun) voor productieverhoging en landbouwverbetering.
Vooral in Oost-Europa, waar nog veel te behouden is, zal hierdoor vrees ik in de komende decennia helaas veel verloren gaan. Probleem voor veel vogelsoorten is daarbij dat ze vaak voor een groot deel gebonden zijn aan het landelijke gebied. Beschermde natuurgebieden bieden helaas niet of nauwelijks uitkomst en/ of zijn qua oppervlakte onvoldoende vertegenwoordigd. Veel soorten bevinden zich zodoende in een “wit gebied” en dreigen daarmee tussen wal en schip te belanden.