Inmiddels vliegt er weinig meer buiten voor Odofanaten en misschien is dit interessant voor de taxonomen onder jullie.
https://www.researchgate.net/publication/320170603_Molecular_taxonomy_of_the_Sympetrum_vulgatum_Odonata_Libellulidae_complex_in_the_West_Palaearctic (https://www.researchgate.net/publication/320170603_Molecular_taxonomy_of_the_Sympetrum_vulgatum_Odonata_Libellulidae_complex_in_the_West_Palaearctic)
Dit artikel kwam ik tegen waarin een Spaanse onderzoeksgroep via DNA probeert vast te stellen of er inderdaad ondersoorten zijn in de groep van Steenrode heidelibellen, Sympetrum vulgatum.
De vraag is kunnen ze onderscheid maken tussen:
Sympetrum vulgatum decoloratum (Bleke heidelibel)
Sympetrum vulgatum ibericum (ssp. ibericum) en
Sympetrum vulgatum vulgatum (ssp. vulgatum).
Nu lukt het mij nauwelijks op Sympetrum-soortniveau, maar als ik het artikel goed begrijp kunnen ze met 1 DNA base verschil (decoloratum) en 2 DNA base verschil (ibericum) onderscheid maken tussen de drie ondersoorten. Dus is hun conclusie om de opdeling in ondersoorten te behouden.
Het wordt wat ingewikkelder wanneer dit onderscheid maken niet lukt met een ander gen (ITS1) en er discussie is of 1 of 2 basen wel voldoende verschil is om van een ondersoort te kunnen spreken. Terug bij af dus.
Gr Hans
P.s. Onduidelijk voor mij is of "onze" Nederlandse Steenrode heide eigenlijk dus Sympetrum vulgatum vulgatum is.
Citaat van: jvanleeuwen op december 05, 2017, 10:07:11 AM
P.s. Onduidelijk voor mij is of "onze" Nederlandse Steenrode heide eigenlijk dus Sympetrum vulgatum vulgatum is.
Als die ondersoorten kloppen is onze inderdaad vulgatum vulgatum. Maar het geldt voor meer soorten, dat bij bestaan van zuidelijke of oostelijke ondersoorten onze de nominaat is, dus met eigenlijk een dubbele achternaam.
Ik vind n=2 voor decoloratum wel erg weinig. En bovendien uit Georgiƫ, wat ongeveer op de grens van het verspreidingsgebied ligt. Ietsje meer uit de kern van het verspreidingsgebied zou denk ik prettig zijn.
Het is inderdaad gebaseerd op erg weinig dieren maar de conclusie dat het geen verschillende soorten zijn is wel onderstreept.
Ze zijn morfologisch verschillend en er zijn vast kleine genetische verschillen, dat kun je ondersoorten of lokale kleurvormen noemen. Ik vind het allebei best, dat is geen fundamenteel verschil.
Voor de vraag of er genetische uitwisseling is wil je juist materiaal aan beide kanten van de grens tussen de twee vormen/ondersoorten.
Citaat van: grunsven op december 05, 2017, 11:33:56 AM
dat kun je ondersoorten of lokale kleurvormen noemen. Ik vind het allebei best, dat is geen fundamenteel verschil.
Is die vraag wel belangrijk als het gaat om
bescherming van de onder-soort ?
Er staat bij decoloratum "
It is believed to be significantly threatened".
Bij een kleurvariatie (door bv lokale temperaturen of andere omstandigheden) zou ik me er minder druk over maken.
Nog een vraagje: de genen die ze bestuderen hebben die iets met de kleuren (much paler) te maken of zijn die willekeurig gekozen?
Citaat van: jvanleeuwen op december 05, 2017, 12:12:08 PMNog een vraagje: de genen die ze bestuderen hebben die iets met de kleuren (much paler) te maken of zijn die willekeurig gekozen?
Nee, dit zijn typische "standaardgenen" die je snel kan onderzoeken. Dat er geen verschil wordt gevonden in het kern-DNA is ook te verwachten (dit muteert veel langzamer).
Dat kleurverschil kan bijvoorbeeld samenhangen met verschillende genen (bij vogels: Blue-winged Warbler vs. Golden-winged Warbler), maar ook met verschillende expressie van dezelfde genen (bij vogels: barmsijzen), maar daarvoor is een gedegen (d.w.z. duur) onderzoek nodig, niet zo'n barcode-artikeltje.
JanHein
Geringe COI variatie hoeft niet veel te betekenen (veel variatie overigens ook niet).
Vrijwel alle grote meeuwen op het gehele noordelijke halfrond zijn 1 grote warboel, terwijl ze met andere mtDNA stukjes zeer duidelijk verschillen.
Het is dan ook om deze reden dat barcode verhalen met slechts 1 klein stukje, altijd kritisch bekejen moeten worden, en m.i. ongeschikt zijn voor evt. taxonomische gevolgen.
Snel vergeten dit stukje....
Peter de Knijff
Hij mag op de stapel en als de stapel hoog genoeg is kijken we nog wel een keer.