Forum van Waarneming.nl

Diversen => Praat maar raak => Topic gestart door: KorHaan op augustus 20, 2011, 19:54:53 PM

Titel: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 20, 2011, 19:54:53 PM
Dag allen!

Ik vraag me af of ik de enige ben, maar feit is dat ik rare dingen heb meegemaakt als ik buiten loop vogels te kijken. Ik kan er onderhand een boek over volschrijven, maar ik beperk me ertoe om het een en ander in mijn strip Kor Haan weer te geven. Toch leek het me wel leuk, om te onderzoeken of anderen ook meemaken, wat mij overkomt. Vandaar mijn nieuwsgierigheid.

Tijd voor voorbeelden! ( En als je je afvraagt, of dit echt is gebeurd: ja, dit is echt gebeurd!)

Toen de Bovenmeent bij het Naardermeer (waar ik toen net dicht bij in de buurt kwam te wonen) van weiland werd omgevormd tot drasland/natuurgebied, met wisselende waterstanden, werd het gebied meteen mijn local patch. Er liep een kaarsrecht asfaltweggetje doorheen, halverwege aftakkend naar een pad dat 300 meter het gebied inliep. Dat liep toen dood. (Nu is het het bekende laarzenpad, dat het Naardermeer invoert.)
Vaak vond ik het fijn om dit pad in te lopen en helemaal achterin, waar het doodliep op prikkeldraad aan drie kanten, te gaan staan en af te wachten wat voor vogels er langs zouden komen.
DE EERSTE DE BESTE KEER dat ik daar stond, in de veronderstelling dat niemand mij zou komen storen, zag ik op het asfaltweggetje een vrachtwagen aan komen, een open wagen volgeladen met zand, die ter hoogte van het begin van het pad (waarvan ik aan het eind stond) afremde, stopte, en achteruit het pad begon in te rijden. Ik kon dit allemaal overzien vanaf mijn positie en dacht: wat gaat die doen?
De vrachtwagen reed dus het HELE EIND achteruit het pad af, stopte op 6 meter van mij en kiepte de HELE LADING ZAND op het pad. Binnen een minuut lag er een berg zand van drie meter hoog op mijn enige uitgangspunt van het pad, want ik werd verder omsloten door prikkeldraad en dras weiland. Op mijn geroep van: "Hé! Wat moet dat?!"  kreeg ik geen sjoegen, ik heb zelfs de chauffeur niet gezien, want die bleef de hele tijd in zijn cabine, hoewel hij mij in zijn spiegel gezien moet hebben. Vervolgens ging de laadklep weer omlaag en reed de vrachtwagen leeg het pad af en verdween over de asfaltweg uit het zicht.

Ik moest met mijn fiets - die ik veiligheidshalve had meegenomen, want ... ander verhaal, dat ik ook nog wel vertel ... -  door de zijkant van de berg zand ploegen om heelhuids op het pad erachter te komen.
Het was een rare gebeurtenis, en tot op de dag van vandaag vraag ik me af of de chauffeur mij nou niet gezien heeft, of gewoon zijn werk deed zonder te letten op bijkomstigheden als eenzame vogelaars die in de weg staan.

Dit is het eerste rare verhaal dat dus echt gebeurd is; ik ga graag verder met nog meer rare verhalen, over dingen die mij lijken te overkomen en die onderhand zo de spuigaten uitlopen, dat ik mij afvraag of toeval wel bestaat.
Hebben meer mensen dat, dan zou ik het graag horen, want nu denk ik dat ik niet helemaal normaal ben....

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 21, 2011, 20:47:10 PM
je bent blijkbaar de enige, Ronald..
toch maar een boek schrijven dan..  ;D
(ben natuurlijk ondertussen wel nieuwsgierig naar je andere belevenissen)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 22, 2011, 02:29:23 AM
Ja, André, misschien ben ik de enige... ;D

Nog maar één dan:

Tijdens een vogelmidweek op Schier had ik zin om aan zee te gaan zitten. Ik had net een weekend met 80 man en vrouw van onze vogelwerkgroep achter de rug en had behoefte aan nul gezelschap; de maandag tot de donderdag kon ik heerlijk in mijn uppie Schier verkennen.
Ik liep dus vanaf de Badweg het strand op, naar de vloedlijn. Ik koos een punt waar aan de noordwestkant een grote zandplaat begint, die verboden toegang is, met bord erbij. Hier liggen vaak zeehonden op. Rechts was het strand vrij, en ik wilde in die hoek gaan zitten om geen wandelaars voor mijn neus te hebben. Ik ontwaarde een Slechtvalk die vlak bij de vloedlijn een prooi zat te plukken, in de rustige hoek aan het begin van de zandplaat. Heel voorzichtig kon ik tot op 50 meter naderen, en ging zitten op een laag krukje. De Slechtvalk at gewoon door en ik kon hem een kwartier lang prachtig observeren. Ik had nog geen mens gezien, toen ik achter mij stemmen hoorde. Ik keek om, en er kwamen twee bejaarde kerels met zwarte opafietsen aanlopen, onderwijl luid kletsend. De Slechtvalk vloog weg. Ik was licht ontstemd, maar dacht, vooruit, het strand is voor iedereen, laat maar gaan. De twee ouden-van-dagen passeerden mij rechts zonder groeten, en liepen naar de vloedlijn, de zwarte fietsen met zich meevoerend. Nu begon ik nieuwsgierig te worden. Ze stalden de fietsen pal aan het water, vijftig meter voor mijn neus, maar dan ook echt precies voor mijn neus, en haalden elk een omvangrijk pakket onder de snelbinders vandaan. Het pakket werd ontvouwd en het bleken twee waadbroeken te zijn, compleet met laarzen. Ze begonnen de waadbroeken aan te trekken, onderwijl onverminderd doorkletsend, en sjorden de broeken tot borsthoogte op om ze daarna als een tuinbroek vast te gespen. Daarna liepen ze de zee in, gingen een meter of tien ver, tot hun middel, bleven staan (onderwijl onverminderd doorkletsend), en na 1 minuut kwamen ze terugwaden naar hun fietsen, trokken de waadbroeken uit, vouwden ze op, stopten ze onder de snelbinders, liepen zonder groeten (maar wel onverminderd doorkletsend) langs mij heen, terug naar vanwaar ze gekomen waren.
Ik bleef achter, en keek ze na.

Hadden ze die waadbroeken cadeau gekregen van hun vrouwen? En waarom stonden ze maar 1 minuut in zee, zonder verder iets te doen (afgezien van onverminderd ...etc...). Moesten die broeken getest worden op waterdichtheid? En waarom precies voor mijn neus, als het strand kilometers lang is en er verder geen sterveling te bekennen is? Want het strand was verder totaal verlaten.
Ik bleef nog een kleine anderhalf uur zitten, allerlei theorieën verzinnend, maar ik kwam er niet uit.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: nielsyese op augustus 22, 2011, 13:15:42 PM
Ik ben een keer toen ik door de bossen aan het struinen was, een vrijend stelletje tegenkomen in een droge sloot. Keken die even raar zeg.. (en ik ook) ;D ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 22, 2011, 13:49:38 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 22, 2011, 02:29:23 AM
Ja, André, misschien ben ik de enige... ;D
Ronald Sinoo

Echniet -> wat ik allemaal beleef! Jan Wolkers is er niets bij. Zoals:
Natuurreis op Borneo, de rivier op vanuit Sandoken. Het regende al een paar dagen niet, het reservoir van het kamp was leeg, er werd ons afgeraden om in de rivier te zwemmen en iedereen begon al lekker te meuren. Totdat er een wolkbreuk kwam en ik vanuit de lodge met de verrekijker zag dat er een dikke verfrissende waterstraal uit de dakgoot van onze hut kletterde en ik dacht "ach iedereen zit bij de lodge te schuilen, ik ga lekker bij onze hut een buitendouche nemen". Door de regen erheen gesprint, met beslagen brilglazen (+6) uit alle kleding gesprongen en lekker onder de koude douche. Heerlijk! Alleen een stukje zeep ontbrak nog. Ik dus poedelnaakt en kletsnat onze hut in zonder mijn bril en terwijl ik al druipende de zeep zocht en met textiel en andere dingen aan het slingeren was dacht ik nog "wat heeft ze de bagage raar neergezet? Waarom verplaatst ze dat nu, zo kan ik gvd toch niets vinden!". Totdat het kwartje viel... ik stond naakt en druipend bij iemand anders in de hut met hun spullen te gooien... Gelukkig was er niemand thuis (leg dat maar eens uit ter plekke) en heb ik ze later verteld wat er gebeurd was, ze konden er wel om lachen...  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 22, 2011, 14:02:34 PM
Deze is zo sterk dat je hem niet gelooft:
Motorvakantie voormalig Yoegoslavië, Kres. Op terugreis naar het vaste land 's ochtends nog even wezen waarnemen op de oever van het zoetwaterbekken. Mijn rücksack op het keienstrandje gegooid en wat rondgelopen totdat ik ontdekte dat het er wemelde van de tarantula's (de echte dikkerds, zo groot als een muis) en dus gehaast mijn spullen weer pakte en snel de steile helling terug omhoog klom naar de motor. 's Middags op de camping op het vaste land kwam er dus zo'n jongen plots uit mijn bagage tevoorschijn. Hij verdween uit zicht tussen mijn blote voeten en ik ben nog nooit zo snel uit mijn broek gesprongen! Toen ik hem (haar eigenlijk) weer zag greep ik een tijdschrift waar ik 'r op liet lopen en gooide haar met een grote slingerworp over de tent van de buren heen... De andere ochtend zat onze Engelse buurman met een dikke voet omhoog op zijn strandstoeltje. Zijn overbuurman vroeg wat er gebeurd was. "Well..., last night a large spider bit me in my foot"...
fluitfluit...  :angel:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 22, 2011, 15:05:03 PM
Citaat van: nielsyese op augustus 22, 2011, 13:15:42 PM
Ik ben een keer toen ik door de bossen aan het struinen was, een vrijend stelletje tegenkomen in een droge sloot. Keken die even raar zeg.. (en ik ook) ;D ;D

Haha!
Dat is me als jongetje van twaalf ook wel eens overkomen, ik was met een vriendje krieken aan het schieten op de hei, en we werden op dit tafereeltje getrakteerd. We zijn als een speer naar huis gehold om de verrekijker van zijn pa te halen. Daarna nog het hitsige wild kunnen observeren tot ze ons in de gaten kregen. Toen weer hollen. We holden wat af in die tijd, nu ik er over nadenk. Hahaha.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 22, 2011, 15:24:58 PM
 :duim:

Twee geweldige verhalen, Bart! Heel raar! Hahaha!
Ik hou niet van spinnen, zeker niet als ze bijten. Ik ben op stage voor mijn studie ook een half jaar naar de tropen geweest, dan wen je wel aan de schrikbarend grote spinnen en schorpioenen. Wel klopte ik - toen ik eenmaal terug was - nog maandenlang mijn schoenen uit voor ik ze aantrok. Zo sterk was de macht der gewoonte geworden.
Er schiet me nu weer een leuk verhaal uit die tijd te binnen, medium-raar, maar wel spannend. Als ik even tijd heb komt het erop hier.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Jarinka op augustus 22, 2011, 16:29:08 PM
Haha, geniale verhalen!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: HPM op augustus 22, 2011, 17:02:45 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 22, 2011, 15:05:03 PM
Citaat van: nielsyese op augustus 22, 2011, 13:15:42 PM
Ik ben een keer toen ik door de bossen aan het struinen was, een vrijend stelletje tegenkomen in een droge sloot. Keken die even raar zeg.. (en ik ook) ;D ;D

Haha!
Dat is me als jongetje van twaalf ook wel eens overkomen, ik was met een vriendje krieken aan het schieten op de hei, en we werden op dit tafereeltje getrakteerd. We zijn als een speer naar huis gehold om de verrekijker van zijn pa te halen. Daarna nog het hitsige wild kunnen observeren tot ze ons in de gaten kregen. Toen weer hollen. We holden wat af in die tijd, nu ik er over nadenk. Hahaha.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo

Wegens plotseling noodweer rende ik eens dwars door de duinen naar een schuilplaats en onderweg in een duinpannetje ...
Wat me vooral is bijgebleven zijn de hagelstenen die daar van een blote kont afstuiterden. Een verrekijker was daar niet voor nodig.  Het zou leuk zijn om de andere kant van het verhaal te horen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 22, 2011, 17:50:19 PM
Citaat van: HPM op augustus 22, 2011, 17:02:45 PM
Het zou leuk zijn om de andere kant van het verhaal te horen.

Die kan ik zo voor je in mekaar draaien maar daar heb ik eerst wat meer informatie voor nodig... Degene met de hagelputjes in de lak, was dat een (adult?) mannetje of een wijfje?  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: HPM op augustus 22, 2011, 17:58:53 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 22, 2011, 17:50:19 PM
Citaat van: HPM op augustus 22, 2011, 17:02:45 PM
Het zou leuk zijn om de andere kant van het verhaal te horen.

Die kan ik zo voor je in mekaar draaien maar daar heb ik eerst wat meer informatie voor nodig... Degene met de hagelputjes in de lak, was dat een (adult?) mannetje of een wijfje?  ;D

Een subadult mannetje missionaris.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 22, 2011, 19:11:27 PM
Citaat van: HPM op augustus 22, 2011, 17:58:53 PM
Een subadult mannetje missionaris.

Oephfwergh!, dat was zelfs in mijn "andere" belevingswereld nog niet als optie naar boven gekomen. Ik stop met fantaseren!

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 22, 2011, 20:14:54 PM
oja, stelletje... heb ik ook eens gehad..

Tegen de avondschemer een wandelingetje met de hond. Eerst langs de bosrand en dan het bos nog even in. Ik loop op m,n dooie gemakkie en de hond snuffelt wat naar konijnen. Dan opeens beweging voor me. Een jongen schiet het bospad over, grijpt iets en rent terug. Ik twijfel doorlopen of terug. Ach wat, doorlopen. Als ik bij het stelletje ben (want dat was het) staan ze verwoed vanalles dicht te knopen. Ik loop langs en zeg in het voorbijgaan: 'Wel even op teken controleren vanavond..' Tja, wat moet je anders zeggen; hun goeie avond had ik al verpest  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 03:48:11 AM
Je bent een zorgzaam mens, André; ik zou niet weten wat ik gezegd zou hebben  ;D

Tussendoor even een medium-raar verhaal, zoals ik beloofd had.

Ivoorkust, lang geleden, waar ik als westers studentje het regenwoud mocht verkennen. (Dit wordt niet het verhaal over de chimpansees, want dat heb ik al elders verteld.)
We werkten met zijn tweeën, mijn toenmalige vriendin en ik, vanuit een kampement met stenen huisjes op een grote open plek, een grasveld, in het Taï-reservaat in het westen van Ivoorkust. Het was zelfs een Nationaal Park, 330.000 hectare ongeschonden regenwoud. Vandaar uit gingen we het bos in om te werken.
Veel dieper in het bos was een bivak opgezet, dat regelmatig door onderzoekers werd gebruikt. Een simpel, groot zeil was horizontaal tussen de bomen gespannen, er onder een primitief gasfornuis, twee banken, een tafel. Hangmatten om in te slapen. Meer was het niet, dat bivak.
Wij tweeën mochten er een week bivakkeren. We werden door onze mentor met de Toyota Landcruiser over een hobbelweggetje gebracht naar wat leek op iets van een pad, het bos in. Twintig minuten lopen vanaf de afzetplek bevond zich het bivak. Bepakt en bezakt met voorraden sjouwden we het pad op en af (het regenwoud is licht heuvelachtig, wel overal bomen en op de laagste punten struikgewas met zompige grond. Af en toe kom je daar een tunneltje in tegen, aan de sporen in de modder zie je dat buffel, dwergnijlpaard en olifant de makers zijn. We bereikten het bivak, pakten wat spullen uit en gingen de omgeving verkennen. Het idee, dat je uren verwijderd bent van de bewoonde wereld, is zowel geweldig als onrustbarend. Want je bent op jezelf aangewezen, mocht er iets gebeuren.

Die eerste nacht gebeurde er dus iets.

We hadden tot een uur of tien bij de olielamp gezeten, en gelezen. Ik was bezig geweest notities uit te werken, maar het lamplicht lokte een zwerm insekten aan, motten en bidsprinkhanen van bizarre omvang, die ik herhaaldelijk van mijn blaadjes moest vegen, dat ik het maar opgaf. We kropen in onze hangmatten, de lamp ging uit, en ik lag een hele tijd te luisteren naar bush-baby's, een halfaapje dat  klinkt als een huilende baby. Ook klonk er regelmatig gekraak, geritsel en geruis, en ik vroeg me af wat er allemaal rondspookte in de duisternis. Je zag geen hand voor ogen. Ik lag knus ingekapseld in mijn hangmat, met klamboe tegen de muggen, toen me opviel dat het begon te regenen. Tikken op de dode bladeren, die overal een bodembedekkende laag vormen. Ik luisterde naar de regen, tot me iets opviel. Op het tentzeil boven me klonken geen tikken. Ook leek het getik heviger te worden, en alleen van de linkerkant van het bivak te komen. Ik kreeg een voorgevoel, en pakte mijn zaklamp die ik bij me had gestoken, trok de klamboe los en klikte de lamp aan. Een meter onder me zag ik in de lichtkring een krioelende massa mieren. Ze waren klein en rood, en zwermden door elkaar, wat een tikkend geluid maakte, dat ik dus ten onrechte voor regen had gehouden. Een zwerm trekmieren in het bivak, allerlei gedachten gingen door mijn hoofd. Dat die beesten als ze zwermen, op zoek zijn naar voedsel, en dat ze alles eten wat ze te pakken kunnen krijgen. Onmogelijk te zeggen hoeveel het er waren, maar zwermen van twee miljoen exemplaren schijnen voor te komen. Een paar honderdduizend is gebruikelijk, maar dat interesseerde me op dat moment niet. Ik probeerde me te herinneren, wat de andere onderzoekers over trekmieren hadden verteld, en wat te doen als ze je bivak overvallen. Je moest dan als de sodemieter de hangmat uit, op tafel klimmen en rond de vier poten flink wat petroleum gieten. Daarna was het een kwestie van afwachten tot het hele circus voorbij was. Ik riep naar mijn vriendin: "Trekmieren! We moeten eruit! Tafel! Snel!" ( Waarschijnlijk aangelengd met kreten als ogottegottegot, j****mina, namen van ziektes.) Ik sprong eruit, in het tapijt mieren, en ze beten meteen. Ze bijten heel pijnlijk, en ze zijn snel ook, binnen drie seconden voelde ik ze al in mijn bovenbenen steken. Al wrijvend en rondhopsend begaven wij ons pijlsnel naar de ruwhouten tafel, klommen erop en ik riep: "Waar is de *&^*  petroleum?! " De jerrycan met lampolie stond - herinnerden wij ons - nog op de plaats waar we met de auto waren afgezet. We hadden geen handen meer vrij gehad om die ook mee te nemen, en zouden hem later wel ophalen. Helemaal vergeten. We gooiden alles wat nog resteerde in de olielamp rondom de poten van de tafel, maar hadden al gauw in de gaten dat het zo weinig was, dat het geen hongerig leger trekmieren zou tegenhouden. Op tafel blijven zitten was geen optie. We deden het stomste, wat je in het nachtelijk bos maar kunt doen: op een holletje, al hinkend en wrijvend de mieren van ons af schuddend, het bos inlopen in het donker. Gedachten aan Zwarte mamba's en Pofadders kwamen niet eens bij ons op. Weg van de mieren, dat was alles wat telde! Gelukkig bereikten we veilig een plek buiten het bivak, waar de mieren niet zaten. We wachtten af, in het donker; elk kwartier gingen we voorzichtig terug, om te kijken of ze er nog zaten. Ze zaten er nog. Pas bij dageraad, toen we dingen konden onderscheiden, durfden we te gaan kijken. De mieren waren verdwenen. Of toch niet? Geknaag klonk vanachter het gasfornuis. We keken voorzichtig. Voor ons lag in een cirkel van anderhalve meter een dik, wriemelend tapijt van trekmieren. Ze hadden onze zak met palmnootjes ontdekt, en waren die met smaak aan het oppeuzelen. De palmnootjes hadden we bij ons als lokvoer voor knaagdieren, die we moesten bestuderen door live-traps te zetten.
Na een halfuurtje begon de massa zich te hergroeperen, en vormde een kolonne van een decimeter breed, die wegtrok uit het bivak. Het duurde een hele tijd voor de kolonne tenslotte in het bos verdween, om verder te trekken. We bekeken de zak met noten; alle noten waren tot op de kernvezels van het vruchtvlees ontdaan, de plastic zak waar ze in zaten, was totaal kapotgeknaagd.

Later - terug in het kampement - heb ik ook nog regelmatig stromen trekmieren de weg zien oversteken. Een eindeloze kolonne van een decimeter breed, van kleine werksters tussen een haag van grotere soldaten. In de tijd die ze nodig hadden om het zandpad over te steken, zagen ze ook nog kans om een deel van hun stroom te overtunnelen met zand.

Die eerste nacht in het bivak was gelukkig meteen de vuurdoop; daarna was het allemaal wel spannend, maar meer door het onbekende dan door vervelende ontmoetingen.

Als ik nu bij een mierenhoop sta, denk ik wel eens: wat zijn die Rode Bosmieren eigenlijk een lieverds. Wat hebben wij lieve bossen hier.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 23, 2011, 11:29:00 AM
Spannend verhaal met die mieren Ronald! Met geleedpotigen kun je inderdaad gekke dingen meemaken! Zelf heb ik al eens een grasluisinfectie (soort schurft aan de onderbenen) opgelopen in Guatamala. Dat was tevens ook het meest gore land wat ik ooit bezocht heb. Van de Mexicaanse grens tot aan die van Belize was één onafgebroken aaneenschakeling van vieze gebeurtenissen, onsmakelijke taferelen en, bovenal, het vieste eten wat er bestaat! En ik ben heel wat gewend; Slang, Hond, (kweek-)Krododil, gegrilde Keverlarven, gefrituurde Sprinkhanen, Impala-ingewanden... maakt me eigenlijk allemaal niets uit zolang het maar geen bedreigde diersoorten zijn en het maar hygiënisch en verfijnd is klaargemaakt en smakelijk wordt opgediend. Maar da's in Guatamala dus ver te zoeken; de meest arme en gore keukencultuur die ik ooit heb meegemaakt!
Onze gids in Ceibal waarschuwde ons nog dat we niet naar Belize moesten gaan want daar hebben ze AIDS (stond ook op een groot billboard bij de grens "Attention, in Belize hebben ze SIDA!"), maar ik was blij toen ik er was; de kip met friet smaakte er naar kip met friet en met de vrolijke negers kon je 's avonds lachen met koud pils erbij. Het begon al meteen de eerste dag nadat we de Mexicaanse grens gepasseerd waren in een restaurant. De chagrijnige ober (een pleonasme eigenlijk want iedereen is er chagrijnig, nog nooit iemand zien lachen daar) maakte tijdens het opdienen een raar sprongetje opzij. Ik keek op de grond en daar lag een geplette grote Schorpioen naast ons tafeltje, de groene ingewandensmurrie was er als een straal uitgespoten en het beest lag nog wat te kronkelen. Niemand die het opruimt, volkomen normaal daar om naast zo'n ding je eten naar binnen te douwen. En dan dat eten! Maakt niet uit wat je bestelt of waar je het bestelt, altijd en overal krijg je hetzelfde gerecht opgediend; een zompige soort pannenkoek met daarnaast een grote kwak bruine smurrie (volgens mij gemalen bruine bonen maar daar smaakte het niet naar en het leek het meest op de inhoud van een volle baby-luier) en een handjevol onrijpe Papaja-brokjes. Wat je van het bord at maakte ook niet uit want dat smaakte ook al uniform; alles daar was doordrongen met een of andere onherkenbare maar zeer penetrante ingrediënt. Op de koffie na want die smaakte naar zwembadwater. En het blijft je hele reis daar maar doorgaan met gorigheid rondom het eten -> bij de tempel van Tikal bestelde ik een jujo de naranja's, smaakte goed alleen niet lekker koud, gewoon op huiskamertemperatuur (rondom de 30 graden daar). Halverwege mijn glas roept mijn vrouw "stop met drinken". HE-LE-MAAL vol dus met krioelende maden van een grote soort tropische Fruitvlieg. Waarschijnlijk gisteren vers geperst maar vergeten in de koeling te zetten voor de nacht. Ik deed mijn beklag en kreeg even later een nieuw glas maar gegarandeerd dat ze het alleen maar even door een theezeefje gehaald hadden want behalve de maden ontbrak nu ook het vruchtvlees opeens. Over de openbare toiletten daar zal ik het maar niet hebben want dat is eigenlijk een apart hoofdstuk; ben linea recta doorgelopen het oerwoud in om met mijn zakmes een veldlatrine te graven!
's Avonds terug in het hotel zette ik de plafondventilator aan en bekommerde ik me over de bagage. Toen de ventilator een beetje op toeren gekomen was spatte er opeens het achterlijf van een Tjiktjak met een grote bloedspetter tegen de muur, die had waarschijnlijk boven op een rotorblad gezeten. De thorax met de kop en voorpoten vond ik trouwens twee dagen later tussen mijn spullen nadat mijn vrouw klaagde dat ik de laatste tijd erg uit mijn rugzak stonk... Toen ik de balkondeur opende zag ik een Bruine Rat wegvluchten. Ook volkomen normaal daar want ik zag ze bij het hotel aan de overkant met zijn tientallen over de balkons rennen. 's Nachts werd ik wakker gemaakt door mijn vrouw, die kon slapen omdat er iets rond rende in onze kamer. Dat was dus een Kakkerlak. Op zich niet zo'n probleem maar ze zijn daar inderdaad wel behoorlijk eng; groot, echt heel veel groter dan bv een Spinnende Watertor. En ze rennen net zo snel over de muren en het plafond als een Huismuis over de vloer. Ik moest hem dus vangen en na enige moeite lukte me dat ook en gooide ik hem van het balkon op straat. Daarbij had ie secreet afgescheiden op mijn hand en ik rook er uit nieuwsgierigheid even aan... dat was dus GVD die onbekende keukeningrediënt! Smakelijk!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 23, 2011, 12:30:20 PM
van mij nog een poep-en-scheet-verhaal iets dichter bij huis..

Heb ik weer..

Donderdag 21 mei 2009, hemelvaartsdag. Dauwtrappen dus. Al kostte het enige moeite om Pim, nu bijna 15, te moti-veren. Hij wilde uiteindelijk wel mee, maar hij wilde niet voor zes uur zijn bed uit. Het doel was park De Hoge Velu-we. Wie voor acht uur 's morgens bij de toegangspoort was mocht gratis naar binnen. We zouden het park voor ons-zelf hebben, dacht ik, in de veronderstelling dat het aloude dauwtrappen inmiddels wel was uitgestorven in Neder-land. Een mooie gelegenheid om veel wild te gaan zien.
Tot mijn verbazing zat er op dat vroege uur een mevrouw achter de kassa. We mochten inderdaad gratis naar binnen, maar we kregen wel een toegangskaart –bedrag nul euro. De eerste kilometers hadden we het park inderdaad voor onszelf, maar al snel verschenen de eerste fietsers.
'Goedemorgen'.
'Goedemorgen terug..'
Het aantal fietsers groeide met het uur, maar wild zagen we nauwelijks. Geen edelherten, geen wilde zwijnen, geen moeflons. Wel twee reeën en een blauwe kiekendief. Natuurlijk was het Pim die de vogel in het vizier kreeg. Hij heeft geen verrekijker nodig.
Toen we weer vlakbij de uitgang waren, hield ik het niet meer. Ik moest echt even de bosjes in. Soms moet dat. Dan breekt het zweet uit en dreigt de sluitspier het te begeven.
'Wacht maar tot je thuis bent', was het commentaar van mijn zoon.
Ik heb het braaf geprobeerd, maar op een gegeven moment ging het echt niet meer. Ik dook het eerste beste bospad in en vervolgens de bosjes, terwijl Pim enigszins geërgerd bleef staan wachten.
'Sta ik hier en wat denk je dat ik gezien heb?', vroeg hij even later, toen ik opgelucht terugkwam.
'Geen idee', zei ik, want ik had geen idee.
'Eerst kwam er een eekhoorn over het fietspad huppelen en even later kwam er een marter achteraan. Precies zoals jij hem wel eens getekend hebt. Had je maar hier moeten blijven.'
Tja..dat kon hij makkelijk zeggen..
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 15:55:18 PM
 ;D  Gatverdamme, Bart, wat een heerlijk smerig verhaal!  :duim:

Ik was ook wel wat gewend in Afrika, en kakkerlakken zijn er daar ook plenty, je raakt eraan gewend, want er is geen ontkomen aan. Gelukkig heb je ook mooie insecten, ik vond een keer een Oleanderpijlstaart die in de zon op een omgekeerd rieten mandje zat. Mooiste vlinder die ik ooit gezien heb! Schakeringen groen in legercamouflage-patroon, subtiel lila erin, schitterend...

Wat eten betreft, ik at alles in Afrika en niet altijd  was het smakelijk. Een keer aten we rijst met kip. We zagen 's middags de kok met een geweer het bos inlopen. Wat gaat-ie doen, vroeg ik een van de Ivorianen in het kampement. Bleek de kip ontsnapt en het bos ingerend te zijn. 's Avonds aten we kip met rijst, en het smaakte best.
Plaatselijk op straat gekochte etenswaar was ook meestal smakelijk. In het stadje Bouaflé  verkochten ze bakjes lammetjespap, lekker zoet en verfrissend, en banaantjes heb ik tot obstipatie toe gegeten.
Overigens een tip, die ik kreeg van een Italiaanse onderzoeker, toen ik met buikkrampen rondliep omdat ik al vier dagen geen stoelgang had: zwarte koffie zonder suiker, met citroen, flink veel. Dat helpt probaat.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 16:11:40 PM
Hé André, ik was ook op die dag in de Hoge Veluwe! Ik was met mijn vrouw op vakantie, we zaten in het bungalowpark tegenover de ingang Schaarsbergen. Ik dacht ook wild te gaan zien, zo vroeg zou het niet druk zijn, maar wat een mensen overal! Witte fiets gepakt, en het park rondgecrost. Helemaal niks gezien, nog geen ree. Wel mooi weer, gelukkig. Vogels vielen ook wat tegen, veel Boompiepers en Geelgorzen, maar geen Slangenarend waar ik stilletjes op had gehoopt. 's Middags bij de bungalow wel een koppel Wespendieven boven de camping.

Jammer dat je die marter hebt gemist, maar voor hetzelfde geld had je misschien zitten poepen naast een roedel zwijnen, je weet het maar nooit!  ;D  (Ik zie onmiddellijk een strip voor mijn geestesoog...)

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 23, 2011, 17:53:41 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 23, 2011, 16:11:40 PM
Hé André, ik was ook op die dag in de Hoge Veluwe!

Ik dacht je nu ging zeggen "Hé André, ik was ook op die dag in de Hoge Veluwe! En ik ben toen in een grote hoop mensen..." ach laat ook maar  :P

Je verhaal met die twee mannetjes met lieslaarzen is wel heel bizar; lijkt wel een scene uit 'n film van de Coen-brothers. Misschien deden ze dat elke dag op dezelfde tijd en zelfde plek en stond jij er een keer toevallig, was het gewoon toeval.
Meest bizarre toeval, qua ontmoetingen, wat ik heb meegemaakt was afgelopen februari in de Sahara bij de grens met Algerije in Oost-Marokko. Ik was daar wat gaan struinen tussen de wandelende duinen van Merzouga (hier ongeveer (http://maps.google.nl/maps?q=merzouga+morocco&hl=nl&ll=31.080191,-3.992929&spn=0.01722,0.025578&sll=50.624486,4.722681&sspn=0.102041,0.20462&vpsrc=6&t=h&z=16)) en iedereen verklaarde me voor gek bij mijn vertrek maar ik hou van die plekken waar je het gevoel krijgt dat je nu eindelijk ergens geweest bent in je eentje en is het verbazingwekkend wat je in die schijnbaar onleefbare leegte allemaal aantreft aan fauna en flora. Bovendien ben ik redelijk ervaren met woestijnen en ging ik er goed uitgerust op uit, met water en telefoon bij me, onderweg markante herkenningspunten proberen te onthouden en de zonnestand in de gaten houdend. Na 1,5 uur wandelen had ik dat aangename eenzaamheids-gevoel maar trof ik tot mijn grote verbazing een huilende bejaarde Engelse dame. Ze was in totale paniek; geen water bij zich, geen mobiele telefoon, geen kompas, geen idee waar ze vandaan kwam, geen idee waar ze naartoe moest en erg ongerust over haar man die ze tijdens de wandeling was kwijtgeraakt want die was hartpatient (!!!). Ik heb 'r toen wat water gegeven, een beetje gerust weten te stellen en ben het dichtstbijzijnde duin opgeklommen. Ik vond hem met mijn verrekijker een paar honderd meter verderop, rustend onder een boompje. Nadat hij ook wat te drinken had gehad liepen ze ruziemakend in de richting van het dorpje waar ze vandaan kwamen. Ik bedacht me later wat er gebeurd zou zijn als ik daar toevallig niet gewandeld had. Waarschijnlijk zouden ze ze wel zijn komen zoeken vanuit hun hotel maar dat kan net zo goed pas een dag later zijn en dat wordt al behoorlijk riskant zonder water daar op die leeftijd en zonder je medicijnen...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 19:06:52 PM
Bart,
:o 
Wat een verhaal! Dat met die Engelsen, dat verzin je toch niet, hoop ik? Ik kan me niet voorstellen, dat je zulke rare dingen meemaakt, maar als het echt waar is, petje af, je was een redder in de nood!
Waarschijnlijk heb je die mensen het leven gered. Denk maar aan die  Nederlandse vrouw die in Frankrijk al die tijd verdwaald was, en na een hele tijd toevallig werd gevonden door drie Franse wandelaars! Die had ook wel zomaar nooit teruggevonden kunnen zijn geworden. Je moet er niet aan denken. Hoe bestaat het!

Mijn rare dingen, die ik tot nu toe heb meegemaakt, zijn alleen maar raar, in de zin van absurdistisch toneel. De Coen broertjes, wat je zegt. Geweldige films, ik kijk ze allemaal. Bizar!

Die dag op de Hoge Veluwe.... tja ... dat zou wel heel erg toevallig zijn geweest als ik in André zijn ... Laat maar! Ik gooi trouwens altijd takken en bladeren over mijn opluchting heen. Wel zo netjes. Ik moest een keer nodig op Texel, bij de Horsmeertjes. Nog nooit een Nachtegaal zó dichtbij gezien als toen, in de duindoorn-meuk. Een halve meter, echt waar! Op je hurken zie je de mooiste dingen!  ;D

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 19:35:35 PM
Het gaat lekker, dus ik doe er nog maar een:

Bij Muiderberg is een stukje voorland tegen het IJmeer aan, een stukje moerasbos met riet en wilgen, waar een heel smal asfaltpaadje rondom loopt. Achter de Hollandse brug, naar Almere. Op een winterdag had ik besloten daarheen te gaan. Ik stond op het asfaltpaadje, en overzag het water voor Muiderberg. Het wemelde er van de eenden, ganzen en zwanen op het water. Ik zette mijn statief op, en begon de groepen watervogels af te scannen met de scoop. Ik was alleen, en genoot van die ervaring. (Dat heb ik wel meer. Ik vind menselijk gezelschap best, maar dan met bier en nootjes.)
Op zeker moment klonk enig rumoer. Om de bocht van het pad, aan mijn linkerzijde, kwamen twee ruiters mijn kant op. Twee amazones te paard, compleet met malle hoedjes en rijlaarzen. Ik voorzag moeilijkheden. Het paadje was niet meer dan een halve meter breed, en het gras ernaast liep snel omlaag af naar de moerasmeuk. Naast het paadje bleek het smalste ruiterpad van Nederland te lopen, een strookje zand van dertig centimeter. De paarden waren reusachtig. Ik stond hevig in de weg, en om de zaak nog erger te maken, begon het voorste paard angstig te bokken, en licht te steigeren. De amazone deed alles om de knol in bedwang te houden, en riep mij toe: "Hij schrikt omdat U er staat!"
Ja, dat had ik ook wel in de gaten, inmiddels. Ik bedacht, dat het enge, driepotige statief wel eens de oorzaak zou kunnen zijn, en wilde het al gaan inklappen, toen madam (met een licht geaffectioneerde stem, die Gooisch bloed verried) riep:"Ach... Zoudt U hem a.u.b. bij de teugel willen nemen en hem langs geleiden?" Het paard vertoonde inmiddels veel oogwit en schuim rond de bek van angst, en was buitengewoon onrustig bezig vonken uit het asfalt te slaan met zijn hoeven. Ik zei, de situatie inschattend: "Ja, doeg! Ik rot wel op, want dat paard ga ik dus echt niet vastpakken!" Want ik wilde niet in de buurt van de wild slaande voorpoten van het dier komen. "Nee, nee! Hij doet niets!" was het antwoord. Maar ik was allang bezig schielijk mijn statief in te klappen, achter op de bagagedrager van mijn fiets te sjorren, en ik ging er als een haas vandoor.

Je staat met een statief wel eens in de weg, maar zo zout had ik het nog nooit gegeten.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 23, 2011, 19:42:18 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 23, 2011, 19:35:35 PM
"Ach... Zoudt U hem a.u.b. bij de teugel willen nemen en hem langs geleiden?"

Enorme sufferd!!! (of was je getrouwd op dat moment?  ;) )
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 23, 2011, 20:03:35 PM
 ;D   ;D   ;D

Nooit aan gedacht! Eerlijk niet!

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 23, 2011, 20:37:45 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 23, 2011, 19:06:52 PM
Ik kan me niet voorstellen, dat je zulke rare dingen meemaakt, maar als het echt waar is, petje af, je was een redder in de nood!

Ik denk niet dat ik hun leven gered heb; het was 1,5 uur lopen van het dorpje (in dat zand een km of 2 a 3, hooguit 4) en ze hadden er 4 x 4's en Quads en als ze hun hotel uitlopen in wandelkleding weet iemand daar heus wel dat ze de duinen (hoofd-attractie daar) in waren en waren ze ze wel gaan zoeken als ze 's avonds niet thuisgekomen waren. Maar het is wel bizar om mensen tegen te komen die gewoon niet weten wat ze aan het doen zijn -> de woestijn is net als de bergen; daar kun je niet mee spotten... (zeker niet als je hartpatiënt bent). Verhaal verzin ik niet ter plekke, staat ook op ons weblog van toen: http://www.thepiedkingfishers.nl/logboek.html
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Michiel en Milka op augustus 23, 2011, 20:56:41 PM
Bizarre verhalen! Bij die van Bart dacht ik al dat ik het eerder ergens gelezen had. :)
Ik heb geen verhaal dat past in deze sfeer, of het moet die vrachtwagenchauffeur zijn, die aan de zijkant van zijn vrachtwagen ging staan afwateren en wel naar links en rechts keek of er iemand in de buurt was, maar niet doorhad dat hij bij ons vanuit kantoor vol in het zicht stond.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 23, 2011, 22:10:44 PM
oké, even over een andere boeg

(de grap van mijn verhaal was natuurlijk dat Pim ook niks gezien had als ik doorgefietst was..maar dat hadden jullie al begrepen, dus waarom zeg ik dit dan?  B) ) (ben dus wel benieuwd naar die strip, Ronald)

Andere boeg dus. Afgelopen zondagmorgen. Wij wonen tegenover een kerk, nou ja.. kerk.. een blokkendoos met een klok. Tegenwoordig viert geloof ik de Pinkergemeente hier haar geloof. Kwart voor tien begint de klok te luiden en de gemeente stroomt binnen voor zover ze al niet binnen zijn. Deze keer: eerst een donkere dame -afgezet door een taxi- 10 minuten te laat, nog eens 5 minuten later nog een stel van ongeveer 30 jaar. Zij voorop, mantelpakje, strenge stappen en hij erachteraan, beetje flodderig terwijl hij zijn tanden liep te poetsen....
Ge-wel-dig!!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 24, 2011, 01:39:03 AM
Tanden poetsend naar de kerk? Hahaha!  ;D

Die strip, daar moet ik nog even over nadenken, André; ik zie er wel een grappige situatie in. Om er een samenhangend verhaaltje van te maken is punt twee.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 24, 2011, 01:47:14 AM
Paarden vind ik trouwens maffe beesten. Je zet je fiets tegen een paaltje van een weiland, om eens een stevige boswandeling te maken (Groeneveld, Baarn), en je hebt je kont nog niet gekeerd of er staat een paard aan je dure leren fietszadel te knagen. Met die grote paardentanden stond-ie het leer omhoog te trekken, tot er allemaal punten omhoog stonden. Met mijn schoen heb ik ze weer allemaal platgeslagen, maar de terugrit was toch minder aangenaam dan de heenrit. Grr.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 24, 2011, 01:49:54 AM
Citaat van: Michiel en Milka op augustus 23, 2011, 20:56:41 PM
Bizarre verhalen! Bij die van Bart dacht ik al dat ik het eerder ergens gelezen had. :)
Ik heb geen verhaal dat past in deze sfeer, of het moet die vrachtwagenchauffeur zijn, die aan de zijkant van zijn vrachtwagen ging staan afwateren en wel naar links en rechts keek of er iemand in de buurt was, maar niet doorhad dat hij bij ons vanuit kantoor vol in het zicht stond.

Jullie natuurlijk allemaal zwaaien... ;D   ;D   ;D

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 24, 2011, 02:43:48 AM
Door dat verhaal van Bart, over de woestijn, schiet me er weer een te binnen die ik al jaren verdrongen heb. Niet alleen raar, maar ook mijn schuld.

Marokko; ik heb de eer als reisleider mee te mogen op een cruise met de Plancius, langs de kust van Senegal en Gambia. De boot is twee weken eerder uit Nederland vertrokken en bevindt zich in de haven van Dakar, Senegal. De passagiers, een twaalftal, en ik gaan met het vliegtuig, en hebben een overnachting in Casablanca. Het vliegveld bevindt zich nogal ver buiten de stad (hoe ver, ben ik vergeten, maar het was een eind) en als we de aankomsthal uitlopen naar buiten, worden we omzwermd door Marokkanen met fez op en djellaba aan. Ze blijken taxichauffeurs en willen ons vervoeren naar ons hotel. Inderdaad staat er een rijtje grote, afgeleefde Mercedessen klaar. Om ons als klant te werven beginnen ze alvast onze koffers in te laden. Haastig begin ik een onderhandeling over de ritprijs, want anders moet je dat aan het eind doen en ben je veel duurder uit. We begeven ons zoevend over strakke asfaltwegen richting hotel. Het hotel blijkt fantastisch mooi, veel marmer en hoge plafonden, de lobby ademt de sfeer van een paleis uit de sprookjes van duizend en één nacht. De receptionist is een beleefde man in een strak maatpak, kortom, het is een chique hotel. Terwijl de gasten inchecken, spreek ik buiten met de taxichauffeurs af dat ze ons de volgende ochtend vroeg komen afhalen, om ons naar het vliegveld te brengen voor de vlucht naar Dakar.
's Avonds gaan we uit eten in Casablanca, prachtige stad, heerlijk eten, en keren terug naar het hotel. Terwijl de gasten naar hun kamers gaan, spreek ik af met de receptionist dat we vroeg gewekt willen worden om op tijd op het vliegveld te zijn. Hij wijst mij op de service van het hotel, om ons met een luxe minibusje naar het vliegveld te brengen, het is minder duur dan de taxi's. Ik zeg ja, we spreken een tijd af en ik ga naar bed.
De volgende ochtend om vijf uur hoor ik geweldig kabaal in de lobby, als ik naar beneden kom. De taxichauffeurs zijn netjes hun afspraak nagekomen, en staan nu luidkeels ruzie te maken met de chauffeur van het luxe minibusje, die ook al een afspraak had. Ik besef dat ik een blunder heb begaan, en besluit de taxichauffeurs de eer te gunnen. Ik koop de reservering van het minibusje af, en we vertrekken, enigszins gehaast, want het geruzie heeft nogal wat tijd gekost. Aangekomen op het vliegveld weigeren de taxichauffeurs onze koffers uit te laden vóór er over de ritprijs wordt onderhandeld. Ik heb nog geen koffie gehad, dus ik ben mezelf nog niet, en wijs de heren er in niet mis te verstane bewoordingen op, dat de ritprijs al afgesproken was toen we van het hotel vertrokken. Na enig over en weer gepraat willen de taxichauffeurs meer geld dan was afgesproken, en ik ben het nu zo zat, dat ik de koffers uit de auto's sleur, onze passagiers meeneem en de taxichauffeurs verder negeer. Als we de vliegtuighal in willen lopen, verspert een jonge soldaat met een automatisch geweer ons de weg. Nogal intimiderend, maar ik ben inmiddels zó over de rooie, dat ik blaf dat-ie aan de kant moet gaan, wat hij verbouwereerd doet.
Vervolgens moeten we inchecken, en snel ook, want we zijn al te laat eigenlijk; voor de incheckbalie staat een grote groep Senegalese vrouwen, die hun enorme balen bagage strategisch zó hebben neergezet dat niemand er verder langs kan. Ik klim over de balen heen, check in aan de balie, en als we eindelijk opstijgen, slaak ik een zucht van verlichting.  De reis moet nog beginnen en ik ben nu al doodmoe.

(Wordt vervolgd.)

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 11:56:43 AM
Dit valt ook wel onder de categorie van rare dingen die je kunnen overkomen: ik heb vandaag een vliegende Egel (http://waarneming.nl/waarneming/view/56412118) gevonden!!! (heeft iemand daar een redelijke verklaring voor? -> er groeit geen klimop, wingerd of iets anders langs de gevels, er groeien geen boomtakken over het dak en de regenpijpen zijn van glad PVC. Dakrand is een overhangende, ± 80 cm met gladde laklaag over het beschot. Het beest zat behoorlijk vast ingeklemd tussen de ridder en een nokvorst. En het zijn echt geen goede klimmers want ik moet er jaarlijks minstens wel eentje bij mezelf uit de koekoek bevrijden!)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op augustus 24, 2011, 12:33:34 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 11:56:43 AM
Dit valt ook wel onder de categorie van rare dingen die je kunnen overkomen: ik heb vandaag een vliegende Egel (http://waarneming.nl/waarneming/view/56412118) gevonden!!! (heeft iemand daar een redelijke verklaring voor? -> er groeit geen klimop, wingerd of iets anders langs de gevels, er groeien geen boomtakken over het dak en de regenpijpen zijn van glad PVC. Dakrand is een overhangende, ± 80 cm met gladde laklaag over het beschot. Het beest zat behoorlijk vast ingeklemd tussen de ridder en een nokvorst. En het zijn echt geen goede klimmers want ik moet er jaarlijks minstens wel eentje bij mezelf uit de koekoek bevrijden!)

Met de ongewenste hulp van een Reiger, Ooievaar, Buizerd, of ??
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 12:52:53 PM
Citaat van: Norman op augustus 24, 2011, 12:33:34 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 11:56:43 AM
Dit valt ook wel onder de categorie van rare dingen die je kunnen overkomen: ik heb vandaag een vliegende Egel (http://waarneming.nl/waarneming/view/56412118) gevonden!!! (heeft iemand daar een redelijke verklaring voor? -> er groeit geen klimop, wingerd of iets anders langs de gevels, er groeien geen boomtakken over het dak en de regenpijpen zijn van glad PVC. Dakrand is een overhangende, ± 80 cm met gladde laklaag over het beschot. Het beest zat behoorlijk vast ingeklemd tussen de ridder en een nokvorst. En het zijn echt geen goede klimmers want ik moet er jaarlijks minstens wel eentje bij mezelf uit de koekoek bevrijden!)

Met de ongewenste hulp van een Reiger, Ooievaar, Buizerd, of ??

Zou kunnen dat ie inderdaad met een verwonding is weten te ontsnappen, zijn toevlucht onder een nokvorst heeft gezocht en daar dan is overleden. Maar bij mijn weten is de Oehoe de enige vogel in Nederland die Egels slaat en dat maakt het toch weer erg onwaarschijnlijk.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 18:56:30 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 24, 2011, 02:43:48 AM
(Wordt vervolgd.)

Ben benieuwd! (ik heb slechte ervaringen met Dakar, ben er een keer beroofd. Wat een roversnest daar...).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Jeroen Nagtegaal op augustus 24, 2011, 19:45:06 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 24, 2011, 01:47:14 AM
Paarden vind ik trouwens maffe beesten. Je zet je fiets tegen een paaltje van een weiland, om eens een stevige boswandeling te maken (Groeneveld, Baarn), en je hebt je kont nog niet gekeerd of er staat een paard aan je dure leren fietszadel te knagen. Met die grote paardentanden stond-ie het leer omhoog te trekken, tot er allemaal punten omhoog stonden. Met mijn schoen heb ik ze weer allemaal platgeslagen, maar de terugrit was toch minder aangenaam dan de heenrit. Grr.

Vriendelijke groet,

Ronald
Je kon nog fietsen... Op de Meinweg zijn er vaak fietsen volledig vernield door een groep Ijslandse Pony's... Uiteindelijk heeft SBB op die plek maar een uitgerasterd deel gemaakt waar men hun fiets kon plaatsen.

De paarden haalden kinderzitjes, mandjes en fietstassen eraf zonder te kijken hoe, en soms leidde dit zelfs tot dubbelgevouwen wielen... Voornamelijk waren het overigens Duitsers die "slachtoffer" waren.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op augustus 24, 2011, 19:54:00 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 12:52:53 PM
Citaat van: Norman op augustus 24, 2011, 12:33:34 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 11:56:43 AM
Dit valt ook wel onder de categorie van rare dingen die je kunnen overkomen: ik heb vandaag een vliegende Egel (http://waarneming.nl/waarneming/view/56412118) gevonden!!! (heeft iemand daar een redelijke verklaring voor? -> er groeit geen klimop, wingerd of iets anders langs de gevels, er groeien geen boomtakken over het dak en de regenpijpen zijn van glad PVC. Dakrand is een overhangende, ± 80 cm met gladde laklaag over het beschot. Het beest zat behoorlijk vast ingeklemd tussen de ridder en een nokvorst. En het zijn echt geen goede klimmers want ik moet er jaarlijks minstens wel eentje bij mezelf uit de koekoek bevrijden!)

Met de ongewenste hulp van een Reiger, Ooievaar, Buizerd, of ??

Zou kunnen dat ie inderdaad met een verwonding is weten te ontsnappen, zijn toevlucht onder een nokvorst heeft gezocht en daar dan is overleden. Maar bij mijn weten is de Oehoe de enige vogel in Nederland die Egels slaat en dat maakt het toch weer erg onwaarschijnlijk.

Oehoe is de enige die ze eet, maar de genoemde soorten zijn in ieder geval potent genoeg om een poging te wagen.
Maar zoals je in het andere topic al schreef; Steenmarter is gezien de plek zeker een optie.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 24, 2011, 21:43:56 PM
Citaat van: Norman op augustus 24, 2011, 19:54:00 PM
Steenmarter is gezien de plek zeker een optie.

Kwamen er dan geen vlooien dor de muur heen, zoals in die kerk in Doetinchem??? ;D ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 25, 2011, 00:04:30 AM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 18:56:30 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 24, 2011, 02:43:48 AM
(Wordt vervolgd.)

Ben benieuwd! (ik heb slechte ervaringen met Dakar, ben er een keer beroofd. Wat een roversnest daar...).

Niet op de zaken vooruitlopen, Bart.... 
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 25, 2011, 00:06:53 AM
Citaat van: Jeroen Nagtegaal op augustus 24, 2011, 19:45:06 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 24, 2011, 01:47:14 AM
Paarden vind ik trouwens maffe beesten. Je zet je fiets tegen een paaltje van een weiland, om eens een stevige boswandeling te maken (Groeneveld, Baarn), en je hebt je kont nog niet gekeerd of er staat een paard aan je dure leren fietszadel te knagen. Met die grote paardentanden stond-ie het leer omhoog te trekken, tot er allemaal punten omhoog stonden. Met mijn schoen heb ik ze weer allemaal platgeslagen, maar de terugrit was toch minder aangenaam dan de heenrit. Grr.

Vriendelijke groet,

Ronald
Je kon nog fietsen... Op de Meinweg zijn er vaak fietsen volledig vernield door een groep Ijslandse Pony's... Uiteindelijk heeft SBB op die plek maar een uitgerasterd deel gemaakt waar men hun fiets kon plaatsen.

De paarden haalden kinderzitjes, mandjes en fietstassen eraf zonder te kijken hoe, en soms leidde dit zelfs tot dubbelgevouwen wielen... Voornamelijk waren het overigens Duitsers die "slachtoffer" waren.


Morgen maar eens paardenworst halen bij Janmaat in ons winkelcentrum. Beste paardenworst van Nederland en bekroond met prijzen!

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 25, 2011, 00:09:31 AM
Citaat van: Norman op augustus 24, 2011, 12:33:34 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 24, 2011, 11:56:43 AM
Dit valt ook wel onder de categorie van rare dingen die je kunnen overkomen: ik heb vandaag een vliegende Egel (http://waarneming.nl/waarneming/view/56412118) gevonden!!! (heeft iemand daar een redelijke verklaring voor? -> er groeit geen klimop, wingerd of iets anders langs de gevels, er groeien geen boomtakken over het dak en de regenpijpen zijn van glad PVC. Dakrand is een overhangende, ± 80 cm met gladde laklaag over het beschot. Het beest zat behoorlijk vast ingeklemd tussen de ridder en een nokvorst. En het zijn echt geen goede klimmers want ik moet er jaarlijks minstens wel eentje bij mezelf uit de koekoek bevrijden!)

Met de ongewenste hulp van een Reiger, Ooievaar, Buizerd, of ??

... een tweebener?

Homo sapiens kent rijke verschijningsvormen, en die zijn niet allemaal even weldenkend...

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 26, 2011, 13:38:56 PM
In afwachting van deel 2 van Ronald's avontuur in West-Afrika hierbij een raar ding uit de jaren 80 dat ik me herinnerde nav een ander topic op PMR.
Ik zat, tegen mijn zin in, verplicht in de ziektewet voor herstel van een sleutelbeenbreuk me thuis wat te vervelen toen mijn broer me plots belde met de vraag of ik, ondanks de blessure, wel in staat was om motor te rijden. Hij wilde namelijk graag op zoek naar de Roodbuikvuurpad in (toen nog communistisch) Hongarije en of ik zin had om mee te rijden. Vooroverliggend met de borst op de tanktas en mijn linkerarm op de rug ging dat wel en ik ben altijd te porren voor dit soort gekke ondernemingen, dus... Au-to-baaaahn!
Een lange en zware rit volgde, met veel slecht weer in Duitsland en Oostenrijk, toch iets meer pijn dan goed voor me was, corrupte douaniers, dito politieagenten, veel onduidelijke bekeuringen zonder bonnetje, en een regelrechte poging tot doodslag van een boze automobilist op mij door me bij hoge snelheid van de weg af te snijden bovendien! De wegen daar waren zo slecht dat bij mijn broer op een gegeven moment de windjammer afbrak en met een grote vonkenregen op het asfalt belandde. In het volgende dorpje gelukkig een smid gevonden en ik mocht tegen betaling zijn lasapparaat gebruiken om de schade te herstellen zodat we weer verder konden. De automobilisten daar waren duidelijk niet gewend aan motorrijders want mijn broer werd bijna van de weg gereden bij een inhaalmanoeuvre van een lada, die moest invoegen vanwege een tegenligger. Uit reflex trapte hij tegen het portier waardoor de bestuurder zich zo schrok dat hij, rakelings tussen 2 tegenliggers door, in de andere berm belandde. Na een lange reeks gekke en hachelijke avonturen, noodgedwongen wildkamperen en vele reparaties bereikten we de Poesta waar we naartoe wilden in het noord-oosten, richting grens Roemenië. Het laatste boerengehuchtje voorbij, van het asfalt af een karrenspoor op tot we niet meer verder konden en toen nog een paar uurtjes aan de wandel door het steppegras totdat we het moeras bereikten. Totale woestenij, geen mens te bekennen, geen stads- , landbouw- of industriegeluid te horen, uitgestrekte pure en ongeschonden natuur in the middle of nowhere en jawel... Bombina bombina in grote hoeveelheid; mission accomplished! En dan dat heerlijke gevoel van eenzaamheid wat me dan bekruipt en waar ik zo van hou en het idee dat ik wat bereikt heb en nog eens ergens geweest ben... Helaas echter voor een paar minuten; er doken uit het niets plots 2 MIG's op om wat te oefenen en te spelen boven het moeras. En de klojo's hadden ons in de gaten want ze kwamen met duikvlucht op ons af om dan recht boven ons hoofd verticaal op te trekken met de naverbrander aan. We konden de hitte van de motoren voelen en ik heb nog nooit zo'n hels kabaal beleefd en ben nog nooit zo wreed verstoord geweest in een zalig natuurmoment. Net als de Ooievaars en de vele andere vogels die in totale paniek alle kanten uit fladderden dropen wij ook af, met de vingers in de oren. Baas boven baas -> twee wilde jongens met een high-tech scheurijzer. Alleen hadden zij het niet gemunt op Padden maar op Paddenzoekers...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 27, 2011, 04:29:37 AM
 :duim:  Enorm goed verhaal weer, Bart! Raar genoeg voor het erepodium! Hahaha!

Even kijken, waar was ik gebleven?

O ja, we waren onderweg van Casablanca naar Dakar. De vlucht verliep prima, geen rare dingen, wel mooi langs de kust van Mauretanië het geel-blauw van de Sahara en de Atlantische Oceaan als langs een streep gescheiden. We komen aan in Dakar, worden opgehaald door de bootsman van het schip en rijden naar de haven. Nog in de auto deelt de vriendelijke bootsman mij terloops mede, dat het vertrek een dag vervroegd is. De nacht ervoor is namelijk één van de twee buitenboordmotoren van de zodiac ( een rubber boot, die gebruikt wordt om vanaf het schip kreken in te varen) gestolen, en het liggeld voor het schip in de haven is fl. 2.000 per dag, dus de bemanning wil zo gauw mogelijk weg, begrijpelijk. Dat gooit mijn planning in de war; ik had erop gerekend, deze middag aan te komen, de volgende dag mijn passagiers de gelegenheid te geven Dakar te verkennen, terwijl ik zelf achter de nodige vergunningen aan zou gaan om de natuurreservaten langs de kust van Senegal te kunnen bezoeken. Ik loop dus op een holletje het schip op, dat kleiner is dan ik gedacht had, dump mijn bagage, en loop op een holletje het schip weer af om in de stad bij de Dienst Nationale Parken de vergunningen te regelen. Dat lukt op de valreep, gelukkig, en ik kom 's avonds terug aan boord.

De volgende ochtend vroeg vertrekken we om langs de kust naar het zuiden te varen, onderweg volgt de eerste dag al voor ons allen de scheepsrol, een soort van instructieles in het geval er een ramp dreigt, zoals brand of een zinkend schip, met diverse alarmen die afgaan en die we goed moeten onthouden. We moeten onmiddellijk klaarstaan met zwemvest en dekens aan de stuurboordzijde van het achterschip om geëvacueerd te kunnen worden in een noodgeval.

Natuurlijk word ik de eerste de beste nacht wakker van een alarm, en sta ik met mijn slaperige kop net op het punt het dek op te klimmen met mijn zwemvest en de dekens van mijn bed onder mijn arm geklemd, als ik me realiseer dat het alarm is gestopt. Ik vraag de man die wachtloopt wat dat alarm was, maar hij wuift het weg, er ging even iets niet helemaal goed in de machinekamer en daarom ging er daar even een alarm af, maar dat was zo zacht dat de passagiers het niet zouden hoeven merken. Wat bleek? Mijn kooi lag natuurlijk net tegen de machinekamer aan, zodat ík het alarm wel hoorde.

De volgende dag bereiken we een moerasdelta waar het wemelt van de vogels. We trekken onze zwemvesten aan en de zodiac wordt neergelaten; de gestolen buitenboordmotor is vervangen door een nieuwe en gestuwd door de twee krachtige buitenboordmotoren vliegen we even later over de golven in een sproeiregen van boegwater en bereiken de krekenwirwar van  het nationale park Sine-Saloum. Vogels bij de vleet, en springende dolfijnen, het is prachtig en met zout op de huid en in de haren keren we terug aan boord.
De reis verloopt eigenlijk zo voorspoedig, met regelmatig uitstapjes met de zodiac, en vaak dolfijnen vlak voor de boeg van het schip, dat we zonder problemen onze volgende bestemming bereiken: Gambia. Daar gebeurt wel weer iets raars.
We komen laat in de middag aan voor de monding van de Gambia-rivier, die hier 7 kilometer breed is. In de verte is de hoofdstad Banjul op de zuidoever te zien. Het is te laat om het schip in te klaren, de autoriteiten zijn al naar huis, dus gaan we voor anker op de rede van Banjul. We kijken nog een tijdje bij de ondergaande zon naar de veerboten over de Gambia, dan is het etenstijd en na een genoeglijke avond met drank en geklets kruipen we in de kooien.
De volgende ochtend, als ik wat vroeger dan de andere gasten de messroom binnenkom voor het ontbijt , tref ik een enorm dikke Gambiaan in uniform die aan tafel zittend bezig is een reusachtige stapel boterhammen naar binnen te werken. Ik vraag de kapitein wie dat is, en wat-ie hier doet, en deze deelt mij mee dat de havenmeester persoonlijk het schip komt inklaren, maar ook honger had, dus terwijl zijn hulpje alvast bezig gaat met het inspecteren van het schip, is de baas er eens goed voor gaan zitten. Als de laatste kruimels naar binnen zijn gewerkt met een dikke duim, komt de imposante figuur snuivend uit zijn stoel en zet zich aan zijn gewichtige werk. Het schip moet van onder tot boven uitgekamd worden op smokkelwaar, verdachte dingen, en andere zaken die er niet thuishoren. De havenmeester en zijn assistent zijn geruime tijd bezig met rondsnuffelen, en vinden af en toe iets verdachts, waarop de kapitein kalm de papieren laat zien die het aanwezig zijn van het verdachte spul ruimschoots verklaren, en rechtvaardigen. Zichtbaar misnoegd gaat de Gambiaan vervolgens extra grondig te werk. De kapitein blijft er stoïcijns onder; hij zegt dat hij dit vaak genoeg heeft meegemaakt, en dat ze altijd wel iets vinden dat volgens hun niet deugt. Een rauwe vreugdekreet klinkt even later op en de havenmeester komt triomfantelijk binnenlopen terwijl hij boven zijn hoofd een geweer houdt. Even denk ik dat hij gaat schieten, maar het geweer is niet van hem, maar hoort bij het schip. De kapitein haalt de benodigde papieren te voorschijn, en legt uit, dat de Plancius ook regelmatig tochten naar Spitsbergen onderneemt met passagiers, en dat met het oog op de ijsberen aldaar een geweer standaard vereist is op het schip. Er volgt enig heen en weer gepraat, de havenmeester is duidelijk niet tevreden met de sluitende verklaring en de officiële papieren, zijn gezicht betrekt zienderogen. Opnieuw zet hij zich aan zijn taak; nu is het erop of eronder. Er moet iets gevonden worden wat niet deugt! Na uren heeft hij dan eindelijk beet: er bevinden zich grote ijskasten op het schip, om de voorraden in de tropenhitte goed te kunnen houden. Logisch, voor een reis naar de tropen. Volgens de havenmeester horen die niet bij het schip, want ze staan nergens in de papieren, dus dan mogen ze niet aan boord zijn. De kapitein vraagt of hij een gaatje in zijn hoofd heeft, en zegt dat de ijskasten vast staan genageld zodat ze onderdeel uitmaken van het schip, en daarom niet in de papieren staan. De havenmeester laat zich niet vermurwen, waarop de kapitein zuchtend vraagt of hij alstublieft mee zou willen komen naar de voorraadkamer. Dan komen de sloffen sigaretten en de flessen whisky op tafel, en na nog wat aandringen is de havenmeester een tevreden man als hij met de rijke buit terug kan keren op zijn bootje, dat langszij ligt. Zijn assistent helpt hem dragen, want de omvang van dit omkoopschandaal is te veel voor hem alleen. Ons schip is nu geheel officieel ingeklaard en OK bevonden.
Ik heb het met stijgende verbazing gevolgd, en ook met verontwaardiging, hoewel ik mijn mond heb gehouden. Als ik de dikkerd aan boord van zijn bootje zie klimmen, zwetend onder zijn buitgemaakte last met vochtplekken onder de oksels van zijn uniformjasje, wil ik alsnog mijn ongenoegen laten blijken. De kapitein grinnikt naast me, en zegt, als hij mijn verontwaardiging van mijn gezicht leest, "Jôh, zo gaat het altijd, hoor! We zorgen altijd dat we heel veel extra sigaretten en whisky inslaan voor de reis. Ze vinden altijd wel wat, en dan gaan ze moeilijk doen! En dan gaan de voorraadkasten open. Maar maak je geen zorgen, er blijft genoeg over voor de passagiers!"

Kalm varen we de Gambiarivier op, richting Tendaba Camp. Ik heb honderdvijftig kilometer de tijd om te overdenken hoe vreemd de wereld in elkaar zit af en toe.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Danny katerbarg op augustus 30, 2011, 01:01:55 AM
Hongarije:

Ik loop over een pad waar veel plassen lagen omdat het er veel had geregend wat nooit gebeurd in Hongarije in de zomer. tenminste niet zoveel. Op het moment dat ik denk hier niet uitgelijden glijd mijn voet in een plas. Hé jakkes. Mijn schoen helemaal nat en bruin door de klei. Terwijl ik even mijn schoen sta te bekijken hoor ik iets achter mij rennen. Ik zie een Bunzing met een ringslang in zijn bek zo'n 5 meter achtermij staan die schrikt en spurt de bosjes in. Plotseling hoor ik een bijeneter die ook prachtig overvliegt. Waarna opeens het bosje achtermij enorm veel lawaai maakt en er een enorm edelhert Vrouwtje en kind enkele meters langs mij lopen.

apart was het zeker. Ook nog veel geelbuikvuurpadden in de plassen gezien waarin ik stapte. Voor dit verhaal hoorde ik op de zelfde plek op de heenweg ookal 2 hoppen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 30, 2011, 17:57:18 PM
Citaat van: dannytheanimalman op augustus 30, 2011, 01:01:55 AM
Ook nog veel geelbuikvuurpadden in de plassen gezien waarin ik stapte.

Dan heb je een betrekkelijk zeldzame vondst gedaan volgens mij! -> die zit daar maar op een paar plekjes. Weet je zeker dat het geen Roodbuik was?
Verspreiding Geelbuik: http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/54451/0/rangemap
Verspreiding Roodbuik: http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/2865/0/rangemap
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 30, 2011, 18:24:33 PM
 Bijzonder en geweldig, zo'n moment, Danny!

Op de juiste plek op het juiste moment, dat zijn de betere Sinterklaas-momenten. Uitpakken maar, al die cadeau's!

Ik moet ver teruggaan voor zo'n fijne samenloop van omstandigheden, maar ik heb mijn boeken erop nageslagen, en vond een bijzonder moment op 10 augustus 1978: ik was, zoals ik toen vaker deed, op weg naar Lelystad op de fiets, over de Oostvaardersdijk. Vanuit Hilversum een goede 100 kilometer uit-en-thuis, het was koud voor augustus, en op de dijk raakte ik verstrikt in wolken vliegen. Geen doorkomen aan, dus ik keerde om, en besloot via het Naarderbos terug te fietsen. Dat is nú een lullig parkje, met golfbaan, waar de ballen van de bejaarde minkukels je om de oren vliegen, maar toen was het een verwaarloosd natuurgebied, met een plas in het midden. Ik kwam aan, overzag de plas (10.10 uur) en kreeg in één kijkerbeeld 29 Krooneenden in eclipskleed, 1 jonge Roodhalsfuut plus op de achtergrond een biddende IJsvogel! Genieten!! Je krijgt het zomaar in de schoot geworpen, voor niks!

Ik ga nooit met vooropgezette bedoelingen naar buiten, en laat me het liefst verrassen. Ik heb maar één keer meegemaakt, dat mijn wens vader van de gedachte was, toen ik in de bossen van de Lage Vuursche liep en dacht: nu wordt het wel eens tijd voor een Wespendief. Prompt vloog er een over.

Ik heb in Hongarije alleen maar Roodbuikvuurpadden gezien, trouwens, daar was ik allang blij mee.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 30, 2011, 18:40:55 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 27, 2011, 04:29:37 AM
Kalm varen we de Gambiarivier op, richting Tendaba Camp. Ik heb hondervijftig kilometer de tijd om te overdenken hoe vreemd de wereld in elkaar zit af en toe.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo

Ik ken het Ronald! Corruptie is eigenlijk toch wel een van de hinderlijkste dingen die je op reis tegen kunt komen. Noord-Amerika en Europa valt het allemaal wel mee en Zuid-Oost-Azië is ook wel redelijk begaanbaar maar Zuid-Amerika en Afrika? Bweeeh. En dan komen in Afrika daar ook nog eens de bumpsters en de hustlers bij, echt bijzonder vervelend. Wel jammer want Afrika is, qua natuur dan, toch eigenlijk wel mijn lievelingscontinent.
Senegal kwam ik dit jaar alleen binnen als ik de Kolonel van St. Louis € 70,- betaalde (Beschermgeld zodat me onderweg geen vervelende dingen overkomen... (!). Die kolonel controleert de grensstreek van Rosso en Diama en kleedt daar alle Tubabs uit). € 70,- is zeg maar een heel Senegalees maandsalaris! Grote en vervelende vent op slangenleren schoenen in Khadaffistijl, met zwaar bewapende adjudanten bij zich om te intimideren en, uiteraard, wonend in een grote villa met zwembad en personeel.
Mijn Pajero wilde ik in Gambia schenken aan een vriend. De autoriteiten wilden een astronomisch bedrag hebben (paar jaarsalarissen) voor de invoer ervan. Ik ging daarmee niet akkoord en een dag later, nadat ik per ongeluk met mijn kop op Gambian Television was geweest met een interview, vroeg de beambte met een brede grijns opeens nog maar de helft. "You TeeVee, you TeeVee yesterday" (nog zo'n 400 euro). Handjeklap Koehandel van zakkenvullende ambtenaren!!! Uiteindelij is het me gelukt om de auto zonder betaling achter te laten.
Ik sponsorde dit jaar de Students for Students dmv belettering van hun auto's en hun is het gelukt om de Kolonel zonder betaling te passeren. Maar dit kostte dus wel even 2 dagen! Wel leuk om te lezen! (http://www.students-for-students.nl/actueel/blog-reisverslag/hoe-bereik-je-st-louis-en-hoe-verlaat-je-het/)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: nielsyese op augustus 30, 2011, 19:04:58 PM
Tja.. corruptie. Dat deed me denken aan drie jaar terug in Roemenië. Het was een van mijn eerste verre reizen, dus we wisten nog niet goed wat ons te wachten stond. Na een rit van zo'n 20 uur kwamen we eindelijk aan in Roemenië. Alleen maar eenbaanswegen met hobbels, een tweebaansweg was in aanleg maar dat scheen volgens ingewijden al meer dan vijf jaar zo te zijn en ze waren amper een paar meter opgeschoten. We reden dus met een Nederlands kenteken door de dorpjes heen, vrijwel ieder dorpje had daar een politieauto. Wij hielden ons dus netjes aan de opgedragen snelheid (50 km/u), totdat we erachter kwamen dat dat niet zoveel uitmaakte. We werden aangehouden door een agent die bij hoog en laag beweerde dat we te hard reden. Toen we hem uiteindelijk 15 euro gaven, wou hij het wel een keertje door de vingers zien..  Wat bleek was dat het voor de agenten daar een bijverdienste was om buitenlandse auto's aan te houden en hun een lage boete te geven, zodat ze niet al te veel stampij zouden maken en de agenten hun extra salaris in hun zak konden steken..
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 30, 2011, 19:23:45 PM
Citaat van: nielsyese op augustus 30, 2011, 19:04:58 PM
Wat bleek was dat het voor de agenten daar een bijverdienste was om buitenlandse auto's aan te houden en hun een lage boete te geven, zodat ze niet al te veel stampij zouden maken en de agenten hun extra salaris in hun zak konden steken..

Als je eens wist Niels-Jan... Die beambten waarmee jij in aanraking komt zijn meestal zelf het slachtoffer van een nog corrupter persoon. Corruptie zit altijd van boven naar beneden in een systeem. Politie-adjudantjes moeten vaak hun baan "kopen". In Mexico en andere landen schijnt het zelfs zo erg te zijn dat het kopen van een baantje duurder is dan het salaris wat je ervoor krijgt en dan zit er niets anders op dan de gehele dag door de bevolking te terroriseren met onheuse bekeuringen en afkoopsommen. Bweeeeh.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 30, 2011, 19:50:54 PM
Oh mèn.... Corruptie maakt wat los. Ik krijg ineens weer een verhaal over corruptie in Ivoorkust voor mijn geestesoog. Lang verdrongen, kennelijk, maar dankzij jullie bijdragen schiet het me als een kanonskogel te binnen!

Hoe kwam jij trouwens met je kop op TV in Gambia, Bart? Ik ben in Nederland een keer of vijf op TV geweest, maar heb dat twijfelachtige genoegen in het buitenland nooit gehad.
Ben ook in Saint-Louis geweest, in 1985, maar geen spoor van een Kolonel. De enige Kolonel die ik toen tegengekomen ben, zetelde in Dakar en was een Fransman, een oud-kolonel van het Vreemdelingenlegioen, en werkzaam als Directeur van de Service des Parcs Nationaux du Sénégal. Een kleine dikkerd met bibop-haar, waar ik ook nog een mooi verhaal over kan vertellen. Maar dat later. Eerst, dus:

Corruptie in Ivoorkust, anno 1982:

Als stagestudentje ben je blij dat je af en toe post ontvangt uit Nederland. Kranten van een week oud, tijdschriften, koekjes, hagelslag, drop, maakt niet uit, alles is welkom! We zaten tijdelijk weer in Abidjan, de grootste stad, en ontvingen een berichtje dat er een pakketje uit Nederland was aangekomen. Even naar het postkantoor, pakketje ophalen, en weer naar huus. Dat liep even iets moeilijker. Toen ik bij het postkantoor aankwam, werd ik onmiddellijk verwezen naar een zusterpand in een afgelegen deel van Abidjan, waar pakketjes aan kwamen en verwerkt werden. Na een busrit van drie kwartier kwam ik aan op de goede plek, op een industrieterrein, en liep nietsvermoedend het grote gebouw binnen. Dat er allemaal mannetjes voor het gebouw zaten, achter tafeltjes, druk schrijvend, viel me wel op, maar daar besteedde ik verder geen aandacht aan. Ik vervoegde me aan de balie en vroeg om mijn pakketje. Ik werd onmiddellijk weer naar buiten verwezen, waar mij diverse formulieren wachtten die, ingevuld, toegang zouden geven tot mijn pakketje. Ik naar buiten. Daar zaten dus die mannetjes voor: die zaten formulieren in te vullen. Ik wachtte tot ik aan de beurt was, ging aan een tafeltje zitten, en kreeg een pak formulieren voor mijn neus, die ik moest kopen. Ik betaalde het bedrag, en kon beginnen met invullen. Dat was onmogelijk. Mijn Frans was niet van dien aard dat dit een eenvoudige klus zou worden. Nederlandse ambtenarentaal is al moeilijk, maar neem van mij aan dat Frans godsonmogelijk is om te begrijpen. Dus was het mannetje graag bereid voor mij de formulieren in te vullen, tegen betaling uiteraard. Ik betaalde weer, en het mannetje begon vaardig alle onzin neer te pennen op de zestien doorslagen. Ik zat het geduldig, maar walgend aan te zien, en na een kwartiertje was het gepiept. Ik naar binnen met mijn pak formulieren, sloot aan in de rij wachtenden, en was na tweeënhalf uur aan de beurt. Helaas was het toen al twaalf uur, dus werd de balie gesloten voor de lunch. Ik was rond negen uur aangekomen, en na drie uur hemeltergend gesjoemel vond ik het welletjes. Ik betaalde de dienstdoende baliekluiver, en had binnen drie minuten mijn pakketje in handen. Dat het was opengemaakt, om de inhoud te checken, interesseerde me toen geen reet meer. Ik was allang blij dat ik dit helleoord kon ontvluchten. Aaargh!!!

Grappig; toen ik Senegal verbleef, werd me ook een pakketje gestuurd, in 1984. Dat was toen wel binnen een kwartiertje gepiept, zonder smeergeld, en in het officiële postkantoor. Ik was verbaasd en blij dat het kennelijk ook anders kon.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 30, 2011, 20:18:49 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 20, 2011, 19:54:53 PM

Ik moest met mijn fiets - die ik veiligheidshalve had meegenomen, want ... ander verhaal, dat ik ook nog wel vertel ... -



UIt mijn eerste post:

Ik heb meegemaakt, dat ik mijn fiets die ik keurig had neergezet tegen een paal met verwijsborden, op slot natuurlijk, terugvond, aan het voorwiel hangend aan de borden op twee meter hoogte, met platte banden, verdwenen ventielen, en kapotte lampen.

Tip voor de fietser: zet Uw ijzeren ros niet openlijk zichtbaar langs een weg waarlangs middelbare scholieren plegen te komen. 's Morgens vroeg is er meestal niets aan de hand, maar 's middags is het soms een losgeslagen bende die de herkregen vrijheid eens uitbundig wil vieren! Joepie!

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op augustus 31, 2011, 10:26:56 AM
Hierzo weer eentje uit een andere categorie, uit een ander leven (lijkt het).

Lifter
Het was in 1979. Dat jaar deed ik samen met Ineke het redactiewerk voor De Korhaan (geen relatie met Ronald.. ;D), het 'orgaan' van District 11 van de NJN. Niks kopieermachine, niks computer. Alle tekst werd getypt op speciale 2-laags stencilvellen. Ik moest op z'n hardst op mijn kleine oranje typmachientje tikken om door de bovenste papierlaag heen te slaan, zodat op de stencilmachine de inkt er doorheen kon. Alles op kringlooppapier natuurlijk. 
Bij Ineke thuis stond een stencilmachine, dus het uiteindelijke werk werd in Tiel gedaan. Een keer besloot ik om liftend terug naar Zevenaar te gaan. In de jaren zeventig was het heel gewoon om je al liftend te verplaatsen. Ik was dan wel fel tegen de milieuvervuilende auto's, maar omdat ze toch reden maakte ik er ook regelmatig dankbaar gebruik van. Weliswaar met een tegenstrijdig gevoel, maar toch. Ik stond al een poosje bij de oprit van de A15 en begon er aan te twijfelen of ik nog wel meegenomen zou worden. Toen stopte een oude Opel Kadett.
-'Stap maar in, ik ga richting Arnhem.'
De chauffeur bleek zijn rechterhand te missen, maar met het overgebleven stompje bediende hij heel handig de versnellingspook aan het stuur. Ik vond het maar een vreemde man. Hij zag er nogal sjofel uit en wilde best wat praten. Hij vertelde dat er onlangs een automobilist door een lifter gemolesteerd was. Maar hij was niet bang, zo verzekerde hij mij, want hij was toch gewapend. Ik voelde me opeens hele-maal niet meer op mijn gemak. Ik zag in gedachten al een revolver op mijn hoofd gericht. Maar welk ontsnappingsscenario ik ook bedacht, ik kon er niet uit. Daarvoor reed hij te hard. Na een kilometer of twintig ging hij van de snelweg af en reed hij de polder in. Een veel betere route, volgens hem. Ik had het niet meer. Onverwacht stopte hij. Ik moest uitstappen, want hij moest naar rechts en ik rechtdoor, zo beweerde hij. En daar stond ik, midden in de Betuwe. Met mijn zware rugzak. Geen wegwijzer of bushalte te bekennen. Van ellende ben ik maar gaan lopen. Ik zou vanzelf wel weer in de bewoonde wereld komen.
Na een minuut of tien stopte een Lelijk Eendje. Of ik soms een lift nodig had. Het was een geschenk uit de hemel. Het zou niet de laatste keer zijn dat ik een lift kreeg als even de weg kwijt was. Maar dat was dan meer figuurlijk.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Robert Heemskerk op augustus 31, 2011, 10:46:57 AM
Nog even een reactie op de 'vliegende egel'

Ik vond een paar jaar geleden egels in hoge plastic afvalbakken.
Deze stonden bij de washokken op de camping tegen de muur van het washok.
De enigste mogelijkheid om in zo'n plastic container te komen was via de muur of de regenpijp.
Ze konden niet uit deze gladde plastic bakken klimmen en heb ze maar even geholpen.

Nu waren die bakken waarschijnlijk niet op zo'n hoogte als 'de vliegende egel' maar toch meer dan een meter hoog..
Ze kunnen dus wel klimmen?
Op meerdere sites lees ik dat ze zelfs heel goed kunnen klimmen..
Nu weet ik niet op welke hoogte 'de vliegende egel' zich bevond?
Maar een muurtje kunnen ze wel aan  ;)

Is er misschien een andere route om op die dakrand te komen?
Via de buren en dan via het dak? of via de goot?

groeten Robert
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 31, 2011, 10:50:07 AM
Citaat van: KorHaan op augustus 30, 2011, 19:50:54 PM
Hoe kwam jij trouwens met je kop op TV in Gambia, Bart?

Ik arriveerde als eerste in Banjul met de A'dam-Dakar en werd uitgenodigd voor ontvangst bij een stel hotemetoten die betrokken waren bij de veiling en de goede doelen waarvoor gereden wordt. Ze vroegen iemand die door de woestijn gekomen was om voor de camera zijn ervaringen te vertellen. Van de aanwezigen was ik de enige die inderdaad door de woestijn gereden was en bovendien was ik veteraan (dit was mijn derde bezoek aan Gambia en mijn tweede Sahara-passage door het zand). Ik was al een jaar niet naar de kapper geweest, het Sahara-stof zat nog in mijn kleding en mijn haar (wat dus nogal Catweazle-achtig rechtop stond) en had me bovendien al 2 maanden niet geschoren. Ook had ik niet in de gaten dat het de camera was van de enige officiële Gambiaanse TV-zender. Kortom; een nogal opvallende *Tubab die door heel Gambia gezien was. De dag na de uitzending kon ik niet meer over straat -> vrouwen die per se aan mijn haar moesten trekken en groepjes kinderen die "Tubab" "Tubab" roepend achter me aan liepen te dansen.

* Tubab is het "scheldwoord" voor "blanke" in Senegal en Gambia en stamt nog uit het koloniale tijdperk. "Tu" komt van "two" en "bab" komt van het oude Engelse woord "bob" wat toen de volksnaam voor een shilling was. Twee shilling was het standaard tarief wat een blanke betaalde voor "afwijkende" of "speciale" klusjes. Het scheldwoord is trouwens ontkracht doordat Tubabs daar elkaar ook Tubab noemen, net als met Gringo's in Midden-/Zuid-Amerika.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 31, 2011, 10:57:11 AM
Citaat van: Robert Heemskerk op augustus 31, 2011, 10:46:57 AM
Nu weet ik niet op welke hoogte 'de vliegende egel' zich bevond?
Maar een muurtje kunnen ze wel aan  ;)
groeten Robert

Heb ik inmiddels ook gelezen dat het goede klimmers zijn maar ik moet jaarlijks minstens 1 egel bij mij uit de koekoek bevrijden omdat ie niet tegen de gemetselde wand weet te klimmen. En de muur van dat huis was niet ruwer dan die koekoek-wand. De nok van het dak schat ik op een meter of 9 hoog (da's een hele klim), de dakgoot op een meter of 6. Op het zoogdierenforum werd al geopperd dat het een Bruine Rat was maar ik betwijfel of een Rat een adulte Egel zo hoog tegen een muur aan weet te verslepen. Ik hou het zelf op een Steenmarter, die zitten daar veel (bij de vindplaats om de hoek ben ik 's nachts ooit bijna over een Steenmarter heen gefietst, die kwam tussen de auto's uit gerend en "bevroor" van schrik in het licht van mijn fiets). Bovendien lagen alle 4 de poten naar achteren gestrekt en zat hij behoorlijk knel -> moet met behoorlijke kracht onder de nokvorst getrokken zijn.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: woost op augustus 31, 2011, 14:19:14 PM
Tijdje geleden liep ik met 2 maten door de Groene Jonker. We wilden net naar huis gaan toen er opeens een rietgors recht op me af kwam vliegen. Hij vloog op schouder hoogte recht over het pad op ons af. beetje verbaast stond ik stil er naar te kijken. Wilde hem niet afschrikken. Tot mijn verbazing zet het diertje een landing in richting mijn schouder. Beetje van schrik, moet ik eerlijk zeggen, draaide ik mijn schouders weg en daar schrok hij van. Vloog meteen weg. Nog nooit zoiets meegemaakt.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 31, 2011, 14:41:08 PM
Met eten kun je ook alle kanten op:

Kennissen van me waren uit wezen eten en hadden Koekoek gehad en dat was wer-ke-lijk fantastisch lekker. Ik vond dat al heel vreemd want ik kon me niet voorstellen dat die broedparasiet zich laat kweken en in het wild is het een beschermde specie. Jaartje later ging ik ook daar eten en de Koekoek stond nog steeds op de kaart. Ik vroeg de ober om opheldering en toen bleek het een Vlaams Kippenras te zijn. Ik heb die kennissen verder maar in het ongewisse gelaten, ze waren zo blij met dat culinaire hoogstandje...  ;)

Net als dat Rotterdamse stel uit een reisgezelschap waarmee ik aan tafel zat bij een barbecue in Zuid-Afrika. De kok had Impala klaargemaakt en het eten stond uitgestald op een grote buffettafel waar je naar hartenlust kon opscheppen. Het stel schoof aan mijn tafel aan met beide een groot bord macaroni want ze hoefden die gekke dingen allemaal niet en vonden het erg zielig voor zo'n lieve "bambi". Wel vonden ze het erg vreemde macaroni, op zijn plat Rotterdams "wat een rare macaroni". Toen ik ging opscheppen vroeg ik de kok wat die macaroni was -> Aw, that's very good sir, Impala-intestants! (gemalen darm dus, smaakte trouwens best wel lekker overigens). Ik heb ze het pas verteld toen ze het bord leeg hadden  ;D ;D ;D

In restaurant Heertjes in Nijmegen bestelde ik ooit eens tam Konijn van de kaart. De ober kwam even later meedelen dat ze die niet in huis hadden. "Oh dat is jammer, hoezo niet?" "Het seizoen is afgelopen meneer!" (en dan zie ik in mijn fantasie plots een Kor Haan-achtig tafereel voor me van een jager die in een gesloten konijnenhok van 50 cm afstand op Konijnen loopt te schieten  ;D ;D ;D ).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 06, 2011, 19:55:04 PM
 ;D

Lekkere verhalen, mensen!

Jammer dat ik net mijn nieuwe Kor Haan - strip heb verstuurd, Bart, want zo'n jager in een konijnenhok is natuurlijk geweldig! Misschien een volgende keer. Het past in mijn eerdere reeksje "Getikten in het groen" over jagers die staan te filosoferen over de realiteit heden ten dage, en dan overgaan tot het kapotschieten van wilde dieren. Lekker basic, en met aandacht voor hypocrisie, waarvoor ik een zesde zintuig schijn te bezitten.
Enfin. Over de kolonel van het Vreemdelingenlegioen in Dakar, directeur van de Parcs Nationaux du Sénégal, het volgende.
Ik had - met een aanstaande huwelijkscrisis - weinig te zoeken in Dakar, maar ik merkte wel dat ik mijn tekentalent flink begon te ontwikkelen. Af en toe een opdracht, voor een portret van een hond, of een serie schematische tekeningen voor een Belgisch-Senegalees tuinbouwproject, en verder vrij werk met vogels als onderwerp, ik kreeg er schik in en besloot - met een map tekeningen onder mijn arm - bij de Dienst Nationale Parken van Senegal aan te kloppen. De directeur, de heer Dupuy, als gezegd voormalig kolonel van het Vreemdelingenlegioen, ontving mij, nadat de onderdirecteur achterover viel van verbazing bij het aanschouwen van mijn werk, en vroeg mij een poster te ontwerpen voor een nieuw Nationaal Park. Ik stemde in, maakte een zwart-wit poster van een stel pelikanen tegen een achtergrond van mangroves, en leverde die in. Dupuy enthousiast, allemaal fijn, alleen kreeg ik geen geld, want dat was er dus niet. In plaats daarvan bood hij me een verblijf in het Parc National des Oiseaux du Djoudj aan, een vogelreservaat in het noorden van Senegal, wat ik meteen accepteerde, natuurlijk.
Daags daarna vervoegde ik mij op de luchthaven van Dakar, waar een Cessna al stond te wachten met aan boord twee parkwachters die er voor werk heen moesten. Mijn bagage was net genoeg om geen overgewicht te veroorzaken in het kleine, eenmotorige vliegtuigje, en we stegen op. Geweldige ervaring! Ik had nog nooit in zo'n klein toestel gezeten, en genoot volop van het uitzicht over de kustlijn van Senegal.
In de buurt van de air-strip van het park bleek de landing onmogelijk, omdat een stofstorm het zicht zozeer beperkte, dat we moesten uitwijken naar Saint-Louis. Daar geland, was het wachten op een all-terrain auto om ons naar het Park van de Vogels van Djoudj te brengen. Eenmaal aangekomen in Djoudj, maakte ik kennis met de parkbeheerder, een aardige Senegalees die Sarraw Diop heette, en kreeg gratis een hut tot mijn beschikking voor de tijd van mijn verblijf. Voor de helft van het normale tarief kon ik eten in het restaurant, dus ik kon beginnen aan een toppie vakantie! Ik was de enige 'toerist' aldaar (er was verder niemand), dus praatte ik veel met de park-staf, en kreeg ook regelmatig een lift het park in. Ook bleek er een fiets beschikbaar, waar ik dankbaar gebruik van maakte om er mee door het park te crossen.

Na verloop van enige dagen liet Sarraw Diop mij het bescheiden museum zien dat op het terrein lag, en ik vond de wanden wel erg kaal. Omdat ik toch mijn tekenspullen bij me had, stelde ik voor een serie tekeningen van de vele vogels van Djoudj te maken, om er de wanden van het museum mee te vullen. Ik mocht meteen aan de slag, en mijn vakantie werd een werk-vakantie. 's Morgens het park in op de fiets, 's middags in de koelte van het restaurant aan het werk, 's avonds zwemmen in de rivier en eten in het restaurant. Elke dag een nieuwe tekening. Heerlijk om te doen. Tijdens het werken had ik een bandje met Senegalese muziek opstaan, van een zekere Youssou N'Dour, die toen alleen in Senegal een held was. Begin 1985, hebben we het nu over. Ik raakte verslaafd aan Youssou en zette hem altijd op tijdens het werk. Met zijn band 'Super Etoile de Dakar' maakte hij wonderschone nummers, die ik nu nog in Hilversum met veel plezier beluister. Dat uitgerekend Peter Gabriel jaren later Youssou N'Dour ontdekte en hem met Néné Cherry het stomme 'Seven Seconds Away' liet maken, heeft mij altijd geïrriteerd. Veel te veel mainstream, zó anders dan de originele Senegalese muziek die hij in de jaren tachtig maakte. Terwijl ik Gabriel toch hogelijk waardeer als de zanger van de fantastische symfonische rockband Genesis uit begin jaren zeventig.
Maar goed. Ik was lekker bezig, begin 1985, en heb daar heel goede herinneringen aan.
Veel vogels gezien, ook, ik ben alleen benieuwd of mijn tekeningen nu nog aan de wanden van het museumpje hangen. Maar ik ga niet terug.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 11, 2011, 19:17:19 PM
Citaat van: KorHaan op september 06, 2011, 19:55:04 PM
Maar ik ga niet terug.

Mooi verhaal en avontuur maar waarom zou je daar niet naar terug gaan? Je hebt er toch een mooie tijd gehad?

Waar ik graag weer eens naar terug zou willen is de Yuturi-lodge in Ecuador. Dat was mijn eerste excursie de echte Amazone in en mijn rijkste waarnemingsreis ooit. Met een lange busreis vanuit Quito (met dronken en opdringerige Indianen erin!!!) tot het stadje Coca gekomen (ze hadden waarschijnlijk een andere bron van inkomsten voordat er olie gevonden werd). Het stadje was een wild-west-achtig tafereel met olie en smeer besmeurde dronken jonge arbeiders die mijn vrouw de saloons in probeerden te trekken. Ik kon haar nog maar net uit hun handen trekken en met haar naar de pier rennen waar onze boot klaarlag. Na een bootreis van 5 uur stroomafwaarts de Napo-river af arriveerden we bij Yuturi, alwaar onze lodge was. Onze gids daar was maestro Chaime, een waarlijk briljante vogelgids maar hij sprak geen Engels en had daarom een hulpgids, een jonge kerel uit Quito. De samenstelling van de excursiegroep was erg gevarieerd en ik was eigenlijk de enige vogelaar van het groepje, de rest was onervaren in de tropen en in de veronderstelling dat er elk moment een Jaguar of Tapir te zien zou zijn, zoals in een Discovery-docu. Maestro Chaime hield het na 2 dagen Aapjes tonen voor gezien en droeg de groep over aan de jonge en onervaren gids die van vogels minder wist dan ik. Na een paar dagen begreep iedereen dat de realiteit anders is en dat daar de Apen je heus niet om de oren slingeren en uit verveling gingen ze mij een beetje volgen want ik amuseerde me een ongeluk in dat echt prachtige Vogelparadijs daar. En niet alleen met Vogels want de Herpetofauna was werkelijk ook fantastisch. Ik ontdekte er zelfs een Salamander die met Boomkikker-achtige zuignapjes onder de boombladeren kon lopen, had ik nog nooit eerder van gehoord! Op een gegeven moment had ik de hele groep op mijn hand en kwamen ze mij telkens vragen wat voor vogels, andere dieren en planten ze zagen, de jonge gids werd volledig genegeerd en begon zich duidelijk aan mij te irriteren (die zag de fooienpot al slinken). Op de laatste excursiedag passeerden we een open plek in het bos waar een grote liaan naar beneden hing boven een modderpoel. De gids kende de plek blijkbaar goed en haalde de liaan naar de rand van de poel en maakte met een aanloop een grote zwaai over de poel en terug en duwde hem vervolgens in mijn handen met de bedoeling dat ik die riskante zwaai ook moest doen. Zoiets moet je mij dus echt niet vragen... in plaats van een aanloopje klom ik met de liaan in een boom op de helling en maakte een reuzenzwaai over de modderpoel naar een tak in een boom aan de overkant. Tarzan zou er jaloers op geweest zijn! Na mijn zwaai terug gaf ik hem de liaan weer en zei ik dat hij dat vast niet kon. Dat liet ie niet op zich zitten, klom dus ook in de boom en maakte ook die reuzenzwaai naar de boom aan de overkant maar helaas wist hij zich niet vast te houden aan de tak waardoor hij weer terug zwaaide, nu echter met maar 1 hand aan de liaan hangend. Door de centrifugale kracht kon hij zich niet meer vasthouden en liet hij los precies boven het midden van de modderpoel alwaar hij plat op zijn rug met een zompige plof diep in terecht kwam. Hij zat zo vast gezogen dat we hem aan zijn armen en benen eruit moesten trekken! Iedereen dikke pret en hij een zuur gezicht en van onder tot boven helemaal onder de modder. Door deze afgang was hij blijkbaar zo uit zijn veld geslagen dat we prompt erna verdwaald raakten. Hij wist gewoon niet meer waar we waren en hoe we er weg moesten komen. Na 2 uur ronddwalen waren we zelfs weer terug bij die modderpoel en begon iedereen behoorlijk pissig te worden. Totdat we opeens iemand hoorden fluiten in de verte en na terugfluiten Maestro Chaime verscheen, die had al in de gaten dat er iets niet klopte want we hadden al terug moeten zijn voor onze lunch. De jonge gids werd door hem uitgelachen en we liepen terug naar de lodge, slechts een uurtje verwijderd van de modderpoel. Onderweg zag ik een Harpij en Chaime richtte zijn aandacht volledig op mij nadat hij in de gaten kreeg dat ik een vogelaar was en toonde me allerlei vogeltjes die ik zelfstandig niet gezien zou hebben. Kostelijk! Tijdens de lunch hoorden we op de achtergrond een hoop gevloek in het Spaans; onze jonge gids kreeg behoorlijk op zijn donder... De middag en avond stonden in het teken van uitrusten en afscheid en na in mijn eentje nog een korte wandeling gemaakt te hebben, waarbij ik eindelijk de Schreeuwpiha te zien kreeg, ging ik voldaan nog een eindje zwemmen bij de aanlegsteiger van de lodge. Echt prachtig daar met Stinkvogels in de boom op de oever en Dolfijnen in de verte. Terug bij mijn hut bleek ik trouwens mijn handdoek vergeten te zijn en na mijn douche en aankleden voor de feestavond liep ik terug om hem op te halen. Op de steiger zaten nu jongetjes te vissen en ze haalden er de ene Pirana na de ander uit! Brrrrrrr!
De dag erna reisden we terug naar Coca... de jonge gids was ook aan boord, hij bleek ontslagen te zijn. Tot de dag van vandaag voel ik me daar nog steeds schuldig om, zonder zijn afgang in de modderpoel was hij immers misschien niet verdwaald geweest en zonder te verdwalen had hij misschien zijn baan nog gehad. Maar goed, aan uitdagingen kleeft altijd een risico en hij had mij immers wel uitgedaagd...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vuurvlinder op september 11, 2011, 20:37:17 PM
Wat een geweldige verhalen allemaal!  :duim: Blijf schrijven allemaal, het is een feest om te lezen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 11, 2011, 21:12:06 PM
Citaat van: vuurvlinder op september 11, 2011, 20:37:17 PM
Wat een geweldige verhalen allemaal!  :duim: Blijf schrijven allemaal, het is een feest om te lezen.

maar toch..het topic overziend..zijn er maar een paar mensen die gekke dingen meemaken... B)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op september 11, 2011, 21:35:11 PM
Citaat van: andre.schulten op september 11, 2011, 21:12:06 PM
Citaat van: vuurvlinder op september 11, 2011, 20:37:17 PM
Wat een geweldige verhalen allemaal!  :duim: Blijf schrijven allemaal, het is een feest om te lezen.

maar toch..het topic overziend..zijn er maar een paar mensen die gekke dingen meemaken... 8)

Tsja, al die verre reizen... En inderdaad geweldige verhalen, schitterend!

Toch hebben wij ook wel een leuk verhaal dat me opeens weer te binnen schiet, gewoon in ons eigen kikkerlandje.

Het was in 2005, samen een dag lopen door Noord Holland, een wandeling over asfalt, zo bleek. Weinig leuke waarnemingen, beetje saai allemaal. We liepen door het plaatsje Noordeinde toen we aan het eind van het dorpje werden aangesproken door een man in een electrische rolstoel. Hij zat aan het begin van een oprit en vroeg of hij ons iets mocht vragen, wat natuurlijk mocht. Hij verzocht ons om naar het eerste huis te lopen om zijn vrouw te halen. Dat wilden we wel doen, maar waarom dan? "Nou ja", zei de man "het is namelijk een beetje een raar verhaal, maar ik zit met mijn arm vast in de brievenbus..." Inderdaad, hij zat tot over zijn elleboog in zo'n groene brievenbus. Met z'n drietjes namen we al grinnikend de situatie op en besloten om eerst zelf een bevrijdingspoging te ondernemen. We konden zijn arm gelukkig snel en makkelijk uit de brievenbus bevrijden door het klepje iets verder open te maken, iets wat hij zelf niet kon. Al met al hadden we de man snel uit zijn benarde positie geholpen, maar wat hebben we nog lang gelachen om deze situatie  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 11, 2011, 22:08:47 PM
Citaat van: Violet (en Remco) op september 11, 2011, 21:35:11 PM
"het is namelijk een beetje een raar verhaal, maar ik zit met mijn arm vast in de brievenbus..."

Heb je gechekt of het wel zijn eigen brievenbus was?  :rolleyes:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op september 11, 2011, 22:45:42 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op september 11, 2011, 22:08:47 PM
Citaat van: Violet (en Remco) op september 11, 2011, 21:35:11 PM
"het is namelijk een beetje een raar verhaal, maar ik zit met mijn arm vast in de brievenbus..."

Heb je gechekt of het wel zijn eigen brievenbus was?  ::)

;D 
Wij dachten alleen maar: Ach gos, dat was de laatste keer dat hij zelfstandig de post mocht halen van zijn vrouw ...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vuurvlinder op september 11, 2011, 22:50:23 PM
Citaat van: andre.schulten op september 11, 2011, 21:12:06 PM
Citaat van: vuurvlinder op september 11, 2011, 20:37:17 PM
Wat een geweldige verhalen allemaal!  :duim: Blijf schrijven allemaal, het is een feest om te lezen.

maar toch..het topic overziend..zijn er maar een paar mensen die gekke dingen meemaken... 8)

Gekke dingen maken we allemaal wel mee, maar die reisverhalen? Ik hou het bij de landen waar het zeer veilig is en er weinig echt spannende/rare dingen gebeuren.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 12, 2011, 07:27:40 AM
Citaat van: vuurvlinder op september 11, 2011, 22:50:23 PM
Gekke dingen maken we allemaal wel mee, ..

Nou, laat horen!!!  ;)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Klaas v d Meer op september 12, 2011, 20:46:06 PM
Ja ook zo iets .
Toen ik nog nazorger was bij de vogelwacht,
maakte ik het volgende mee.
Op een stuk land lagen 2 broed Kieviet en
1 broed Scholekster.
Na plaatsing van stokken en gesprek met
boer( geen verstand van vogels nog eieren) zijn we weg gegaan.
Drie dagen later ander land afzoeken en gesprek
met boer, die het land met 3 broedsels de volgende
dag wilde maaien.
We zeiden van de geplaatste stokken 3x.
Ja zei betrevende boer die had hij al gezien,
waarbij hij opmerkte , dat het ene broed wel
gauw zou uitkomen want de eieren waren al gegroeit.
;D ;D ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 12, 2011, 20:56:07 PM
een klein huistuinenkeukenintermezzoverhaaltje

het was een paar jaar geleden, gewoon op straat, dat ik een buurman tegenkwam
en hele gewone buurman in een gewone straat
we praatten heel gewoon over koetjes en kalfjes en vooral over het weer
over dreigende lbuien enzo
ik sloot toen het gesprek af met: 'ik kan je geen mooi weer beloven, maar ik wens je wel een zonnige dag toe'
en toen gaf hij me een hand
gewoon maar zo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Antonie Blom op september 12, 2011, 21:22:53 PM
Hoewel ik bij lange na niet kan tippen aan Kor en Bart zijn mij ondertussen ook wel wat rare verhalen overkomen terwijl ik in de natuur was.

Twee en een half jaar geleden was ik voor het eerst in Polen (erg mooi land overigens) voor het fotograferen van vlinders en libellen. Ondanks dat het nog maar mei was, liepen de temperaturen al lekker hoog op. Toch besloten om een forse wandeling te gaan maken op zoek naar Speerwaterjuffer. Het was de goede tijd, het geschikte habitat, goed weer en mijn reisgenote (Wilma van Holten) en ik waren in opperbeste stemming. Nog geen 200 meter van de auto moesten we een heel ondiep slootje / watertje oversteken en er was alleen een heel gammel brugje (nou ja, een dun boomstammetje en nog iets wat mogelijk om een soort van leuning zou lijken). Aangezien ik bijna altijd laarzen of legerkisten aan had en mijn evenwicht niet heel goed is, besloot ik voorzichtig door het water heen te gaan (het zou maar drie of vier stappen zijn). Eerst even zonder rugtas op mijn rug en camera om mijn nek kijken over de ondergrond stevig genoeg was en dat was het. Bepakking op mijn rug, camera om mijn nek en oversteken (Wilma was nog maar halverwege de "brug"), eerste stap gaat goed, tweede stap geen vuiltje aan de lucht, derde stap en ik sta tot over mijn navel in het water en ben tot over mijn heupen weggezakt in de bagger. Als de sodemieter het water uit, apparatuur controleren (gelukkig werkt alles nog en is alles nog droog genoeg om me geen zorgen te maken). Ik kijk naar rechts en zie Wilma nog niet niet over de grond rollen van het lachen (kon ik op dat moment overigens even niet  ;D ). De rest van de dag maar verder gelopen met natte schoenen (kleding was na een uur of twee weer redelijk droog), maar ... we hebben wel de Speerwaterjuffer gevonden (helemaal aan het einde van de wandeling, ongeveer 10 meter van de auto).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vuurvlinder op september 13, 2011, 01:41:48 AM
Citaat van: andre.schulten op september 12, 2011, 07:27:40 AM
Citaat van: vuurvlinder op september 11, 2011, 22:50:23 PM
Gekke dingen maken we allemaal wel mee, ..

Nou, laat horen!!!  ;)

Okee, ben helaas minder goed in het schrijven van sappige verhalen.

Recent zaten we in het Zweedse Are (er hoort een ringetje op de A maar weet niet hoe dat er op te plakken) te dubben waar we heen zouden gaan. Lapland again of misschien Noorwegen in. Ik had net een laptop gekocht, toevallig internet op die camping en de weersverwachting voor Noorwegen was goed. Dus Noorwegen werd de reisbestemming. Vanwege de hoge prijzen in Noorwegen in Are bij de ICA boodschappen gedaan. De supermarkt zag er uit als een natuurmuseum. Op de groente en fruitafdeling stond een opgezette beer met daarbij de de foto's van de trotse schutter. Op de zuivel afdeling een opgezet rendier. Na wat langer rond koekeloeren zag ik dat zo ongeveer de hele Zweedse fauna in geprepareerde vorm aanwezig was in die supermarkt. Sneeuwhoen en veelvraat boven de delicatessen, opgezette lynx boven de cola. Kortom "ietssepietsie" anders dan gewoon Albert Heijn. Heb daar wel een pakje rendieren rookvlees gekocht en het smaakt voortreffelijk! Eerder waren wij in Orsa Dalarna. In vorige jaren tevergeefs gezocht naar beren in het wild. We waren aan het inchecken op de camping, komt er een Noor met een paar biertjes op naar mijn wederhelft toegewandeld. Hij was daar om met een paar vrienden op berenjacht te gaan. Ze mochten 4 beren schieten onder begeleiding van de plaatselijke opzichter en die beren zaten max. 15 km vanaf onze camping. Heb daar geen goed gevoel bij. Ik die graag beren in het wild ziet krijg ze niet te zien. Die Noorse schutters wel want ze zijn allemaal gezenderd. Onder begeleiding van de opzichter mogen ze schieten, op de beren die hij aangeeft.

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 13, 2011, 13:00:54 PM
Toen ik een klein jongetje was (ben ik eigenlijk nog trouwens  ;) ), onderscheidde ik me van mijn voetballende vriendjes doordat ik toen al lange struintochten en dagwandelingen maakte, op zoek naar bijzondere vondsten en gekke avonturen. Een woensdag- of zaterdagmiddag "spelen" was vanaf lunch tot aan het avondeten. Het laatste uurtje meestal de kleren uitwaaiend in de wind om de vuurlucht eruit te krijgen, anders kreeg ik op mijn kop. Ik groeide op aan de stadsrand van Sittard vlakbij de afgravingen van een steenfabriek, een oude kazemat, een groot oud kerkhof en de Kollenberg, toen nog een mooi stukje natuur waar het feitelijke Limburgse heuvelland begon (tegenwoordig helaas helemaal volgebouwd met vinex-woningen en huurflats, op een klein stukje na waar nu een Hamsterreservaat is). Mijn "territorium" liep op 6-jarige leeftijd al tot ver voorbij de Duitse grens waar ik graag speelde op een verlaten steenfabriekje of de hele middag langs de afrastering van het Safaripark rondhing om Leeuwen en Giraffen te zien. Vriendjes die meegingen mochten dit eigenlijk niet van hun ouders, ik mocht alles zolang ik maar niet met problemen naar huis kwam (en bovendien verzweeg ik gewoon wat ik allemaal uitspookte). Zo vond ik het leuk om me te verstoppen op de groeve van de steenfabriek in afwachting van kiepwagens om dan op het moment dat ze grond langs de helling storten tegen de stroom naar boven te rennen. Daarbij verdween ooit Jos, een vriendje van me. Gelukkig vond ik hem aan de voet van de helling toen ik daar maar op goed geluk wat ging graven met mijn handen, hij was helemaal bedolven onder de klei en kwam proestend te voorschijn... Een ander jochie mocht niet meer met me spelen omdat hij bij een val van de kazemat met zijn neus aan een draadeind was blijven hangen. Jacques belandde in het ziekenhuis met een gekneusde nier na een val uit de boomhut. Zo kan ik nog even doorgaan en vreemd genoeg overkwam mezelf nooit iets.
De vakanties met mijn ouders stonden dan ook altijd in het teken van boomhutten en vlotten bouwen, Hazelwormen en (Adder-)Ringslangen zoeken, Forellen stropen, kersen jatten en aardappeltjes poffen. Op mijn 7-de waren we op vakantie in Luxemburg in het Blumenthal en ik had een groot project onder handen; het bouwen van een dam in de beek aan de andere kant van de weg langs de camping. Een mooie grote constructie van takken, stenen en klei die het water behoorlijk hoog opstuwde. In de met keien gevulde sluis die ik erlangs had gemaakt kon ik heel makkelijk Forelletjes en Donderpadjes vangen die ik er vanuit het stuwmeertje injoeg (Natuurbeschermingseducatie bestond nog niet in 1970) en ik amuseerde me dagenlang kostelijk met het onderhoud ervan en het aanbrengen van verbeteringen. Bij het verzamelen van constructiemateriaal vond ik op de oever een grote roestige metalen kist, matgroen en witte sjabloonletters erop. Ik kreeg hem niet getild en het deksel kreeg ik pas los nadat ik er flink met een steen op had gehamerd. Maar wat een vondst! Tot de rand gevuld met mitrailleurmatten, helemaal nog nieuw en gaaf want het koper van de hulzen glansde me tegemoet! Dat was niet eens een mooi souvenir maar een ware schat! Helemaal blij lukte me het om hem tegen de oeverhelling omhoog te krijgen en sleepte ik hem over het asfalt naar de camping om hem daar trots aan mijn ouders te kunnen laten zien. Helaas kwam ik er niet mee voorbij de receptie en werd de politie erbij gehaald die de kist in beslag nam. Ik weet nog dat ik heel erg moest huilen en de rest van de vakantie ontroostbaar was. Ik begreep gewoon niet waarom ze me mijn "schat" afnamen en ik weigerde die wouten dan ook in alle talen de plek te tonen waar ik hem gevonden had. Dat was dus één van de grootste teleurstellingen uit mijn vroege jeugd, zo niet de grootste! (misschien ben ik er daardoor wel in blijven hangen, zijn alleen mijn speelgoed en mijn "playgrounds" gegroeid...  :P ).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 20, 2011, 18:30:46 PM
Na een lange rit met veel (corrupt) oponthoud aan de grens bij Zimbabwe, 2x bandenpech en diverse malen de auto uitgraven uit het zand bereikten we in het schemerdonker (en dus veel later dan afgesproken) in Botswana de campsite in het midden van het Chobe National Park. De beheerder (van het totaal lege kamp) bleek corrupt, rook zijn kans vanwege het tijdstip en beweerde dat we niet gereserveerd hadden en verwees ons naar de uitgang (reservering was trouwens gedaan door de organisatie van Sawadee-reizen, niet de eerste de beste). Maar hij kon e-ven-tu-eel kijken of er iets te regelen viel (dat is "corruptiaans" voor "SCHUIVEN!"). Onze reisleider ging daar uiteraard niet op in, liet weten dat hij hiervan melding zou maken en we reden verder naar de uitgang aan de andere kant van het park (behoorlijk eng trouwens om door het pikkedonker door zo'n gamepark te rijden in een bus zonder vensters, brullende Leeuwen in de verte en de wetenschap dat je elk moment een band moet verwisselen of de wagen uitgraven). Midden in de nacht arriveerden we bij de uitgang en had iedereen het totaal gehad. Het personeel van de uitgang was niet corrupt en bekend met de praktijken van de campsite-beheerder. Omdat we niet wisten waar we heen moesten voor een overnachting boden ze ons aan om in tentjes bij de uitgang te overnachten. Na een lekker maaltje van de kokkin, die speciaal voor ons de keuken nog even open gooide, kropen we in onze tentjes en vielen we in 'n diepe slaap. Na een paar uurtjes werd ik wakker omdat er een beest rondom onze tent liep te snuffelen en snuiven. Daar moet ik dan meteen op weten welk beest het is en ik pakte mijn zaklamp en ritste de tent open... in het licht van de zaklamp zag ik nog net een adulte Gevlekte Hyena (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gevlekte_hyena) in de struiken verdwijnen! De andere ochtend schoot ik een parkranger hierover aan en die bleek dat volkomen normaal te vinden, niks aan 't handje, gewoon 'n kwestie van je rits goed gesloten houden want dan komen ze niet je tent in. Hij voegde eraan toe dat vorig jaar een Duitse toeriste gewond was geraakt nadat ze aan haar enkel uit de tent getrokken was omdat ze de rits niet goed dicht had gemaakt. Niemand daar die je van tevoren hiervoor waarschuwt en blijkbaar niemand in het besef dat die beesten zonder moeite een dijbeen in stukken bijten en doorslikken! Joehoeee, welkom in Botswana! (Ik las later trouwens dat ze vanwege de Gevlekte Hyena hun doden daar ipv 6 feet meer dan 2 meter diep moeten begraven anders kunnen ze ze ruiken en graven ze het lijk op).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 21, 2011, 21:52:50 PM
Het is alweer een paar jaar geleden dat ik op een wat druilerige voorjaardag een fietstochtje maakte door het verkavelingsgebied waar ik als jongen met met kijkertje heel wat uren doorbracht. Het viel me op hoe weinig grutto's en wulpen ik zag of hoorde. Wel -tot mijn verbazing- 2 bruine kiekendieven. Toch mooi meegenomen.
Een poosje later ontmoette ik een groepje mannen op de fiets met kijkers om. 'Ha soortgenoten', dacht ik. Dus ik stoep en vraag of ze nog iets bijzonders gezien hebben. De meeste mannen negeren me, maar een welbespraakt heerschap vertelt me dat ze nesten van scholeksters hebben gecontroleerd. Ik vertel enthousiast dat ik 2 kieken heb gezien. de man verstrakt. 'O, nog meer pré-da-tor-en', is zijn scherpe commentaar. Ik kijk hem wat verbaasd aan, maar dat merkt hij niet. misschien keek ik ook niet echt verbaasd. Het legt uit dat ze van de plaatselijke weidevogelbescherming zijn en dat ze met zoveel mogelijk boeren afspraken proberen te maken om hun maaibeleid (deels) op de weidevogels af te stemmen. Heel lovenswaardig. Er zitten dus wel degelijk nog grutto's. Hij legt uit dat er veel te veel kraaien en vossen zijn, die de broedsels om zeep helpen. (Vandaar dus zijn eerdere reactie.) En dat hij het prima vindt dat boeren met enige regelmaat dit gespuis -al is het natuurlijk niet toegestaan- naar de eeuwige jachtvelden helpen.  En ik ben van harte welkom om me bij de club te voegen. Ik heb hem bedankt voor de informatie, maar heb mijn mening bij me gehouden en ben geen diskussie aangegaan. Deze vorm van beschermen en beheer is niet de mijne. En dat er zoiets als 'ongedierte' bestaat vind ik al helemaal onzin.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 21, 2011, 21:55:03 PM
Nog één die voor Afrikaanse begrippen normaal is, maar voor de gemiddelde westerling vreemd aandoet:

Ik had al gezegd, dat we vanaf het schip de Plancius de veerboten over de Gambiarivier konden zien varen, toen we op de rede lagen. Ik heb zelf 2 jaar eerder op zo'n veerboot gezeten, toen we met de auto van Dakar naar Gambia reden. We woonden toen in Dakar.
Ik citeer letterlijk wat ik daar destijds voor het blad De Korhaan van onze VWG over heb geschreven:

"Gambia komt in zicht; links en rechts van de weg woekert groen struikgewas. Bovenin de struikjes zitten verrassend veel "vuurvogeltjes", prachtig scharlakenrood of helder oranje met zwart, zo groot als mussen maar veel dikker en met een heel kort staartje. Ze vliegen moeizaam, door hun dikke lijfje lijken het precies grote, knalrode hommels. De vleugels gaan zo snel, dat je ze niet ziet; alleen dat bolle lijfje dat ze bijna verticaal houden in de vlucht. Een merkwaardig vogeltje.
Na de grenscontrole is de noordoever van de Gambia-rivier snel bereikt; het land Gambia is zo smal, dat je twintig kilometer voorbij de grens al aan de rivier staat. Aan de overkant van de rivier, die hier bij de monding zeven kilometer breed is, ligt de Gambiaanse hoofdstad Banjul. Er is geen brug; al het wegverkeer steekt de rivier met een veerpont over. De wachttijd varieert; soms kun je na een uur al op de pont, of nog sneller als hij toevallig klaar is om af te varen, maar als je pech hebt duurt het drie of vier uur vóór je aan de overkant bent. De wachttijd kun je benutten door in de omgeving rond te kijken; achter Barra, het dorp dat hier op de noordoever van de veerdienst ligt, strekt zich een aardig krekengebiedje uit, direct aan zee. Oeverlopers trippelen over de stenen langs de waterkant naar de aanlegsteiger.
De trip met de veerpont is wel even iets anders dan de pont naar Texel. Het gaat op Afrikaanse manier; eerst gaan de auto's erop, opeengepakt op centimeters afstand van elkaar. En als je dan eindelijk vooraan staat in de rij, is de pont vol. Zo lijkt het, althans.
Maar de Gambianen blijken zeer hulpvaardig; met zes man pakken ze de achterste auto op de pont op, sjorren hem wat opzij, pakken de auto ernaast op, sjorren die naar de andere kant wat opzij, en zo forceren ze een gaatje waar nog een auto in past. Zo kom je dus nog net als laatste op de pont, al moet je de auto door het zijraampje verlaten omdat alles zó op elkaar gepakt staat, dat de deuren geen twee centimeter meer open kunnen.

Als je denkt, ik sta, we kunnen weg, blijkt dat er nog een hele horde voetgangers aan boord moet. Die kruipen dan letterlijk over de auto's heen het dek op. Het is even een gek gezicht maar het is nu eenmaal de typisch Afrikaanse manier van doen. Een Europeaan kijkt er vreemd van op, maar je raakt er gauw aan gewend."

Typisch Afrikaans... toen vond ik dat normaal. Ach, je wist niet beter.

Zo hadden wij in ons huis in de wijk Dieuppeul in het noorden van Dakar eens te kampen met een klemmende poort. Een grote, zware gietijzeren deur die scheefgezakt was in de hengsels. Hij kon niet meer op slot, want we kregen de sleutel met geen mogelijkheid meer omgedraaid. Bellen, er zou een mannetje komen om de boel te fiksen.

Wachten, wachten, wachten.

Daar was hij! Een kwartiertje wierp hij een kritische blik op het probleem. Toen ging hij aan de slag. Hij nam een reusachtige voorhamer en een monsterlijk grote beitel, en hakte het rechthoekige gat in de deurstijl, waar het slot in moest vallen, enige centimeters uit aan de onderkant. Probleem opgelost, de deur kon weer op slot. Dat de deur nog steeds scheef in zijn hengsels hing, daar had hij geen boodschap aan. De deur kon toch weer op slot? Nou dan! Fluitend vertrok hij, en ook ik was zeer tevreden met het resultaat.
(Nou ben ik ook niet zo'n heel geweldige klusser, dus ik ben allang blij als het probleem maar verholpen wordt, maar ik heb van vaklui hier in Nederland gezien dat die toch vaak een alternatief hebben als probleemoplossing, namelijk de deur terug in de hengsels zetten zodat de zaak weer recht hangt. Maar dit terzijde.)


Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Danny katerbarg op september 21, 2011, 22:21:07 PM
Citaat van: KorHaan op september 21, 2011, 21:55:03 PM
Nog één die voor Afrikaanse begrippen normaal is, maar voor de gemiddelde westerling vreemd aandoet:

Ik had al gezegd, dat we vanaf het schip de Plancius de veerboten over de Gambiarivier konden zien varen, toen we op de rede lagen. Ik heb zelf 2 jaar eerder op zo'n veerboot gezeten, toen we met de auto van Dakar naar Gambia reden. We woonden toen in Dakar.
Ik citeer letterlijk wat ik daar destijds voor het blad De Korhaan van onze VWG over heb geschreven:

"Gambia komt in zicht; links en rechts van de weg woekert groen struikgewas. Bovenin de struikjes zitten verrassend veel "vuurvogeltjes", prachtig scharlakenrood of helder oranje met zwart, zo groot als mussen maar veel dikker en met een heel kort staartje. Ze vliegen moeizaam, door hun dikke lijfje lijken het precies grote, knalrode hommels. De vleugels gaan zo snel, dat je ze niet ziet; alleen dat bolle lijfje dat ze bijna verticaal houden in de vlucht. Een merkwaardig vogeltje.
Na de grenscontrole is de noordoever van de Gambia-rivier snel bereikt; het land Gambia is zo smal, dat je twintig kilometer voorbij de grens al aan de rivier staat. Aan de overkant van de rivier, die hier bij de monding zeven kilometer breed is, ligt de Gambiaanse hoofdstad Banjul. Er is geen brug; al het wegverkeer steekt de rivier met een veerpont over. De wachttijd varieert; soms kun je na een uur al op de pont, of nog sneller als hij toevallig klaar is om af te varen, maar als je pech hebt duurt het drie of vier uur vóór je aan de overkant bent. De wachttijd kun je benutten door in de omgeving rond te kijken; achter Barra, het dorp dat hier op de noordoever van de veerdienst ligt, strekt zich een aardig krekengebiedje uit, direct aan zee. Oeverlopers trippelen over de stenen langs de waterkant naar de aanlegsteiger.
De trip met de veerpont is wel even iets anders dan de pont naar Texel. Het gaat op Afrikaanse manier; eerst gaan de auto's erop, opeengepakt op centimeters afstand van elkaar. En als je dan eindelijk vooraan staat in de rij, is de pont vol. Zo lijkt het, althans.
Maar de Gambianen blijken zeer hulpvaardig; met zes man pakken ze de achterste auto op de pont op, sjorren hem wat opzij, pakken de auto ernaast op, sjorren die naar de andere kant wat opzij, en zo forceren ze een gaatje waar nog een auto in past. Zo kom je dus nog net als laatste op de pont, al moet je de auto door het zijraampje verlaten omdat alles zó op elkaar gepakt staat, dat de deuren geen twee centimeter meer open kunnen.

Als je denkt, ik sta, we kunnen weg, blijkt dat er nog een hele horde voetgangers aan boord moet. Die kruipen dan letterlijk over de auto's heen het dek op. Het is even een gek gezicht maar het is nu eenmaal de typisch Afrikaanse manier van doen. Een Europeaan kijkt er vreemd van op, maar je raakt er gauw aan gewend."

Typisch Afrikaans... toen vond ik dat normaal. Ach, je wist niet beter.

Zo hadden wij in ons huis in de wijk Dieuppeul in het noorden van Dakar eens te kampen met een klemmende poort. Een grote, zware gietijzeren deur die scheefgezakt was in de hengsels. Hij kon niet meer op slot, want we kregen de sleutel met geen mogelijkheid meer omgedraaid. Bellen, er zou een mannetje komen om de boel te fiksen.

Wachten, wachten, wachten.

Daar was hij! Een kwartiertje wierp hij een kritische blik op het probleem. Toen ging hij aan de slag. Hij nam een reusachtige voorhamer en een monsterlijk grote beitel, en hakte het rechthoekige gat in de deurstijl, waar het slot in moest vallen, enige centimeters uit aan de onderkant. Probleem opgelost, de deur kon weer op slot. Dat de deur nog steeds scheef in zijn hengsels hing, daar had hij geen boodschap aan. De deur kon toch weer op slot? Nou dan! Fluitend vertrok hij, en ook ik was zeer tevreden met het resultaat.
(Nou ben ik ook niet zo'n heel geweldige klusser, dus ik ben allang blij als het probleem maar verholpen wordt, maar ik heb van vaklui hier in Nederland gezien dat die toch vaak een alternatief hebben als probleemoplossing, namelijk de deur terug in de hengsels zetten zodat de zaak weer recht hangt. Maar dit terzijde.)


Vriendelijke groet,

Ronald

zo kun je het ook bekijken. jij wordt gestuurd om te zorgen dat de deur weer op slot kan. dan regel je dat even. :rolleye: hoe dan ook:D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vuurvlinder op september 21, 2011, 22:44:19 PM
Citaat van: andre.schulten op september 21, 2011, 21:52:50 PM
Het is alweer een paar jaar geleden dat ik op een wat druilerige voorjaardag een fietstochtje maakte door het verkavelingsgebied waar ik als jongen met met kijkertje heel wat uren doorbracht. Het viel me op hoe weinig grutto's en wulpen ik zag of hoorde. Wel -tot mijn verbazing- 2 bruine kiekendieven. Toch mooi meegenomen.
Een poosje later ontmoette ik een groepje mannen op de fiets met kijkers om. 'Ha soortgenoten', dacht ik. Dus ik stoep en vraag of ze nog iets bijzonders gezien hebben. De meeste mannen negeren me, maar een welbespraakt heerschap vertelt me dat ze nesten van scholeksters hebben gecontroleerd. Ik vertel enthousiast dat ik 2 kieken heb gezien. de man verstrakt. 'O, nog meer pré-da-tor-en', is zijn scherpe commentaar. Ik kijk hem wat verbaasd aan, maar dat merkt hij niet. misschien keek ik ook niet echt verbaasd. Het legt uit dat ze van de plaatselijke weidevogelbescherming zijn en dat ze met zoveel mogelijk boeren afspraken proberen te maken om hun maaibeleid (deels) op de weidevogels af te stemmen. Heel lovenswaardig. Er zitten dus wel degelijk nog grutto's. Hij legt uit dat er veel te veel kraaien en vossen zijn, die de broedsels om zeep helpen. (Vandaar dus zijn eerdere reactie.) En dat hij het prima vindt dat boeren met enige regelmaat dit gespuis -al is het natuurlijk niet toegestaan- naar de eeuwige jachtvelden helpen.  En ik ben van harte welkom om me bij de club te voegen. Ik heb hem bedankt voor de informatie, maar heb mijn mening bij me gehouden en ben geen diskussie aangegaan. Deze vorm van beschermen en beheer is niet de mijne. En dat er zoiets als 'ongedierte' bestaat vind ik al helemaal onzin.

Daar sluit ik mij bij aan!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 22, 2011, 01:58:02 AM
Citaat van: vuurvlinder op september 21, 2011, 22:44:19 PM
Citaat van: andre.schulten op september 21, 2011, 21:52:50 PM
Het is alweer een paar jaar geleden dat ik op een wat druilerige voorjaardag een fietstochtje maakte door het verkavelingsgebied waar ik als jongen met met kijkertje heel wat uren doorbracht. Het viel me op hoe weinig grutto's en wulpen ik zag of hoorde. Wel -tot mijn verbazing- 2 bruine kiekendieven. Toch mooi meegenomen.
Een poosje later ontmoette ik een groepje mannen op de fiets met kijkers om. 'Ha soortgenoten', dacht ik. Dus ik stoep en vraag of ze nog iets bijzonders gezien hebben. De meeste mannen negeren me, maar een welbespraakt heerschap vertelt me dat ze nesten van scholeksters hebben gecontroleerd. Ik vertel enthousiast dat ik 2 kieken heb gezien. de man verstrakt. 'O, nog meer pré-da-tor-en', is zijn scherpe commentaar. Ik kijk hem wat verbaasd aan, maar dat merkt hij niet. misschien keek ik ook niet echt verbaasd. Het legt uit dat ze van de plaatselijke weidevogelbescherming zijn en dat ze met zoveel mogelijk boeren afspraken proberen te maken om hun maaibeleid (deels) op de weidevogels af te stemmen. Heel lovenswaardig. Er zitten dus wel degelijk nog grutto's. Hij legt uit dat er veel te veel kraaien en vossen zijn, die de broedsels om zeep helpen. (Vandaar dus zijn eerdere reactie.) En dat hij het prima vindt dat boeren met enige regelmaat dit gespuis -al is het natuurlijk niet toegestaan- naar de eeuwige jachtvelden helpen.  En ik ben van harte welkom om me bij de club te voegen. Ik heb hem bedankt voor de informatie, maar heb mijn mening bij me gehouden en ben geen diskussie aangegaan. Deze vorm van beschermen en beheer is niet de mijne. En dat er zoiets als 'ongedierte' bestaat vind ik al helemaal onzin.

Daar sluit ik mij bij aan!

Ik ook. Alles is gedierte, waardoor alles bestaansrecht heeft. Vossen, kraaien, kiekendieven, maar ook weidevogelbeschermers die een one-issue standpunt hebben.
Ik zie ze ook liever niet, maar het is de evolutie, hè. Bij veranderende biotopen krijg je nieuwe soorten, of je nu wilt of niet. De weidevogelbeschermer is de super-predator die andere predatoren "eet" maar geen weidevogels op zijn "menu" heeft staan. Een gespecialiseerde en succesvolle soort, die voortkomt uit de onbekommerde vogelaar.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 22, 2011, 03:00:28 AM
Citaat van: dannytheanimalman op september 21, 2011, 22:21:07 PM
Citaat van: KorHaan op september 21, 2011, 21:55:03 PM

Probleem opgelost, de deur kon weer op slot. Dat de deur nog steeds scheef in zijn hengsels hing, daar had hij geen boodschap aan. De deur kon toch weer op slot? Nou dan! Fluitend vertrok hij, en ook ik was zeer tevreden met het resultaat.


Vriendelijke groet,

Ronald

zo kun je het ook bekijken. jij wordt gestuurd om te zorgen dat de deur weer op slot kan. dan regel je dat even. :rolleye: hoe dan ook:D

Zo is het, een no-nonsense oplossing, haha!

Technische problemen van een zodanig simpele aard, dat zelfs IK die kan overzien, komen ook voor, heb ik tot mijn genoegen kunnen constateren. Zo'n deur weer in zijn hengsels zetten, dat gaat mijn technische petje te boven, maar een achteruitkijkspiegel die met een touwtje vasthangt, dat is een verhaal op zich.

Gaat-ie.

Ik reis met de taxi-brousse van Dakar naar Saint-Louis, zo'n 300 km naar het noorden. Een taxi-brousse is de benaming voor een omgebouwd bestelbusje, geel en blauw geverfd en opgepimpt met kreten als "God met ons" maar dan in het Frans, wat niet veel vertrouwen inboezemt, trouwens, maar een kniesoor die daar op let. De taxi-brousse met bankjes achterin was goedgevuld met 22 man en vrouw, en we konden op weg.

(Wie in Afrika met een taxi-brousse wil reizen... een tip: zoek er een uit die bijna vol is en naar je bestemming gaat, want de bus vertrekt pas als hij helemaal vol zit!)

We zijn lekker op weg door de Sahel, links zand, boompje, rechts zand, boompje, en hobbelen met 60 over de smalle asfaltweg. Door het gehobbel schiet inene de achteruitkijkspiegel los van het draadje, waarmee hij verankerd zat in het plafond van de bus. De functie van het touwtje werd meteen duidelijk: het scharnier zelf van de spiegel was zo slap, dat bij het losschieten van het touwtje de spiegel met een fikse klap tegen de binnenkant van de voorruit sloeg. Bam! De chauffeur tracht, met de linkerhand sturend, met rechts het touwtje weer aan de verbogen paperclip te frunniken, die nog uit het plafond steekt. Belangstellend volg ik enige kilometers lang zijn vergeefse pogingen om de achteruitkijkspiegel weer functioneel te krijgen, want ik ben ten eerste benieuwd of het hem uiteindelijk toch zal lukken met één hand, en ten tweede of er misschien hulp gaat komen van één der passagiers. Ik zit zelf achterin, anders had ik meteen mee gaan helpen, want dit soort low-tech, daar kan ik nog wel wat mee. Niemand reageert verder, dus de chauffeur moet alleen verder hannesen, en yes! uiteindelijk lukt het hem! Het touwtje zit weer aan de omgebogen paperclip, de spiegel zit weer in de goede stand en is weer bruikbaar. Ik onderdruk de neiging om te gaan applaudiseren. Bij de volgende hobbel: bam! Hetzelfde gebeurt opnieuw, en hetzelfde toneelstukje van eenhandig sturen en anderhandig frunniken met het touwtje wordt weer minutenlang opgevoerd. Ik zit me stilletjes te bescheuren, ingeklemd tussen twee slagschepen van vrouwen, die stoïcijns naar buiten kijken en onderwijl met een stukje boomtak hun tandvlees masseren. Het takje is een decimeter lang, een centimeter dik en fijngekauwd aan de borstelkant. Tanden poetsen op zijn Afrikaans. De chauffeur besluit nu kennelijk tot een betere oplossing, want elke hobbel die in zicht komt houdt hij nauwlettend in de gaten, en vóór de hobbel komt, grijpt hij de spiegel vast en houdt die op zijn plaats met zijn rechterhand.
De hele rit naar Saint-Louis stuurt hij beurtelings met twee handen en één hand. Verbazingwekkend genoeg bereiken we ongeschonden onze bestemming. De asfaltweg tussen Dakar en Saint-Louis is hier en daar maar een viertal meters breed, door opgewaaid woestijnzand, en het begrip "zachte berm" is zonder borden ook wel voor iedereen duidelijk. Waarom de chauffeur niet is gestopt, om het telkens terugkerende probleem iets adequater aan te pakken ( met twee handen, en desnoods kauwgum ) is me nooit helemaal duidelijk geworden. Misschien zat hij op een strak tijdschema, maar dan nog: een wiel in de berm en je slaat om, en al is het met 60 per uur, je moet er toch niet aan denken.

's Avonds en 's nachts rijden de busjes al of niet met verlichting aan, dat hangt af van de staat van de verlichting. Meestal gaat het goed ("God met ons") maar soms niet. Ik las een keer in de krant daar, dat een busje 's nachts achterop een onverlichte, stilstaande vrachtwagen was gereden, die half op de weg in de middle-of-nowhere stond geparkeerd. De vrachtwagenchauffeur kwam ook om. Uit het bericht begreep ik, dat hij kennelijk te moe was geweest om verder te rijden en zijn truck had stilgezet en een slaapplekje onder zijn truck had gezocht. Daar kijk je toch wel van op, van zulke berichten.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 22, 2011, 03:19:06 AM
Mag ik tussendoor iedereen een heel grote pluim geven voor de mooie verhalen, we zitten al op 3 pagina's dankzij al jullie bijdragen. Ik vind het geweldig, top!  :duim: 

Hartelijk dank, en kijken of we voor de jaarwisseling de dubbele paginacijfers gaan halen  ;D

Groetjes,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 25, 2011, 12:04:08 PM
Citaat van: KorHaan op september 21, 2011, 21:55:03 PM
De trip met de veerpont is wel even iets anders dan de pont naar Texel. Het gaat op Afrikaanse manier; eerst gaan de auto's erop, opeengepakt op centimeters afstand van elkaar. En als je dan eindelijk vooraan staat in de rij, is de pont vol. Zo lijkt het, althans.
Maar de Gambianen blijken zeer hulpvaardig; met zes man pakken ze de achterste auto op de pont op, sjorren hem wat opzij, pakken de auto ernaast op, sjorren die naar de andere kant wat opzij, en zo forceren ze een gaatje waar nog een auto in past. Zo kom je dus nog net als laatste op de pont, al moet je de auto door het zijraampje verlaten omdat alles zó op elkaar gepakt staat, dat de deuren geen twee centimeter meer open kunnen.

Voor een impressie van de veerboot naar Banjul zie bijgaande foto's. Dit is mijn oversteek van 2011, exact dezelfde boot als die van 2005 en waarschijnlijk ook dezelfde boot als die van Ronald (en uiteraard dezelfde gang van zaken... de tijd staat stil in Afrika). Onze auto is de zilvergrijze Pajero met die blikken erop, linksvoor. Bij aanleg in Banjul bleek de boot zo zwaar beladen dat de kade een centimeter of 20 hoger lag dan de boot. Voor mij geen probleem, gewoon in de 4L zetten en tegen de rand klimmen maar de motorfiets en pick-up rechts van me kwamen er niet af en hielden alles op bij het uitladen. Ik heb daar niet op gewacht en ben toen meteen doorgereden naar Senegambia.
PS Ronald, die rode vogeltjes waarover je schreef... was dat (toevallig) Red-billed Firefinch, Lagonosticta senegala, Vuurvinkje?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 25, 2011, 13:20:34 PM
Tja Afrika.... daar kom je niet over uitverteld... En hier is iedereen nu heel erg bezig met de gang van zaken in Griekenland; dat de regering zijn positie verworven heeft (en handhaaft) door het uitdelen van baantjes met als gevolg dat 1 op de 5 Grieken ambtenaar is. Moet je in Zimbabwe komen... Mugabe doet daar precies hetzelfde alleen dus op zijn Afrikaans en dus next level. Zie bijgaande foto die ik maakte tijdens een wandeling in 2003 -> het staats-energiebedrijf is hier bezig met reparatie aan of aanleg van een hoogspanningsleiding. De chauffeur is aangesteld als chauffeur dus die komt de hele werkdag niet achter zijn stuur vandaan. Voorts heb je "ladderman 1", "assistent ladderman 1, 2 en 3", "radio-tuner". "assistent radio-tuner", enzovoort. In totaal zie je 14 man bezig met een handeling die we hier met 2 of 3 man verrichten. Toen ik een eindje verder liep naar het nabij gelegen meertje om wat te vogelen kwam ik de "assistent paaltoezicht 3" tegen, die zat op de oever met zijn hengel de lunch bij mekaar te vangen voor de collega's... 15 ambtenaren die 1 reparatie verrichten! De andere ochtend toen we verder reisden waren ze er weer allemaal, alleen dus 1 paal verder.
Iedereen nieuwsgierig naar de verdere ontwikkeling van Griekenland en het avontuur waarin de Jager (met zijn bezwete voorhoofd) ons in meesleept? Zie dan bijlage 2, een recent bankbiljet uit Zimbabwe... (hun inflatie over de afgelopen 5 jaar bedroeg ongeveer 1,5 miljoen procent  :rolleye: ).
Onderweg naar Harare in het oosten van Zimbabwe, langs de grens met Mozambique, passeerden we een hongergebied. Het had er al 3 jaar niet meer geregend en de mensen kwamen er letterlijk om van de honger. Da's niet leuk om mee te maken als toerist maar we konden niet anders dan door dat gebied heen te reizen, een andere route was er niet. Vanwege de omstandigheden uiteraard 'n non-stop passage maar onze reisleider vroeg ons om daar in de bus met gepaste stilte even bij stil te staan. Het gebied was (letterlijk) uitgestorven, niemand en niets te zien. Geen mensen, geen groen, alleen wat lege hutten, hier en daar wat vee-kadavers en tijdens die reis kwamen we in totaal slechts 2 andere auto's tegen. Een grote witte vrachtwagen met blauw logo en volgeladen met internationale hulpgoederen en een spiksplinternieuwe Merceds Benz politiewagen met twee volgevreten zwijnen erin. Die hielden ons staande en wilden geld hebben voor onze passage. Mugabe doet gewoon helemaal niets aan het hongerprobleem in zijn land, laat dat volledig over aan de internationale gemeenschap en zet twee volgevreten corrupte agenten in een auto, die meer kost als een dorp in 1 jaar eet, om het geplaagde gebied nog verder te terroriseren... Welkom in Zimbabwe! (Ik begrijp eigenlijk niet waarom de rest van de wereld daar niet ingrijpt zoals bijvoorbeeld in Libië. Vermoedelijk omdat ze er geen olie hebben... Welkom in het [vrije] westen!  :P ).

PS De Nederlandse staatsschuld begint inmiddels ook al zichtbaar te worden vanaf de maan trouwens: http://www.destaatsschuldmeter.nl/
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 25, 2011, 16:42:13 PM
Ha Bart,

Leuk, die foto's. Zo zag het er ook uit op die veerpont in 1984, dus er is nog niks veranderd.
Die rode vogeltjes, dat waren Red Bishops; dikke snavels, zwarte buik, zwart voorhoofd, en verder òf helderoranje, òf scharlakenrood. Yellow-crowned Bishops heb ik trouwens ook vrij veel gezien in Tendaba Camp.

Vuurvinkjes ken ik ook, die kwamen regelmatig ons huis in Dakar binnenhippen. Heel klein, 9 cm.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 25, 2011, 16:56:53 PM
Citaat van: KorHaan op september 25, 2011, 16:42:13 PM
Die rode vogeltjes, dat waren Red Bishops; dikke snavels, zwarte buik, zwart voorhoofd, en verder òf helderoranje, òf scharlakenrood. Yellow-crowned Bishops heb ik trouwens ook vrij veel gezien in Tendaba Camp.

Leuk, ik heb ze beide ook afgevinkt staan, resp. Bijilo '08 en Kartong '08. Helaas van beide nog nooit een adult male breeding gezien... Red Bishop is trouwens afgesplitst, die in Gambia/Senegal heet nu the Northern Red Bishop. Ohh, Tendaba.. the place to be trouwens!!! (geweldig gevogeld daar!!!). (maar dat terzijde...).
(http://observado.org/fotonew/4/1901124.jpg)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op september 25, 2011, 17:09:45 PM
Ha Bart,

Tendaba Camp was goed vogelen ja, leverde me Hoornraaf, Kroonkraanvogel en Hamerkop op, onder vele anderen. Die Hamerkoppen vliegen een beetje als kiekendieven. Ik heb er ook 8 soorten duiven geteld op één ochtend; ze roepen allemaal anders.
Het drinkwater uit de kraan was in Tendaba Camp trouwens ontzettend smerig; niet vanwege vervuiling, maar juist het tegendeel: het was ontdaan van alle natuurlijke mineralen en smaakte ontzettend flauw, geen genoegen om te drinken.

Groetjes, Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 25, 2011, 20:22:05 PM
wetenswaardigheid: dit bord staat aan de rand van een paar echt Arnhemse wijken; daar mag je nl. niet te hert..

B)

en als je er uitrijdt staat er een bord met een hond; daar mag je weer herder..
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Margreet Kwh op september 26, 2011, 20:37:23 PM
Is dat rode dwarsstreepje door een grapjas toegevoegd, André?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 27, 2011, 07:38:32 AM
 :rolleye: ja door mij -in powerpoint  ;D
(was overigens voor een ander topic bedoeld, maar ach..)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Margreet Kwh op september 27, 2011, 09:00:39 AM
 ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op september 27, 2011, 19:36:54 PM
eentje van alweer heel lang gelden..

Orchis

Rond mijn zeventiende raakte ik gefascineerd door orchideeën. Het had veel te maken met een waas van geheimzinnigheid dat rond de naam hangt, maar de tropische soorten met hun uitbundige kleurenpracht interesseerden mij niet. Het ging mij om de inheemse soorten, vaak kleine planten met bescheiden, groenige bloemen. Ik begon er over te lezen en gegevens te verzamelen. Tijdens een wandeling met mijn vader op de Elterberg raakte ik eens helemaal in verrukking toen ik hele velden jonge keverorchissen ontdekte. Enthousiast meldde ik mijn vondst bij mijn biologieleraar van de Mavo. Een paar weken later moest ik mijn melding herzien. Het bleken zaailingen van beuken te zijn.
Ik bezocht de blauwgraslanden van de Bruuk bij Nijmegen en ging naar de orchideeëntuin in het Gerendal in Zuid-Limburg. Maar de vondsten bleven verder sporadisch. Wel zag ik bij breedbladige wespenorchissen hoger dan 1,20 meter, terwijl de soort normaliter niet hoger dan zestig centimeter wordt. Ik zag mijn eerste hommel- en vliegenorchisen op een crossterreintje in de Belgische Ardennen. Zo klein en onooglijk dat je er zo aan voorbij liep. En ik had te doen met die ene bokkenorchis, waarbij een paar meter in de omtrek alle begroeiing was platgetrapt door natuurliefhebbers die de plant wilden fotograferen. NJN-ers in dit geval. Daar zou voorlopig niets bijzonders meer groeien.
De laatste keer dat ik met mijn ouders op vakantie ging was in Luxemburg. Ik ging meestal alleen op stap, speurend naar orchideeën. Een keer ben ik een met bramen begroeide helling afgedaald, in de veronderstelling dat er bijzondere planten en dieren te vinden waren. In mijn korte broek. Ik ontdekte dat op hellingen met bramen geen orchideeën groeien en dat je er alleen maar pijnlijk veel schrammen oploopt.
Dan op vakantie in Zwitserland. In een bosrand ontdekte ik een bergnachtorchis. Voorzichtig, met grote passen, liep ik door het hoge gras van een weitje en maakte mijn foto. Net terug op het pad kwam de boerin aanstappen. Geen idee waar die ineens vandaan kwam. Grote, boze passen. Ze verweet mij dat ik alle gras, dat met de hand gemaaid moest worden, plattrapte. Ik verontschuldigde mij in mijn beste Duits: 'Excuses, daar heb ik niet aan gedacht.' Waarop zei brieste: 'Gedacht, gedacht! Je heb het niet gewéten, anders had je het wel gelaten'. Nog steeds boos beende ze weer terug. Leugenaar die ik was: natuurlijk wist ik wel beter. Ik kwam immers van de boerderij – nou ja, indirect.. als stadse zoon van een boerendochter.
;)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vuurvlinder op september 28, 2011, 00:06:22 AM
Leuk verhaal Andre!
:)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op september 30, 2011, 18:17:14 PM
Niet zozeer raar maar wel bijzonder:

Onze tamme Boomkikker

Vroegah (jaren 70) waren er nog geen wetten op exotische soorten en dat soort dingen, soorten waren ook niet zo bedreigd als nu en ecologisch besef en natuurbeschermingseducatie stonden nog in de kinderschoenen. Mijn broer en ik waren dus altijd beesten aan het vangen, vooral op vakantie. In Spanje zaten toen nog veel Muurgekko's en Parelhagedissen en die vingen we volop (in La Escala verkochten zigeunerjongetjes trouwens Muurgekko's waar de kaken met naald en draad van aan elkaar gerijgd waren!!!). We lieten ze wel weer vrij maar van 1 van onze vangsten konden we geen afscheid nemen, een adulte Mediterrane Boomkikker (http://observado.org/soort/photos/84618) (Hyla Meridionalis, leeftijd en geslacht onbekend), die ging dan ook mee terug naar huis. Mijn broer hield hem in 1 van zijn terraria en het beestje deed het prima. Mijn moeder moest hem een keer een paar daagjes verzorgen omdat m'n broer op schoolkamp was en bij het schoonmaken van zijn verblijf sprong hij van het aanrecht op de keukenvensterbank en ging tevreden in een hoekje zitten niksen. Ze wilde hem verder niet verstoren en liet hem zijn gang gaan. 's Avonds zat hij er nog in dezelfde houding en bij wijze van experiment mocht hij daar blijven! En inderdaad, een dag later nog steeds op dezelfde plek en uiteindelijk bleef hij daar gewoon wonen; mijn moeder had een tamme boomkikker los in de keuken! Zijn dag was erg eenvoudig en bestond, naast heel veel slaap, uit 1 sanitaire afdaling naar de aanrechtbak waar hij 1 keuteltje draaide en 1 plasje deed, vervolgens 1 douche nam van de kraan die mijn moeder op druppelen zette en dan klom hij met zijn zuignapjes langs de tegeltjes weer terug omhoog naar de vensterbank. Weer terug kreeg hij dan een Meelworm of een Wasmot, voorgehouden op een naaldpunt. Soms zag je hem wel eens condens van het raam likken, had ie dorst waarschijnlijk. Na verloop van tijd begon hij ook andere dingen te eten zoals stukjes rund- of varkensvlees die eerst door de gistokal gehaald werden om ook andere bouwstoffen en vitamines binnen te krijgen. Maar die at ie dus alleen als je het bewoog met de naald. Na zijn maaltijd veegde hij dan zijn bekje schoon met zijn voorpoten en dan ging hij weer zitten vegeteren in exact dezelfde houding op exact dezelfde plek... geen vijanden, geen honger of dorst... welcome to Treefrog's Paradise! Mensen die op bezoek kwamen zagen hem zitten door het keukenraam en geloofden niet dat hij echt was (ziet er inderdaad uit als een stuk plastic eigenlijk) totdat je ze attendeerde op de subtiele ademhaling. Als we op vakantie gingen ging hij logeren in het grote terrarium van een vriend van mijn broer. Helaas is hem dat na een aantal keren noodlottig geworden, hij bleek overleden bij terugkomst, doodsoorzaak onbekend. Ik weet niet hoe oud ze in het wild worden maar hij heeft dus uiteindelijk 4 jaar lang op de vensterbank gewoond!!! (hij/zij is dus minimaal 5 jaar geworden)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op oktober 30, 2011, 11:18:29 AM
Ongelofeloos maar 'n waar gebeurde mop;

Mein Hund stinkt aus seinen Ballen!

Ik was aan de wandel langs de Maas bij Stevensweert samen met mijn broer en zijn hond, een drukke Mechelaar-teef die de wandeling wel 10 x maakt omdat ze in hoog tempo onvermoeibaar heen en weer rent. Daarbij stapte zij op volle snelheid met haar voorpoot in een konijnenhol (of zoiets) en verstuikte ze haar pols. Die zwelde zo dik op dat we besloten ermee naar de dierenarts te gaan. Omdat het zondag was moesten we naar een kliniek helemaal vanuit de Belgische grens richting Duitsland naar het dorpje Peij aan de andere kant van het plaatsje Echt, in Midden-Limburg. De wachtkamer zat propvol met klanten, onder wie veel Duitsers. Een (Hollandse) assistent van de arts liep alvast door de wachtkamer de problemen en klantgegevens te verzamelen en kwam daarbij bij een Duitser met een reu. Op de vraag wat de hond mankeerde antwoordde de Duitser: "mein Hund stinkt aus seinen Ballen!". Dat betekent dus zoiets als: "mijn hond stinkt uit zijn voetzolen". Maar dat moet je dus maar net weten want de assistent knielde neer bij de op zijn zij liggende hond, tilde een achterpoot op en stak zijn hoofd tussen zijn poten om eens uitgebreid aan zijn ballen te gaan snuffelen! Grote hilariteit en plaatsvervangende schaamte onder de (voornamelijk Limburgse en Duitse) wachtenden en toen de Duitser, op typische wijze, ook nog eens ging staan en met verheven stem tegen de verbaasd tussen de poten omhoog kijkende assistent ging roepen: "NEIN, NEIN, SEINEN BALLEN, SEINEN BALLEN!" hield ik het niet meer uit en moest ik buiten gaan staan van de lach...
De Mechelaar bleek trouwens inderdaad alleen maar een verstuikte pols te hebben; consult met röntgenfoto en wat pilletjes tegen zondagtarief: hundertfünfzig Euro! (Voor zo'n bedrag wil ik gerust ook wel eens op een zondag aan de ballen van een hond ruiken trouwens...  ;) ).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Jeroen Nagtegaal op oktober 30, 2011, 11:22:57 AM
Stevensweert -> Pey valt wel mee.. NL is daar nog geen 10km breed.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op oktober 30, 2011, 11:30:03 AM
Citaat van: Jeroen Nagtegaal op oktober 30, 2011, 11:22:57 AM
Stevensweert -> Pey valt wel mee.. NL is daar nog geen 10km breed.

Met een hond met verstuikte pols niet -> we zijn moeizaam terug naar huis moeten lopen in Laak en hebben toen de auto moeten nemen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op oktober 30, 2011, 22:05:22 PM
..niet zo zeer raar als wel adrenalineverhogend...

Afgelopen vrijdag fietste ik na het werk nog even het bos in om een paar paddenstoelen die ik had gezien te fotograferen.
Ik stap van de fiets, pak mijn toestel, knak door mijn knieën en begin iets kopergroens te kieken. Komt er een man aanlopen met 2 loslopende honden. Op zo'n moment ben ik al geërgerd, want daar horen honden aan de lijn. Een grote lompe Labrador loopt me al hijgend en snuffelend bijna ondersteboven. Ik geef hem een douw met mijn elleboog en zeg fors: 'Donder op!'. Hierop reageert de man ronduit agressief: dat ik DÁT tegen ZÍJN hond durf te zeggen. Ik blijf op mijn hurken zitten, rug naar hem toe, draai mijn hoofd om en zeg (bepaald niet vriendelijk) dat ik mijn hond wel zo behandel. Ik ben op dat moment al te geladen om te zeggen dat hij alleen al uit fatsoen dat beest bij zich had moeten houden -iets wat ik wel automatisch doe: ik wil niet dat de mijne andere mensen, wandelaars of renners lastigvalt. Te geladen om te zeggen dat een hond moet weten wat zijn plek is (-en dat meestal de baas opgevoed moet worden). Maar goed, de sfeer direct flink geladen. Ik krijg nóg een keer terug dat ik dat niet hoor te doen, waarop ik terugblaf: "En dan nog wat anders: hij hoort hier aangelijnd!' Hierop reageert ''meneer'' dat hij dáár schijt aan heeft en loopt weg...
Ik heb hem niet eens meer aangekeken, wetend dat ik uit mijn vel zou knappen als ik door zou gaan, maar ondertussen wist ik binnen 3 seconden wel 30 bijzonder onaardige dingen te verzinnen. Kortom: lang leve Neerlands Nieuwe Hufterigheid. Schijt aan de regels en ook nog een grote bek geven.
Morgen de mensen van Natuurmonumenten maar eens bellen en vragen of ze willen gaan handhaven in wat ondertussen een losloopgebied lijkt te zijn geworden. En ik kan beter maar geen boswachter worden... :wacko:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Jeroen Nagtegaal op oktober 30, 2011, 22:09:18 PM
Helaas zit er op los lopende honden in natuurterreinnen een anti-schrijfbeleid... Dan zouden natuurbeheerder teveel goodwill kwijtraken...

Vaak werkt een forse tik tegen de neus van een hond om hem op afstand te houden. Een volgende keer zullen ze vaak ook uit jou buurt blijven.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Danny katerbarg op oktober 30, 2011, 22:29:11 PM
Citaat van: andre.schulten op oktober 30, 2011, 22:05:22 PM
..niet zo zeer raar als wel adrenalineverhogend...

Afgelopen vrijdag fietste ik na het werk nog even het bos in om een paar paddenstoelen die ik had gezien te fotograferen.
Ik stap van de fiets, pak mijn toestel, knak door mijn knieën en begin iets kopergroens te kieken. Komt er een man aanlopen met 2 loslopende honden. Op zo'n moment ben ik al geërgerd, want daar horen honden aan de lijn. Een grote lompe Labrador loopt me al hijgend en snuffelend bijna ondersteboven. Ik geef hem een douw met mijn elleboog en zeg fors: 'Donder op!'. Hierop reageert de man ronduit agressief: dat ik DÁT tegen ZÍJN hond durf te zeggen. Ik blijf op mijn hurken zitten, rug naar hem toe, draai mijn hoofd om en zeg (bepaald niet vriendelijk) dat ik mijn hond wel zo behandel. Ik ben op dat moment al te geladen om te zeggen dat hij alleen al uit fatsoen dat beest bij zich had moeten houden -iets wat ik wel automatisch doe: ik wil niet dat de mijne andere mensen, wandelaars of renners lastigvalt. Te geladen om te zeggen dat een hond moet weten wat zijn plek is (-en dat meestal de baas opgevoed moet worden). Maar goed, de sfeer direct flink geladen. Ik krijg nóg een keer terug dat ik dat niet hoor te doen, waarop ik terugblaf: "En dan nog wat anders: hij hoort hier aangelijnd!' Hierop reageert ''meneer'' dat hij dáár schijt aan heeft en loopt weg...
Ik heb hem niet eens meer aangekeken, wetend dat ik uit mijn vel zou knappen als ik door zou gaan, maar ondertussen wist ik binnen 3 seconden wel 30 bijzonder onaardige dingen te verzinnen. Kortom: lang leve Neerlands Nieuwe Hufterigheid. Schijt aan de regels en ook nog een grote bek geven.
Morgen de mensen van Natuurmonumenten maar eens bellen en vragen of ze willen gaan handhaven in wat ondertussen een losloopgebied lijkt te zijn geworden. En ik kan beter maar geen boswachter worden... :wacko:

Honden die loslopen is nog niet een extreem punt. Wel in gebieden waar ze schade aan de flora en fauna aanrichten. Maar ik heb al gevaak meegemaakt omdat ik visser ben en er langs de waterkant vaak hondenbezitters hun hond los laten dat er zo'n wilde bras over mijn visspullen dendert en ook nog visvoer weet te bemachtigen. Toen ik een keer zat te karpervissen had ik mijn lijn met lood en haak zo'n 10 meter voor mij liggen wil aan de overkant exact op die plek natuurlijk een hondenbezitter haar hond daar het water ingooien. Ik leg de vrouw keurig uit hoe het zit.(terwijl de hond al zwom) krijg ik terug dat haar hond mag zwemmen waar die wil en ik maar moet verkassen terwijl ik wil dat die hond zich niet vast zwemt aan de haak en daarna verdrinkt als de lijn vast komt aan bodemplanten. of in iedergeval zichzelf niet verwondt. maar uiteindelijk is de vrouw wel weggegaan en ging alles goed. maar wel met 2 roodhoofden meer.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op oktober 31, 2011, 04:35:13 AM
Ha, honden.

In de tijd dat ik nog gezond bezig was, en regelmatig tientallen kilometers hardliep over de hei en door het bos, heb ik ook menige loslopende viervoeter achter me aan gehad. Gelukkig riepen de baasjes en bazinnetjes ze tot de orde, maar ik was dan toch al gestopt en stond te wachten tot het gevaar geweken was. Een veilige strategie, tenslotte hebben zij tanden en stammen ze af van wolven.

Toen mijn sportieve dagen achter me lagen en ik weer gewoon was begonnen met roken en bier zuipen, en de fiets nam in plaats van hele enden te lopen, had ik ook weinig last meer van loslopende honden. Hoewel...

Een keer fietste ik op de Tafelbergheide, bij Blaricum, over smalle paadjes wat met mijn wendbare Personal Bike makkelijk ging, toen een excentriek personage vergezeld van een loslopende jachthond mijn pad kruiste. Een oudere heer, uitgedost in uitbundige Burberry-ruiten met dito pet. Knickerbocker ook nog. Alleen de meerschuimen pijp ontbrak nog aan deze Sherlock Holmesfiguur. Nadat ik wat inhield om ze netjes te laten passeren, en vervolgens achter ze langs fietste, keerde de hond zich om en beet me in mijn linker kuit. Ik schudde hem los, stapte af en stroopte mijn broekspijp omhoog. Een bloedende wond laag in de kuit, klein maar pijnlijk, van een hoektand, zo te zien. Ik keek op, de heer stond erbij en zei niets. Niets tegen mij, en niets tegen de hond. Ik had toch op zijn minst wel enige alfa-mannetjesputterij van de heer verwacht aangaande zijn viervoeter, met een terechtwijzing en onmiddellijke aanlijning, waarna enig medeleven met mij gepast zou zijn geweest. Toen dit uitbleef, en de heer bleef zwijgen, dacht ik dat hij misschien zelf wat aangeslagen was en er daarom als een zoutzak bijstond.
Mijn eerste opmerking was een cynische vaststelling van zijn onkunde om zijn hond onder controle te houden. Dit ging zonder vloeken gepaard. Helaas bleef hij zwijgen, en dit kon ik niet aan. Mijn inmiddels tot kookpunthoogte gestegen verontwaardiging zocht een uitweg en uit mijn mond vloeide een stroom verwensingen, die zelfs doorgewinterde bouwvakkers had doen verbleken. Ik wist werkelijk niet, dat ik zoveel ziektes kende, maar ze kwamen allemaal voorbij, van onze gewone volksziektes tot aan ebola en middeleeuwse plagen. Achteraf geneer ik me wel een beetje, dat ik me toen zo liet gaan, maar de heer zei al die tijd niets en liet zich gelaten uitvloeken. Toen ik overwoog, om hem enig fysiek letsel te gaan toebrengen, om althans maar een reactie los te maken, of in ieder geval zijn hond de hersens in te slaan met mijn zware kijker, leek het me beter dat niet te doen. Tenslotte ben ik niet gewelddadig van aard en ging het niet om een levensbedreigende situatie.
Ik gaf het op en stapte op mijn fiets. Tetanusprik gehaald en daarmee was het gedaan. Toch heeft dit voorval me wel aan het denken gezet. Mijn onderbuikgevoelens maakten me toen, op die plaats, op die tijd, tot een proleet. Terwijl ik mezelf toch een weldenkend mens vind. Je wordt dan toch even met je neus op de feiten gedrukt: in ons allen schuilt de proleet! Hoera!
Tegenwoordig pak ik het iets behoedzamer aan; als ik een hond los zie lopen, houd ik afstand. Komt hij toch naar me toe, dan ontspan ik me en leun tegen mijn fiets, en spreek hem aan op minzame toon. Ook complimenteer ik het baasje of bazinnetje met het uiterlijk van het dier (of dit nou een mormel is of niet), en vraag meteen wat voor merk het is. Dit helpt altijd. Ik weet niets van honden, dus mijn vraag is nog gemeend ook, maar toch op de eerste plaats een poging contact te zoeken met de eigenaar. Vaak heb je dan nog een leuk gesprek, ook. Ik zeg er niet meer bij, dat de hond niet los mag lopen, want dat weet de eigenaar ook wel, dus waarom zou je verwijten gaan maken als je geen bon mag uitschrijven. Wel breng ik het gesprek op de fauna van het gebied, en dat ik bijvoorbeeld daarstraks nog reeën heb zien lopen, terwijl ik dat helemaal niet gezien heb, en dat het zo'n mooi gezicht was, en dan zeg ik dat het toch jammer zou zijn als zo'n prachtige hond zijn jachtinstinct ineens zou volgen en achter die arme reeën aan zou gaan! De eigenaar is na dit prettige gesprek een stuk inschikkelijker en bereid zijn, of haar, hond alsnog aan te lijnen, en uit eigen beweging, niet omdat ik het suggereerde.

Een beetje stroop smeren wil best helpen. Helaas niet altijd, je hebt er toch nog mensen bij die niet voor rede vatbaar zijn. Wat wel belangrijk is, is dat je er de tijd voor neemt. Ik weet ook wel, dat we allemaal met ons eigen dingetje bezig zijn buiten, en daar helemaal in wensen op te gaan, maar we wonen nu eenmaal in een drukbevolkt land waar andere mensen ook in wensen te recreëren, op de hun geëigende wijze. Dat deze niet altijd overeenkomt met de wetten en regels, is in Nederland normaal. Daar doe je niks aan.

Ik heb een tijdlang ook nog een andere aanpak geprobeerd, non-verbaal, die ik per ongeluk uitgevonden had. In de tijd dat ik als een zwijgzame aso liep te vogelen, en regelmatig in gebieden rondliep waar honden niet aangelijnd waren, waar dat wel moest, viel me vaak op dat mensen op het zien van mijn verschijning, de hond direct aanlijnden. Ik droeg een groene jas, een groene broek, vaak laarzen, kortom: ik zag er uit als een boswachter! Dat werkt preventief: alleen je verschijning werkt al als een remote-control op de wetsovertreders! Ik moest wel nog vaak een rondje lopen, om dezelfde mensen te laten weten dat ik nog in de buurt was, zodat ze niet meteen na mijn verdwijnen de hond weer losgespten, maar dat had ik er wel voor over. Verbazingwekkend, hoe goed deze methode werkte. Ik liep vaak inwendig grinnikend rond om gewoon naar mijn vogeltjes te kijken en geheel onterecht de wet te handhaven. Toen ik overwoog om ook nog een groen hoedje met veertje aan te schaffen, om de uitdossing compleet te maken, vond ik het wel genoeg, op een gegeven moment. Dus ik ben van deze aanpak afgestapt, maar ik kan het iedereen aanbevelen, die geheel onterecht macht wil uitoefenen. Het is voor een tijdje best leuk!

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op oktober 31, 2011, 07:39:31 AM
Citaat van: KorHaan op oktober 31, 2011, 04:35:13 AM
kortom: ik zag er uit als een boswachter!

Zoiets heb ik ook eens meegemaakt:

Petje op

Eind januari 2010. Wandeling Rosandepolder, de sneeuw in. Er zit een grote groep ganzen in een weiland, grauwe en vooral kolgans. Een paar weken geleden had ik gezien dat er een paar exemplaren met nekringen tussen zaten, maar die kon ik toen niet goed aflezen. Dit wordt de volgende poging. Ik moet een omtrekkende beweging  maken om dichterbij te komen, om te kunnen zien of de geringde dieren er nog zijn. Op mijn gemak maak ik mijn wandeling langs spoor en Rijn. Als ik in de buurt van de ganzen kom zie ik een man en zijn dochter richting  ganzen lopen. Een vrouw, die er duidelijk bijhoort, staat op een afstandje te wachten. Man en dochter, fototoestel in de hand, lopen heel langzaam, maar de dieren beginnen onrustig te wijken en een paar gaan op de vlucht. Ergernis laait op. 'Moet je voor een foto al die dieren de lucht injagen?', vraag ik de vrouw, mijn boosheid nauwelijks verhullend. 'Ik doe het toch niet', is haar verweer. Dat klopt. Ik herken haar van de sportclub van mijn zoon, maar zij herkent mij niet. Ik laat het zo. Ik loop naar man en dochter en adviseer hem zo vrien-delijk mogelijk om niet verder te lopen, omdat de dieren door de dikke laag sneeuw veel meer moeite moeten doen om aan voedsel te komen.  Ook hij herkent mij niet. Ik ben blijkbaar getransformeerd in een man met een pet en een verrekijker en dus anoniem. Prima zo. Mijn vraag beantwoordt hij met een wedervraag. Of ik weet waar de ganzen vandaan komen. Door deze onverwachte wending ben ik even de kluts kwijt en ik reageer wat onhandig. Zijn conclusie lijkt te zijn dat ik geen echte vogel-kenner ben. De ganzen hebben vooral last van loslopende honden, voegt hij er aan toe.  Dan van hem. Ik draai me om loop weg, heb mijn zegje gedaan. Ik ga geen discussie aan en die ringen kan ik wel vergeten.
Aan het eind van mijn wandeling wacht mij een dilemma. Er zit een groepje grauwe ganzen vlak naast het pad dat ik wil nemen. Wat nu? Teruggaan betekent een heel eind omlopen. Na enige aarze-ling besluit ik om toch door te lopen. Heel rustig, alsof ik er niet ben. Grauwe ganzen zitten hier het hele jaar en zijn zo gewend aan mensen dat ze wel zullen blijven zitten. Zeg ik tegen mijzelf. Toch gaan de vogels op de wieken. De man die ik heb aangesproken is gelukkig in geen velden of wegen te bekennen.

En wat die honden betreft: sinds ik zelf een hond heb ben ik niet snel meer bang. Meestal weet ik ze en vooral hun baasjes te negeren en slik ik mijn ergernis is (bovendien: ik mocht daar niet fietsen  B) )
Maar het stemt wel tot denken. Dan vraag ik me af hoe lang het nog duurt voor we elkaar weer met knuppels de kop inslaan. Want wat wij beschaving noemen blijkt altijd weer een akelig dun laagje vernis (merk ik ook aan mijzelf). Dus ach..waarom niet gewoon afschaffen al die regels, wetten, waarden en normen??? Alleen...probleempje...om iemand de kop in te slaan heb je wel een regel, wet of afspraak nodig...Conclusie: laat de Nieuwe Neanderthaler maar opstaan; binnen de kortste keren is hij toch weer op weg naar democratie  ;D (nou ja..ik lach wel, maar echt leuk vind ik het niet).

Tja..
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Melchior van Tweel op oktober 31, 2011, 08:02:29 AM
Tja honden. Gisteren ook (weer) een aanvaring gehad met een hondebezitter. Dom van mij om zo agressief te reageren, maar ik kan het echt niet helpen. Door schade en schande ben ik er achter gekomen dat er drie dingen zijn waar je maar beter geen commentaar op kan geven: kinderen, auto's en huisdieren. Eigenaars reageren dan als een stier op een rode lap....
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op oktober 31, 2011, 09:51:54 AM
Citaat van: KorHaan op oktober 31, 2011, 04:35:13 AM
......ik zag er uit als een boswachter!.....

Hahahaha, hoe herkenbaar.

Ik loop ook altijd in het groen en rij zelfs in een groene auto die ogenschijnlijk een dienstauto zou kunnen zijn.
De kleding lijkt in de verste verte niet op de outfits van SBB, NM, GNR, UL, LNH of welk terreinbeherende instantie ook.
Het valt mij op dat als ik mensen aanspreek met een kort; wilt u uw hond aanlijnen?,  dat dit doorgaans gebeurd.

Ik word heel af en toe aangesproken door mensen die inderdaad denken de boswachter voor zich te hebben.
Ach, ik spreek ze hierin niet tegen en probeer ze beleefd antwoord te geven op hun vragen.  ;D


Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: lennartv op oktober 31, 2011, 19:48:46 PM
Citaat van: Melchior van Tweel op oktober 31, 2011, 08:02:29 AM
dat er drie dingen zijn waar je maar beter geen commentaar op kan geven: kinderen, auto's en huisdieren. ....

En crossbrommers ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 01:56:32 AM
Citaat van: lennartv op oktober 31, 2011, 19:48:46 PM
Citaat van: Melchior van Tweel op oktober 31, 2011, 08:02:29 AM
dat er drie dingen zijn waar je maar beter geen commentaar op kan geven: kinderen, auto's en huisdieren. ....

En crossbrommers


Horen die je commentaar, dan?  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 02:03:36 AM
Citaat van: Norman op oktober 31, 2011, 09:51:54 AM
Citaat van: KorHaan op oktober 31, 2011, 04:35:13 AM
......ik zag er uit als een boswachter!.....

Hahahaha, hoe herkenbaar.

Ik loop ook altijd in het groen en rij zelfs in een groene auto die ogenschijnlijk een dienstauto zou kunnen zijn.
De kleding lijkt in de verste verte niet op de outfits van SBB, NM, GNR, UL, LNH of welk terreinbeherende instantie ook.
Het valt mij op dat als ik mensen aanspreek met een kort; wilt u uw hond aanlijnen?,  dat dit doorgaans gebeurd.

Ik word heel af en toe aangesproken door mensen die inderdaad denken de boswachter voor zich te hebben.
Ach, ik spreek ze hierin niet tegen en probeer ze beleefd antwoord te geven op hun vragen.  ;D

Haha, ja, dat laatste is mij inderdaad ook wel eens overkomen. Ik gaf dan altijd netjes antwoord. Sinds ik mijn puur groene outfit aan de wilgen heb gehangen, word ik evengoed nog wel eens aangesproken, maar dan met:" Wat ziet U?" Of:"Zit er een zeldzame vogel?" Met een verrekijker in de bomen turen maakt je direct herkenbaar als vogelaar. Dat doen boswachters nooit.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 03:33:43 AM
Citaat van: andre.schulten op oktober 31, 2011, 07:39:31 AM
Citaat van: KorHaan op oktober 31, 2011, 04:35:13 AM
kortom: ik zag er uit als een boswachter!

Zoiets heb ik ook eens meegemaakt:

Petje op

Eind januari 2010. Wandeling Rosandepolder, de sneeuw in. Er zit een grote groep ganzen in een weiland, grauwe en vooral kolgans. Een paar weken geleden had ik gezien dat er een paar exemplaren met nekringen tussen zaten, maar die kon ik toen niet goed aflezen. Dit wordt de volgende poging. Ik moet een omtrekkende beweging  maken om dichterbij te komen, om te kunnen zien of de geringde dieren er nog zijn. Op mijn gemak maak ik mijn wandeling langs spoor en Rijn. Als ik in de buurt van de ganzen kom zie ik een man en zijn dochter richting  ganzen lopen. Een vrouw, die er duidelijk bijhoort, staat op een afstandje te wachten. Man en dochter, fototoestel in de hand, lopen heel langzaam, maar de dieren beginnen onrustig te wijken en een paar gaan op de vlucht. Ergernis laait op. 'Moet je voor een foto al die dieren de lucht injagen?', vraag ik de vrouw, mijn boosheid nauwelijks verhullend. 'Ik doe het toch niet', is haar verweer. Dat klopt. Ik herken haar van de sportclub van mijn zoon, maar zij herkent mij niet. Ik laat het zo. Ik loop naar man en dochter en adviseer hem zo vrien-delijk mogelijk om niet verder te lopen, omdat de dieren door de dikke laag sneeuw veel meer moeite moeten doen om aan voedsel te komen.  Ook hij herkent mij niet. Ik ben blijkbaar getransformeerd in een man met een pet en een verrekijker en dus anoniem. Prima zo. Mijn vraag beantwoordt hij met een wedervraag. Of ik weet waar de ganzen vandaan komen. Door deze onverwachte wending ben ik even de kluts kwijt en ik reageer wat onhandig. Zijn conclusie lijkt te zijn dat ik geen echte vogel-kenner ben. De ganzen hebben vooral last van loslopende honden, voegt hij er aan toe.  Dan van hem. Ik draai me om loop weg, heb mijn zegje gedaan. Ik ga geen discussie aan en die ringen kan ik wel vergeten.
Aan het eind van mijn wandeling wacht mij een dilemma. Er zit een groepje grauwe ganzen vlak naast het pad dat ik wil nemen. Wat nu? Teruggaan betekent een heel eind omlopen. Na enige aarze-ling besluit ik om toch door te lopen. Heel rustig, alsof ik er niet ben. Grauwe ganzen zitten hier het hele jaar en zijn zo gewend aan mensen dat ze wel zullen blijven zitten. Zeg ik tegen mijzelf. Toch gaan de vogels op de wieken. De man die ik heb aangesproken is gelukkig in geen velden of wegen te bekennen.

En wat die honden betreft: sinds ik zelf een hond heb ben ik niet snel meer bang. Meestal weet ik ze en vooral hun baasjes te negeren en slik ik mijn ergernis is (bovendien: ik mocht daar niet fietsen  8) )
Maar het stemt wel tot denken. Dan vraag ik me af hoe lang het nog duurt voor we elkaar weer met knuppels de kop inslaan. Want wat wij beschaving noemen blijkt altijd weer een akelig dun laagje vernis (merk ik ook aan mijzelf). Dus ach..waarom niet gewoon afschaffen al die regels, wetten, waarden en normen??? Alleen...probleempje...om iemand de kop in te slaan heb je wel een regel, wet of afspraak nodig...Conclusie: laat de Nieuwe Neanderthaler maar opstaan; binnen de kortste keren is hij toch weer op weg naar democratie  ;D (nou ja..ik lach wel, maar echt leuk vind ik het niet).

Tja..

Ha André,

Ik slikte ook altijd mijn ergernis in, als ik weer eens een hond los zag lopen, of iemand die de regels aan zijn laars lapte, maar het verpest toch je humeur, ook al slik je het in. Ik anticipeer tegenwoordig op dergelijke dingen, door mij thuis alvast te realiseren dat ik allerlei dingen ga zien als ik straks in de natuur rondloop, die ergernis kunnen wekken. Eenmaal buiten, kan het meevallen, of je ziet inderdaad van alles dat niet mag. In beide gevallen lijdt je humeur er dan veel minder onder, dan wanneer je onvoorbereid met dergelijke ergerniswekkende zaken wordt geconfronteerd.

Vaak kies ik voor een plek, waar ik weinig of geen hondenuitlaters verwacht, en waar het zó drassig is, dat joggers er ook niet komen. Dan heb je - als je geluk hebt -  het rijk alleen. Maar het is me ook wel eens gebeurd, dat uitgerekend gastheer Natuurmonumenten die dag heeft uitgekozen om het moerasbos eens flink uit te dunnen, en verscheurt het geronk van motorzagen de stilte die er normaal heerst.

Ik denk dat het met de beschaving nog wel meevalt, over het geheel genomen, maar ik denk ook dat een beetje meer bescheidenheid een welkome aanvulling zou zijn op ons aller laagje vernis. Bescheidenheid is een ondergeschoven kindje, en een zeldzamer wordende deugd. De Nederlanders geloven in de maakbaarheid van de samenleving, maar op een wat ongelukkige manier, die ik het best kan illustreren met de kreet die ik ooit in koeienletters op een muur gekalkt zag staan " WIJ EISEN GELUK!"  (excuses voor de caps locks  ;) ). Of was het een boek waarin ik de foto zag staan?

Over je ganzenverhaal: ik heb ook vaak met mijn mond vol tanden gestaan als er een totaal onverwachte vraag op je wordt afgevuurd. Je moet even de hersenen herschikken, en dat moment van aarzeling is funest voor je indruk van doorgewinterd buitenmens die  de vraagsteller tot dat moment van je had. Daarna komt je antwoord, maar het kwaad is al geschied. De vraagsteller heeft je al in de categorie "geen echte vogelkenner" geplaatst, en opgeborgen in een hokje in zijn brein. Kom dáár dan maar weer eens uit!
Het gaat er niet zozeer om, wàt je zegt, als wel, hòe je het zegt. Je kunt met autoriteit de grootste nonsens beweren en mensen geloven meteen wat je zegt. Het is verbijsterend hoe meegaand mensen kunnen zijn. Eénmaal, echt waar: slechts éénmaal, heb ik tijdens een rondleiding als natuurgids mijn groepje mensen iets op de mouw gespeld omdat ik wilde zien wat hun reactie zou zijn. Het ging zo: ik vond een vossenkeutel op het pad, nog gaaf en vers, en vertelde dat het een vossenkeutel was omdat er zo'n mooi puntje aan zat. Toen schoot mij een oud mopje te binnen, over het puntje van een kippenei, en ik zei: "Weet u waarom er een puntje aan een vossenkeutel zit?" Niemand had een idee. "Nou", zei ik, "vossen leven heel stilletjes om maar niet opgemerkt te worden. Daarom zit er een puntje aan hun keutel, zodat hun kont niet zo hard dichtklapt!"  Iedereen stond me aan te kijken of ik ze in de maling nam, toen bedachten ze dat "de boswachter" op de rondleiding alles van de natuur wist, en knikte men instemmend, en vond men het zelfs heel logisch. "Ik neem u in de maling, hoor", zei ik toen, waarna opgelucht gelach weerklonk. Het werd nog een leuke rondleiding, ook. Volgens mij hebben we toen zelfs nog een vos gezien, maar dat kan ook een andere keer geweest zijn.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 04:40:49 AM
Door al die boswachters schiet me er nog één te binnen van vroegâh. Geen leuk verhaal, maar vroegâh was ik een stuk obstinater dan ik nu ben (nou ja, een klein stukje, dan...) en de boswachters waren ook nog van een ander slag dan tegenwoordig. Tegenwoordig ken ik de meeste boswachters en als ik buiten loop en ze tegenkom, maak ik een praatje.

In 1979 (ik was 23) inventariseerde ik de broedvogels van Einde Gooi ( een mooi bos bij Hollandsche Rading), samen met een aantal andere leden van onze vogelwerkgroep. Het deel dat ik deed, was goed te belopen over paden en paadjes, maar er was een stuk bos waarin geen paden waren en waar ik dus in moest lopen. Je mag in Einde Gooi niet van de paden af, maar ik had een vergunning, netjes aangevraagd en gekregen door de coördinator, en uitgedeeld aan alle inventariseerders dat seizoen. Met mijn vergunning op zak liep ik dus buiten de paden in het stuk bos, waar ik alles noteerde wat zong en floot.
Op het vrij brede pad vanwaar ik het bos ingelopen was, en dat 50 meter achter me lag, naderde ronkend een oranje Opel Kadett, die stopte ter hoogte van waar ik stond. Een nors uitziend oud mannetje stapte uit, in het groen gekleed, en kwam mijn kant op lopen. Hij ging vlak voor me staan en vroeg tamelijk kwaad: "Weet jij dat je hier in dit bos niet buiten de paden mag lopen?" "Ja-ha!", zei ik blij. "Maar ik heb een vergunning, hoor. Hier, kijkt u maar!" En hij las het papier, keek me aan en zei: "Daarover ben ik niet geïnformeerd! Als de donder het bos uit!" Een beetje overrompeld, maar inwendig kwaad liep ik met hem mee terug. Toen hij in zijn auto stapte, en zei: "En laat ik dat niet meer zien!", kon ik mijn mond niet houden. "U rijdt hier anders met een knaloranje auto door het bos, waar de vogels en andere dieren veel meer van schrikken dan van mij, hoor!"
Vooral dat "hoor!" had ik beter niet kunnen zeggen, maar hij liet het bij: "Ik ben de boswachter dus ik mag dat!", en hij reed weg.

Twee weken later, zelfde tijd, zelfde plaats, ik sta weer - met mijn vergunning - in dat stuk bos buiten het pad, oranje Kadett komt weer aanzetten, in een stofwolk, ditmaal, stopt, dezelfde boswachter komt naar me toe. Hij snuift en steekt zijn hand uit: "Hierr met die vergunning!" Wat was ik kwaad! Vergunning kwijt, hij weer ronkend weg in een stofwolk, en ik had verder geen zin meer om mijn inventarisatierondje af te maken. Later is gebleken dat door een misverstand niet alle boswachters waren ingelicht over de inventariseerders. Dit was een man van de oude stempel: zo'n boswachter die het bos als zijn persoonlijk eigendom beschouwt en de recreanten eigenlijk liever niet ziet. Prima instelling, daar niet van, maar gelukkig zijn er tegenwoordig wat publieksvriendelijkere boswachters waar wel mee te praten valt.
Ik was toen natuurlijk ook veel jonger en opstandiger, dus dan krijg je al gauw bonje.
Als het me nu zou zijn overkomen, en de boswachter zou mij nu vragen: "Weet u wel dat u niet buiten de paden mag?" als ik op mijn hurken zit, dan hoop ik dat ik met een stalen gezicht kan zeggen: "Ja-ha, dat weet ik, maar ik vond het aanstootgevend om op het pad te gaan zitten kakken!" Nog nooit gebeurd, overigens, want een knappe boswachter die míj vindt. Ik geloof ook eigenlijk niet, dat ze er überhaupt iets van zouden zeggen, want je maakt mij niet wijs dat een boswachter thuis op de WC gaat als-ie in het bos moet, dus de herkenbare situatie zal het boswachtershart vertederen. Want hypocriet zijn ze niet, onze boswachters!

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: andre.schulten op november 01, 2011, 08:11:50 AM
jahaa, zo ken ik er ook nog eentje -meer recent op een terrein waar een paar jaar geleden ook nog zo'n ouderwetse wegstuurboswachter liep -die was berucht in de wijde omtrek. (Lijkt me overigens heerlijk om dat een poosje te doen; hond niet aangelijnd, hup, zonder pardon een dikke prent.. :wacko:)

Veilig?

Donderdag 18-6-2009. Tijd voor een fikse wandeling met de hond. Joep verveelt zich en wordt wat klierig. Het bos in en flink doorstappen dus. De wandeling brengt me dan ook verder dan normaal. Verderop, in de weilanden, kom ik bij het pad met aan weerszijden een houtsingel. Op het gras aan de buitenzijden wemelt het van de konijnen. Het is hondenlosloopgebied dus die konijnen zitten daar op eigen risico. Omdat het al laat op de avond is en er toch geen mens te bekennen is, besluit ik om aan de buitenkant te gaan lopen. Als ik bijna weer op het pad ben duikt een auto van de bos-wachter op. De man ziet mij en stopt direct.
-'Meneer, zag ik u achter de singel vandaan komen?'
Een overbodige vraag, maar ik geef grif toe dat het klopt en leg uit dat nieuwsgierigheid mij had gedreven.
-'Meneer, wilt u dat niet meer doen, want aan de buitenzijde zitten heel veel konijnen en die voelen zich daar relatief veilig, ook al mogen de honden hier los lopen.'
Ik voel een haast onbedwingbare drang om weerwoord te geven, om een fikse discussie aan te gaan. Wat een klets; konijnen en veilig voelen. Wat een stom argument, alsof ik seniel ben. Konijnen moeten juist alert zijn, want zodra de mensen met hun honden verdwenen zijn kan er ieder moment een havik of vos opduiken. Zeg dat ik op de paden moet blijven, dán heb je een punt, want dat staat op de borden. Maar ik kijk hem met grote ogen aan en beloof hem zonder blikken of blozen dat ik daar nooit meer zal lopen. Dáár niet -maar zo zeg ik het niet. Ik zie aan zijn blik dat hij me niet gelooft, maar dat is zijn probleem. Als hij weer is ingestapt en weggereden blijf ik in gedachten toch met de man debatteren. Tot ik mezelf tot de orde roep. Waar ben je mee bezig? Wat wil je nou? Ik kan alleen maar concluderen dat ik mijn gelijk had willen halen. Eigenwijze drol, altijd het laatste woord willen hebben. Ik leg mezelf het zwijgen op en vervolg mijn weg terug naar huis.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op november 01, 2011, 12:33:59 PM
Citaat van: KorHaan op november 01, 2011, 03:47:24 AM
Citaat van: Melchior van Tweel op oktober 31, 2011, 08:02:29 AM

.... kinderen....



Dit: http://ronaldsinoo.web-ruimte.nl/KorHaan7.htm (http://ronaldsinoo.web-ruimte.nl/KorHaan7.htm)  zou ik natuurlijk nóóit doen...  ;D

Vriendelijke groet,

Ronald

Je verraad daarmee wel je localpatch Ronald.  ;)

Die hut lijkt sprekend op de hut aan het eind van het Laarzenpad bij het Naardermeer.
Lekker vogelen altijd daar. Ik zal binnenkort weer eens gaan.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 15:35:20 PM
Citaat van: Norman op november 01, 2011, 12:33:59 PM
Citaat van: KorHaan op november 01, 2011, 03:47:24 AM
Citaat van: Melchior van Tweel op oktober 31, 2011, 08:02:29 AM

.... kinderen....



Dit: http://ronaldsinoo.web-ruimte.nl/KorHaan7.htm (http://ronaldsinoo.web-ruimte.nl/KorHaan7.htm)  zou ik natuurlijk nóóit doen...  ;D

Vriendelijke groet,

Ronald

Je verraad daarmee wel je localpatch Ronald.  ;)

Die hut lijkt sprekend op de hut aan het eind van het Laarzenpad bij het Naardermeer.
Lekker vogelen altijd daar. Ik zal binnenkort weer eens gaan.

Dat is inderdaad die hut. Toch zit er meestal weinig op het water, daar. Je moet het hebben van momenten. Urenlang zitten en wachten. Dan wil er wel eens wat opduiken of voorbijkomen; door de jaren heen zijn die momenten het wachten meer dan waard geweest. Een laag overvliegende Rode Wouw, een Roerdomp die over het water scheert, Blauwborst, Waterral, een hele familie Baardmannetjes, een Havik die zowat de hut in komt vliegen ( beeldvullende kop in mijn kijkerbeeld met die grote oranje ogen!), Klapekster, Nonnetjes, Geoorde Futen, Visarend. Het zitten gaat wel rugpijn geven, want er zijn niet van die handige plankjes waarop je je ellebogen neer kunt zetten. Dus na verloop van tijd moet je wat strekken en rondschuifelen om de wervels weer in het gareel te krijgen. Ik zoek nog zo'n handig campingstoeltje zonder pootjes, eigenlijk een zitkussen met een kussen als rugleuning, dat met twee banden aan het zitvlak vast zit. Dan kun je languit op een bank gaan zitten met de benen gestrekt en comfortabel achterover leunen. Dan is het beter uit te houden. Ik heb van mijn rugzak al eens geprobeerd een rugleuninkje te maken, maar omdat die wegglijdt op de bank, zit je toch niet echt lekker. En de draagbanden zijn te kort om op te gaan zitten, om de boel enigszins te verankeren.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Margreet Kwh op november 01, 2011, 15:44:22 PM
Ronald, teken de situatie met bank en kussens eens, ik begrijp het niet helemaal.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 16:01:04 PM
Citaat van: andre.schulten op november 01, 2011, 08:11:50 AM
jahaa, zo ken ik er ook nog eentje -meer recent op een terrein waar een paar jaar geleden ook nog zo'n ouderwetse wegstuurboswachter liep -die was berucht in de wijde omtrek. (Lijkt me overigens heerlijk om dat een poosje te doen; hond niet aangelijnd, hup, zonder pardon een dikke prent.. >:D )

Veilig?

Donderdag 18-6-2009. Tijd voor een fikse wandeling met de hond. Joep verveelt zich en wordt wat klierig. Het bos in en flink doorstappen dus. De wandeling brengt me dan ook verder dan normaal. Verderop, in de weilanden, kom ik bij het pad met aan weerszijden een houtsingel. Op het gras aan de buitenzijden wemelt het van de konijnen. Het is hondenlosloopgebied dus die konijnen zitten daar op eigen risico. Omdat het al laat op de avond is en er toch geen mens te bekennen is, besluit ik om aan de buitenkant te gaan lopen. Als ik bijna weer op het pad ben duikt een auto van de bos-wachter op. De man ziet mij en stopt direct.
-'Meneer, zag ik u achter de singel vandaan komen?'
Een overbodige vraag, maar ik geef grif toe dat het klopt en leg uit dat nieuwsgierigheid mij had gedreven.
-'Meneer, wilt u dat niet meer doen, want aan de buitenzijde zitten heel veel konijnen en die voelen zich daar relatief veilig, ook al mogen de honden hier los lopen.'
Ik voel een haast onbedwingbare drang om weerwoord te geven, om een fikse discussie aan te gaan. Wat een klets; konijnen en veilig voelen. Wat een stom argument, alsof ik seniel ben. Konijnen moeten juist alert zijn, want zodra de mensen met hun honden verdwenen zijn kan er ieder moment een havik of vos opduiken. Zeg dat ik op de paden moet blijven, dán heb je een punt, want dat staat op de borden. Maar ik kijk hem met grote ogen aan en beloof hem zonder blikken of blozen dat ik daar nooit meer zal lopen. Dáár niet -maar zo zeg ik het niet. Ik zie aan zijn blik dat hij me niet gelooft, maar dat is zijn probleem. Als hij weer is ingestapt en weggereden blijf ik in gedachten toch met de man debatteren. Tot ik mezelf tot de orde roep. Waar ben je mee bezig? Wat wil je nou? Ik kan alleen maar concluderen dat ik mijn gelijk had willen halen. Eigenwijze drol, altijd het laatste woord willen hebben. Ik leg mezelf het zwijgen op en vervolg mijn weg terug naar huis.

Mooi stuk, André.

Ik heb een tijdje een fascinatie voor konijnen gehad, vlak nadat ik Waterschapsheuvel van Richard Adams had gelezen. Mooi boek. Op een avond lag ik in een donker sparrenbos op een tapijt van naalden te kijken naar een troep konijnen op een open plek, een hobbelig grasveldje, omgeven door bos. Ik genoot van de zich onbespied wanende konijnen en volgde hun gedrag met de kijker. Opeens gingen er een paar rechtop zitten, en stampten met een achterpoot op de grond; het geluid van de stamp was duidelijk hoorbaar. Alle konijnen schoten weg en verdwenen als bij toverslag in hun holen. In de schemering vloog als een geluidloze schim een Bosuil laag over het veld, en na een paar rondjes vloog hij het bos in. Wat een mooi moment was dat; de zware geuren van het bos, kruidig en zoet, de ondergaande zon, de stilte die bezit nam van het bos, heel in de verte de weemoedige zang van een Grote Lijster.

Een tijd later, toen ik de plek weer eens opzocht, bleek er een tentenkamp opgeslagen op het grasveld. Een ANWB-landgoedkamp, met vrijwilligers die schoningswerkzaamheden uitvoerden in het bos en die op die plek mochten kamperen. De konijnen heb ik daarna nooit meer terug gezien.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 16:33:08 PM
Citaat van: MarKoHu op november 01, 2011, 15:44:22 PM
Ronald, teken de situatie met bank en kussens eens, ik begrijp het niet helemaal.

Ha Margreet,

Ik bedoel dit: http://www.outdorado.com/Therm_A_Rest_Trekker_Chair.jsp (http://www.outdorado.com/Therm_A_Rest_Trekker_Chair.jsp)

De 3 banken in die hut staan als een halve zeshoek, de middelste recht voor, de andere twee er links en rechts van onder een hoek van 120 graden. Elk zijn ze zo'n anderhalve meter lang. Als je zo'n zitkussen met rugleuning op één van de twee buitenste banken legt, kun je comfortabel zitten met de benen uitgestrekt op de bank. Je kijkt vanuit die positie vooruit uit de hut. En je hebt door de zijramen ook uitzicht, als je je hoofd draait.

Duidelijk, zo?

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 16:50:27 PM
Daar is een leuke strip over te maken, bedenk ik net; Kor Haan zit languit op die bank, kussentje in de rug, er is weinig te zien, .......  :o ;D :-X

Als-ie klaar is zal ik hem wel plaatsen hier.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op november 01, 2011, 18:24:41 PM
Ronald, dat soort zitjes kun je bij Bever Zwerfsport halen of bij House of Outdoor.
De ervaringen zijn heel wisselend, ik vind het zelf niet zo lekker zitten, maar ken ook mensen die ze overal mee naar toe sjouwen.

Overigens vind ik het nieuwe uitkijkpunt bij het Naardermeer fantastisch. Ik zit zelf altijd op een Walkstool. Lekker licht, comfortabel zitvlak en op 2 hoogten instelbaar. Op de hoogste stand ideaal voor turen met de scope over de mooiste gebieden en in de laagste stand ideaal om op een talud te gluren naar dassen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op november 01, 2011, 19:13:14 PM
Citaat van: Norman op november 01, 2011, 18:24:41 PM
Ronald, dat soort zitjes kun je bij Bever Zwerfsport halen of bij House of Outdoor.
De ervaringen zijn heel wisselend, ik vind het zelf niet zo lekker zitten, maar ken ook mensen die ze overal mee naar toe sjouwen.

Overigens vind ik het nieuwe uitkijkpunt bij het Naardermeer fantastisch. Ik zit zelf altijd op een Walkstool. Lekker licht, comfortabel zitvlak en op 2 hoogten instelbaar. Op de hoogste stand ideaal voor turen met de scope over de mooiste gebieden en in de laagste stand ideaal om op een talud te gluren naar dassen.

Ha Norman,

Bedankt voor de tip, zal eens gaan kijken bij Bever Zwerfsport in Hilversum.
Ik heb ook een Walkstool, ideaal ja. Ik haal meestal de pootjes van metaal eruit en ga op de lage stand zitten. Je kunt dan je ellebogen op je knieën zetten omdat je zo laag zit.  In een hut is het niks, daarom zou zo'n Therm-a-rest wel handig zijn.

Dat uitkijkpunt bij het Naardermeer is zeker de Muggenbult, waar je over die grote plas kijkt? Daar ben ik ook wel te vinden, er staan banken. De laatste keer dat ik er was, stond er een groep mensen met camera's en lichtmasten voor een of andere shoot. Allemaal in smoking en avond dress, uitgebreid aan de borrel met hapjes. Kom ik langs in mijn buitenkloffie op mijn Rijnaken maat 47. Rare dingen maak je soms mee.

Vriendelijke groet,

Ronald
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op november 01, 2011, 22:44:55 PM
Volgens mij heet dat inderdaad de Muggenbult. Ik vind het één van de leukere stukjes van het Naardermeer en de nabije omgeving.
Ook de route ernaar toe is vaak leuk. Regelmatig dat ik ook Reeën tegenkom op deze route. Altijd een hoogtepuntje voor mij.   
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Margreet Kwh op november 06, 2011, 23:32:30 PM
Zaterdag deed ik mee aan de Natuurwerkdag. De locatie was het Kennemerstrand.
's Middags verschenen er een fotograaf en een journaliste van de IJmuider Courant, en werd ik als vanzelf ingezet als fotomodel.
Hier is het resultaat: (http://www.noordhollandsdagblad.nl/incoming/article12285043.ece/ALTERNATES/w470/riet.jpg)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op november 07, 2011, 11:00:57 AM
Show me your Pinus

In de winter van 2005 was ik op reis door het noorden van Vietnam en had ik in Hanoi bij een reisbureautje een excursie geboekt naar het Cuc Phuong National Park. Na een vermoeiende reis in een karaoke-bus arriveerden we met een klein gezelschap bij de entree waar we opgewacht werden door onze excursieleider. Net als alle andere Noord-Vietnemezen was ook hij te hoog opgeleid voor zijn baan; hij was ingenieur bosbouw. Behalve over bomen wist hij eigenlijk bar weinig en over vogels eigenlijk helemaal niets. Tot grote verveling van het groepje bleven we bij elke boom staan om een lang en saai verhaal (in gebrekkig Engels) aan te horen over die betreffende boom. Ik wist dat er daar een grote kans was op het zien van een drietal soorten Pitta en hield me een beetje buiten het groepje om de bodem in de omgeving in de gaten te houden. Nadat er een prachtig mannetje Sultan Tit verscheen in een boom waar we bij stonden en ik hier wat over wist te vertellen ("this is the biggest Tit in the world"  ;) ) kreeg ik de aandacht van het groepje en ging de gids ter compensatie zich nog meer aan elke boom vasthouden. Bij het verhaal over een of andere naaldboom sprak hij het woord "Pinus" een beetje onhandig uit en schrok een gepensioneerde Engelsman in het groepje wakker met de vraag wat hij daar zei. Ik antwoordde: "he asked you to show him your Pinus". Tot grote frustratie van de gids, die daar helemaal niets van snapte, barstte iedereen het uit van de lach. De excursie zelf werd vanaf toen meer een vrolijke vogelexcursie dan een saaie boomexcursie en na het zien van diverse mooie soorten eindigden we die dag uitgelaten aan het slappe Vietnamese bier. De gids (behoorlijk "pissed") werd uiteindelijk wel getrakteerd op een royale fooi zodat hij zich ook vrolijk bij ons aansloot. Helaas heb ik er geen Pitta's gezien maar dat maakt eigenlijk niet uit, het was een leuk avontuur met veel mooie en nieuwe soorten en leuke mensen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op november 09, 2011, 22:46:31 PM
Vandaag nog een boswachterervaring gehad.

Ik was vandaag een rondje aan het struinen in Einde Gooi bij Hollandsche Rading waar ik plots bijna omver gerend werd door drie Reeën in overduidelijke paniek, dat was al een raar iets wat me overkwam, maar het werd helemaal bizar toen de oorzaak ook nog langs kwam racen.

Een of andere vullisbakkenras kwam aanrennen en was duidelijk de oorzaak van de vluchtende Reeën.
Ik kreeg de hond niet in zijn nekvel, maar heb het beest direct gevolgd om bij diens eigenaar uit te komen.
De hond teruggevonden bij de eigenaar, de eigenaar direct streng aangesproken hierop. Ik was furieus, honden zijn welkom, mits aangelijnd. Mevrouw duidelijk gemaakt dat ze een bekeuring kan krijgen als de hond nog een keer los liep. Door deze uitspraak meende mevrouw met een heuse boswachter (uiteraard mede dankzij de groene outfit) te maken te hebben en onder 1.000 maal excuses en overige schuldbekentenissen heb ik haar maar in die waan gelaten met de afsluitende woorden; laat het niet nog een keer gebeuren!!  :police:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op mei 30, 2012, 21:33:20 PM
Ik kom regelmatig op de Kalmthoutse Heide / GrensparkZK, als vrijwillig medewerker voor het inventariseren van o.a. vlinders, een gebied met voor mij als Zeeuw heel veel onbekende en interessante soorten.
Daar zit ook een militaire kazerne, ben wel eens midden in een "oefening" beland, de losse flodders schoten me om de oren  ;D
Maar vandaag had ik daar toch wel een heel bijzondere waarneming hoor, een photoshoot voor een Belgisch mannenblad, een dame slechts gekleed in een slipje, met 2 fotografen, visagisten, assistenten, en dat midden op de heide  :)

(Edit; matige foto, maar dit was de enige waar ze een topje aan had, sexueel getinte foto's lijken me op dit forum niet gepast  :angel: )
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op mei 30, 2012, 23:21:20 PM
 ;D
Mooi toch, de natuur!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op mei 31, 2012, 15:05:21 PM
Citaat van: fpvdputte op mei 30, 2012, 21:33:20 PM(Edit; matige foto, maar dit was de enige waar ze een topje aan had, sexueel getinte foto's lijken me op dit forum niet gepast  :angel: )

Ik neem aan dat de overige foto's op aanvraag te verkrijgen zijn?  :angel: ;)

OTT: Leuk topic... mooie verhalen van met name KorHaan en Bart van Hoogstraten, al moet ik zeggen dat ik de uitstapjes naar loslopende honden minder geslagd vind, liever vermaak ik me met humoristische verhalen/situaties dan dat ik me me-erger aan onze viervoeterbezittende medemens.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op mei 31, 2012, 17:39:01 PM
Citaat van: SlechtValk op mei 31, 2012, 15:05:21 PM
Citaat van: fpvdputte op mei 30, 2012, 21:33:20 PM(Edit; matige foto, maar dit was de enige waar ze een topje aan had, sexueel getinte foto's lijken me op dit forum niet gepast  :angel: )

Ik neem aan dat de overige foto's op aanvraag te verkrijgen zijn?  :angel: ;)

OTT: Leuk topic... mooie verhalen van met name KorHaan en Bart van Hoogstraten, al moet ik zeggen dat ik de uitstapjes naar loslopende honden minder geslagd vind, liever vermaak ik me met humoristische verhalen/situaties dan dat ik me me-erger aan onze viervoeterbezittende medemens.



Loslopende honden zijn in ons land vaak geen bron van vreugde, dat is waar.

Maar dat is elders soms anders. Mijn zusje was jaren terug woonachtig in Gabon, waar haar man voor een grote oliemaatschappij werkzaam was. Op zekere dag waren ze op het strand voor ontspanning. Het oerwoud grenst meteen aan het strand, er waren meer mensen op het strand, waaronder een echtpaar met hondje. Dit beestje was op een neurotische manier nieuwsgierig, en liep blaffend over het strand, snuffel, snuffel, waf, waf, en verdween op zeker moment in het oerwoud. Het geblaf verstomde ineens, en het hondje kwam onder kaï-kaï-kaï- geroep weer het oerwoud uitstuiven. Gevolgd door een luid trompetterende olifant.

Dat zul je in Zandvoort niet zo snel zien. Olifanten op het strand.

Groetjes,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op mei 31, 2012, 18:00:00 PM
Citaat van: KorHaan op mei 31, 2012, 17:39:01 PM
Het geblaf verstomde ineens, en het hondje kwam onder kaï-kaï-kaï- geroep weer het oerwoud uitstuiven. Gevolgd door een luid trompetterende olifant.

Kijk zo'n geval van hondenverhalen kan zelfs ik waarderen :D (de uitdrukkin LOL als in "Laughing Out Loud" werd in deze werkelijkheid, waarop de mensen in mijn omgeving vreemd opkeken).

Bij het verstommen van het geblaf had ik al bijna verwacht dat het beestje ten prooi was gevallen aan één of ander zeldzaam roofdier, maar deze afloop is eigenlijk humoristischer.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op mei 31, 2012, 19:03:40 PM
Citaat van: SlechtValk op mei 31, 2012, 15:05:21 PM

Ik neem aan dat de overige foto's op aanvraag te verkrijgen zijn?  :angel: ;)


Ja hoor, neem een abonnementje http://www.che.be/home.php (http://www.che.be/home.php)  ;)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op mei 31, 2012, 22:00:08 PM
Citaat van: fpvdputte op mei 31, 2012, 19:03:40 PM
Citaat van: SlechtValk op mei 31, 2012, 15:05:21 PM
Ik neem aan dat de overige foto's op aanvraag te verkrijgen zijn?  :angel: ;) 
Ja hoor, neem een abonnementje http://www.che.be/home.php (http://www.che.be/home.php)  ;)

Haha, ik doelde meer op de foto's van "achter de schermen" ;) laat ik maar zeggen dat ik nogal geinteresseerd ben in de gebruikte technieken enzo, het ruimere beeld dan dat wat het tijdschrift haalde ;)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op mei 31, 2012, 22:56:07 PM
Citaat van: SlechtValk op mei 31, 2012, 22:00:08 PM
Citaat van: fpvdputte op mei 31, 2012, 19:03:40 PM
Citaat van: SlechtValk op mei 31, 2012, 15:05:21 PM
Ik neem aan dat de overige foto's op aanvraag te verkrijgen zijn?  :angel: ;) 
Ja hoor, neem een abonnementje http://www.che.be/home.php (http://www.che.be/home.php)  ;)

Haha, ik doelde meer op de foto's van "achter de schermen" ;) laat ik maar zeggen dat ik nogal geinteresseerd ben in de gebruikte technieken enzo, het ruimere beeld dan dat wat het tijdschrift haalde ;)
De gebruikte technieken, ja da's wel een interessant punt, daar heb ik uiteraard ook zeer goed op gelet ;D . Is volgens mij toch een kwestie van juiste belichting, de houding/pose, spontaniteit trachten te creëren bij het model, en net genoeg bloot geven, maar ook weer niet teveel, dat houdt het spannend voor de "lezers"  :)

groetjes
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 01, 2012, 03:35:49 AM
Citaat van: fpvdputte op mei 31, 2012, 22:56:07 PM
De gebruikte technieken, ja da's wel een interessant punt, daar heb ik uiteraard ook zeer goed op gelet ;D . Is volgens mij toch een kwestie van juiste belichting, de houding/pose, spontaniteit trachten te creëren bij het model, en net genoeg bloot geven, maar ook weer niet teveel, dat houdt het spannend voor de "lezers"  :) 

Volgens mij is vooral het "maar ook weer niet teveel" heel belangrijk, dat is mede ook wat mij tegenstaat aan de meeste van dergelijke bladen... maar ik geloof dat we weer enigzins afdrijven van het onderwerp en dat terwijl het zo'n mooi/leuk onderwerp is/was...

Ik zal een poging doen om deze trein weer op het goede spoor te krijgen, al kan het beste verhaal wat ik zo snel kan bedenken bij lange na niet tippen aan de mooie verhalen die al eerder genoemd zijn.

De ervaring van het raarste/leukste wat me zo snel te binnen schiet kennen vele van jullie vast ook wel, het op pad zijn (in dit geval in de bergen) met enkele specifieke soorten op het verlanglijstje, om na enkele uren toch zonder de soort waargenomen te hebben te moeten opgeven, moe gestreden nog even uit te rusten bij aankomst terug bij het gebruikte vervoersmiddel, om je te verwijderen van de lokatie, alwaar je kort na het besluit om definitief te stoppen en in te pakken en weg te gaan, over ongerelateerde zaken aangesproken en opgehouden wordt door iemand die daar aanwezig is. Jullie zullen hem vermoedelijk al zien aankomen... tijdens het afscheid nemen zie je, vanuit de auto, de soort waar je urenlang naar op zoek was verschijnen, en zich zo gedragen alsof hij daar al geruime tijd aanwezig was en de hele wandeling dus niet "nodig" was geweest... het zijn toch altijd weer grappige ervaringen, maar soms ook wel enigzins frustrerend.

In dit geval ging het overgens om een Rode Rotslijster in de Sierra de Gredos in Spanje (deze soort had ik al een aantal keer gemist op plaatsen waar deze voor zou moeten komen en was dus een beetje een frustiesoort). Wel een prachtige wandeling overigens en een zeer vreemde gewaarwording om begin mei in korte broek door de sneeuw te lopen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 01, 2012, 09:55:14 AM
 ;D ;D ;D Haha; ja, zoeken levert vaak minder op dan ergens op gaan staan wachten. Sterker nog..., het levert vaak minder op dan ergens niet op gaan staan wachten...

Op deze website zitten we elkaar regelmatig in de haren en iedereen ergert zich altijd wel ergens aan. Maar mijn grootste echte bron van ergernis alhier is mijn eigen middelmatigheid met betrekking tot alles. Ik heb nog nooit iets spannends ontdekt, zit er regelmatig naast met determinatie of kom er soms zelfs gewoon helemaal niet uit. De zeldzame keer dat ik twitch dip ik of mislukt mijn bewijsplaat en mijn avi-checklist voor geheel Europa is niet veel groter dan wat de winnaar van TOH op 1 dag ziet. Ik heb wel eens een zeldzaamheid (http://waarneming.nl/waarneming/view/54951614) gevonden maar als de admin de foutieve determinatie niet gezien zou hebben zou ik er me niet bewust van geweest zijn. Zo fietste ik een paar jaar geleden langs de Oude Waal en zag ik een afwijkende Gele Kwikstaart en dat laat ik vervolgens dan liggen ("Mh, wat een rare Kwikstaart"). Totdat dezelfde week, op exact dezelfde locatie, op 10 meter precies, een Citroenkwikstaart gemeld wordt en ik er alsnog naartoe fiets om mijn waarneming, die te laat op onzeker kwam, op zeker te krijgen. En yes "bingo", het vogeltje was uiteraard al gevlogen...
Ik zit me dan ook altijd te verwonderen over wat iedereen allemaal ziet en meemaakt en ga er gewoon van uit dat mij dat in mijn middelmatigheid nooit zal overkomen. Totdat ik onlangs een klein vogeltje rond zag scharrelen bij een slordig stapelmuurtje in mijn tuin, midden in het stadscentrum van Nijmegen. Ik geloofde in eerste instantie mijn eigen verrekijker niet en vanwege die middelmatigheid* had ik, tegen beter weten in (het kon immers gewoon niets anders zijn), de waarneming op onzeker gezet. Maar dat dat duurde slechts 5 minuten want de  :right: -mailtjes stroomden binnen en nog geen kwartier na invoeren had ik de eerste vogelaar uit de buurt al op de stoep!  :blink:
(http://waarneming.nl/fotonew/1/3258161.jpg)
(*Ik moet trouwens zeggen dat me dat inmiddels eigenlijk allemaal niet zo veel meer uitmaakt; alle soorten zijn even mooi en een zoektocht is vaak al mooi om omwille van de zoektocht zelf. Maar zo'n toevallige vondst motiveert wel op de een of andere manier!)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Wim Bakker op juni 01, 2012, 11:15:21 AM
Ik snap niet waarom je jezelf zo de grond in trapt, terwijl je in de laatste zin (tussen haakjes nota bene!) toch de essentie van het Waarnemen weet te vangen!

Ik noem mijn Ontdekkingstochten altijd mijn Zen- of Yogaoefeningen. Je wilt dan toch wel iets Belangrijks zien, maar eigenlijk maakt het helemaal niets uit wat je ziet, omdat er altijd wel wat nieuws valt te ontdekken. Al dan niet per ongeluk (http://waarneming.nl/waarneming/view/2607353). (is dit niet iets voor een nieuw topic? Onverwachte Ontdekkingen... (euh, is een ontdekking niet altijd onverwacht?))

Misschien moet je in de Toa of Pooh eens lezen op welke manier Winnie the Pooh de North Pole ontdekt   :)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 01, 2012, 13:27:39 PM
Citaat van: Wim Bakker op juni 01, 2012, 11:15:21 AM
Ik snap niet waarom je jezelf zo de grond in trapt, terwijl je in de laatste zin (tussen haakjes nota bene!) toch de essentie van het Waarnemen weet te vangen!

Ik noem mijn Ontdekkingstochten altijd mijn Zen- of Yogaoefeningen. Je wilt dan toch wel iets Belangrijks zien, maar eigenlijk maakt het helemaal niets uit wat je ziet, omdat er altijd wel wat nieuws valt te ontdekken. Al dan niet per ongeluk (http://waarneming.nl/waarneming/view/2607353). (is dit niet iets voor een nieuw topic? Onverwachte Ontdekkingen... (euh, is een ontdekking niet altijd onverwacht?))

Misschien moet je in de Toa of Pooh eens lezen op welke manier Winnie the Pooh de North Pole ontdekt   :)

Da's voortschrijdend inzicht Wim -> door de natuur struinen deed ik al heel erg lang met heel erg veel plezier (voor mij ook een soort van meditatief moment waarbij ik alle zorgen vergeet). Maar sinds ik waarneming ken (eind 2007) is het me op de een of andere manier gaan wrikken dat iedereen maar de hele tijd van die bijzondere dingen vindt en ik alleen maar alledaagse dingen tegenkom (ik wist voor waarneming trouwens helemaal niet wat zeldzaam was en wat niet). Die Draaihals leek voor mij in eerste instantie een doorbraak naar een hoger niveau. Maar bij nader inzien is het alleen maar een keerpunt waarbij ik de oorspronkelijke essentie van "mijn waarneming" weer teruggevonden heb.
(leuk die waarneming van die Zuidelijke Oeverlibel!  :duim: )
(een ontdekking is volgens mij trouwens per definitie niet altijd onverwacht -> in de Quantum-mechanica bestaan er allerlei theoretische deeltjes waarvan men zeker weet dat ze bestaan maar nog niemand ze daadwerkelijk heeft gevonden. Iedereen is systematisch op zoek naar die deeltjes en af en toe vindt iemand er eentje. -> Een verwachte ontdekking dan, toch?  :rolleyes: )
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Wim Bakker op juni 01, 2012, 15:48:57 PM
Nou, in de quantumtheorie is het zo dat als je iets zeker weet, dan weet je zeker dat je over iets anders helemaal niets weet.  ;)  En over die "zekere" deeltjes van het Standaard Model valt ook nog wel iets af te dingen in de zin dat de aanwijzingen voor het bestaan van deeltjes altijd statistisch van aard zijn. Bijvoorbeeld, uit alle verzamelde metingen van het CERN is de kans dat het Higgs deeltje niet bestaat bepaald op ongeveer 1 op 250. Met andere woorden, de kans dat het Higgs deeltje bestaat is nu al 99.6%... (dus moet het deeltje nog wel ontdekt worden? of wordt het alleen maar gemeten?)

Eh, maar kom, we dwalen af...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 01, 2012, 17:04:45 PM
Citaat van: Wim Bakker op juni 01, 2012, 15:48:57 PM
Eh, maar kom, we dwalen af...

(één kleine afdwaling dan nog -> De Nijl moest ergens ontspringen maar niemand wist waar. Totdat iemand de bronnen ontdekte, na een gerichte zoektocht).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op juni 01, 2012, 18:15:50 PM
Per ongeluk mooie dingen voorgeschoteld krijgen... En dan geen kijker bij je hebben, ieuw!

Ik was met mijn vrouw uitgenodigd voor een feestje in Castricum, in een tent halverwege de strandweg. Dus mijn kijker maar thuis gelaten, terwijl ik nooit zonder hulpglas de deur uitga.
Daar aangekomen bleek dat we wel degelijk in een strandpaviljoen moesten wezen, maar dat de locatie dus verkeerd aangegeven stond op de uitnodiging. Wij lopen naar het strand. In het strandpaviljoen was bier en vrolijkheid, een combinatie die ik graag zie. Maar nu komt het: door het strikte rookverbod zag ik mij genoodzaakt buiten op het terras een sigaretje op te steken. Ik keek uit over zee en zag van alles langs vliegen, dat te ver weg was om met zekerheid gedetermineerd te kunnen worden. Op het strand zelf stonden wat Zilvermeeuwen tussen de spelende kinderen. Ik had me net omgedraaid om weer naar binnen te gaan, toen gekrijs van meeuwen achter mijn rug mij vertelde, dat er iets loos was. Ik draai me om, en zie op dertig meter afstand een Grote Jager staan, die een Zilvermeeuw bij de vleugel vast heeft. Hij staat aan de hevig krijsende meeuw te rukken, en trekt zich niets aan van de schare kinderen die er beteuterd naar staat te kijken.
Ik hol de trap af en op het moment dat ik het strand op loop, hebben de kinderen ingegrepen en de bruine bruut verschrikt, zodat deze loslaat en de Zilvermeeuw luidkeels krijsend de vrijheid herkrijgt en over de duinen wegvliegt. De Grote Jager vliegt de zee op, en verdwijnt. Als ik de kinderen uitleg wat ze hebben meegemaakt, kijken ze me niet-begrijpend aan. Nou ja, zelf geniet ik nog na van deze onverwachte meevaller, en ik meng me weer in het feestgewoel.

Leve het rookverbod, dat ons, verslaafde rokers, buiten laat vertoeven en prachtige taferelen voortovert, waar de abstinenten onwetend blijven. Het is bepaald geen straf om buiten te staan, maar voor de volgende keer heb ik wel geleerd om NO MATTER waar je bent, altijd een kijker mee te nemen. Volkomen onverwachte juweeltjes kunnen zomaar vlak voor je neus opduiken.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op juni 01, 2012, 20:44:42 PM
De bron van de Nijl is trouwens nog altijd een discussiepunt.....  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op juni 01, 2012, 20:53:22 PM
Enkele jaren geleden had ik stuk minder leuke, of eigenlijk angstaanjagende ervaring in het veld, die me nog lang zal bijblijven.  Op een mistige, koude  zondagochtend was ik in de auto gestapt, naar de Markiezaat, een natuurgebied onder Bergen op Zoom. Ik hoopte een Vos te zien, die heb ik in Nederland nog nooit gezien, maar die schijnen daar voor te komen.

Ik was totaal niet bekend in dat gebied, ik had m'n auto dichtbij een boerderij geparkeerd, op het einde van een doodlopende weg. Daar bleek een wandelpad te beginnen, wat leidde naar een vogelkijkhut. Het was een spookachtige omgeving, dat pad loopt door rietvelden, en daar hoorde ik een bizar geluid; Een Roerdomp!Ik had er nog nooit 1 gehoord, maar dat was al een bijzondere ervaring.

Maar op de terugweg, de mist was nog steeds niet helemaal opgetrokken, kwam ik dichterbij de boerderij waar m'n auto stond. En ineens hoorde ik 2 honden, luid blaffend, die dwars door een weiland op me af renden, vanaf de boerderij waar m'n auto stond. Nou ben ik niet bang voor honden, ik heb 16 jaar een hond gehad, maar dit waren duidelijk geen huisdieren, het waren waakhonden, en ze waren ook niet echt klein. Ik stond op een wandelpad tussen 2 rijen prikkeldraad, dus ik kon geen kant op, gewapend met slechts een camera... Dat prikkeldraad hield ze helaas niet tegen, ze stopten op ongeveer 2 meter afstand, met ontblote tanden en blaffend. En da's geen goed teken bij honden.

En hoe dichter ik bij m'n auto kwam, hoe feller ze werden, want ik naderde waarschijnlijk hun territorium, die boerderij. Met een hartslag van 200 heb ik geprobeerd om zo rustig mogelijk te blijven, me vasthoudend aan de stelling "blaffende honden bijten niet" maar ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik weer in m'n auto zat. Heb toen m'n auto nog even voor die boerderij gereden om te zien of er ook nog een eigenaar van die honden te bekennen viel, maar het huis zat potdicht; luiken gesloten, en geen mens te bekennen... Ik heb overwogen om de politie te bellen, maar ik had geen navigatie bij en wist niet eens hoe dat het weggetje heette, waar ik me bevond. Maar iemand had die honden toch losgelaten, geen idee waarom, misschien was de eigenaar niet gesteld op bezoekers, een andere reden kan ik niet bedenken. Het was een bizarre ervaring, maar geen leuke. En ik heb helaas geen Vos gezien...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op juni 01, 2012, 21:03:35 PM
 :o  Brrrrr....!  Eng verhaal.

Net gisteravond "The Hills Have Eyes" zitten bekijken, over genetisch gemuteerde kannibalen in een nucleair testgebied, die van het vlees van toeristen leefden...

IJzingwekkende groet,

Ronald Sinoo

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op juni 01, 2012, 21:23:41 PM
Ja, mijn ervaring deed me denken aan de film "Hound of the Baskervilles"; Missst, de onheilspellende roep van de Roerdomp, en 2 agressieve honden...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Frank van de Putte op juni 01, 2012, 22:13:06 PM
Nog een aardig verhaal; mijn letterlijke botsing met Galloways, een volgens Wikipedia niet agressief runderras. :-\
't is al een jaar of 7 geleden, toen ik met mijn trouwe viervoeter naar een natuurgebied op Noord-Beveland (ZL) ging, de Goudplaat.
Daar leeft een kudde grazers, Galloways, donkerharige beesten met een gewicht tussen de 500 en 900 kilogram.

Mijn hond was toen al bejaard, en liep mank, en ik had haar netjes aan de lijn.  Bij de ingang van dat gebied stond toen een bordje "betreden op eigen risico".
Dus ik dacht, ach ik heb een hond bij me, wat kan me hier overkomen  :)

Maar dat heb ik geweten, de Galloways hadden kalveren, en toevallig stond de hele kudde midden op het pad. En toen kwam het oerinstinct van die beesten naar boven, ze vormden een cirkel rondom mij en mijn hond, waar ze waarschijnlijk een soort wolf in zagen. En mijn hond blafte altijd naar koeien, dat vond ze leuk, want een gewone melkkoe schrikt daar al van, en dat vond mijn hond altijd leuk, zo'n groot beest laten schrikken ;D

Maar die Galloways schrokken er niet van, sterker nog, enkele exemplaren gingen in de aanval, kop omlaag, en ik sprong er tussen, maar een Galloway van een halve ton komt toch hard aan. Dus ging ik plat, liggend op de grond heb ik nog wel m'n hond weten los te maken van zo'n oprollijn, en we zijn samen het gebied uitgevlucht.
Gelukkig zonder schade  :)  Incident gemeld bij de terreinbeheerder, en tegenwoordig staat er een bordje; "Verboden voor honden"
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op juni 02, 2012, 01:28:25 AM
Maar goed dat het hoornloze runderen zijn.  :-X :o

Vriendelijke groet,

Ronald

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 02, 2012, 02:26:13 AM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op juni 01, 2012, 09:55:14 AMMaar dat dat duurde slechts 5 minuten want de  :right: -mailtjes stroomden binnen en nog geen kwartier na invoeren had ik de eerste vogelaar uit de buurt al op de stoep!  :)

Ik was werkelijk diezelfde dag op nog geen 500 meter van de aangegeven lokatie geweest... als ik het geweten had was ik ook even bij je langs gekomen (mits ik toestemming kreeg uiteraard ;) )

Helaas staat draaihals bij mij alleen nog maar met het predicaat "onzeker" op mijn lijst, waarbij hoe langer hoe meer ik erover nadenk die onzeker steeds onzekerder wordt...

Ik acht mijzelf ook geen topvogelaar en heb dus ook uitgeschakeld dat ik in de toplijsten wil voorkomen (al zou ik daar nieteens in de buurt komen), maar dat wil niet zeggen dat ik er niet van geniet, zelfs een huismus ziet er heel mooi uit wanneer je hem eens goed bekijkt tijdens het uit de hand voeren, een spreeuw heeft stiekem allerlei kleuren en ga zo maar door... ik kan mij eindeloos verwonderen aan de diversiteit en de prachtige oplossingen die de natuur voor oogaanschijnlijk simpele problemen heeft weten te vinden. En ik merk ook dat hoe meer ik me erin verdiep hoe beter ik het in de vingers krijg, waarneming.nl afstruinen naar foto's die fout gedetermineerd zijn en vragen op het forum "wat is dit voor vogel?" leer ik zelf behoorlijk wat van, de bekende valstrikken van bijvoorbeeld fitis vs tjiftjaf, havik vs sperwer, grasmus vs braamsluiper etc... ze komen geregeld langs.

Aan veel het veld in gaan schort het bij jou geloof ik niet, maar toch... het erin verdiepen en het geduld hebben om soorten op naam te brengen mist misschien een beetje...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 02, 2012, 11:11:54 AM
Citaat van: SlechtValk op juni 02, 2012, 02:26:13 AM
Aan veel het veld in gaan schort het bij jou geloof ik niet, maar toch... het erin verdiepen en het geduld hebben om soorten op naam te brengen mist misschien een beetje...

De laatste tijd ga ik naar mijn gevoel een beetje te weinig het veld in maar ik ben al weken achter mekaar aan mijn werk gekluisterd. Geduld om te determineren heb ik wel maar ik ben nogal slordig (vóór Waarneming en Observado bestond mijn checklist uit een vinkje bij de betreffende soort in het boek. Bij de vroegste waarnemingen staat nog niet eens een datum of locatie. Door overlapping van mijn boeken staan veel soorten meerdere keren aangevinkt dus ik weet ook niet hoeveel soorten ik precies gezien heb maar echt belangrijk vind ik dat ook niet. Soms denk ik ook wel eens een nieuwe soort te zien en als ik hem dan aan wil vinken blijk ik die al eerder gezien te hebben... ik herkende hem alleen niet meer. (maar het zijn er ook best wel veel (http://observado.org/soortenlijst.php?g=1&f=0&q=&z=0&p=0&sort_lat=0&sound=0&page=575) eigenlijk  :rolleye: ).

The Job-face Monkey

Bij mijn eerste reis naar Costa Rica had ik per ongeluk de fout gemaakt om ook San Antonio te bezoeken; een Amerikaans toeristenoord waarbij de one-way jungle-trail bestond uit een betonnen pad met trappen en een keurig verzorgde berm met afvalbakken. Omdat ik er toch was toch maar een rondje gemaakt en onderweg wel leuke vogelsoorten daar en het was low-season; geen yanks te bekennen, het hele park voor mij en mijn vriendin alleen. Bij het naar buiten lopen van het resort zagen we al wat Squirrel Monkeys tussen de bungalows en over het betonnen paadje passeerden we een groepje White-face Monkeys die zich te goed deden aan bananen op een voederplateau. Een stukje verder zagen we een grote familie Coati's (duidelijk onderweg naar die voederplek) en in de top van een Cecropia zat een 3-toed Sloth, nog geen 5 meter van onze neus verwijderd! Terwijl we daar van stonden te genieten hoorde ik het geluid van hoge hakken naderen en plots klonk een doorgerookte diepe damesstem "have you seen any monkeys?" Ik draaide me om en daar stond een Amerikaanse dame van middelbare leeftijd met groot rood hoofd met hechtingen her en der, blauwe wallen onder haar opgezwollen ogen en een brandende sigaret tussen haar vingers. Ze had duidelijk een face job gehad. "I'd like to see some monkeys!" Op de een of andere manier had ze alles gemist wat wij gezien hadden en de aanwezigheid van de luiaard ontging haar ook totaal. Terwijl ik haar uitlegde dat ze een paar honderd meter terug moest lopen voor wat Capucijners en Doodshoofdaapjes fladderde er een grote Blue Morpho tussen haar benen door. Die zag ze ook al niet (of het boeide haar niet); ze was dus duidelijk om andere redenen naar Costa Rica gereisd dan wij. Ik vermoed dat ze vanwege die face-job tijdelijk was ondergedoken voor haar vriendinnen. Terwijl ze terugliep voegde ik, voor haar onhoorbaar, nog de tekst toe; "and a moment ago we saw a Job-face Monkey"...  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AM
Aan veel in het veld zitten, zitten ook nadelen. In dit geval die fijne muggen. Afgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht. Na vele omzwervingen door allerlei onduidelijke wegopbrekingen kwamen we ruim een uur te laat c.q. later aan op de plaats bestemming. Ik nam niet eens de moeite om mijn wandelschoenen dicht te veteren. Eerst maar eens zitten. Pas om 20:45 zaten we voor de burcht. Ik had er al een beetje de pest in, aangezien ik dit jaar meermaals de Dassen al rond 20:00 uit de burcht had. Het risico bestond dus dat we voor nop zaten en de dassen als vertrokken waren om te foerageren.

Daarbovenop een miljoenmiljard muggen die ons perforeerden. Ik word nooit gestoken, maar krab me nu al dagen aan 35!!! bulten op mijn handen. Merkwaardig genoeg geen enkele bult in mijn gezicht. Ik had nota bene camouflagehandschoenen aan, maar dat heeft niets beschermd helaas. Gek werd ik van die muggen en mijn vertrouwen was tot onder het vriespunt gedaald. Wat een rare en rommelige avond.

Gelukkig kwam de eerst Das al om 21:10 buiten kijken. Een merkwaardig kereltje dat erg ril was. Kijken, ruiken, kijken, nog een keer ruiken, weer terug in de pijp en snel weer eruit en het ritueel herhaalde zich weer. Vrij snel kwam daar een dame bij die even rook, rondkeer en daarna met haar jongen vertrok. Het eerste kereltje bleef maar ril, ondanks de nuchtere dame die snel vertrok. Ook een andere Das vertrok snel en vol vertrouwen uit de burcht richting foerageergebied.

Het eerste kereltje bleef maar argwanend rond de pijp rommelen. Kijken, ruiken, kijken, ruiken, etc. etc. Nu kom ik wel vaker Dassen tegen dit meer argwanend zijn dan de overige dassen, maar met een paar minuten is dit doorgaans wel over. Deze mannetjesdas zat ruim een halfuur te twijfelen of hij wel of niet zou vertrekken. Het waarom zal wel een raadsel blijven. Opvallend was dat de Das niet reageerde op een paar wandelaars die op een meter of 20 achter de burcht luidpratend langsliepen.

Zo word je op zo'n rustige avondje door jezelf bestookt met vragen als; waarom was deze das zo ril, zeker niet door ons, dat had ik wel gemerkt en zouden we ook weg zijn gegaan. En de vraag van de avond; wat is de functie van muggen? Wellicht stapelvoedsel voor vele dieren, maar waarom moeten die krengen dan zo nodig ontworpen zijn om te steken.

Een raar avondje met een onverwacht groot succes. 3 Ad. Dassen en 2 Juvenielen die zich zeer fraai lieten bewonderen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op juni 02, 2012, 11:37:56 AM
@ Bart;

Herkenbaar. Hoe vaak krijg ik niet de vraag of ik nog iets leuks heb gezien. Definieer leuk vraag ik dan altijd. Ik vind het nog steeds leuk als er een noordelijke Roodborst in de wintertijd tussen mijn voeten doorloopt. Voor veel mensen is het genieten van een Roodborst te min. Ook een Kleine mantelmeeuw die een nest weidevogels aan het black-and-deckeren is vind ik fascinerend om te zien. Veel natuurliefhebbers spreken dan over die kl*temeeuwen. Noem me gek, maar ik vind het ook altijd leuk als ik een paar Halsbandparkieten tegenkom, vooral als het nieuwe locatie betreft.

Of even stilstaan bij een paar bakkeleiende Meerkoeten doe ik graag, veel mensen lopen door. Of een paar konijnen observeren. Erg boeiende dieren met mooi gedrag. Heb wel eens drie uur op mijn buik gelegen om konijnen te observeren.

Vaak blijkt dat leuk vaak refereert aan de zeldzaamheid.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 02, 2012, 16:04:49 PM
Over zeldzaamheden gesproken -> ik kom net thuis van een rondje Bruuk. Tijdens onze wandeling kwamen we een klein meisje tegen wat onder begeleiding van haar vader een groot veldboeket aan het samenstellen was bestaande uit Boterbloem, Rietorchis en Gevlekte Orchis. Ik sprak de vader daarop aan en die reageerde met  "huh, zijn dat Orchideeën?"...  :P
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 02, 2012, 17:22:56 PM
@ Norman -> over jeuk gesproken... In Amazonië zit een klein k*dtvliegje wat de yanks "black flie" noemen. De locale naam weet ik niet meer precies, was iets van Chicha of zo. Minuscuul vliegje wat bloed zuigt en kleine brandende jeukbultjes veroorzaakt en alleen vlak boven de grond zit in het duister of in de schaduw. Je kunt er niet op schandalen of in korte benen lopen want dan ben je de pineut. Ik ben al vaker de Amazone in geweest en de langste keer was een excursie met Pantiacolla uit Cusco, Manu in voor een 11-daagse reis. Overnacht werd voornamelijk in tentjes en "the toilet was everywhere" -> je moet dan met een machete en zaklamp een eindje het donkere woud in om een gezellig plekje te zoeken. Dit moet je vervolgens eerst inspecteren op fer-de-lance of bushmaster en de stam van de "hangboom" op een solitaire reuzenmier die je met 1 beet voor een dag kan uitschakelen. Met je machete graaf je dan een kuiltje en daar ga je dan maar boven hangen. Het menu tijdens de excursie was gebaseerd op rijst, rijst en nog eens rijst. De latrinemomenten werden dus steeds schaarser. Maar dus ook veel langer! Tot groot genoegen van de Chicha's, die ik toen heb leren kennen (eigenlijk heb ik al genoeg verteld nu...). JEEEEEEEUK!!! Brandende derde oksel en hevige jeuk tussen de dikke tenen... da-gen-lang. (En echt heel erg genant in de groep -> je kunt er gewoon niet van afblijven!).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 02, 2012, 19:47:43 PM
Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AM
En de vraag van de avond; wat is de functie van muggen?

Daar heeft Jochem Myjer (http://www.youtube.com/watch?v=AAfHcOHg--o) ooit een leuk nummertje over geschreven (warning: grof taalgebruik!)

Citaat van: Bart van Hoogstraten op juni 02, 2012, 16:04:49 PMIk sprak de vader daarop aan en die reageerde met  "huh, zijn dat Orchideeën?"...  :P

Ik neem aan dat je hem (en zijn dochtertje) ook gewezen hebt op Artiekel 8 van de Flora- en faunawet (http://wetten.overheid.nl/BWBR0009640/geldigheidsdatum_02-06-2012#HoofdstukIII_Paragraaf1_Artikel8) (indien hij daarvan nog niet op de hoogte was)?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op juni 02, 2012, 21:46:17 PM
@ Bart; ik kan me een voorstelling van de situatie maken. Ik geloof niet dat ik jaloers word.  ;D

@ SlechtValk; Ik kende het nummer. Hij is leuk!  :duim:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 03, 2012, 01:50:11 AM
Nu ik erover nadenk heb ik nog wel een keertje iets grappigs meegemaakt (vast nog wel vaker maar dit schiet me nu tebinnen).

We waren met de auto onderweg richting Pyreneeën, tijdens de rit hielden we uiteraard afentoe de onvermijdelijke plaspauze's op de welbekende franse Airs.

Toen we na één van zulke stops wegreden, kwam een vrouw naar ons toe lopen en begon tegen ons te gebaren en praten, nadat we aangegeven hadden dat we de franse taal onvoldoende vaardig waren om haar te begrijpen, sprak zij de (onder ons) legendarische woorden "C'est normal?" al wijzend naar de achterkant van onze auto.

Wat nu het geval was: in onze haast om verder te gaan had niemand van ons reisgezelschap gecontroleerd of we na het gebruik van wat drinken, de achterklep van de auto weer gesloten hadden. Wat waren wij blij dat we niet al onze kampeerbenodigdheden en optiek van de snelweg hoefden te plukken.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op juni 03, 2012, 04:30:48 AM
Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AM
Aan veel in het veld zitten, zitten ook nadelen. In dit geval die fijne muggen. Afgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht. Na vele omzwervingen door allerlei onduidelijke wegopbrekingen kwamen we ruim een uur te laat c.q. later aan op de plaats bestemming. Ik nam niet eens de moeite om mijn wandelschoenen dicht te veteren. Eerst maar eens zitten. Pas om 20:45 zaten we voor de burcht. Ik had er al een beetje de pest in, aangezien ik dit jaar meermaals de Dassen al rond 20:00 uit de burcht had. Het risico bestond dus dat we voor nop zaten en de dassen als vertrokken waren om te foerageren.

Daarbovenop een miljoenmiljard muggen die ons perforeerden. Ik word nooit gestoken, maar krab me nu al dagen aan 35!!! bulten op mijn handen. Merkwaardig genoeg geen enkele bult in mijn gezicht. Ik had nota bene camouflagehandschoenen aan, maar dat heeft niets beschermd helaas. Gek werd ik van die muggen en mijn vertrouwen was tot onder het vriespunt gedaald. Wat een rare en rommelige avond.

Gelukkig kwam de eerst Das al om 21:10 buiten kijken. Een merkwaardig kereltje dat erg ril was. Kijken, ruiken, kijken, nog een keer ruiken, weer terug in de pijp en snel weer eruit en het ritueel herhaalde zich weer. Vrij snel kwam daar een dame bij die even rook, rondkeer en daarna met haar jongen vertrok. Het eerste kereltje bleef maar ril, ondanks de nuchtere dame die snel vertrok. Ook een andere Das vertrok snel en vol vertrouwen uit de burcht richting foerageergebied.

Het eerste kereltje bleef maar argwanend rond de pijp rommelen. Kijken, ruiken, kijken, ruiken, etc. etc. Nu kom ik wel vaker Dassen tegen dit meer argwanend zijn dan de overige dassen, maar met een paar minuten is dit doorgaans wel over. Deze mannetjesdas zat ruim een halfuur te twijfelen of hij wel of niet zou vertrekken. Het waarom zal wel een raadsel blijven. Opvallend was dat de Das niet reageerde op een paar wandelaars die op een meter of 20 achter de burcht luidpratend langsliepen.

Zo word je op zo'n rustige avondje door jezelf bestookt met vragen als; waarom was deze das zo ril, zeker niet door ons, dat had ik wel gemerkt en zouden we ook weg zijn gegaan. En de vraag van de avond; wat is de functie van muggen? Wellicht stapelvoedsel voor vele dieren, maar waarom moeten die krengen dan zo nodig ontworpen zijn om te steken.

Een raar avondje met een onverwacht groot succes. 3 Ad. Dassen en 2 Juvenielen die zich zeer fraai lieten bewonderen.


Zo was het, Norman!

Een gedenkwaardige avond, want voor mij was het de eerste keer dat ik Dassen in het wild heb gezien, en dan ook nog buitengewoon fraai. Ik zit trouwens ook nog lekker te krabben aan mijn muggenbulten. Niet alleen op mijn handen, maar ook een hele trits op mijn enkels. Ik had mijn broekspijpen in mijn sokken gestopt als voorzorg tegen teken, maar de muggen prikten er gretig doorheen, zodat ik mijn broekspijpen weer omzichtig uit mijn sokken trok, in slow motion om verdachte bewegingen te vermijden hoewel er op dat moment nog geen Das te bekennen was. Lekker wapperen om de muggen te verjagen was er natuurlijk ook niet bij, dus het was lijdzaam zitten en wachten en je lek laten steken. Het was het allemaal waard, wat een geweldige ervaring om die prachtige dieren te kunnen bewonderen.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 03, 2012, 05:12:04 AM
Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AMAfgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht.

Citaat van: KorHaan op juni 03, 2012, 04:30:48 AMHet was het allemaal waard, wat een geweldige ervaring om die prachtige dieren te kunnen bewonderen.

Mag ik vragen waar deze dassenburcht zich bevind? Ik ben namelijk ook nog wel geinteresseerd om eens te kijken of ik deze beesten te zien kan krijgen, maar de mensen waar ik contact mee heb om dat eens te doen zijn niet heel erg meewerkend om me dat te laten zien.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op juni 03, 2012, 13:13:47 PM
Citaat van: SlechtValk op juni 03, 2012, 05:12:04 AM
Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AMAfgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht.

Citaat van: KorHaan op juni 03, 2012, 04:30:48 AMHet was het allemaal waard, wat een geweldige ervaring om die prachtige dieren te kunnen bewonderen.

Mag ik vragen waar deze dassenburcht zich bevind? Ik ben namelijk ook nog wel geinteresseerd om eens te kijken of ik deze beesten te zien kan krijgen, maar de mensen waar ik contact mee heb om dat eens te doen zijn niet heel erg meewerkend om me dat te laten zien.

Vragen mag altijd. Ik schrijf bewust Utrecht omdat burchtlocaties altijd geheim blijven om verstoring te voorkomen. Er zijn veel mensen die graag een Das zouden willen zien en ik wil daar best ook aan meewerken, maar een locatie bekend maken is vragen om problemen. Problemen als iedere avond mensen bij de burcht die onvoldoende deskundig zijn en hierdoor de dieren verstoren en uiteindelijk wegjagen. Maar ook om te voorkomen dat kwaadwillenden schade aanrichten (gif, vergraven, strikken, etc.).

Ik begrijp heel goed dat niet iedereen meewerkend is om een vreemde mee te nemen naar een burcht. Maar ik vind ook dat iedereen die oprecht en serieus geïnteresseerd is en gepast hiermee kan omgaan een kans moet krijgen. Geduld is de sleutel. En niet miepen als je 3 avonden op een onaantrekkelijke burchtlocatie niets hebt gezien.

Uit welke provincie/woonplaats kom je vandaan?

Overigensl ga nooit zonder toestemming van de terreineigenaar bij een burcht zitten. Deze zullen (terecht) reageren als gestoken door een wesp. Als je mazzel hebt word je alleen weggestuurd. Als je pech hebt een proces verbaal (enkele tientjes) voor het zich bevinden buiten de paden en/of na zonsondergang. Als de boswachter echt in een pesthumeur is een proces verbaal voor overtreding f&f van vele honderden euro's. Overigens is dat vaak weinig zinvol. De benadering van de burcht is essentieel voor het succes. Meegaan met een ervaren persoon is, zeker als beginner, wel zo prettig.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 03, 2012, 15:38:16 PM
Citaat van: Norman op juni 03, 2012, 13:13:47 PM
Vragen mag altijd. Ik schrijf bewust Utrecht omdat burchtlocaties altijd geheim blijven om verstoring te voorkomen.
<cut>

Uit welke provincie/woonplaats kom je vandaan?

Overigensl ga nooit zonder toestemming van de terreineigenaar bij een burcht zitten. <cut>

Sorry dat ik daar niet duidelijker over was, ik wist dat er "geheimzinnig" gedaan wordt over burchtlokaties en met goede reden. Ik doelde niet op een uitgebreide routebeschrijving, alswel een iets duidelijker richting in welke hoek van (de provincie) Utrecht of misschien zelfs de betreffende gemeente.

Omdat ik zelf uit die provincie kom, en de globale lokatie van zo'n 3 burchten weet (ik weet niet of ze allemaal nog gebruikt worden) was ik benieuwd of het toevallig één van die drie betrof.

Wees maar niet bang, ik was niet van plan om zonder deskundige begeleiding ergens te gaan zitten (buiten de openbare wegen en paden).

Dit brengt mij overgens wel weer bij een leuk verhaal wat aansluit op eerdere verhalen, maar dan eens van de andere kant gezien  ;D .

Ik was ooit met een meisje 's avonds (nog voor zonsondergang) een wandelingetje maken, om haar het gebied te laten zien en gewoon lekker samen te zijn. Uiteindelijk vonden we een mooi plekje in één van de uithoeken van (het openbare gedeelte van) het gebied, alwaar we onder het genot van een meegenomen hapje en drankje genoten van het einde van de dag. Verbazingwekkend hoe snel het donker wordt, of hoe snel tijd gaat als je het naar je zin hebt. ;)

Om teleurstellingen te voorkomen: dit verhaal betreft geen gegraai naar kledij  :angel: .

Niet veel later (het was inmiddels al behoorlijk donker geworden) hoorden we stemmen van verder uit (het afgesloten gedeelte van) het gebied komen en deze stemmen kwamen langzaam dichterbij, tot ze op een bepaald moment ons op enkele meters (aan de andere kant van een rand vegetatie) passeerden en zich weer van ons verwijderde. Ik herkende één van de stemmen als die van de beheerder en één plus één is twee, zo wist ik maar al te goed wat zij gedaan hadden (ze kwamen uit de richting van de burcht). Aangezien het inmiddels donker was en we dus ook niet meer op de openbare stukken mochten komen besloten we dat dit een teken was om te vertrekken. We pakten onze spullen in en gingen op weg naar de uitgang van het terrein. Vooral niet te snel om niet diegene die ons voorgingen in te halen. Toen ik bij de uitgang licht zag branden in de beheersschuur, kon ik het niet laten om even te kijken wie het nou precies waren en ja hoor binnen stond de beheerder met iemand anders (die ik  ook wel kende) na te praten van een geslaagde bezichtiging van de dassenburcht. Ik vertelde wat er gebeurt was en we lachten er met z'n vieren om. Ik legde mijn wens om ook een keertje mee te gaan nog maar eens in de week, maar de beheerder gaf aan dat er bij wijs van spreken een soort van officieuze wachtlijst was.

Al met al voor ons vieren een mooie avond en we spraken er nog lang over na.  :D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Melchior van Tweel op juni 03, 2012, 20:05:01 PM
Ik zou ervoor willen pleiten om inderdaad heel omzichtig te zijn met locaties van burchten, niet alleen van Dassen, maar ook van Vossen. Jagers en andere typen die het niet zo goed voor hebben met deze soorten lezen misschien ook mee. Altijd vervagen dus.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Norman op juni 03, 2012, 20:37:23 PM
@ Melchior; Helemaal eens  :duim:
Te meer omdat het gros van de jagers het verschil niet ziet tussen een vossenburcht en een dassenburcht.
Ook ontkennen de meeste jagers dat Dassen en Vossen soms de burchten delen. En graven de burcht dan af als zijnde vossenburcht.
Overigens komen ze hier doorgaans mee weg bij de AID.

@ Stefan; Wij hebben ook een wachtlijst. Er zijn veel meer liefhebbers dan burchten.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 10, 2012, 13:41:42 PM
Afgelopen vakantie in de Extremadura passeerde ik tijdens een toertocht een klein pittoresk dorpje met een heel erg leuk oud pleintje. Vergaderende oude mannetjes in de schaduw, een slager die een grote ham kwam bezorgen bij een café, de lucht van versgebakken brood, iemand die een loslopende hond weg was aan het jagen en geen toerist te zien! Het was lunchtijd en het ruiken van het verse brood in combi met het zien van de grote Spaanse ham deed onze magen opeens behoorlijk rammelen. Wachtend op het terrasje op onze bocadillo con serrano zag ik een Roodstuitzwaluw tussen de Boerenzwaluwen en van opwinding vergat ik de kijker af te doen toen onze maaltijd geserveerd werd. Na het eten vloog er plots een heel kleine Valkje over (misschien wel Kleine Torenvalk ?!) en zette ik gehaast de kijker tegen mijn ogen... Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood. Met een kwartier lang totale blindheid en een rode kop met tranen over de wangen als gevolg! De oude mannetjes hadden hun vergadering onderbroken en lachten luidkeels. Estupido!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: ArjanH op augustus 10, 2012, 17:28:38 PM
Ik was vanmiddag libellen aan het bekijken en aan het fotograferen. Het was bij een kleine plas waar een paadje gemaakt van houten planken omheen loopt. Op een gegeven moment hoorde ik wat gepraat en tamelijk uitbundig gelach. Wat bleek ? Een fotograaf met een assistente waren aanwijzingen aan het geven aan een dame die met blote voeten in het water stond en volop gefotografeerd werd. En niet met de goedkoopste apparatuur. Weliswaar was de dame in kwestie verder volledig gekleed maar de aanwijzingen lieten weinig aan de verbeelding over. Enerzijds had ik geen zin om stoorzender te zijn maar anderzijds is dit een openbare plek en ik voelde me dan ook niet geroepen om terug te lopen. Waarschijnlijk is het allemaal vrij onschuldig geweest maar ik waande me toch eventjes in een wat "ongemakkelijke" omgeving. Overigens was de fotograaf uiterst beleefd toen ik vroeg of ik er even langs mocht.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 11, 2012, 00:55:00 AM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 10, 2012, 13:41:42 PM
Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood.

En dat is nou precies de reden dat ik elke keer dat ik mijn kijker ook maar voor een kort moment niet gebruik mijn regendeksel en lensdoppen erop doe :D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 11, 2012, 05:59:30 AM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 10, 2012, 13:41:42 PM
Afgelopen vakantie in de Extremadura passeerde ik tijdens een toertocht een klein pittoresk dorpje met een heel erg leuk oud pleintje. Vergaderende oude mannetjes in de schaduw, een slager die een grote ham kwam bezorgen bij een café, de lucht van versgebakken brood, iemand die een loslopende hond weg was aan het jagen en geen toerist te zien! Het was lunchtijd en het ruiken van het verse brood in combi met het zien van de grote Spaanse ham deed onze magen opeens behoorlijk rammelen. Wachtend op het terrasje op onze bocadillo con serrano zag ik een Roodstuitzwaluw tussen de Boerenzwaluwen en van opwinding vergat ik de kijker af te doen toen onze maaltijd geserveerd werd. Na het eten vloog er plots een heel kleine Valkje over (misschien wel Kleine Torenvalk ?!) en zette ik gehaast de kijker tegen mijn ogen... Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood. Met een kwartier lang totale blindheid en een rode kop met tranen over de wangen als gevolg! De oude mannetjes hadden hun vergadering onderbroken en lachten luidkeels. Estupido!


Bart, Bart, Bart...

Waarom doe je nou niet gewoon die eyecups op je kijker omlaag en kijk je met bril op door de kijker? Dan lopen je inkijk-cylindertjes ook niet vol.  :D

Maar wat Stefan al zegt, zo'n regendeksel is "deksels" handig in zulke eetsituaties.

Ik heb echt een ongelooflijk grote hekel aan die rubberen flappen, maar soms komt zo'n regendeksel wel van pas. Als je hem hebt, natuurlijk. In 2007, toen we de Lachmeeuw bij Zevenaar gingen twitchen, waren we er te vroeg in de avond; de meeuwen waren nog niet op de plas gearriveerd. Eerst dus maar in het dorp een snack halen. Gewapend met hamburgers en friet terug naar de plas. Het was met afstand de goorste hamburger die ik ooit heb gegeten, er zat zoveel troep op dat het me verbaasde er nog iets van rundvlees in aan te treffen. Enigszins gehaast begon ik aan de hamburger, want De Meeuw kon elk moment arriveren, er vlogen al behoorlijk wat Kok- en Stormmeeuwen aan, en toen kwam ik er achter dat een natte hamburger, haastig eten, èn een kijker zonder regendeksel geen gelukkige combinatie is. De Lachmeeuw was mooi, maar mijn kijker heeft nog weken naar uitjes,augurk en goedkope ketchup geroken...

Natuurlijk zal een slimmer iemand dan ik nu de opmerking kunnen maken: had je de kijker dan niet af kunnen doen tijdens het eten?  De kijker afdoen? Dat kwam zelfs niet in me op. Er is een ongeschreven wet, dat geen enkele zichzelf respecterende vogelaar ook maar een moment zal overwegen om zijn kijker af te doen. Maakt niet uit waar hij mee bezig is, die kijker blijft om de nek. Ook met eten. Nu ik erover nadenk: dat verklaart ook waarom zoveel twitchers dure kijkers hebben. Die zijn tot 5 meter diep waterdicht, niet omdat twitchers ze dan in de regen kunnen gebruiken, want twitchers hebben een hekel aan regen (ik ook, trouwens), maar om de restanten van de snackmaaltijd eraf te kunnen schrobben onder de kraan! Daarom natuurlijk ook de voorliefde voor Swarovskikijkers, met Swarodur-coating op de lenzen. Dan kunnen ze met een pannensponsje hun lenzen reinigen van aangekoekte etensresten. Ook verklaarbaar is dan, dat ze graag "vet" eten, want behalve een snelle hap is zo'n hamburger ook een prima leverancier van hardnekkige aangekoekte etensresten.
Regendeksels hebben ze alleen maar voor de show aan hun kijker hangen; geen twitcher die ze gebruikt. Het scheelt 0,001 seconde om die van je oculairs te wippen, en in die tijd is de begeerde vogel allang gevlogen. Je zal net te laat zijn voor die ene langsvliegende lifer omdat je met je regendeksel loopt te hannesen. Ik heb de eminente schrijver Koos van Zoomeren op tv ooit met zijn regendeksel zien hannesen, die kreeg hij niet van zijn Swarovski 8,5x42 EL, het duurde seconden die uren leken, en Koos werd er warempel een beetje zenuwachtig van, want voor het oog van de camera was hij bezig deskundig commentaar te leveren ergens in een poldergebied met veel vogels, en gebruik van de kijker was daarbij geboden.

Ik zag het nagelbijtend aan, toen is mijn weerzin tegen die rubberen in-de-weg-zitters pas goed tot volle wasdom gekomen.
Er moet toch waarachtig wel een beter systeem te bedenken zijn, om je lenzen afdoende te beschermen? Een soort van ingebouwd "knipvlies" in de oculairs, zoals roofvogels in hun ogen hebben, dat automatisch wegschuift in een tiende seconde zodra je ogen zich op minder dan drie centimeter van de lenzen bevinden. Of een speciale coating van pro-actieve nanodeeltjes, die alle uitjes, kruimels, ketchup, zand, stof en andere bagger terugwerpt vóór het de lenzen bereikt. Pjoew!!!  ;D


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 11, 2012, 06:31:44 AM
Citaat van: ArjanH op augustus 10, 2012, 17:28:38 PM
Ik was vanmiddag libellen aan het bekijken en aan het fotograferen. Het was bij een kleine plas waar een paadje gemaakt van houten planken omheen loopt. Op een gegeven moment hoorde ik wat gepraat en tamelijk uitbundig gelach. Wat bleek ? Een fotograaf met een assistente waren aanwijzingen aan het geven aan een dame die met blote voeten in het water stond en volop gefotografeerd werd. En niet met de goedkoopste apparatuur. Weliswaar was de dame in kwestie verder volledig gekleed maar de aanwijzingen lieten weinig aan de verbeelding over. Enerzijds had ik geen zin om stoorzender te zijn maar anderzijds is dit een openbare plek en ik voelde me dan ook niet geroepen om terug te lopen. Waarschijnlijk is het allemaal vrij onschuldig geweest maar ik waande me toch eventjes in een wat "ongemakkelijke" omgeving. Overigens was de fotograaf uiterst beleefd toen ik vroeg of ik er even langs mocht.


Wat leuk! Ik maak nou nooit eens zoiets mee. Hoewel...
Bij een soortgelijk plasje, met vlonderachtige loopplanken, zag ik ooit op een warme dag, temidden van andere badgasten een gebruinde schoonheid in een oogverblindend witte bikini, die zich - ten volle bewust van haar aantrekkelijkheid -  stond te koesteren in de zon. Ik was niet de enige die genoot van het schouwspel. Met de allure van een volleerd fotomodel nam ze poses aan, die zowel onschuldig als uitdagend waren. Waarom? Geen idee. Niemand nam foto's van haar.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Guus Peterse op augustus 11, 2012, 08:56:08 AM
Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 11, 2012, 09:58:08 AM
Bij mijn voorbereiding op mijn vakantie kwam ik in de database meldingen tegen van de Blauwe Ekster. De afbeelding van het beest was me al eens opgevallen bij bladeren in de ANWB maar je leest de beschrijving niet in de veronderstelling dat zoiets voorlopig toch niet voor je weggelegd is. Maar hij intrigeerde me nu opeens en na het lezen van de beschrijving dook ik er verder in op internet; endeem voor Spanje/Portugal en vroeger werd aangenomen dat het een escape was van de Blauwe Ekster uit het verre Azië. Na vondst van fossielen bij Gibralter werd dit echter verworpen en na DNA-onderzoek werd hij zelfs afgesplitst van de Aziaat Cyanopica cyanus. Men gaat er nu van uit dat er ooit één grote populatie was over het Eurazisch continent maar dat deze lang geleden tijdens een ijstijd in 2-en is gesplitst en tot vandaag gescheiden is gebleven. Interessant! Ik was in de hoop dat ik hem zou zien maar had geen idee of dat makkelijk zou zijn of niet (met mijn matige vogelaars-kwaliteiten ben ik daar altijd onzeker over). Maar verhip en warempel; bij het naderen van de camping bij El Parque Nacional de Monfragüe zag ik in de verte een groepje vogels de weg overvliegen wat verdacht veel aan de beschrijving voldeed. Spannend!!! Bij aankomst op de camping bleek echter al gauw dat het niet moeilijk was om hem te zien; je ziet hem zelfs niet dagelijks maar gegarandeerd binnen elk kwartier en het zijn net zo'n bandieten als de Langstaarttroepialen in Midden-Amerika. Groepsgewijs kammen ze samenwerkend terrein uit, niet schuw voor mensen, weet vuilniszakken open te krijgen, grote voorwerpen om te gooien, vreet echt alles en houdt voortdurend de Mussen in de gaten om te zien of er ergens iets te halen valt. Soms waren de Mussen en de Zwarte Spreeuwen opeens stil en verdwenen dan in de struiken/bomen en dan wist ik al dat ik naar boven moest kijken voor de Rode Wouw. Maar het blauwe tuig trok zich daar niets van aan, was daar niet bang voor. Je raakt erg snel aan zo'n situatie gewend en de bijzondere vogel die me zo bezig hield voor vertrek deed me na een paar dagen eigenlijk niet zoveel meer. Totdat er eentje landde in de boom waar we de tent onder opgeslagen hadden op een tak recht boven mijn hoofd. En jawel hoor; flats! Precies in het exacte midden van mijn kruin, bulls-eye!!! In eerste instantie liep ik wat te vloeken maar toen ik mijn haar schoon stond te maken bedacht ik me dat er eigenlijk maar weinig mensen in Nederland kunnen zeggen dat ze ooit door een Blauwe Ekster op het hoofd gescheten zijn. Cyanopica cooki... toch een ornithologisch hoogtepunt van mijn reis!!!  :blink:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 11, 2012, 18:21:29 PM
Citaat van: guusp op augustus 11, 2012, 08:56:08 AM
Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.

Hm, ik zal verder maar niet ingaan op de herkomst van het begrip "zeerukken"...  ;)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:40:24 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 11, 2012, 09:58:08 AM
Bij mijn voorbereiding op mijn vakantie kwam ik in de database meldingen tegen van de Blauwe Ekster. De afbeelding van het beest was me al eens opgevallen bij bladeren in de ANWB maar je leest de beschrijving niet in de veronderstelling dat zoiets voorlopig toch niet voor je weggelegd is. Maar hij intrigeerde me nu opeens en na het lezen van de beschrijving dook ik er verder in op internet; endeem voor Spanje/Portugal en vroeger werd aangenomen dat het een escape was van de Blauwe Ekster uit het verre Azië. Na vondst van fossielen bij Gibralter werd dit echter verworpen en na DNA-onderzoek werd hij zelfs afgesplitst van de Aziaat Cyanopica cyanus. Men gaat er nu van uit dat er ooit één grote populatie was over het Eurazisch continent maar dat deze lang geleden tijdens een ijstijd in 2-en is gesplitst en tot vandaag gescheiden is gebleven. Interessant! Ik was in de hoop dat ik hem zou zien maar had geen idee of dat makkelijk zou zijn of niet (met mijn matige vogelaars-kwaliteiten ben ik daar altijd onzeker over). Maar verhip en warempel; bij het naderen van de camping bij El Parque Nacional de Monfragüe zag ik in de verte een groepje vogels de weg overvliegen wat verdacht veel aan de beschrijving voldeed. Spannend!!! Bij aankomst op de camping bleek echter al gauw dat het niet moeilijk was om hem te zien; je ziet hem zelfs niet dagelijks maar gegarandeerd binnen elk kwartier en het zijn net zo'n bandieten als de Langstaarttroepialen in Midden-Amerika. Groepsgewijs kammen ze samenwerkend terrein uit, niet schuw voor mensen, weet vuilniszakken open te krijgen, grote voorwerpen om te gooien, vreet echt alles en houdt voortdurend de Mussen in de gaten om te zien of er ergens iets te halen valt. Soms waren de Mussen en de Zwarte Spreeuwen opeens stil en verdwenen dan in de struiken/bomen en dan wist ik al dat ik naar boven moest kijken voor de Rode Wouw. Maar het blauwe tuig trok zich daar niets van aan, was daar niet bang voor. Je raakt erg snel aan zo'n situatie gewend en de bijzondere vogel die me zo bezig hield voor vertrek deed me na een paar dagen eigenlijk niet zoveel meer. Totdat er eentje landde in de boom waar we de tent onder opgeslagen hadden op een tak recht boven mijn hoofd. En jawel hoor; flats! Precies in het exacte midden van mijn kruin, bulls-eye!!! In eerste instantie liep ik wat te vloeken maar toen ik mijn haar schoon stond te maken bedacht ik me dat er eigenlijk maar weinig mensen in Nederland kunnen zeggen dat ze ooit door een Blauwe Ekster op het hoofd gescheten zijn. Cyanopica cooki... toch een ornithologisch hoogtepunt van mijn reis!!!  :)


Hahaha!  ;D


Ik zou een lijstje beginnen: "Vogels die ooit op je hoofd gescheten hebben". Dan is zo'n Blauwe Ekster een echte 'blocker'...


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:48:54 PM
Citaat van: guusp op augustus 11, 2012, 08:56:08 AM
Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.


Grappig.

Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo


Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 12, 2012, 15:41:13 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:48:54 PM
Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.

Ik heb het concept "zeerukken" nooit zo begrepen, maar na deze verhalen snap ik waar mensen uren naar staan te speuren ;)... misschien moet ik het toch ook maar eens gaan proberen. Nu alleen nog zee in de buurt krijgen. Kunnen we niet eens opschieten met die opwarming van de aarde zodat we Utrecht aan zee krijgen?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 12, 2012, 19:29:18 PM
Citaat van: SlechtValk op augustus 12, 2012, 15:41:13 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:48:54 PM
Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.

Ik heb het concept "zeerukken" nooit zo begrepen, maar na deze verhalen snap ik waar mensen uren naar staan te speuren ;) ... misschien moet ik het toch ook maar eens gaan proberen. Nu alleen nog zee in de buurt krijgen. Kunnen we niet eens opschieten met die opwarming van de aarde zodat we Utrecht aan zee krijgen?


;D


"Zeerukken" heeft de onschuldige connotatie van "zeeTREK tellen", zoals die ooit door de jeugdbonders is uitgevonden. Het gaat daarbij dan dus gewoon om urenlang in weer en wind zeevogels kijken. De telescoop staat daarbij horizontaal op zee gericht.

Enig vertoon van naturisme van badgasten, of - interessanter nog - een fotoshoot voor Playboy, zullen tot gevolg hebben dat de telescopen iets omlaag gezet worden, om de ontwikkelingen op het strand zoals deze zich voordoen bij genoemde categorieën, met belangstelling te kunnen volgen.
Vooral in de "slappe" periode van zeetrek tellen (vanaf een uur of tien 's ochtends, als er niks meer vliegt) is de afleiding van enig naakt vrouwelijk schoon bijzonder welkom bij de doorgewinterde vogelaartjes.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 12, 2012, 20:52:49 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 12, 2012, 19:29:18 PM
"Zeerukken" heeft de onschuldige connotatie van "zeeTREK tellen", zoals die ooit door de jeugdbonders is uitgevonden. Het gaat daarbij dan dus gewoon om urenlang in weer en wind zeevogels kijken. De telescoop staat daarbij horizontaal op zee gericht.

Dit begreep ik inderdaad al, echter wat daar nou zo leuk aan is begon na het eerdere bericht ineens te dagen...

En ik zat mij te bedenken dat mij dit nou nooit overkomt, maar dat is niet geheel waar.

Zeer recent nog (ik was een beetje vlindertjes aan het fotograferen nabij Nijmegen) fietste ik over de dijk in de Ooijpolder alwaar ergens iemand behoorlijk naakt langs de weg lag (vanaf de andere kant gezien achter een dwarsdijkje, maar vanaf de kant waar ik vandaan kwam volledig in het zicht). Ik zei nog tegen mijn vriendin (die met me mee was) "hee daar ligt iemand naakt". Zij wilde het maar niet geloven maar hoe dichterbij we kwamen hoe duidelijker het werd. Tot ik heel droog opmerkte: "En zij is hem lekker aan het verwennen." Zo'n grote bos schaamhaar heeft namelijk niemand en zeker geen die ritmisch op en neer beweegt ;).

Als ik niet met mijn vriendin was geweest had ik vermoedelijk de kijker die om mijn nek hing wel gebruikt, maar dat leek me op het moment niet zo verstandig, dus vrij stoïcijns doorgefietst.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: KorHaan op augustus 13, 2012, 02:05:30 AM
Hahaha!  ;D ;D ;D 
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: willemxd op augustus 13, 2012, 08:49:20 AM
haha, hadden hun jou en je vriendin gezien?,, maar echt leuke verhalen in dit topic :duim:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 13, 2012, 21:40:31 PM
Citaat van: willemxd op augustus 13, 2012, 08:49:20 AM
haha, hadden hun jou en je vriendin gezien?,, maar echt leuke verhalen in dit topic :duim:

Ik weet het niet, maar ik kan me niet voorstellen dat ze niet door zouden hebben gehad dat ze vol in het zicht lagen. Was op deze lokatie (http://maps.google.nl/?ll=51.864196,5.92618&spn=0.005844,0.032938&t=h&z=16&layer=c&cbll=51.864201,5.926172&panoid=dKPhqFS7cZFyoXZ4T5q_Lw&cbp=11,83.43,,0,3.87) waar dat pad van de dijk naar beneden gaat, bij 1 van die twee grote knotwilgen tegen de begroeing aan. Zoals je ziet is het als je vanaf west komt vol in het zicht, maar kijk maar eens op streetview hoe het eruit ziet als je van de andere kant komt... dan is het nogal in een hoekje.

Dus of ze hadden werkelijk niet door dat ze van de andere kant erg in het zicht lagen, of (en dat vermoed ik stiekem meer) ze vonden het helemaal niet zo erg om in het zicht te liggen.

P.s. als ik mij niet vergis is er hier ergens in de buurt ook een nudistengedeelte (ik dacht aan de andere kant van de bisonbaai maar ik kan me vergissen) het zou natuurlijk ook kunnen dat ze iets te ver zijn doorgelopen ofzo (wat natuurlijk de acties niet verklaart).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 13, 2012, 21:46:28 PM
Citaat van: SlechtValk op augustus 13, 2012, 21:40:31 PM
P.s. als ik mij niet vergis is er hier ergens in de buurt ook een nudistengedeelte (ik dacht aan de andere kant van de bisonbaai maar ik kan me vergissen).

Klopt, precies ten noorden ervan op de andere oever.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 14, 2012, 00:58:01 AM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 13, 2012, 21:46:28 PM
Klopt, precies ten noorden ervan op de andere oever.

Als dat hun doel was dan zouden ze dus behoorlijk verdwaald zijn geweest...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op december 31, 2012, 18:07:18 PM
Huiluh!

Jaartje of 15 geleden besloot ik een veranda te maken achter mijn huis. Het frame, waar later de glasplaten in moesten komen, had ik met de kerst in mekaar gelast. Ik heb niets met oudjaar en al helemaal niets met dat vuurwerkgedoe waar de buurt zich mee bezighoudt en stond dus op 31 december, de eerstvolgende vrije dag na kerst, dat ding te bevestigen aan mijn achtergevel. Een grote constructie en een heel gedoe met maar twee koude handen. In een onhandige positie staand op mijn trapladder hapte de ijzerboor zich plots vast en sloeg zijwaarts tegen de duim van mijn hand waarmee ik tegen de muur geleund stond en ik belandde met een grote knal met het hele werkstuk en gereedschap op de vloer. Ik had gelukkig niets ernstigs maar wel een flinke winkelhaak in mijn duim waar veel bloed onder vandaan vloeide -> naar de EHBO dus voor wat hechtingen. Daar moest ik aansluiten bij die jochies die met vuurwerk hadden staan stunten... Toen ik aan de beurt was vroeg de medicus wat er gebeurd was en op mijn antwoord kreeg ik een heel droog "jaja, ... het zal je maar gebeuren!"  :P
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: augustvansteensel op januari 01, 2013, 14:14:52 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op december 31, 2012, 18:07:18 PM
Huiluh!

Jaartje of 15 geleden besloot ik een veranda te maken achter mijn huis. Het frame, waar later de glasplaten in moesten komen, had ik met de kerst in mekaar gelast. Ik heb niets met oudjaar en al helemaal niets met dat vuurwerkgedoe waar de buurt zich mee bezighoudt en stond dus op 31 december, de eerstvolgende vrije dag na kerst, dat ding te bevestigen aan mijn achtergevel. Een grote constructie en een heel gedoe met maar twee koude handen. In een onhandige positie staand op mijn trapladder hapte de ijzerboor zich plots vast en sloeg zijwaarts tegen de duim van mijn hand waarmee ik tegen de muur geleund stond en ik belandde met een grote knal met het hele werkstuk en gereedschap op de vloer. Ik had gelukkig niets ernstigs maar wel een flinke winkelhaak in mijn duim waar veel bloed onder vandaan vloeide -> naar de EHBO dus voor wat hechtingen. Daar moest ik aansluiten bij die jochies die met vuurwerk hadden staan stunten... Toen ik aan de beurt was vroeg de medicus wat er gebeurd was en op mijn antwoord kreeg ik een heel droog "jaja, ... het zal je maar gebeuren!"  :P
het lijkt wel die Hornbach reclame, waar allemaal mensen van ladders vallen enzo!
en het motto is dan: 'Klussen doe je niet alleen!' :P
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op januari 01, 2013, 23:59:28 PM
Escape!

Bouwtechnisch gezien is het mogelijk om een gevangenis te bouwen waaruit helemaal niemand weet te ontsnappen. Maar dit doen ze dus niet omdat een psyche dan knakt en daarna duurder wordt. De binnenplaats van een gevangenis is om die reden dan ook niet overdekt. Het is allemaal erg goed beveiligd en de kans dat je er uitkomt is bijna nihil maar net dat stukje "bijna" biedt de gevangenen de fantasie over een versneld verblijf erbuiten en houdt ze op de been tot de tijd dat het echt zo is. Op vergelijkbaar niveau koop ik dus af en toe een staatslot tegen beter weten in. En altijd doe ik dat in bijzijn van mijn vrouw maar die "gelooft" in getallen; bij staatsloten haar geluksgetal 63, maar we hebben nog nooit wat gewonnen. Alle staatsloten die ik koop eindigen dus AL-TIJD op 63. Behalve mijn oudejaarslot van deze keer want daar was ze niet bij toen ik het kocht. Je raadt het al... de 30.000.000 is gevallen op een lot met het eindcijfer 63 en ik zit nu thuis met een EEEEnorm probleem... Geluksgetallen brengen alleen maar ongeluk!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: pieternella op januari 02, 2013, 20:20:15 PM
Sterkte!!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Alex Kwak op januari 02, 2013, 20:29:55 PM
Je moet buiten de 63 nog 4 cijfers en 2 letters goed hebben. Dus een kans van 1:26x26x10000 = 1:6.700.000
Gemiddeld "win" je dus -gegeven het feit dat je de laatste twee cijfers goed hebt- 30.000.000/6.700.000 = 4.45 euro. Minus het aanschafbedrag van 30(?) euro levert dus een verlies op van 25. Dat heb je je vrouw toch maar mooi bespaard!!

zou ze er intrappen?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op januari 02, 2013, 20:35:43 PM
Citaat van: Alex Kwak op januari 02, 2013, 20:29:55 PM
Je moet buiten de 63 nog 4 cijfers en 2 letters goed hebben. Dus een kans van 1:26x26x10000 = 1:6.700.000
Gemiddeld "win" je dus -gegeven het feit dat je de laatste twee cijfers goed hebt- 30.000.000/6.700.000 = 4.45 euro. Minus het aanschafbedrag van 30(?) euro levert dus een verlies op van 25. Dat heb je je vrouw toch maar mooi bespaard!!

zou ze er intrappen?

;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: arjan.kop op januari 02, 2013, 21:28:13 PM
Heerlijk, die verhalen.

je maakt ook nogal wat mee, zeker als je op jezelf aangewezen bent in een niet alledaagse omgeving.

Op veldwerk in Turkije: Even afkoelen in de Eufraat. Het was 40+ in de schaduw en ik meende mijzelf nogal te ruiken. Toen ik weer bovenkwam was die lucht alleen maar sterker geworden. Enige tientallen meters stroomopwaarts lekte drab uit een dikke betonnen pijp. Als je denkt dat je wel eens flink aan de race bent geweest - heus niet, het kan erger...

Een paar honderd kilometer naar het oosten, midden in wat daar gewoon 'oorlogsgebied' heet een Amerikaans gezin op een bankje. Man in nette outdoorkleding, meisjes met rokjes aan. Of ik ze misschien kon vertellen waar het vliegveld was, want niemand kon ze verstaan.

Nog wat verderop, op een plek die je kunt bereiken als je het niet erg vindt om gemiddeld zeven keer per dag onder schot te worden gehouden door 17-jarige dienstplichtigen. Een dorpje bestaand uit wat lemen huisjes. Man vraagt me of ik wil komen eten (dat doet iedereen, het is juist een kunst om gewoon je werk te kunnen doen). Ik had toch wel trek, dus ik bleef even plakken. Tijdens het eten van een broodje met honing en kaas werd de jongste dochter tevoorschijn gehaald. Of ik haar niet wilde trouwen. Mooi was ze wel, maar het leek me toch geen goed idee. Klets je daar maar eens uit.

Eerder in Griekenland:
Op een terrasje eten 's avonds. Serveermeisje kijkt me te lang aan terwijl ik mijn notities uitwerk en de labels van de verzamelde beesten leesbaar maak. Komt bij me zitten.
"Waar slaap je?"
- In dat hotel daar.
"Zonde joh, kom bij mij slapen"
-Beter van niet, ik moet morgen vroeg op, heb nog veel te doen.

Pas toen mijn huisgenoten mij later heel hard uitlachten begreep ik dat het haar niet ging om mij een paar tientjes te besparen.


Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op maart 03, 2013, 13:06:41 PM
Leg dat maar eens uit...

Ik word thuis al een poosje geplaagd door vogelenzang die ik maar niet thuis kan brengen en het beestje zelf krijg ik maar niet te zien. Vannacht werd ik om 04:45 wakker en hoorde ik hem weer luid zingen en besloot ik op te staan om een geluidsopname te maken. Die was redelijk gelukt (bleek een Merel te zijn (http://waarneming.nl/waarneming/view/74083157) [de krolse kat van de buren deed ook leuk mee trouwens]) maar hij verplaatste zich van mijn achtertuin naar het parkje aan de voorkant van mijn huis zodat ik daar ook nog even ging proberen of ik geen betere recording kon maken. Op zondagochtend 05:15 uur, 2 uur voor zonsopkomst, stond ik dus naakt onder mijn badjas, met blote benen op mijn klompen, mijn warrige lange haar rechtop op mijn slaperige ongeschoren kop, geen id-card op zak, in het duister, op de stoep langs de openbare dubbelbaans weg, een fel lichtgevende Samsung Galaxy S3 met gestrekte arm boven mijn hoofd te houden (zie je het voor je?)... en jawel hoor... er passeerde een auto. Een politieauto dus, met twee verbaasd naar mij kijkende agenten erin. 50 meter verder trapten ze op de rem. Ik voelde de bui al hangen (leg dat maar eens uit) en vluchtte snel het huis in, deed de lichten uit en hield me muisstil. Ik hoorde de auto voor mijn huis stoppen en de agenten over het grind lopen in mijn voortuin. Ook hoorde ik nog even gerammel aan de poort naar achter maar die was op slot. Gelukkig hebben ze niet meer aangebeld en dropen ze af maar nou zit ik me dus af te vragen wat die kerels wel niet gedacht moeten hebben (en wat er in het verslag staat van hun nachtdienst...  B) ).
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: HPM op maart 03, 2013, 13:26:40 PM
Het kan erger hoor. Ik zag eens midden in de nacht een buurman in zijn onderbroek luid schreeuwend bakstenen naar de al uren schreeuwende Nijlganzen staan gooien.

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Vincent Sanders op maart 03, 2013, 21:06:28 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op maart 03, 2013, 13:06:41 PM
Leg dat maar eens uit...

Ik word thuis al een poosje geplaagd door vogelenzang die ik maar niet thuis kan brengen en het beestje zelf krijg ik maar niet te zien. Vannacht werd ik om 04:45 wakker en hoorde ik hem weer luid zingen en besloot ik op te staan om een geluidsopname te maken. Die was redelijk gelukt (bleek een Merel te zijn (http://waarneming.nl/waarneming/view/74083157) [de krolse kat van de buren deed ook leuk mee trouwens]) maar hij verplaatste zich van mijn achtertuin naar het parkje aan de voorkant van mijn huis zodat ik daar ook nog even ging proberen of ik geen betere recording kon maken. Op zondagochtend 05:15 uur, 2 uur voor zonsopkomst, stond ik dus naakt onder mijn badjas, met blote benen op mijn klompen, mijn warrige lange haar rechtop op mijn slaperige ongeschoren kop, geen id-card op zak, in het duister, op de stoep langs de openbare dubbelbaans weg, een fel lichtgevende Samsung Galaxy S3 met gestrekte arm boven mijn hoofd te houden (zie je het voor je?)... en jawel hoor... er passeerde een auto. Een politieauto dus, met twee verbaasd naar mij kijkende agenten erin. 50 meter verder trapten ze op de rem. Ik voelde de bui al hangen (leg dat maar eens uit) en vluchtte snel het huis in, deed de lichten uit en hield me muisstil. Ik hoorde de auto voor mijn huis stoppen en de agenten over het grind lopen in mijn voortuin. Ook hoorde ik nog even gerammel aan de poort naar achter maar die was op slot. Gelukkig hebben ze niet meer aangebeld en dropen ze af maar nou zit ik me dus af te vragen wat die kerels wel niet gedacht moeten hebben (en wat er in het verslag staat van hun nachtdienst...  B) ).

;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Dirk van Opheusden op maart 08, 2013, 19:29:22 PM
... Maar waarom gevlucht voor die brave dienders  :police: :police:? Je was toch niets illegaals aan het doen? Last van een slecht geweten Bart?...  :wacko:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Margreet Kwh op maart 25, 2013, 12:38:47 PM
Vanmorgen fietste ik door de wijk. De harde wind had allerlei bouwrommel en afval verplaatst. Ik zag een grote bol van plasticfolie aan komen rollen, maar fietste gewoon door en dacht eromheen te kunnen gaan. Maar de bol kwam onder mijn fiets en wikkelde zich om de as van mijn voorwiel.
Omdat ik niet meer kon remmen en de wind in de rug had, zeilde ik de weg op. Gelukkig was er op dat moment geen auto in de buurt.
Ik legde mijn fiets in de middenberm en bekeek de schade. Ik wikkelde het plastic los van mijn as en stopte het in de bak bij de bushalte, waar ik vlakbij was.
Een verbaasde busafwachter sprak me aan. Ik legde hem uit wat er gebeurd was. Hij had zich al afgevraagd waarom ik ineens de weg op zeilde.

Dat is al de tweede keer dat ik met wind op de fiets in Haarlem iets vreemds meemaak. De vorige keer kreeg ik keihard een plaat in mijn gezicht gewaaid, in het donker, in het centrum, bij de Turfmarkt. Toen was ik flink gewond in mijn gezicht, maar werd ik heel aardig opgevangen door een aantal passanten.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: augustvansteensel op maart 25, 2013, 15:55:22 PM
Citaat van: Margreet Kwh op maart 25, 2013, 12:38:47 PM
Vanmorgen fietste ik door de wijk. De harde wind had allerlei bouwrommel en afval verplaatst. Ik zag een grote bol van plasticfolie aan komen rollen, maar fietste gewoon door en dacht eromheen te kunnen gaan. Maar de bol kwam onder mijn fiets en wikkelde zich om de as van mijn voorwiel.
Omdat ik niet meer kon remmen en de wind in de rug had, zeilde ik de weg op. Gelukkig was er op dat moment geen auto in de buurt.
Ik legde mijn fiets in de middenberm en bekeek de schade. Ik wikkelde het plastic los van mijn as en stopte het in de bak bij de bushalte, waar ik vlakbij was.
Een verbaasde busafwachter sprak me aan. Ik legde hem uit wat er gebeurd was. Hij had zich al afgevraagd waarom ik ineens de weg op zeilde.

Dat is al de tweede keer dat ik met wind op de fiets in Haarlem iets vreemds meemaak. De vorige keer kreeg ik keihard een plaat in mijn gezicht gewaaid, in het donker, in het centrum, bij de Turfmarkt. Toen was ik flink gewond in mijn gezicht, maar werd ik heel aardig opgevangen door een aantal passanten.
wat een wind he!
Gisteren fietste ik langs een bouwterein, kreeg ik een hoop zand in mijn gezicht!
Ik fietste bijna de sloot in!
Gelukkig ken ik het gebied goed, en wist ik dat ik supersnel moest remmen.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: arjan.kop op mei 07, 2013, 23:05:02 PM
Vandaag voor het eerst in jaren weer eens 'staande gehouden'. Toegegeven, een volwassen kerel in pak, met een baard die aan snoeien toe is en die met opgestroopte mouw een vieze plastic fles uit de sloot haalt is misschien niet echt een alledaagse verschijning.
Ik heb de politiemevrouw uitgelegd dat ik de plaatselijke kreeftenpopulatie in kaart breng en op de vraag of ze lekker zijn heb ik maar ontwijkend geantwoord. Dat waren ze overigens wel  O0
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op mei 08, 2013, 20:35:56 PM
Buurvrouw vandaag: "We hadden een Coloradokever! Echt een grote kever, met hele harige poten."
Ik: "Echt waar? Hebben jullie hem nog?"
Buurvrouw: "Nee, hij zat binnen en mijn man heeft hem buiten in de planten gezet."
Ik: "Ooow... Volgende keer in een potje doen hoor! We zijn altijd benieuwd naar kevers!" (intussen denken dat het vast een gewone kever zou zijn, een Meikever of zo)

Kom ik vanmiddag thuis, staat er een potje met kleine gaatjes in het deksel. Kever was blijkbaar terug gevonden. In het potje zaten blaadjes en, jawel, een Meikever ;)

Enneh, de volgende keer dat ze weer een kever of zo vinden, zullen ze hem vast voor ons bewaren!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: dutchway op mei 13, 2013, 12:40:35 PM
 ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juli 31, 2013, 17:37:31 PM
Oh pardon...

Op een bewolkte dag op Corsica, afgelopen vakantie, zaten we in de buurt van Filitosa. Een beroemde archeologische site en we hadden nog niets "cultureels" gedaan, dus... Tijdens de rondwandeling over het terrein trok een kevertje op een bloem van een grote opuntiacactus mijn aandacht en ik zette hem op de plaat voor nadere determinatie thuis (to be done). Geen mens te zien, mijn vrouw liep al voorruit en ik stond in mijn eentje nog wat naar de opnames te kijken die ik gemaakt had toen ik in mijn ooghoek iemand zag op de plek waar ik net stond. Staat daar dus een kerel, zomaar uit het niets, voorovergebogen exact hetzelfde kevertje te fotograferen. Mijn verbazing was eigenlijk al totaal toen hij ook nog eens een knetterende scheet liet en zonder op te kijken meteen "oh pardon" eraan toevoegde. Ik droop verbouwereerd af en vermoed nu nog steeds dat ik het slachtoffer ben van een of andere prank-show op de Franse televisie...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Robert Heemskerk op juli 31, 2013, 20:32:38 PM
Leuk verhaal Bart!

Misschien even de foto als bijlage plaatsen? (vd kever)
Verschijnt er ook nog een filmpje op you-tube binnenkort?  ;D

groeten Robert
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juli 31, 2013, 22:02:09 PM
Citaat van: Robert Heemskerk op juli 31, 2013, 20:32:38 PM
Misschien even de foto als bijlage plaatsen? (vd kever)

Ik heb het druk en ben pas bij 10 juli met camera 1. De betreffende kever staat op camera 2 bij 22 juli... gaat nog even duren vrees ik!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op juli 31, 2013, 22:47:09 PM
Even je prioriteiten stellen en de betreffende foto met voorrang klaar zetten   ;D

Geintje hoor, wij hebben ook achterstand...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juli 31, 2013, 23:23:11 PM
Citaat van: Robert Heemskerk op juli 31, 2013, 20:32:38 PM
Misschien even de foto als bijlage plaatsen? (vd kever)

Okay, okay... Ik heb de waarneming even voorrang gegeven. Het was een oliekever-spec (http://observado.org/waarneming/view/77806422).
Hij stond niet in mijn zeer beperkte veldgidsje voor op reis en noemde hem alvast de "loodskever" omdat ik hem heel vaak voor mijn auto had uitvliegen als ik langzaam reed.

Corsica is overigens een goed keverland  ;) (en insectenland in het algemeen).
(http://observado.org/fotonew/8/5226058.jpg)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Douwe van der Ploeg op juli 31, 2013, 23:26:34 PM
Cerambyx cerdo?
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juli 31, 2013, 23:38:26 PM
Citaat van: Douwe van der Ploeg op juli 31, 2013, 23:26:34 PM
Cerambyx cerdo?

Yep, maar helaas het wijfje (Ik zou graag het mannetje eens willen meemaken!!!): http://observado.org/waarneming/view/77682077
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op augustus 01, 2013, 07:04:34 AM
Mooi beest!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 01, 2013, 19:58:42 PM
Tortilla!

Een hoogtepunt vroeger, toen ik een jongetje was, was een weekendbezoek met de familie aan tante Mia in Oud-Turnhout. Ze woonde aan de rand van de bebouwing bij een vennengebied waar je eindeloos kon spelen en struinen. Parallel daaraan hadden we thuis een versleten wasmachine met een eigenaardig geluid waarop mijn vader op een gegeven moment opmerkte dat de machine "we-gaan-naar-tante-Mia-toe-we-gaan-naar-tante-Mia-toe..." zei. Ik hoorde dat vanaf toen ook maar ik werd er he-le-maal gek van. Ik ontvluchtte het huis zelfs als ie weer stond te "tante-mia-en". Die eigenschap ben ik altijd blijven houden maar ik heb dat nu met zangvogels als ik lang genoeg hetzelfde individu hoor. Plots hoor ik dan een woord in zijn lied en aansluitend rolt er dan een hele zin uit en hoor ik dat voortdurend. Meestal valt het mee maar soms...
Een paar jaar geleden had ik een Merel die zijn lied begon met de "Cucaracha" (http://youtu.be/cQLCJsIof8s). Dat viel nog wel mee omdat hij alleen het begin gebruikte (hij heette dan ook "La Cucaracha"). De Merel van dit jaar valt ook wel mee, die heet "I like your feet". Maar de Merel van de voorgaande 2 jaar dreef me gek en hij heette "I don't believe you". Zijn lied: "I don't believe youuu..., I don't believe youuu..., I don't believe you anymooore..., I don't get it!..., I don't get! it..., do you?..., do you?..., I don't believe youuu..., etc. etc. Ik moest zelfs de serredeuren sluiten om me te kunnen concentreren op mijn werk!
Ik had het al een poosje niet meer gehad maar afgelopen vakantie op Corsica zat er rondom mijn tent in Porto di Ota een vink die dol was op tortilla; "Ik ben heel erg dol op tortilla!... ik verlang ogenblikkelijk een broodje tortilla!..." etc. etc. De hele dag door hetzelfde en ik werd er knettergek van en ik was blij als ik van de camping wegging voor een stukje struinwerk en ik schoot bijna in een depressie als ik bij naderen van de tent weer "tortilla" hoorde. Niet dat ik om die reden van die camping vertrokken ben, zo erg is het nou ook weer niet, maar ik was wel opgelucht bij het vertrek.

Onlangs vernam ik van mijn broer dat hij helemaal knetter wordt van een vogeltje in zijn tuin wat de hele dag door "tietenkut..., tietenkut..." roept en dat hij maar niet kan ontdekken welk vogeltje dat doet (hij is vrijgezel overigens). Ik vermoed een pimpel- of koolmeesje (the two tone story) maar ik laat hem nog even puzzelen en geniet ondertussen van het feit dat ik niet de enige ben in de familie die het hinderlijke associatievermogen van mijn vader heeft geërfd...  :wacko:
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op augustus 01, 2013, 23:08:30 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 01, 2013, 19:58:42 PM
Tortilla!

Een hoogtepunt vroeger, toen ik een jongetje was, was een weekendbezoek met de familie aan tante Mia in Oud-Turnhout. Ze woonde aan de rand van de bebouwing bij een vennengebied waar je eindeloos kon spelen en struinen. Parallel daaraan hadden we thuis een versleten wasmachine met een eigenaardig geluid waarop mijn vader op een gegeven moment opmerkte dat de machine "we-gaan-naar-tante-Mia-toe-we-gaan-naar-tante-Mia-toe..." zei. Ik hoorde dat vanaf toen ook maar ik werd er he-le-maal gek van. Ik ontvluchtte het huis zelfs als ie weer stond te "tante-mia-en". Die eigenschap ben ik altijd blijven houden maar ik heb dat nu met zangvogels als ik lang genoeg hetzelfde individu hoor. Plots hoor ik dan een woord in zijn lied en aansluitend rolt er dan een hele zin uit en hoor ik dat voortdurend. Meestal valt het mee maar soms...
Een paar jaar geleden had ik een Merel die zijn lied begon met de "Cucaracha" (http://youtu.be/cQLCJsIof8s). Dat viel nog wel mee omdat hij alleen het begin gebruikte (hij heette dan ook "La Cucaracha"). De Merel van dit jaar valt ook wel mee, die heet "I like your feet". Maar de Merel van de voorgaande 2 jaar dreef me gek en hij heette "I don't believe you". Zijn lied: "I don't believe youuu..., I don't believe youuu..., I don't believe you anymooore..., I don't get it!..., I don't get! it..., do you?..., do you?..., I don't believe youuu..., etc. etc. Ik moest zelfs de serredeuren sluiten om me te kunnen concentreren op mijn werk!
Ik had het al een poosje niet meer gehad maar afgelopen vakantie op Corsica zat er rondom mijn tent in Porto di Ota een vink die dol was op tortilla; "Ik ben heel erg dol op tortilla!... ik verlang ogenblikkelijk een broodje tortilla!..." etc. etc. De hele dag door hetzelfde en ik werd er knettergek van en ik was blij als ik van de camping wegging voor een stukje struinwerk en ik schoot bijna in een depressie als ik bij naderen van de tent weer "tortilla" hoorde. Niet dat ik om die reden van die camping vertrokken ben, zo erg is het nou ook weer niet, maar ik was wel opgelucht bij het vertrek.

Onlangs vernam ik van mijn broer dat hij helemaal knetter wordt van een vogeltje in zijn tuin wat de hele dag door "tietenkut..., tietenkut..." roept en dat hij maar niet kan ontdekken welk vogeltje dat doet (hij is vrijgezel overigens). Ik vermoed een pimpel- of koolmeesje (the two tone story) maar ik laat hem nog even puzzelen en geniet ondertussen van het feit dat ik niet de enige ben in de familie die het hinderlijke associatievermogen van mijn vader heeft geërfd...  :wacko:

Geweldig om te lezen  ;D
Maarre, is je broer nu vrijgezel of het irritante vogeltje, of allebei?!
Pure nieuwsgierigheid!
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 02, 2013, 20:28:35 PM
Het blijft toch wel erg raar voelen om met een kijker onder de ene arm en een camera onder de ander, de duinen achter een naaktstrand uit te gaan kammen (op zoek naar vogels, vlinders en alles wat maar is)...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Robert Heemskerk op augustus 02, 2013, 20:55:23 PM
Citaat van: SlechtValk op augustus 02, 2013, 20:28:35 PM
Het blijft toch wel erg raar voelen om met een kijker onder de ene arm en een camera onder de ander, de duinen achter een naaktstrand uit te gaan kammen (op zoek naar vogels, vlinders en alles wat maar is)...

nu ben ik wel benieuwd.
naakt of gekleed? (met kijker en camera)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 03, 2013, 11:31:10 AM
Citaat van: SlechtValk op augustus 02, 2013, 20:28:35 PM
Het blijft toch wel erg raar voelen om met een kijker onder de ene arm en een camera onder de ander, de duinen achter een naaktstrand uit te gaan kammen (op zoek naar vogels, vlinders en alles wat maar is)...

Dat kan nog gekker -> Ik ontdekte een charmant natuurgebiedje ten noorden van een camping vlak boven Livorno waar ik met kiekert en camera in alle rust ongestoord wat liep te struinen toen ik aan het einde van het pad, de hoofdweg naderend, allerlei vage tissues en gebruikte condooms in de bosjes erlangs vond. En jawel er doken plots solitaire mannen uit de struiken op en ze waren nogal argwanend. Ik was midden in een homo-ontmoetingsplek beland en het sfeertje was plots vijandig (wat doet iemand met verrekijker en camera daar immers). Ik ben in versnelde pas maar doorgelopen naar de hoofdweg en daar het eerste het beste restaurantje ingedoken.
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op augustus 03, 2013, 18:21:28 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 03, 2013, 11:31:10 AM
Dat kan nog gekker -> Ik ontdekte een charmant natuurgebiedje ten noorden van een camping vlak boven Livorno waar ik met kiekert en camera in alle rust ongestoord wat liep te struinen toen ik aan het einde van het pad, de hoofdweg naderend, allerlei vage tissues en gebruikte condooms in de bosjes erlangs vond. En jawel er doken plots solitaire mannen uit de struiken op en ze waren nogal argwanend. Ik was midden in een homo-ontmoetingsplek beland en het sfeertje was plots vijandig (wat doet iemand met verrekijker en camera daar immers). Ik ben in versnelde pas maar doorgelopen naar de hoofdweg en daar het eerste het beste restaurantje ingedoken.
Nou zo veel gekker is dat dus niet... aangezien bij de meeste naaktstranden (tenzei er actief iets tegen gedaan is) vaak op een iets beschutter plekje altijd wel een homo ontmoetingsplek is... (ik dacht dat ik dat erbij gezet had, maar ik zie dat ik het vergeten was te vermelden ;) )
Een soortgelijke situatie had ik al eens eerder meegemaakt overigens... stel je voor met een groep van 8 mannen/jongens in diverse leeftijden van 15-30 zo'n beetje, omhangen met kijkers etc dwars door de homo ontmoetingsplek banjeren :P
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op augustus 04, 2013, 14:45:24 PM
Tyrrheense Berghagedis

Bij mijn vorige bezoek aan Corsica (2010) passeerde ik tijdens een pittige bergwandeling bij de Colle Verde, over een stuk GR20 richting noord naar Vizzafone, een rotspartij bij een bruggetje waar een voor mij onbekende hagedissoort zat. Ik nam een foto van een exemplaar voor latere determinatie, vond uit dat het een zeldzame endeem was en kreeg er spijt van dat ik niet meer foto's genomen had. Ik had me deze keer dan ook voorgenomen om te proberen of ik die plek weer kon vinden voor wat meer foto's maar bij het startpunt (refuge San Petru de colle verde (http://goo.gl/maps/p7lB0)) aangekomen was het al in de middag (te heet) en bleken we allebei nog teveel last te hebben van onze klauterpartijen eerder in de restonicavallei. Ik heb toen aan de patron van de refuge maar gevraagd of het mogelijk was om daar als niet GR-20-ganger te overnachten (dat mocht maar niet in de cabins, alleen als we zelf voor een tent zorgden) en de "expeditie" verzet naar onze terugreis en doorgereden naar de volgende bestemming. Aldus 2 weken later de route van de terugreis anders gepland, er in de namiddag met veel moeite de tent opgezet (bij een temp. van meer dan 30˚ met de spullen 200 meter sjouwen over steile helling tussen auto en kampeerplek), eitjes gekookt, de tassen met proviand en apparatuur klaargemaakt, douchen met ijskoud water en voor de tent nog een beetje relaxen met een boek voordat we vroeg naar bed zouden gaan om de andere ochtend bij zonsopkomst aan de ploetertocht te kunnen beginnen (overdag was het er gewoon veel te heet voor). Hoor ik dus plots een ritsel bij de tent en zie twee exemplaren mijn kant opkomen! Twee vechtende jonge mannetjes die zo in de strijd opgingen dat ze me volledig negeerden en zelfs over mijn voet heen liepen. Blijken die beesten daar dus gewoon op het kampeerterreintje te zitten, 200 meter van de parkeerplaats!  :P Achteraf gezien een heleboel overbodige tijd, moeite en beslommeringen maar we hebben de tocht volgens planning toch maar gemaakt de andere ochtend: http://observado.org/waarneming/view/77901968
(http://observado.org/fotonew/2/5240992.jpg)
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: SlechtValk op juni 12, 2014, 01:32:49 AM
Aan de prachtige verhalen van Bart kan ik natuurlijk niet tippen (misschien is het niet eens gek om ze eens te bundelen en proberen uit te brengen ;) als e-book/pdf ofzo :P ), maar afgelopen avond ben ik maar weer eens gaan Nachtzwaluwen luisteren/kijken op de Leusderheide. Aangekomen rond een uurtje of tien begon tien minuten later de eerste te roepen en langzaamaan werden het er meer.

Uiteindelijk kwam er één ons recht tegemoet vliegen en ging landde in een boom op een metertje of 10 afstand. Om uitgebreid door te roepen en daarna al vleugelklapperend weg te vliegen. Niet veel later kwamen er ineens twee van achter aangevlogen die op een afstand van zo ongeveer 5 meter naderde en om ons heen vlogen.

Hoewel best wel spannend, tot zo ver nog niet echt een verhaal voor dit topic... maar toen...

Kort na 11 uur besloot ik te vertrekken (degene die ik daar tegen was gekomen en waarmee ik had staan kijken was al even eerder vertrokken). In het pikke donker mijn weg proberen te vinden door het bos richting Zeist. Hoewel, het was zo goed als volle maan dus zo ontzettend donker was het nou ook weer niet... maar afijn. Aangezien ik het alles toch niet zo goed kon zien probeerde ik mijn lamp te verstellen zodat hij iets verder voor me scheen... en tot mijn schrik hoorde ik een {krak} en had ik de lamp (die nog wel aan twee draadjes bungelde) los in mijn hand.

Helaas had ik niet echt iets om hem vast te maken (note to self: neem altijd een stukje tauw/rol tape oid mee), dus als goed surviveler haal ik mijn riem uit mijn broek en bind hem daarmee vast... nu zakte mijn broek wel af, maar ik was toch alleen diep in een bos, dus wie zou dat nou zien... dacht ik...

OK zo goed en kwaad als het ging zocht ik mijn weg terug, de lamp die toch niet erg goed vast zat en daarom steeds de verkeerde kant op scheen afentoe bijstellend... zie ik op een gegeven moment in het donker een aantal lichtjes opdoemen... eerst denk ik nog dat het wat fietsers zijn in tegenovergestelde richting, maar daarvoor bleven ze te veel op één plaats, maar belangrijker bewogen ze nogal kris kras door elkaar...

Aangekomen bij de lichtjes bleek het een groep van zo'n 20 kinders van een jaartje of 10-15 te zijn die bezig waren met een dropping... sta je daar met je broek die van je kont zakt, met 20 zaklampjes op je gericht... leg dat maar eens uit aan de begeleiders :P. Ze vonden me wel heel stoer dat ik "helemaal alleen" in het donker door het bos durfde te fietsen.

Bij thuiskomst bleek ik zelfs nog twee vers-teken-lingen te hebben... gelukkig waren ze nog op zoek naar een mooi plekje om zich vast te bijten... maar nu jeukt wel alles :P

Al met al een spannend tochtje...
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: vankeulen op juni 14, 2014, 00:29:48 AM
Vorig jaar was ik aan het nachtvlinderen en wat was het een heerlijke avond met veel nachtvlinders op licht. Op een gegeven moment vloog er een vlinder langs mijn oor en door een reflex duw ik als het ware de vlinder in mijn oor........... Wat een belevenis!! Erg onprettig, de vlinder leefde nog, ondertussen ben ik 'stoer' doorgegaan met het determineren van vlinders. Toch voelde ik mij erg ongemakkelijk steeds dat harde gebrom van de vlinder in mijn oor. Na een uur ben ik toch maar naar huis gegaan en heb 's nachts om 2 uur de huisartsenpost gebeld. 'Goedenavond ik heb een nachtvlinder in mijn oor'.... Het viel even stil aan de andere kant van de lijn, 'Hoe weet u dat het een nachtvlinder is?' Was de vraag, ik antwoordde dat ik nachtvlinderonderzoek had gedaan en daarom dacht dat het om een nachtvlinder ging. Giet olie in uw oor en als dat niet helpt moet u maandag!!! (het was zaterdagavond) even bij uw huisarts langsgaan. Mijn 18 jarige zoon kwam tegen half drie thuis, hij goot zo goed en zo kwaad als het ging slaolie in mijn oor. Hierdoor hield het gebrom op en was de vlinder waarschijnlijk dood. De volgende dag rond 15.30 is het pas gelukt om de nachtvlinder uit mijn oor te halen! Het bleek, hoe ironisch een Haarbos te zijn.......

Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: HPM op juni 15, 2014, 12:20:44 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 22, 2011, 15:05:03 PM
Citaat van: nielsyese op augustus 22, 2011, 13:15:42 PM

Ik ben een keer toen ik door de bossen aan het struinen was, een vrijend stelletje tegenkomen in een droge sloot. Keken die even raar zeg.. (en ik ook) ;D ;D

Haha!
Dat is me als jongetje van twaalf ook wel eens overkomen, ik was met een vriendje krieken aan het schieten op de hei, en we werden op dit tafereeltje getrakteerd. We zijn als een speer naar huis gehold om de verrekijker van zijn pa te halen. Daarna nog het hitsige wild kunnen observeren tot ze ons in de gaten kregen. Toen weer hollen. We holden wat af in die tijd, nu ik er over nadenk. Hahaha.

Vriendelijke groet,

Ronald Sinoo

Zeurkalender van Peter van Straaten, 17 juni.
Twee jongetjes liggen in de bosjes te kijken. (Niet zichtbaar waar naar.)
"Wanneer gaan ze nu eindelijk neuken? Ik moet om zes uur thuis zijn."

Misschien keken ze wel naar de scène van vandaag.
Een in het hoge gras nauwelijks zichtbaar stelletje.
"Hoor je de Koekoek?"
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Violet (en Remco) op maart 28, 2015, 22:55:33 PM
Vanavond waren we nachtvlinders aan het lokken met smeer. Langs een bospad met een breed fietspad waar ook auto's over kunnen rijden naar de verderop gelegen manege en woonhuis. Er stonden zo'n 10 auto's geparkeerd langs het pad, waar normaal geen auto staat op dat tijdstip.

In het donker zochten wij met zaklampen de boomstammen af, op zoek naar vlinders. Er kwam een auto aangereden, en hield bij ons stil. Het raampje ging open. Natuurlijk verwachtten we de vraag wat we aan het doen waren. Groot was onze verbazing dat de enige vraag was of wij wisten wat al die auto's daar deden. Wat wij daar deden was blijkbaar heel normaal  ;D
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op maart 31, 2015, 07:54:51 AM
Logica van een prijsvechter

Afgelopen februari boekte ik een enkele vlucht bij RyanAir naar Sevilla met een maximum gewicht op de ruimbagage van 15 kg. Blijk ik daar overheen te zitten met bijna 20 kg en ik moest € 50,- bijbetalen. Dat was dus een groter bedrag dan wat ik voor de vlucht zelf moest betalen! "U kunt nog overhevelen van uw ruimbagage naar uw handbagage meneer". Dat ging me dus niet lukken, het overgewicht zat in mijn boeken en die kreeg ik echt niet in mijn handbagage erbij. "En wat verandert dat bovendien aan mijn totaalgewicht, dat is toch hetzelfde dan?". "Zo zijn de regels nou eenmaal meneer...". En als ik van tevoren geboekt zou hebben op 20 kg? Wat dan? "Dan was uw ticket € 10,- duurder geweest maar dat kan nu niet meer". "U moet € 50,- bijbetalen of overhevelen naar uw handbagage totdat uw ruimbagage 15 kg is". Ik terug naar de inceckbalie voor aanpassing van mijn ticket en betaling van de € 50,- en stap ik door alle gedoe dus als laatste het toestel in. Komt de stewardess naar me toe: "We moeten uw handbagage helaas in het ruim opbergen meneer, alle opbergvakken zijn vol".
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Jacob Molenaar op maart 31, 2015, 16:42:42 PM
Citaat van: Bart van Hoogstraten op maart 31, 2015, 07:54:51 AM
Logica van een prijsvechter

Afgelopen februari boekte ik een enkele vlucht bij RyanAir naar Sevilla met een maximum gewicht op de ruimbagage van 15 kg. Blijk ik daar overheen te zitten met bijna 20 kg en ik moest € 50,- bijbetalen. Dat was dus een groter bedrag dan wat ik voor de vlucht zelf moest betalen! "U kunt nog overhevelen van uw ruimbagage naar uw handbagage meneer". Dat ging me dus niet lukken, het overgewicht zat in mijn boeken en die kreeg ik echt niet in mijn handbagage erbij. "En wat verandert dat bovendien aan mijn totaalgewicht, dat is toch hetzelfde dan?". "Zo zijn de regels nou eenmaal meneer...". En als ik van tevoren geboekt zou hebben op 20 kg? Wat dan? "Dan was uw ticket € 10,- duurder geweest maar dat kan nu niet meer". "U moet € 50,- bijbetalen of overhevelen naar uw handbagage totdat uw ruimbagage 15 kg is". Ik terug naar de inceckbalie voor aanpassing van mijn ticket en betaling van de € 50,- en stap ik door alle gedoe dus als laatste het toestel in. Komt de stewardess naar me toe: "We moeten uw handbagage helaas in het ruim opbergen meneer, alle opbergvakken zijn vol".
LOL
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: Bart van Hoogstraten op juni 05, 2015, 16:50:45 PM
Ja..., vandaag is het echt heet...

Nu met dat warme weer en die Vale Gieren herinner ik me opeens het volgende voorval: We reden in januari '14 door de binnenlanden van Senegal. Daar kan het echt loeiheet zijn en die dag gaf de buitenthermometer van de auto aan dat het 42˚ Celsius was. Aan het stuur Marius, een doorgewinterde Afrika-overlander en al heel wat gewend qua temperatuur. We stapten even uit om een groep Witruggieren te bekijken die zich tegoed deed aan een rotte ezel maar dat viel niet mee, je ziet bar weinig door je verrekijker met die zinderende hitte en pal in de zon staan gaf het gevoel dat je ter plekke stond te verdampen. We stapten vlug weer in en ik merkte op dat het vandaag toch wel echt heel erg heet was. Tot mijn verbazing beaamde Marius dit want die klaagt eigenlijk nooit over hitte. "Ja..., vandaag is het echt heet!" Een uurtje of wat verder valt me opeens op dat er een lampje brandde naast zijn stoel. "Wat is dat voor lampje wat daar brandt, Marius?"... "Oh shit, nee hè... dat is de stoelverwarming!"
Titel: Re: Rare dingen die je overkomen.
Bericht door: dutchway op juni 06, 2015, 22:38:56 PM
 ;D ;D