Vogels in de Makkumerwaard

Gestart door Pim, mei 05, 2004, 22:28:10 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Vanmorgen vroeg uit de veren om eens een kijkje te nemen in het onvolprezen Makkum. Ik ging niet heen voor de mooie kerktoren, maar natuurlijk voor de Italiaanse gele kwikstaart die daar al dagen de harten van menig vogelaar op hol doet slaan. Na een lange reis met trein, bus en lijntaxi kwam ik uiteindelijk aan bij een onverhard pad aan de Makkumerwaard (Zuidwaard). De telescopen stonden al op een rijtje opgesteld, dus van zoeken was eigenlijk geen sprake. De vogel liet zich snel zien halverwege het (groene) rietveld. Een duidelijk verschil met andere gele kwikstaarten.  Baardmannetjes klommen in het riet en een blauwborstman zong een lied, waarom krijg ik geen aandacht leek hij te fluiten!

Aan de andere kant van het pad was een reuzenstern te bewonderen. De fanatieke vogelaars waren weer snel verdwenen. Voor de Italiaanse kwikstaart het teken om op het gras te komen zitten (iets meer naar rechts nabij ijzeren hek). Op 10 meter afstand te bewonderen.

Zelf ook maar aan de wandel gegaan. Ik nam de dijk naar Zurich (NL!). Hier een massa aan gele kwikstaarten. Op een gegeven moment telde ik er 25 in een kijkerbeeld, in totaal minimaal 38 exemplaren. Eén fraaie Engelse gele kwikstaart ertussen. Langs het water zaten oevelopers die opvlogen als ik langsliep. Een mannetje tapuit was minder bang aangelegd. Wat een massa aan knobbelzwanen ter plaatse, bij vierhonderd stopte mijn teller. Ook nog verrassend een mannetje grote zaabek tussen de kuifeenden. Vier soorten zwaluwen waren te bewonderen (slechts een enkele huiszwaluw). Nabij Zurich waren enkele nesten van oeverzwaluwen in een zandhoop. Zeker drie kwartier moest ik op mijn bus naar het ontwikkelde deel van Nederland wachten (grapje!). In een plasje naast het wegrestaurant te Zurich broeden tafeleenden en zwom een excoot die niet in mijn vogelgidsen vermeld staat (zie ook: http://www.waarneming.nl/forum/index.php?showtopic=90).

Te Den Oever nog even rondgekeken. Onderweg naar gemaal Leemans twee opvliegende patrijzen, deze soort heeft het niet makkelijk in ons snel volgebouwde land. Bij het gemaal zat een nachtegaal te zingen. De Waddenhaven was net als elke winter succesvol: Een zeehond was aan het rusten op een zand/modderbank aan de kade, naast hem zat de roodkeelduiker die soms de ogen sloot, dromend van betere tijden op de Noordelijke toendra. Een mannetje paapje posseerde voor me en een drietal tapuiten vloog langs. Het was laag water dus de vogels zaten zeer ver weg, wel herkende ik duizenden rosse grutto's. Na een uur ging ik huiswaart en negeerde de Iberische tjiftjaf een dagje.

;)
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl