Ontmoeting in de duinen

Gestart door Pim, maart 11, 2005, 20:49:45 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Maandag 7 maart  deed ik een geslaagde poging om bij de vogelkijkhut (www.vogelkijkhut.nl)  bij de Lepelaarplassen te Almere te komen. Gemakkelijk was dit echter niet. De sneeuw was wel in sneltreinvaart aan het smelten, het was ongeveer vijf graden boven het vriespunt, maar de dikke sneeuwpap was lastig om per fiets doorheen te komen.

Al vanaf het Trekvogelpad zag ik bij de Vaartsluis een vos ronddwalen door het nog steeds overwegend witte landschap. Hij maakte een desolate indruk en zou waarschijnlijk een moord plegen voor een vers konijn. Dan zat hij wel in de juiste buurt want bij de sluis trof ik even later geen vos, maar wel drie konijnen. Ook waren er vele konijnenholen en verse keutels.

De Lepelaarplassen lagen er wat uitgestorven bij, het merendeel van het water was in bevroren toestand, alleen aan de overkant was een groot wak waarin enkele tientallen wilde zwanen zwommen. In het kleine uur in de vogelkijkhut werd deze groep aangevuld tot 67 exemplaren, de grootste groep wilde zwanen op deze plek (althans die ik deze winter heb geteld). De aalscholvers zochten al de beste nestplekken uit in de vele wilgenbomen langs de plas, er waren al meer dan honderd exemplaren en dat aantal zal nu steeds meer aangroeien. Waterral (2), nonnetje (3) en een pijlstaart waren allen aanwezig. Op het tweede kleine eilandje zat in een struik een mannetje havik. Er huist hier ergens een paartje dat zich veelvuldig laat zien en horen.

Bij de vistrap (haal alsjeblieft dat lelijke bord van de postcodeloterij weg daar....) zat op een takje een ijsvogel die snel wegvloog over het water. Thuisgekomen nog enkele tuinsoorten op de foto proberen te zetten. De groenling kwam toch wel als fraaiste vogel uit de bus.


Op woensdag 9 maart was de sneeuw geheel verdwenen, op enkele minuscule plekken na. Vanuit de Lepelaarhut (Lepelaarplassen – Almere) waren geen wilde zwanen te spotten. Zouden ze al vertrokken zijn? Wel vlogen even later vijf exemplaren luid roepend over. Opvallend waren de vele groepjes kieviten die noordwaarts vlogen, de sneeuwgrens was natuurlijk ook sterk naar het noorden toe gegaan. In struiken zaten groepen kramsvogels, helaas geen pestvogels die wel elders in Almere worden gezien. Het leukste blijft toch zelf zo'n groep te ontdekken!

In de nog steeds grotendeels bevroren Lepelaarplassen o.a. enkele grote zaagbekken, dodaars, gillende waterrallen, wintertalingen, slobeenden, pijlstaarten en andere fraaie vogels. Op een veldje naast het Trekvogelpad zag ik hoog op zijn uitkijkpost de klapekster zitten. De vogel had dus de brute sneeuwaanval overleefd. In de Noorderplassen nog enkele brilduikers en een drietal wilde zwanen.

Op donderdag 10 maart nog even voor mijn lange nachtdienst de Amsterdamse waterleidingduinen bewandelen. Om hier doordeweeks rond te struinen is een waar genot, het aantal mensen dat hier dan aanwezig is valt in het niets ten opzichte van de mensenmassa in het weekend. De Oranjekom was zeer rustig, zelfs de ijsvogel zat niet op de afgesproken plek. Langs een betonkanaaltje nog wel twee grote gele kwikstaarten een stuk uit elkaar. Deze vogel is subliem van kleur, vooral als (de nu afwezige) zon op hem schijnt. Enorme aantallen grote bonte spechten waren druk aan het roffelen en in het dennenbos hoorde je de zachte zang van goudhaantjes.

In het sneeuwlandschap van vorige week had ik verwacht vele herten aan te treffen, maar ik telde toen slechts enkele exemplaren. Vandaag was het goed raak, 38 damherten en 9 reeën. De damherten waren verdeeld in enkele grote groepen hinde's en kleine groepen of solitaire herten (mannen). Voor de reeën moest je beter je best doen en goed de duintoppen afturen.

Op een duintop stak een vossenkopje uit, hij lag heerlijk te slapen. Toen hij wakker werd ging hij zichzelf krabbelen. Toch vind ik vossen meer hebben van katten dan van honden, maar wellicht is dit logisch, qua grootte doen ze meer denken aan een flinke rode kater dan aan een bouvier.  Op een kilometer verwijderd van het Palmveld had ik een korte ontmoeting met Adri de Groot , de schrijver van het onvolprezen vogeldagboek (www.vogeldagboek.nl). We genoten van een klapekster die bovenin een struik zat. Ik lees Adri zijn vogeldagboek bijna dagelijks en heb veel respect voor de professionele uitstraling van zijn site en zijn enthousiasme voor de natuur.

Via het infiltratiegebied nabij de Zwanenplas liep ik richting Zandvoort. In een kanaal zwom in een groep kuifeenden een mannetje krooneend. Een kanaal verder zwommen zelfs vijf mannelijke exemplaren en een vrouwtje. Voor het eerst dit jaar zag ik boomleeuweriken die een daverende lenteshow opvoerden. Ze maakten hoge zangvluchten en daalden als een parachute (al zingend) neer in de top van diverse struiken. Ik telde minimaal vijf exemplaren.  

"Hun Zang behoort tot de mooiste in het gebied; bestaat uit aangename en zoete maar melancholische noten in reeksen, aarzelend beginnend, versnellend, vaak dalend in toonhoogte en luider wordend...." (Bron: Niet Jac.P.Thijsse maar gewoon de ANWB Vogelgids van Europa).

In diverse kanalen kon ik nog 22 grote zaagbekken aan mijn lijst toevoegen, twee dozijn brilduikers en zes wilde zwanen. Ook hier lijken de meeste wilde zwanen nu echt noordwaarts te zijn vertrokken. In een enorme meidoornstruik zat een tiental goudvinken, zeven zalmroze mannetjes en drie minder opvallende vrouwtjes. Meestal hoorde ik ze al voordat ik ze zie zitten, ze zijn erg trouw aan hun gebied. Later vloog een elfde exemplaar over. Ook de buizerds hadden lente neigingen, in de lucht vlogen ze vlak bij elkaar rondjes (het zogenaamde schroeven).

Tenslotte trof ik nabij ingang de Zandvoortselaan een prachtige ijsvogel zittend bij een kunstmatig aangelegd watervalletje. Na een heerlijke pannenkoek banaan vertrok ik met hernieuwde energie richting mijn werk.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

thijs

Leuke website, zal ik vaker gaan kijken.
En volgens mij pleegt een vos nogal vaak een moord voor een konijn.:P  (of eten ze dode)

Thijs
Thijs Udo
VWG Alkmaar

Pim

Dat klopt in de duinen heb ik meedere malen een vos met een flink konijn in zijn bek zien lopen, vooral als hij wat hongerige jongen te voeren heeft.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

Jan-Pieter

volgens mij is de uitdrukking : een moord doen voor. Hier erg van toepassing. In het verslag werd het figuulijk bedoeld neem ik aan. En ik denk dat als een vos een dood konijn vind hij er zeker niet langs zal lopen maar het gewoon op eet. waarom moeilijk doen als....


JP

Pim

CiteerIn het verslag werd het figuulijk bedoeld neem ik aan.

aplausje ;)  
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

thijs

Heel scherp opgemerkt :P

Thijs
Thijs Udo
VWG Alkmaar