Zin en onzin van akkerrandenbeheer

Gestart door wimtegels, september 07, 2009, 23:32:50 PM

Vorige topic - Volgende topic

wimtegels

Tot 2013 is er ongeveer € 30.000.000,- beschikbaar voor akkerrandenbeheer.
Doel is een bijdrage te leveren aan de biodiversiteit.

Het bedrag is voor een periode van ongeveer 5 a 6 jaar.

Als we uitgaan van een hectareprijs voor landbouwgrond van gemiddeld  € 50.000,- zou voor dit bedrag ook 600 ha  aangekocht kunnen worden.

Dus ieder jaar 120 ha nieuwe natuur extra of akkerandenbeheer.

Benieuwd naar reacties....
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

Jeroen Nagtegaal

Maar als je die grond aankoopt is wel geld op, en kun je dus niet beheren... Heb je uiteindelijk dus weer bos.
Groet, Jeroen Nagtegaal
Moderator subforum Ringen

Een geringde vogel gezien of gevonden.
Meld het hier of mail naar ringonderzoek@gmail.com

wimtegels

Zou kunnen. Akkerrandenbeheer is tijdelijk. Als het weer in produktie wordt genomen is het geld ook op.

Belangrijke vragen: Wat zijn de gewenste effecten, zijn de doelen reëel en haalbaar. Welke soorten profiteren, hoe meet hje de effecten................
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

Jeroen Nagtegaal

Akkers liggen vaak langs wegen, kun je niet voldoen met goed bermbeheer?

En als je akkerrandbeheer zou willen, waar? Flevoland of ergens in een kleinschalig landschap?
Groet, Jeroen Nagtegaal
Moderator subforum Ringen

Een geringde vogel gezien of gevonden.
Meld het hier of mail naar ringonderzoek@gmail.com

wimtegels

Akkerrandenbeheer kan in elke provincie. Doel is stroken van minimaal 9 meter breed, al dan niet in te zaaien met een zaadmengsel.
o.a. akkervogels, maar ook insecten moeten profiteren.

Je kunt akkerandenbeheer dan ook nauwelijks vergelijken met bermbeheer.
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

grutto

Cultuur grond heeft altijd een aantrekkingskracht op soorten. Juist in de directe nabijheid dekking te bieden lijkt mij effectief. Tevens is het een aantrekkelijke manier om agrarische natuur te stimuleren.

Grote blokken aankopen en vervolgens in beheer geven bij een TBO is het paard achter de wagen spannen denk ik. Door het klapstoelbeheer zal verruiging en verarming optreden.

Groet
Tjeerd

wimtegels

Akkerrandenbeheer is volgens mij niet echt een vorm van cultuur. Het is misschien wel meer een beetje verminderen van cultuurtechnisch ingrijpen.
Voor sommige soorten schept het akkerrandenbeheer inderdaad dekking. Vooral als het om graslanden gaat.

Ik vind het een beetje kort door de bocht om er van uit te gaan dat het door jou klapstoel beheer genoemde beleid van TBO's uitsluitend tot verruiging leidt. De ervaringen in het veld laten toch wel andere beelden zien.

Een van de grote zorgen van mij is het feit dat akkerrandenbeheer nauwelijks of geen garanties in tijd heeft.
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

Citaat van: wimtegels op september 08, 2009, 10:13:52 AM
Een van de grote zorgen van mij is het feit dat akkerrandenbeheer nauwelijks of geen garanties in tijd heeft.

Dat geldt m.i. voor al het natuurbeheer in Nederland. Wanneer beheer van half-natuurlijke ecosystemen hierop gebaseerd is dan is er nooit sprake van duurzaamheid. Natuurbeheer is niet geholpen door korte termijn denken. Pas wanneer een goed systeem ontwikkelde is en er dus een keiharde en duurzame financiële bodem onder het beheer gelegd kan worden heeft zoiets kans van slagen. In de echte wereld kun je ook niet steeds je handje ophouden bij pappie om zakgeld.

Wat als de overheid ooit eens beslist dat natuurbeheer een bodemloze put is en minder geld hiervoor beschikbaar stelt of de kraan dichtdraait. 

Daarnaast ben ik van mening dat agrarisch natuurbeheer faalt. Hiermee zie ik dat agrarisch natuurbeheer het doel heeft om in ieder geval toch iets meer kwaliteit te leveren dan b.v. een uitgestelde maaidatum. Als eerste zou de overheid de voorwaarden aan moeten scherpen.

Ik heb de indruk dat er (kort door de bocht) drie types agrariërs zijn, degene die een subsidiepakket afsluiten voor de vergoeding, degenen die echt geïnteresseerd zijn in b.v. (akker)vogels en degenen die iedere keer een stukje meer van de sloot of bosrand bij hun akker ploegen.

Alleen aan de tweede variant heb je wat. Daarnaast heeft Dhr Stortelder een naar mijn mening veel beter systeem. Hij vraagt boeren of zij nog "slechte" stukken landbouwgrond heeft. Dit zijn voor de landbouw slechte stukken b.v. plekken met kwel, plekken met waterstagnatie, de akkerranden (hier krijg je toch alleen tribune maïs wanneer de akker grenst aan een bosrand). Alleen de financiële constructie van dit verhaal is mij nog niet helemaal duidelijk (iets met een fonds).

M.v.gr. Mark


wimtegels

Gelukkig, de discussie komt op gang.

Mark zijn standpunt over akkerrandenbeheer is duidelijk.

Maar kunnen akkerranden, al dan niet tijdelijk , een belangrijke bijdrage leveren aan de EHS/EIS?

Kunnen ze bijdragen om vlinderpopulaties weer een beetje op peil te brengen?

Helpen ze draagvlak voor natuur bij de boeren te creëren?

Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

Jeroen Nagtegaal

Citaat van: wimtegels op september 08, 2009, 10:42:38 AM
Maar kunnen akkerranden, al dan niet tijdelijk , een belangrijke bijdrage leveren aan de EHS/EIS?

Kunnen ze bijdragen om vlinderpopulaties weer een beetje op peil te brengen?

Helpen ze draagvlak voor natuur bij de boeren te creëren?

Ja, Ja, en Nee. teminste zo lijkt me. Een boer zal zelden grond vrijwillig, al dan niet vergoed afstaan. De meeste boeren zoeken de grenzen van hun grond op en gaan er geregeld overheen.
Groet, Jeroen Nagtegaal
Moderator subforum Ringen

Een geringde vogel gezien of gevonden.
Meld het hier of mail naar ringonderzoek@gmail.com

markmeijrink

CiteerMaar kunnen akkerranden, al dan niet tijdelijk , een belangrijke bijdrage leveren aan de EHS/EIS?

Dat hangt af van welke gidssoort je wilt gebruiken, het lijkt me dan toch een akkervogel of een zoogdier.

Onderzoek met dassen waarbij een das een halsband omkreeg met GPS liet hoe dassen zich door een landschap bewegen. Zij steken zelden grote open vlakte over. Het lijkt me dat andere marter-achtigen en soortgelijke manier van verplaatsen hebben.

Wanneer een akkerrand als verbinding gaat dienen is belangrijk om dit kritisch tegen het licht te houden. Ik ken toch een watergang waarbij oever zijn afgevlakt en onregelmatige inhammen zijn gecreeërd. Er staat een heel groot bord bij dat RWS een ecologische verbindingszone heeft ontwikkeld, chapot! Het verbind echter een maïsakker met de snelweg!
Citeer

Kunnen ze bijdragen om vlinderpopulaties weer een beetje op peil te brengen?

Een kennis van mij vertelde me ooit een verhaal over een ecoloog uit Polen die hier te gast was. Men vroeg hem wat hij van Nederland vond. Daarop antwoorde hij: "Het is hier zo groen, ik zie helemaal geen bloemen". Ga maar eens in het buitenland kijken waar oude cultuurlandschappen / half-natuurlijke ecosystemen aanwezig zijn. Voorbeeld: Eifel, hier is een naaldhoutaanplant aanwezig, hier omheen staat een strook van 10-15 met beuken, hier groeien tal van bosplanten die gebonden zijn aan kalk, planten waar wij in nederland van kwijlen onderhand. Het beuken bos vormt via een bosrand een overgang naar een maïsakker, hiertussen loopt een karrespoor. In deze bosrand ook weer een weelde aan bloemen, hier vliegt o.a. Keizersmantel, Dambordje ect.

Ik denk dus dat bloemrijke akkerranden wel zorgen voor hogere aantallen van algemene vlindersoorten. Maar verwacht geen zeldzaamheden of specialisten.

M.v.gr. Mark

wimtegels

Leuke bijdragen, maar ik lees vooral veel argumenten tegen akkerrandenbeheer. Zijn er echt zo weinig argumenten te vinden die een uitgave van € 30.000.000,- rechtvaardigen?

Als het oude agrarische cultuurlandschap zo waardevol is of was moieten er toch ook meer waarden te vinden zijn in akkerrandenbeheer? Daar trachten we toch deels de elementen van dat oude agrarische landschap mee terug te krijgen?
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

#12
Ok dan een argument voor:

Boeren met uitzicht. (zie ook link). Een groep akkerbouwers heeft onlangs in Drenthe zich ingezet voor de natuur, daarnaast promoten zij het boerenbedrijf etc, enfin lees de tekst. Zij wonnen de Drenthse innovatieprijs. Dus draagvlak creeëren lukt hun wel, althans zo lijkt het.

Op mijn school was destijds een lezing die werd toegelicht door medewerkers van SBNL, Boeren met Uitzicht en de plaatstelijke vogelwerkgroep. Ik kan op internet alleen helaas geen resultaten vinden omtrent akkervogels in deze regio. De resultaten waren toen lovend. Alleen werkte de akkerbouwers met stroken van 6 meter breedt geloof ik.

http://www.sbnl.nl/html/boeren_met_uitzicht.html  rechterkolom

en http://www.boerenmetuitzicht.nl/index.htm

M.v.gr. Mark

grutto

Citaat van: wimtegels op september 08, 2009, 10:13:52 AM
Akkerrandenbeheer is volgens mij niet echt een vorm van cultuur. Het is misschien wel meer een beetje verminderen van cultuurtechnisch ingrijpen.
Voor sommige soorten schept het akkerrandenbeheer inderdaad dekking. Vooral als het om graslanden gaat.

Ik vind het een beetje kort door de bocht om er van uit te gaan dat het door jou klapstoel beheer genoemde beleid van TBO's uitsluitend tot verruiging leidt. De ervaringen in het veld laten toch wel andere beelden zien.

Een van de grote zorgen van mij is het feit dat akkerrandenbeheer nauwelijks of geen garanties in tijd heeft.

Klopt het is geen vorm van cultuur maar speelt zich wel af in een cultuurlandschap.
Indien ervaringen in het veld bij een TBO anders zijn, is de kans er groot dat daar "boeren" handelingen zijn verricht zoals maaien, beweiden en of bemesten.

Het agrarisch natuurbeheer staat natuurlijk nog in de kinderschoenen maar er zit potentieel in. Vergelijk het boeren areaal maar eens met de totaal oppervlakte van de TBO´s.
Ook zullen er boeren zijn die het niet met hun hart doen. Op zich jammer als ze zich maar aan de regels houden.

Groet,

grutto
Groet
Tjeerd

Tim Asbreuk

#14
Evenals Mark ben ik ook bij de lezing van ''boeren met uitzicht geweest'' ik vond dit project toen ook de meest kansrijke van de akkergebonden lezingen van die dag. Ik had echter wel wat kantekeningen bij de monitoring (misschien is dit inmiddels aangepast).

Ik denk zelf dat akkerranden mits goed beheerd/aangelegd een (grote) verrijking kunnen zijn voor het agrarisch gebied. Er zijn echter nog wel wat misverstanden over akkerrandbeheer. Volgens de subsidie pakketten patrijzenrand en akkerflora rand is bemesting niet toegestaan. Ook is chemische bestrijding niet toegestaan.
Dit levert los van de rand ook een verrijking in biodiversiteit op in de eventueel naast gelegen sloot. Indien er een sloot langs ligt levert dit grote voordelen op omdat het de rand meer ''breedte'' geeft. Indien er aan beide kanten van de sloot een akkerrand ligt is dit effect nog sterker. Daarnaast zullen er minder meststoffen en chemische bestrijdingsmiddelen uitspoelen in het oppervlakte water/talud van de sloot.

De ''akkerflora'' zal zich waarschijnlijk niet vanzelf vestigen en zal moeten worden geherintrodiceerd als hier voor wordt gekozen. Indien er wordt gekozen voor inzaaien moet dit wel inheems materiaal zijn. Ook braaklegging kan een akkerrand zijn. Indien er voor alleen braaklegging wordt gekozen ben ik benieuwd naar het resultaat. Ik verwacht dan namelijk veel algemene soorten.

Het effect op de akkervogels hangt sterk af van de omgeving. Zo zijn gorzen als ortolaan, grauwe gors (als dit al lukt) en geelgors meer van het kleinschaliger landschap met zangposten in de vorm van solitaire bomen. En houden soorten als veldleeuwerik en grauwe kiekendief meer van open gebieden. Deze soorten zijn misschien op veldleeuwerik na wel wat hoog gegrepen, maar je weet maar nooit. Verder denk ik dat de algemene insecten van deze maatregelen profiteren. Daarnaast ook de soorten die van insecten leven. Als een akkerrand als corridor wordt aangelegd trekt er wellicht ook nog wel een zandhagedis door.
Met vriendelijke groet,
Tim Asbreuk

wimtegels

Ik heb me vanuit verschilende invalshoeken bezig gehouden met akkerkruiden. De ene invalshoek is die van natuurbeheer. Dan zie ik de akkerflora voor een groot gedeelte als pioniersvegetatie en vegetatie die afhankelijk is van bodemverstoring.

Iedere plant heeft zijn eigen verspreidingsstrategie.
Drie belangrijke: verspreiding door wind, verspreiding via het spijsverteringskanaal van vogels, verspreiding in tijd.
De laatste groep heeft zaden die erg lang kiemkrachtig zijn (denk aan klaproos bijvoorbeeld) Na bodemverstoring of bewerking komen zij tot kiemen, komen in bloei en vernieuwen de zaadbank. Deze groep zijn we grotendeels kwijt uit het agrarisch landschap. Ze worden immers weer vernietigd voordat ze tot zaadzetting komen. Zij zullen niet door akkerrandenbeheer terugkomen als er niet wordt ingezaaid.

Vanuit puur agrarisch oogpunt is akkerflora onkruid. Het is een felle concurrent van cultuurgewassen. Hoge opbrengsten zijn alleen mogelijk gecombineerd met een goede onkruidbestrijding. Veel agrariers zitten dan ook niet te wachten op een zaadbank langs hun perceel. Zeker niet nu er steeds minder toegestane chemisch middelen ter beschikking staan om het onkruid te beheersen.

Een soortgelijk verhaal geldt voor insecticiden. Een niet bespoten akkerrand is steeds opnieuw een infectiebron. Dit zijn afwegingen die voor de boer meespelen. Ik kan dit niet met cijfers onderbouwen, maar ik denk dat er daarom makkelijker voor akkerrandenbeheer gekozen wordt op de meer marginale landbouwgronden.
En dat terwijl we eigenelijk linten en stepping stones nodig hebben in de grote monotome landbouwculturen.

Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

#16
CiteerIedere plant heeft zijn eigen verspreidingsstrategie. Drie belangrijke: verspreiding door wind, verspreiding via het spijsverteringskanaal van vogels, verspreiding in tijd.

ik snap dat we ons hier moeten beperken tot het verspreiding van zaad afkomstig van akkerflora. Als aanvulling vroeger werden akker ook begraasd, althans de stoppels die overbleven en natuurlijk de akker(on)kruiden. Op deze manier vind natuurlijk ook verspreiding via de vacht plaats.

link met achtergrondinfo over zaadverspreiding bij planten http://staff.science.uva.nl/~dcslob/lesbrieven/ZVStefan/zaadvers.html

M.v.gr. Mark

wimtegels

Helemaal juist Mark, er zijn best veel zaden die in de vacht van dieren verhuizen. Ook in de akkerflora denk ik.
Alleen, de perceelsranden worden over het algemeen niet begraasd. En voor verplaatsing van zaad zijn eerst zaadproducerende planten nodig. En die zijn van bepaalde groepen nu eenmaal niet (meer) aanwezig in nagrarische percelen, dus ook niet in de akkerranden.

(Overigens volgens mij werkt de link in je bericht niet....)
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

#18
Dag Wim,

Citeer(Overigens volgens mij werkt de link in je bericht niet....)
Nu wel ;D

En voor verplaatsing van zaad zijn eerst zaadproducerende planten nodig
Dat is de achilleshiel van akkerflora. Vanwege de vaak kortlevende zaden (uitzonderingen daargelaten) ontbreekt een zaadbank veelal.

Ik denk dat vroeger juist wel begraasd werd, en zeker ook akker of perceelsranden. Ik heb een afbeelding van een oud-cultuurlandschap (vogel-perspectief) waarbij een deel van de hogere zandgronden zijn afgebeeld (Veluwe). Er is zichtbaar een mozaïek op de overgang van stuwwal naar uiterwaarden met akkertjes, droge heide, vochtige tot natte heide, ven(nen), verlande vennen met hoogveen, groene gronden (richting uiterwaarden). De motor van dit landschap was een agrarisch bedrijf. Een vorm hiervan was de schaapskudde met herder, deze trok door dit hele landschap en liet zijn/haar dieren grazen daar waar voedsel voor handen was. Dit zouden dus stoppels op akkers zijn, maar ik zie niet in waarom deze schapen zich dan niet tegoed zouden doen aan eventueel aanwezige akkerflora van perceelsranden. Daarnaast waren er genoeg afscheidingen in de vorm van houtwallen, maasheggen, windsingels, doornstruwelen (afhankelijk van het landschap) deze hielden de dieren in een perceel. Ik heb weleens een schaapskudde "aan het werk" gezien. Wanneer je probeert tientallen of een paar honderd schapen door een smalle opening probeert te drijven gaan ze altijd de berm, slootkant etc. grazen. Hetzelfde geldt wanneer je ze weer uit een perceel probeert te krijgen (dit is wel afhankelijk van de dichtheid dieren en de hoeveelheid voedsel dat beschikbaar was).

Vroeger had alles een nut of doel, een schaapsherder van toen dacht echt: O. jee laat ik de spiegelklokjes op de akkerrand maar staan want die zijn zeldzaam. Ondanks het feit dat veel half-natuurlijke ecosystemen zijn ontstaan door de agrarische motor van het landschap was dit slechts een bijkomstigheid. Raar dat natuurbeheerders jarenlang (en sommige nog steeds) als (hoofd)doel hebben behoudt en herstel van deze natuurwaarden, terwijl de motor van het landschap ontbreekt/ontbrak. Dan wordt natuurbeheer echt een bodemloze put.

De vraag is stel we zijn instaat de motor weer terug te krijgen, in het geval van akkerflora is het vrij eenvoudig: ploegen! Wind, tijd, begrazing etc. helpen om zaden te verspreiden.

Maar hoe krijgen we de zaden hier weer? In het geval van Boeren met Uitzicht werd alles ingezaaid. Moeten we zaad winnen van relictpopulaties? Stichting Heem benaderen? Zaden winnen in aangrenzende delen buitenland (Duitsland bijvoorbeeld)?

M.v.gr. Mark



wimtegels

Juist bij het soort planten met dispersie in tijd lijkt het me heel erg moeilijk goed zaad in handen te krijgen. Er kunnen bij dit soort planten grote regionale verschillen bestaan. Omdat hun zaden zich niet ver verspreiden is er weinig genetische verspreiding.

Ik vraag me af hoe je zo iets goed ik akkerrandenbeheer in zou moeten passen
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

wimtegels

#20
Citaat van: markmeijrink op september 10, 2009, 18:22:41 PM
Dag Wim,


De vraag is stel we zijn instaat de motor weer terug te krijgen, in het geval van akkerflora is het vrij eenvoudig: ploegen! Wind, tijd, begrazing etc. helpen om zaden te verspreiden.

Maar hoe krijgen we de zaden hier weer? In het geval van Boeren met Uitzicht werd alles ingezaaid. Moeten we zaad winnen van relictpopulaties? Stichting Heem benaderen? Zaden winnen in aangrenzende delen buitenland (Duitsland bijvoorbeeld)?

M.v.gr. Mark

Ploegen vind ik geen natuurbeheer. Wilde zwijnen kunnen prima voor akkerflora zorgen (arme graslanden)

Wij willen vaak wel natuurlijke elementen, maar dan weer net op een andere plaats als de natuur dat wil.

En wij denken in terreintypen met een einddoel, de natuur heeft geen einddoel.

Terrug naar het topic. Hoe helpt akkerrandenbeheer ons verder? Levert € 30.000.000,- ons een beetje meer van algemene soorten of draagt het daadwerkelijk significant bij aan het behouden van kwetsbare soorten?
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

mystacinus

Akkerrandenbeheer levert nmm zowel op de korte als lange termijn voordeel op voor de natuur. Het succes van akkerrandenbeheer is ingegeven vanuit ervaringen opgedaan in groningen met de grauwe kiekendief en de hamster in zuid-Limburg. In deze projecten heeft het geleid tot een in meer of mindere mate duurzame inrichting van agrarisch leefgebied voor kwetsbare soorten. Het zijn gidssoorten die model staan voor diverse andere kwetsbare en bedreigde soorten. Of akkerflora hiervan kan profiteren is een totaal ander verhaal aangezien het agrarisch gebruik voor een groot nutrientenoverschot in de vorm van bijv. nitraat en fosfaat gezorgd heeft. Indien geen bemesting meer toegepast wordt in de randen zal het nitraat nog wel kunnen uitspoelen, maar het fosfaat niet en dit zal voorlopig een beperkende factor blijven voor de verdere ontwikkeling van akkerflora. Pas bij uitmijnen, niet bemesten en gewas afvoeren over een reeks van jaren, en het gewas in de winter afvoeren, kan er verschraling optreden. Dit zijn echter al gauw processen die een periode van 25 jaar beslaan willen ze enig effect hebben. Ik ben het daarmee gedeeltelijk eens met Wim dat akkerrandenbeheer op de korte termijn wat kan opleveren voor aan agrarisch gebied gebonden fauna-elementen, maar voor de lange termijn is het succes sterk afhankelijk van de continuiteit van het gevoerde beheer.
Wat de EHS betreft, deze is al begrensd en er zijn ook middelen voor gereserveerd.
vriendelijke groeten

Ludy Verheggen

wimtegels

Citaat van: mystacinus op september 11, 2009, 08:34:44 AM
............Het succes van akkerrandenbeheer is ingegeven vanuit ervaringen opgedaan in groningen met de grauwe kiekendief en de hamster in zuid-Limburg.

.................Wat de EHS betreft, deze is al begrensd en er zijn ook middelen voor gereserveerd..................

Volgens mij is de korenwolf vooralsnog deels succesvol in de Korenwolfreservaten, waar o.a. ook de vos op afstand wordt gehouden. Indien er publicaties zijn waaruit blijkt dat de korenwolf daadwerkelijk profiteert van akkerrandenbeheer wil ik daar graag meer over weten.

Van de korenwolf is het overigens de vraag of hij echt van nature in Nederland voorkomt of dat hij als echte cultuurvolger direct afhankelijk is van een bepaald type agrarisch landschap.

De EHS is begrensd. Maar nog niet compleet. Bovendien is de EHS alleen de "snelweg". Het onderlinge regionale en lokale wegennet moet veelal nog bestemd en gerealiseerd worden. Hierin zouden akkerranden een rol kunnen spelen. Hoe groot die rol is, is nog maar de vraag.
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

mystacinus

zie publicaties over de hamster in oa de levende natuur en het natuurhistorisch maandblad. Ik hoor geluiden dat het dit jaar slecht gaat met de hamster, is de populatie ingestort Maurice?

Maatregelen aan deze gemeentelijke en provinciale wegen worden waar mogelijk in inrichtingsplannen meegenomen. Diverse organisaties beschouwen dit als een van hun kerntaken.
vriendelijke groeten

Ludy Verheggen

wimtegels

Ik ben geen abbonnee op deze tijdschriften en ik denk meerdere niet. Is het mogelijk dat je kort samenvat wat er beschreven wordt over de waarde van akkerranden beheer voor de Korenwolf?
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

#25
Strekking van het artikel uit de Levende Natuur sept 2008 187-192

... In Zuid-Limburg worden sinds 2002 Hamsters, ook wel Korenwolven genoemd, geherintroduceerd in leefgebieden met een aangepast 'hamstervriendelijk' agrarisch beheer. Om de kans op een succesvolle herintroductie van de Hamster zo groot mogelijkte maken, zijn de afgelopen jaren naast het aangepaste beheer ook andere beschermingsmaatregelen genomen, waaronder het afschieten van vossen. Onderzocht is hoe effectief en daarmee zinvol het bejagen van vossen voor de hamsterpopulatie is...

daarbij zijn enkele tabellen opgenomen waaronder:

Doodsoorzaak       Lente   Zomer   Herfst   Winter   Totaal

Vos                       8         18        5         1           32
Marters                  2         11        8         1           22
Roofvogels              4         5         4         1           14
Overige predatie      2         6          2        1            11
Overige sterfte        4         8          7         2           21
Totaal (n=277)        20%     48%     26%     69%       100%
                                                                                                                               
procentuele sterfte van Hamsters door afzonderlijke predatoren per seizoen in de periode 2002-2007

Daarnaast wordt er nog onderscheidt gemaakt tussen Wilde en gefokte dieren ook hier is een tabel van die zelfs opgesplits is in sexen. De hoofd doodsoorzaak is hier ook de vos Fok: man 44%, vrouw 36% Wild: man 49%, vrouw 14%

Helaas stammen al deze gegevens uit een periode waarin jacht plaatsvond op vossen.

M.v.gr. MArk

                       

wimtegels

Ik zie hier niet specifiek iets in over het akkerrandenbeheer....
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

Het hoofdonderwerp van het artikel is de jacht op vossen ;D

In het artikel wordt ook vermeldt dat hamstervriendelijk akkerbeheer zo bestaan uit het oogsten van het gewas in oktober en plaatsgewijs geen oogst plaatsvindt. Dit zodat de Hamster het hele jar door voldoende dekking en voedsel te bieden.

Dus zou een akkerrand een secundaire biotoop kunnen vormen? Of een plek waarlangs Hamsters zicht verplaatsen. Ik meen dat de populaties nogal geïsoleerd zijn neem b.v. Sibbe en Eyserheide.

M.v.gr. Mark

wimtegels

Voor zover ik weet heeft akkerbeheer wel een invloed op de hamsterpopulatie. Extensieve graanakkers schijnen heel geschikt te zijn.
Vandaar dat er ook hamsterreservaten worden aangelegd.

Als dekking voldoen perceelsranden, maar dat doen landbouwgewassen ook.
Als ze voor voedsel moeten zorgen ben ik benieuwd welke planten in de perceelsranden daar verantwoordelijk voor zijn.

Het lijkt me boeiend als we tesamen proberen uit te vinden op welke manier en voor welke soorten akkerranden zinvol zijn. Op die manier komen we er misschien achter of deze vorm van beheer alleen zinvol is voor algemene soorten of dat er ook zeldzame en bedreigde soorten van profiteren.
Met vriendelijke groet,

Wim Tegels

markmeijrink

In de levende natuur hebben de afgelopen 2 jaar verschillende artikels gestaan o.a. over Akkerflora in Utrecht, Afschaffing van braakregeling: akkervogels verder in het nauw en Case: Beschermingsproject Grauwe kiekendief als opmaat voor effectieve akkervogelbescherming.

CiteerOp die manier komen we er misschien achter of deze vorm van beheer alleen zinvol is voor algemene soorten of dat er ook zeldzame en bedreigde soorten van profiteren.

in Groningen profiteert de Grauwe kiekendief van akker(randen)beheer.

ons oordeel zal slechts van indicatieve waarde zijn als zij niet ondersteund is door recente onderzoek en bronnen. Daarnaast kun je resultaten niet één op één vertalen van b.v. een akkerrand in de veenkoloniën naar Limburg. Iedere regio heeft denk ik zijn eigen gidssoort (de meeste veeleisende en kritische diersoort, in mindere mate plantensoort lijkt me) waaraan je alle overige flora en fauna kan ophangen.

Dus gaan wij ons in de discussie beperken tot een deel van nederland?