Hemelvaart 2006 in Zuid-Belgie

Gestart door Mark van Veen, juni 04, 2006, 09:42:23 AM

Vorige topic - Volgende topic

Mark van Veen

Hemelvaart in Zuid-Belgie


De Hemelvaart ben ik met dik Hermes en Wim Klein naar het zuiden van Belgie afgereisd. De weersverwachting was helaas niet in het voordeel voor het vangen van insekten, maar we koesterden hoop op beter weer tijdens de autoreis heen.

Donderdag: Abdij van Orval
Na aankomst op donderdag 25 mei 2006 zijn we na het opzetten van de tent naar de abdij van Orval afgereisd. We wilden toch weten waar het bier vandaan komt en bovendien regende het. De abdij kent een oud deel dat vernietigd is tijdens de Franse Revolutie en een nieuw deel dat tussen de wereldoorlogen gebouws is. De gebouwen zijn van kalksteen. Op de oude ruines staat een indrukwekkende muurflora. Overal Nachtsilene, Tripmadam, Muurvaren, Steenbreekvaren en nog veel meer. Op de gebouwen talloze Zwarte Roodstaarten.

Vrijdag: kalkgroeve van Torgny en Pelouse d'Urbul net in Frankrijk
Torgny is het meest zuidelijke Belgische plaatsje. Net ten noorden ervan is een oude kalkgroeve, wat nu een waardevol natuurreservaat is. Ook de kalkgroeve bezochten we in de regen. Er stonden veel soorten orchideeen, bij de ingang al Bleek Bosvogeltje, Vogelnestje, Bergnachtorchis en Grote Keverorchis. In het kalkgrasland zelf kwamen daar Soldaatje, Hondskruid, Hommelophrys en Poppenorchis bij. Daarnaast stond er een grote pol Wildemanskruid en stond er overal Vroeg Havikskruid, een soort die niet in Nederland voorkomt. Onder stenen zaten veel mierennesten waar we verrassend veel mierenpissebedden aantroffen. Dat zijn kleine bleke pissebedjes die als mierengast leven.


Een mooi kalkgraslandplaatje.

Daarna zijn we de Belgisch-Franse grens overgegaan. Langs de Chiers liggen daar een aantal fraaie kalkgraslanden. Vandaag bezochten we de Pelouse d'Urbul. Hier werd onze orchideeen-'verzameling' uitgebreid met Spinnenophrys, Vliegenophrys en Purperorchis. Ook troffen we een Soldaatje met een bloeiwijze met hele lange slippen. Dat gaat richting Aapjesorchis, maar de bloeiwijze was lang (niet bol) en de slippen waren niet gekruld. Ook hier stond wildemanskruid. Daar het nog steeds regende, was het niets wat betreft insekten. Een fraai gekleurde wants bleek de Pentatomide Carpocoris fuscispinus te zijn.

De Ophryssen-oogst, van links naar rechts Spinnenophrys, Vliegenophrys en Hommelophrys.

Zaterdag: Buzenol en kalkgraslanden net in Frankrijk
Het eerste doel van vandaag was een beekdal bij Buzenol. Daar bleek ook een viskwekerij te liggen, maar gelukkig konden we een flink end het dal in lopen. Nabij de viskwekerij op betreden grond veel Kaal Breukkruid en Rozetsteenkers (A. arenosa). In de bosrand Eenbloemig Parelgras, Eenbes, Klein Wintergroen en Vogelnestje. Langs de beek enkele grote pollen Knikkend Nagelkruid. Aan beesten wederom niets vermeldenswaardigs.

Er liggen een aantal kalkgraslanden in het dal van de Chiers. Vandaag togen we terug Frankrijk in om die naderte bekijken. De eerste, de Pelouse de Villette, ligt ten oosten van die van Urbul. Een heel ander kalkgrasland. De grootste verrassing vloog al beneden aan de helling: een zwarte wolzever. Dat is Bombylius ater, de enige met zwarte haren.


Bombylius ater, een zwarte wolzwever.

De helling was weer heel anders dan die van gisteren. Zeker benedenaan was het gras lager. Vermoedelijk is hier redelijk wat begrazing: er was een duidelijk toegangshek voor kuddes gemaakt. Hier veel Kruipende Ereprijs (V. prostrata). Ook hier weer diverse orchideeen, waaronder enkele fraaie Hommelophryssen. Ook veel Esparcette, Paardehoefklaver, Veldsalie. De Paardehoefklaver leverde gelijk de bijbehorende dagvlinder, de Zuidelijke Luzernevlinder (C. alfacariensis), waarvan de rups op Paardehoefklaver zit. Op deze helling opvallend veel Adonisblauwtjes (de Duitse naam luidt iets als Hemelsblauwtje, wat de kleur van de mannetjes goed weergeeft). Ook een Bruin Dikkopje. Tussen de vegetatie werd een fraaie wants gevonden, Legnotus limbosus, die wel wat op de Dovenetelwants lijkt, maar veel minder wit heeft.
Het tweede doel was het kalkgrasland van Velosnes. Daar loopt een wandelroute langs de leukste stukken (altijd handig). Dit kalkgrasland kent veel Spinnenophrys. Langs de bosrand stond een sterk roodaangelopen Wespenorchis, een Bruinrode. In de buurt stond, eindelijk, kuifvleugeltjesbloem. Op deze plek vlogen ook enkele Voorjaarserebia's. Bovenop liggen de resten van de Maginot-linie (spel ik dit goed?) uit de eerste wereldoorlog. De wat ruigere graslanden daar staan vol met Wilde Wijt.

Zondag: Belgische Sint Pietersberg
Op de dag van terugreis werden we verrast door een Zwarte Wouw die boven de camping aan het jagen was. De talrijk broedende Kramsvogels hadden de Wouw ook door en vlogen er telkens luid tjakkend op af.
We besloten niet hier, maar naar het Belgisch deel van de Sinter Pieter te gaan. Dat is al een stuk dichter bij huis en heeft ook enkele leuke kalkgraslanden. Nabij de brug over het Albertkanaal liggen een aantal van die graslanden. In het hooggelegen grasland troffen we (weer) poppenorchis aan, die later ook in aantal in de bosrand langs het pad bleek te staan. Het meest noordelijke deel is het meest schraal en open. Hier veel Zonneroosje. Daartussen stond op diverse plaatsen Tengere Veldmuur, in Nederland een bijzonder plantje. Massaal vlogen er Veldparelmoervlinders rond (orde tientallen). Een paar jaar geleden was er in Nederland nog ophef over de 'terugkomst'. Hier was het de algemeenste vlinder.


Veldparelmoervlinder op het Belgisch deel van de Sint Pieter.

Een leuke wants was Holcostethus vernalis, een zuidelijke soort die momenteel snel naar het noorden oprukt. Ook in de Limburgse graslanden zit deze soort al. Klimaatsverandering in eigen net.
Helemaal onderaan de helling, nog onder het hellingbos, was een tweede grasland. Dit ligt vlak, maar heeft wel veel Soldaatje en enkele Poppenorchissen. Ook staat het vol met Harige Ratelaar. Achteraf troffen we nog een nieuwe orchidee voor de excursie aan: een Brede Orchis (zelfs met de flora in de hand is het nog lastig deze te determineren zeg).

Daarna togen we nat maar tevreden huiswaarts.
groet,

Mark van Veen

laatvlieger

#1
WOW! Fraai hoor!
(Ik en jaloers, mijn enige ontdekking het afgelopen weekend was een roepende (of hoe noem je dat bij zo´n beest) veenmol en een visluis... )
Groet,

Wouter Teunissen


Mijn Weblog: http://birdboredom.blogspot.com/