Noordhollands duinreservaat in de winter

Gestart door Pim, januari 16, 2005, 21:39:32 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Wederom werden we vandaag getrakteerd op een heldere winterdag, dagen die deze winter relatief schaars zijn. Een goede gelegenheid om eens naar een aantal mooie plekken in het Noordhollands duinreservaat (Castricum – Noord Holland) te gaan. In de trein namen we (ik & wederhelft) de fiets mee om onze actieradius te vergroten. Van Zaandam naar Castricum was altijd een genot om per trein te reizen, maar langzamerhand groeien de dorpen naar elkaar toe en blijft er weinig genieten over.

Te Castricum betraden we al snel het duingebied en onze eerste stop was bij de vogelkijkhut aan het Hoefijzermeer ('t Boetje van onze Kees). In de zomer is het hier een ware geursensatie met honderden broedende aalscholvers, maar nu waren de bomen (of wat er nog van over was) verlaten. Het was rustig op het water, maar een mannetje krooneend pal voor de hut gaf veel kleur aan het geheel. Tevens vijf vrouwtjes brilduikers, maar ook al een paartje dat druk aan het baltsen was. Dit baltsritueel (wat dus al vroeg in het jaar te aanschouwen is) is een fascinerend gezicht. Het mannetje werpt zijn kop op zijn rug, met gestrekte hals en naar boven gerichte snavel. Ook maken ze een apart brilduikergeluid, een hele repertoire van knorrende, snorrende en raspende roepen.

Voor de hut gaven twee waterrallen een gilconcert en later hoorde ik op twee andere plekken twee soortgenoten. In het water ook vijf slobeenden, vierentwintig tafeleenden (een grote tafeleend heeft op deze plek meer dan een jaar geleden veel bekijks getrokken), negen kuifeenden, twee Nijlganzen, twee vrouwtjes grote zaagbek en een smient. Dit voor de volledigheid.

We reden verder richting infiltratiegebied en daar hoorde ik een vogel zeer helder en aanhoudend zingen. Natuurlijk ging ik meteen op onderzoek uit. De fiets ging op de standaard en ik klom over een hekje. De vogel klonk steeds luider en luider. Nog enkele meters en ik zou oog in oog staan met deze vroege en fanatieke zanger. Nog even en ik zou op hem trappen, maar wat is dat nou, een luidspreker midden in de duinen. Opeens had ik een helder moment, ik had de vinkenbaan opgespoord (Vogelringstation VRS Castricum). Snel maakte ik me uit de voeten, om de vogelringers niet te storen in hun werkzaamheden.

Langs één van de kanalen hoorde ik enkele seconden de roep van een ijsvogel, ik was van mening dat de vogel al gevlogen was, maar plotseling vloog hij vanuit het riet aan de overkant weg naar een ander gedeelte van het kanaal. Iets verderop vloog een watersnip op en landde verder weer tussen het riet. Aan het einde van het infiltratiegebied kwam vanuit een rietveld een tweede ijsvogel (gezien gebied en afstand van het vorige exemplaar) overvliegen, hij nam zelfs een stukje bos mee en vloog verder over het water weg. Er zitten in de kanalen ook zeer veel visjes (ruisvoorn e.a.).

De volgende hut is van recente datum, het duinplasje hiernaast is nog volop in ontwikkeling. De plas was voor 100% bevroren en de vogelscore was dan ook nul! Voor het eerst brachten we een bezoek aan het vogelkijkscherm in de natuurtuin van het informatiecentrum "De Hoep", je kijkt dan uit over een ijsbaanterrein. Er laag wederom een laagje ijs, normaal is deze plek in trek bij dodaarzen, wilde zwanen en sporadisch een ijsvogel. Na een zeer matige pannenkoek in het bekende "Johanna's hof" gingen we naar het laatste vogelkijkpunt, namelijk de karpervijver. Er staat hier een vogelkijkscherm dat vaak is overwoekerd door klimop, maar het zicht was nu best te pruimen. In het water een exotenfestival met een mannetje mandarijneend, een mannetje krooneend en tenslotte een fraaie radjaheend. Ook nog enkele wilde soorten (hoewel krooneend ook wel in Europa voorkomt en mandarijneend al in het wild broedt) waaronder vijf vrouwtjes grote zaagbek, 25 slobeenden, 4 wintertalingen en enkele krakeenden.

De ijsvogels stalen hier toch weer de show. Een (w.s.) mannetje zat prachtig op een takje in de winterzon en was om de beurt blauw, groen en dan weer oranje. Hij riep vaak en dat was niet tegen dovemansoren gericht want tijdens een vlucht over het water zagen we opeens twee exemplaren. Vanuit het bos klonk kort maar krachtig de roep van een groene specht. In het dorp Bakkum nog enkele koperwieken die ik deze winter nog maar mondjesmaat heb gezien.

met vriendelijke groet,

Pim Julsing
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

thijs

Mooie score, maar als je bij de Vinkenbaan bent staat daar toch duidelijk een bordje verboden toegang, barbaar ;)
Leuk, nu al baltsende Brilduikers :)

Thijs
Thijs Udo
VWG Alkmaar

Pim

nou ik werd wel gelokt door het vogelgeluid, bij dat kanaal waar dat water wordt ingelaten ben ik door de duinen gesneakt geen bordje tegengekomen, maar het is trouwens geen broedseizoen en dan vind ik het minder erg ;) .

groet,

Pim
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl