Van de Loenermark naar de Nieuwe Meer

Gestart door Guus Peterse, mei 14, 2006, 23:36:19 PM

Vorige topic - Volgende topic

Guus Peterse

Aanvankelijk was het grijs maar uiteindelijk werd het weer een fraaie lentedag met veel zon hoewel niet erg warm. Allereerst op excursie naar de Loenermark: fraai glooiend heidelandschap met boompiepers en boomleeuweriken, veldleeuwerik, veel koekoeken, diverse buizerds, drie hoog overtrekkende boomvalken, één havik, één mannetje tapuit, één mannetje roodborsttapuit, zingende gekraagde roodstaarten (diverse mooi gezien), zingende bonte vliegenvanger, zingende geelgorzen (! want die is me altijd wel een uitroeptekentje waard, zeker als ik er ook nog eentje mooi zie zoals vandaag), kruisbek over en een hazelworm die voor dood op het pad lag maar er uiteindelijk toch vandoor glipte. Maar alweer geen draaihalzen!
Ongeveer tussen de middag hield men het voor gezien en togen we huiswaarts.

Dat bood mij de gelegenheid om eindelijk ook eens bij de Nieuwe Meer bij Amsterdam op zoek te gaan naar de eerste groene reiger voor Nederland. Dwaalgast uit Noord Amerika die een omvangrijke discussie teweeg heeft gebracht over zijn al dan niet wilde herkomst. Eerlijk gezegd behoorde ik tot nu toe tot de ongelovigen maar dus toch maar eens wezen kijken en het moet gezegd, los van die discussie: een lief beestje is het en ik heb hem prachtig gezien. Je zou er wel gelovig van willen worden.
De plek was snel bereikt en gemakkelijk gevonden: de platgetrapte vegetatie in de berm langs het fietspad wees de plek aan waar de afgelopen weken vele tientallen mensen naar de slootkant tegenover moeten hebben staan turen. Daar kon ik hem niet vinden maar enkele tientallen meters verderop ontwaarde ik in een ooghoek een vogel van afwijkend type en nog net voor hij zich terugtrok in de vegetatie betrapte ik deze icoon van vogelend Nederland. Helemaal niet zo tam, dacht ik nog. Vlak daarop zag ik hem half boven de vegetatie uitsteken, kop en snavel mooi zichtbaar, maar kort daarna verdween-ie opnieuw.
Eerst maar eens wat verderop in het gebied rondgekeken, oeverloper, braamsluiper, zwartkoppen, en toen weer terug, in de hoop op een iets beter en langduriger zicht op het beestje. Aanvankelijk kon ik hem weer niet vinden maar toen kwam-ie ineens aanvliegen en ging zitten op een stuk hout midden in de sloot. Schitterend, en tot op enkele meters te benaderen. Hij vloog weer weg, ging in de slootkant zitten en even later in een laag boompje aan de overkant, en toen-ie daarna weer uit beeld verdwenen was, hoorde ik ook nog een onbekend roepje dat wellicht aan deze vreemdeling was toe te schrijven. Volmaakt tevreden kon ik toen naar huis.
Guus Peterse

Nieuw op mijn weblog: Kaapverdië juli - augustus 2015