Volgens de Engelse discussie: This is very obvious in the hand, and 98% accurate for an unidentified bird of all ages and across British, Scandinavian and Swiss/Austrian birds, so probably all races.
Heb even snel door het door Trinus aangehaalde artikel heengelezen en dat klopt: er werden voor beide soorten individuen van diverse ondersoorten uit een groot deel van Europa gecheckt, in totaal 112 dooie Matkoppen en 57 dito Glanskoppen (musea) en 199 levende Glanskoppen en 27 dito Matkoppen (voorn. Engels ringonderzoek).
Wat je bedoelt met 'cladistisch gezien moet er nog aan gesleuteld worden' begrijp ik niet zo goed (in dit verband) Herman. Heb 'cladistisch' op moeten zoeken (heb wel ooit NL gestudeerd maar blijkbaar te lang geleden...) en kan de verklaring van van Daele ("volgens erfelijke eigenschappen") hier niet zo goed plaatsen.
Hallo Frank
Sorry , is natuurlijk vakjargon (Biologie). Je moet je voorstellen , wanneer er zich binnen een evolutionaire (familie)boom een cluster bevindt van nauwverwante taxa - dit kunnen soorten , ondersoorten enz. zijn - dan is de mate van verwantschap bepalend of de taxa binnen zo'n
clade ( zeg maar
cluster) kunnen vallen. Zo ook de plaats binnen die boom en nog precieser binnen die clade.
De gehele indeling binnen families , subfam, genus , subgenus , species en ssp..komen tot stand aan de hand van allerlei morphologische kenmerken , zeg maar uiterlijke kenmerken waar wij het nu over hebben. Tegenwoordig kunnen we alle organismen nu veel beter indelen aan de hand van DNA-onderzoek.
Het voordeel is ,wanneer het phenotype (uiterlijk) geen soelaas meer biedt , je tegenwoordig op DNA-niveau kunt richten.
Heel veel vroegere classificaties zijn daardoor achterhaald en behoorlijk op zijn gat terecht gekoimen.
Maar nu spreek ik even over onderzoek bij hogere planten , waar ik zelf in de jaren tachtig en negentig aan heb gewerkt.
DNA-ondsezoek bij levende vogels wordt helaas een stuk lastiger , maar zou een geweldig stug gereedschap zijn om dit soort classificaties beter te definieren. Ik geloof dat ik in het recente verleden wel eens ingegaan op de kwestie buizerd en ruigpoot.
Nu matkop en glanskop en straks staartmees , witkoppigen en witkop.
Soms blijkt dan uit verder onderzoek dat bv. een soort verder opgesplitst dient te worden in meerdere ondersoorten of zelfs weer andersom , dat twee ondersoorten toch weer tot 1 soort gerekend dient te worden. Later in de toekomst gaan we weer naar eiwitdomeinen kijken (biochemical pathway) en wie weet blijkt de indeling
weer anders te moeten zijn. En zo blijft de hele zaak in beweging. Alles heeft natuurlijk met de evolutionaire afstand tussen de taxa te maken. In die periode van soortsvorming is natuurlijk van alles gebeurd. Hybridisaties , mutaties enz.
Vandaar dat vele classificaties af en toe een revisie noodzakelijk maken.
mvg
Herman van der Klis