Fregetta Stormvogeltje, Oman

Gestart door gerdwichers8, augustus 25, 2008, 20:24:31 PM

Vorige topic - Volgende topic

gerdwichers8

Deze tekening en beschrijving heb ik op Birdforum geplaatst maar ik krijg erg weinig reacties.
Mijn vraag is of aan de hand van deze kenmerken Zwartbuik Stormvogeltje kan worden uitgesloten. Op het net vindt ik geen foto's van intermediaire Witbuik Stormvogeltjes. De enige afbeelding die ik heb staat in een boek van Onley en Scofield. Zij melden dat donkerder vormen van Witbuik gewoonlijk de flanken in plaats van de buik donker hebben. Donkere vorm Zwartbuik heeft een erg brede buikstreep en de flanken nog altijd 'open'.
De grote ondervleugeldekveren waren 'stern' grijs maar lijken door de foto bruin.

Justin Jansen

Je hebt een pm.
Mooie tekening trouwens!

Gr, Justin
M.v.g., Justin Jansen


Jaofik

Hey Gert,

Dat is lastige materie, de twee Fregatta siblingsoorten. Om kort te gaan, en ik trap denk ik een open deur in, als de buik 100% wit is zou het grallaria moeten zijn. Ware het niet niet dat de zwarte streep van tropica "normally extend(s) as think black line (...)"&c&c aldus Enticott&Tipling (1997). De mate van zwart op de borst op jouw tekening wijst ook op grallaria, evenals het voorkomen wat noordlijk (nagenoeg Indische Oceaan). Harrison (1983) beschouwt de twee als siblingsoorten die moeilijk te onderscheiden zijn, maar waar ze samen zitten wel 'te doen'. Nieuwe Birds of Peru (Schulenberg &al, 2007) rept over donkerder bovendelen met een duidelijker lichte baan.

Tja, conclusies! Voor zover ueberhaupt mogelijk zou het een grallaria moeten zijn!

Gewoon weer bij elkaar stoppen -tenzij er een geluidsanalyse is gedaan. Vast wel door Japanners.

Keep it up, the serious birding abroad!

Herman.

gerdwichers8

#3
Ik heb het een en ander gecontroleerd door enkele andere bronnen te raadplegen waaronder die van HS die momenteel meen ik aan een monografie over buissnaveligen werkt.
Deze komen overeen met Scofield en Onley.
Fregetta's met een witte buik kunnen omwille van de witbuik vorm F.tropica melanoleuca en eerder vanwege het gebrek aan duidelijkheid hoe deze vorm er precies uitziet niet veilig gedetermineerd worden.
Donker buiken F.tropica kunnen eenvoudig en veilig geidentificeerd worden, mits de buikstreep zichtbaar is.
Deze buikstreep is het eerste waarop geconcentreerd moet worden.
Donkere buiken of intermediaire F.grallaria hebben hun donkere veren geconcentreerd aan de flanken terwijl de abdomen zeker bij intermediaire maar vaak ook bij donkere fase i.t.t tropica juist wit of lichter zijn.
HS beschrijft donkere grallaria, die met een aanzienlijk percentage bij Lord Howe Isl., ten oosten van Australie voorkomen gelijk Scofield en Onley "with dark smudged white rump and variable dusky blotches and streaks on body sides"
Daarnaast voert hij een aantal subtiele kenmerken aan, waarbij "topheavy appearance in bouncing flight" en "perhaps more varied and erratic, often more zigzagging" als weinige, mij ondersteuning kunnen bieden samen met een kouder zwart element op de bovendelen.

Op een ruwe zee is langurige waarneming helaas zeldzaam dus vele subtiele kenmerken zijn voor mij verloren gegaan.

gerdwichers8

#4
Afgelopen weken heb ik op dezelfde plaats zeevogeltrek bekeken, de resultaten waren betreffende de buissnaveligen echter veel minder in vergelijking met vorig jaar. Wilson's liet zich iedere dag wel zien met 800+ vogels in 9 dagen maar Swinhoe's slechts 4 individuen in 3 opeenvolgende dagen, voor de rest absent. Aantallen Grote Australische Pijlen bedroegen hooguit 594 per uur, Arabische Pijl hooguit 900+ per uur. Maximale waarden voor Jouanin's Stormvogel:1736 en 2034 gedurende hun slaaptrek, liggen licht onder het maximum van vorig jaar (2400+). Zeldzamere soorten waren absent.
Een Ier die hier twee weken tevoren verbleef, melde een geweldig aantal langstrekkende GAP's van 8000-10000 per uur, of iets in deze orde van grootte. Hij had tevens enkele krenten in de pap te melden.
Mijn beste zeevogel betrof een Chataracta lonnbergi op de eerste hele dag van mijn verblijf. De andere jagers werden alle in de eerste week gezien, de tweede week geen.
Sterns waren ook minder vertegenwoordigd op de beide Noddies, hoewel ik vrij zeker een Bonte Stern, een andere marine vertegenwoordiger gezien heb. Meest algemeen is Grote Kuifstern (geen aantal) Brilstern met 660 vogels per dag, gevolgd door Visdief (de bulk betreft longipennis) in dezelfde orde van grootte. Enkelingen onder Grote, Bengaalse, Arabische, Saunders en Dougalls. Franjepoten ook (nog) afwezig. Hemprich's meeuw  is zeer algemeen, Siberische (of zoiets) slechts een enkeling.
Dolfijnen en Bultruggen zijn goed te zien vanaf deze positie.