Ik zou me zowieso niet teveel bezig houdenmet 'soorten scoren' als je langere tijd niets nieuws ziet dan kan dit ten koste gaan van het vogelplezier. Het is altijd goed om je te verdiepen in gedrag van vogels, dan zie je ze vaker en zul je ze ook beter op de foto kunnen krijgen.
Schuiltenten kunnen zeer handig zijn, maar je moet wel een grote dosis geduld hebben.
In principe altijd een statief gebruiken! Iig. boven 300mm (op jou camera 200mm dus). Gebruik iig een 1-beenstatief, dan heb je al 1 'bewegings-demensie' minder.
Wat van oudsher een regel is in de fotografie is dat je minimaal net zo snel moet fotograferen als het aantal MM waar je op fotografeerd. Dus fotografeer je op 200mm moet je, in principe, 200ste seconde sluitertijd gebruiken. Je hebt stabilisatie dus je kán iets lager zitten.
Ik zou de camera bijna altijd handmatig instellen, de fotograaf weet het toch vaak net iets beter dan de camera. Wat mij betreft is de ISO instelling de belangrijkste funcite die er is, dit bepaald welke sluitertijd je kan hanteren.
Verder is het een kwestie van veel fotograferen en constant kijken wat je hebt gedaan, uiteindelijk zie je, door lering, vanzelf de relatie tussen de gebruikte sluitertijd diafragma en de scherpte van je foto.
Vooral met tegenlicht (vogels in vlucht) is dat van belang, omdat de camera bijna altijd de verkeerde meting doet en dus zal jezelf de juiste belichting in moeten stellen. Ik begin altijd met 1/1000 F 5.6 en kijk dan op de lcd hoe de belichting is, vervolgens kan je met het instelwiel zeer snel je tijd omhoog of omlaag brengen.
Of je neemt gewoon een reeks foto's en elke foto neem je een stopje sneller of trager en zoekt later uit wat de beste foto was..
Je kan je camera het beste op spot-focus en meting zetten (of iig "nadruk op het midden") dan is de kans het grootst dat de camera daadwerkelijk scherp stelt op het onderwerp wat jij in gedachten hebt