Gisteren vloog ze nog,
Zo teder nabij water en riet,
We waren als bloedbroeders en zusters,
Nu is ze er niet meer, ik heb intens verdriet
Mijn bloed was voor haar niet genoeg
Ze pakte een passant, sterk en groot
Deze zag haar niet als aaibare natuur
Hij sloeg haar met één klap dood.
De partij voor de dieren heb ik gebeld
En ook een register opende ik voor haar
Geen enkele reactie heb ik gehad
Haar dood is schijnbaar geen bezwaar
Alle dieren zijn gelijk
Dat las ik een tijd terug
Hoe komt het dan dat niemand iets geeft om mijn verdriet
Of maak ik te veel kabaal om een dode mug?