Zoals vaak gezegd wordt in de discussie over de Nijlgans vaak meer op emotionele gronden dan op harde feiten.
Voorbeeld:
Ik liep dit voorjaar in een park in Rijswijk. Een Grote Bonte Specht was hard aan het timmeren om een mooi nieuw nest te maken. Een paar dagen later keerde ik terug en zat er een mannetje Spreeuw luid vanuit het hol te zingen. De Grote Bonte Specht had moeten wijken.
- Heeft de Spreeuw nu een negatieve invloed op de Grote Bonte Specht?
- Moeten we de Spreeuw nu gaan uitmoorden?
- Of ondanks het feit dat deze 2 soorten elkaar wel eens dwars zitten, doen ze het goed naast elkaar.
Trek de bovengenoemde voorbeelden (Havik, Ooievaar, etc.) eens door met bovengenoemd voorbeeld.
Ze (die Nijlganzen dus) jagen wel eens een vogel weg, maar deze soort(en) gaan niet in Nederland achteruit.
Sterker, de Ooievaar is een mooi voorbeeld, deze soort gaat (zelfs sinds de Nijlgans in NL zit) met sprongen vooruit, met elk jaar mee broedparen, ondanks dat er eentje wel eens door een Nijlgans verjaagd wordt.
De Nijlgans veroorzaakt dus structurele schade.
Ofwel tot dusver is vastgesteld dat de Nijlgans agressief tegen andere soorten kan zijn. Ook is vastgesteld dat ze andere soorten (bijvoorbeeld Torenvalk) van hun nestplaats verjagen.
Dat Nederlandse soorten door de Nijlgans verdrongen worden en verdwijnen is echter NIET geconstateerd. Enige relatie daartussen is niet vastgesteld, maar (daarbij toegegeven) is er tot dusver ook weinig onderzoek naar gedaan.
Bovenstaande is geen pleidooi (in het algemeen) om exoten te tolereren, er zijn genoeg verkeerde voorbeelden te noemen. Maar in dit geval, nu er na 40 jaar, nog geen degelijk onderzoek/feit is waaruit schadelijkheid blijkt .......
Een weinig hypocriet om het bijvoorbeeld voor de Grauwe Gans op Texel op te nemen (goede zaak!) en dan een nog niet schuldig bevonden Nijlgans op emotionele gronden massaal te gaan afschieten (zeker als het resultaat uiteindelijk ook nog eens 0 zal zijn)!