Hierboven is al aangegeven dat sommige auteurs menen dat de teven elkaars seksuele activiteiten in sterke mate beperken. Tijdens ons onderzoek echter verbleven zelfs vier teven met veertien jongen in één gemeenschappelijk hol, waarbij iedere teef behalve haar eigen jongen ook die van andere teven zoogde.
Dit laatste is des te opmerkelijker, omdat er rond de paartijd wel een toename in agressie tussen de teven onderling was. Het is niet ondenkbaar dat het voedsel, dat bij deze wolven steeds zeer regelmatig en in ruime mate aanwezig is, een rol speelt. In de natuur is voedsel één van de belangrijkste beperkende factoren in de bestaansmogelijkheden van wolven. Bij een ruim voedselaanbod kan de hierdoor veroorzaakte concurrentie sterk afnemen en daarmee zou de onverdraagzaamheid ten opzichte van andere vrouwtjes met jongen ook kunnen verminderen. Bij de reuen vormen interventies een instrument om de voortplanting te belinvloeden, maar zij zijn buiten de paartijd onderling weinig agressief of intolerant ten aanzien van elkaars aanwezigheid. De teven blijken de andere teven niet zozeer direct van de voortplanting uit te sluiten, maar duiden hun aanwezigheid niet. In de weken voorafgaand aan de paartijd was sprake van een hevig sterke agressie van de ranghoogste teef tegen alle andere teven. Als er geen hek rondom het terrein had gestaan, zouden die zich ongetwijfeld nog veel verder teruggetrokken hebben, zodat in de paartijd misschien alleen de ranghoogste teef in de groep aanwezig geweest zou zijn; een uiterst effectieve manier om de voortplanting te beperken.
Bron:http://www.robkalmeijer.nl/honden/kynologie/De_duitse_herdershond/1990/04/page10/index.html
onderzoek gedaan door:
Rita van Tempel, Taco van den Heiligenberg, en Jan van Hooff.
Vakgroep voor Vergelijkende Fysiologie, sectie Gedragsonderzoek, Rijksuniversiteit Utrecht.