Buizerd in gevangenschap

Gestart door Hester, januari 05, 2006, 20:15:43 PM

Vorige topic - Volgende topic

huysse

CiteerMijn punt is nu, waarom zou ik dit een hond wel aan kunnen doen, en een buizerd niet? 

Een hond is al gedomesticeerd, ik neem niet aan dat je met een wolvenjong op pad gaat.

Marijke

tekenaar

Het verschil tussen gedomesticeerd en wild is gradueel en niet absoluut. Ik kan me zelfs voorstellen dat sommigen argumenteren dat enkele roofvogel-soorten op weg zijn gedomesticeerd te raken. In ieder geval is domesticatie alleen voor mij geen argument. Mijn in het wild gevangen vissen gedragen zich niet anders als een toevallig uit de handel afkomstige, gekweekte soortgenoot.

Uiteraard ben ik het er wel mee eens dat in veel gevallen gedomesticeerde dieren makkelijker in een beperkte ruimte kunnen worden gehouden als niet gedomesticeerde verwante soorten (hier kan ik uit eigen ervaring een heel aantal voorbeelden van noemen).  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

huysse

Is gekweekt en gedomesticeerd wel hetzelfde?

Marijke

Toine

CiteerIs gekweekt en gedomesticeerd wel hetzelfde?

Marijke
Dit zijn twee heel verschillende dingen. Je hebt dieren in hun oorspronkelijke vorm zoals deze in het wild voorkomt en dieren die gedomesticeerd zijn; door de invloed van de mens veranderde eigenschappen.
Beide zijn te kweken natuurlijk (bij zoogdieren noem je het fokken).  ^_^

Dit had je toch wel moeten weten aangezien je een paar posts terug al over 'gedomesticeerd' praat.

CiteerEen hond is al gedomesticeerd, ik neem niet aan dat je met een wolvenjong op pad gaat.

Jan Harteman

#64
Citeer
CiteerEenden hebben een levensverwachting van enkele tientallen jaren. Het is geen probleem om er elk jaar 10-12 jongen per paartje van te hebben (het dubbele als je de eieren in een broedmachine legd). Een verantwoorde kweek kan best betekenen dat je een paar jaar overslaat. Dit is met vogels een stuk gemakkelijker als met veel zoogdieren.
Misschien niet helemaal duidelijk, maar de vraag was eigenlijk bedoeld voor Jan.

Marijke
Misschien overbodig om nog te stellen, maar het antwoord van Tekenaar is precies wat ik zou willen zeggen.

Misschien kan ik het nog wat aanvullen. Je kunt beter van 10 koppels onverwante Wenkbrauweenden 2 jongen per jaar fokken (of soms iets meer, en dan een jaartje overslaan), dan van 1 koppel 20 jongen per jaar. Beide gevallen leveren wel 20 kuikens op, maar in het laatste geval zijn alle kuikens aan elkaar verwant en kan er op den duur inteelt ontstaan.
Vandaar dat ik met nog enkele vrienden heb besloten om niet té fanatiek te kweken met onze Wenkbrauweenden. Liever wat kleine aantallen per jaar dus.
De verschillende bloedlijnen die we (waarschijnlijk) hebben, willen we nog een tijdje gescheiden houden. Zo kunnen we over enkele jaren wat onverwante koppels samenstellen.
Als we nu ineens veel jongen zouden kweken en we zouden ze uit ruimtegebrek bij elkaar op 1 vijver bij elkaar zetten, dan is deze groep binnen de enkele jaren al geheel aan elkaar verwant en krijg je dus veel sneller problemen met inteelt.
Vandaar dat ik dus liever weinig vogels kweek die op langere termijn voor een gezonde populatie zorgen, dan dat ik er veel kweek terwijl die op langere termijn toch gezondheidsproblemen kunnen krijgen.
Het zit niet helemaal in elkaar zoals ik hierboven schets, maar je kunt je er nu wellicht een beeld over vormen.
En omdat eenden met enig gemak ruim 20 jaar oud kunnen worden, kan het echt geen kwaad om deze kweekmethode toe te passen. Het is net een stukje management moet je maar denken

huysse

Ik snap het!
En hoe komen jullie aan al die verschillende bloedlijnen?

Marijke

Jan Harteman

#66
Oorspronkelijk zijn er in de jaren zeventig en tachtig een aantal importen naar Europa geweest. Eén import ging naar Slimbridge, Engeland (The Wildfowl & Wetlands Trust) Een andere import is naar Duitsland gegaan, waarvan de meesten in de dierentuin van Oost Berlijn zijn terechtgekomen. Ook zijn er nog vogels rechtstreeks naar Nederland en België gekomen. Hoe dan ook, van de oostduitse vogels heb ik enkele jaren geleden een koppel kunnen bemachtigen. Andere kwekers hebben enkele vogels uit Engeland en de meeste Wenkbrauweenden zijn nog afkomstig uit de nederlandse import. Een aantal van de verschillende vogels zal ongetwijfeld met elkaar gekruisd zijn, maar mijn duitse vogels hebben nog steeds de duitse gesloten voetringen om, dus deze zijn in Tierpark Berlin gekweekt, of mogelijk door professor/ornitholoog Hartmut Kolbe - daar ben ik niet zeker van.
Voor zover we weten is dit ongeveer de geschiedenis van deze eenden in West-Europa. Als we ernaast zitten is dat jammer, maar we proberen wel zorgvuldig met onze huidige smalle genenbank om te gaan.

In de zomer van 2005 zijn 3 (zo onverwant mogelijke) koppels van Nederland naar een vogelpark in de Verenigde Staten (Sylvan Heights Waterfowl Center) geexporteerd om daar een nieuwe populatie op te bouwen die zo lang mogelijk gescheiden te houden van de Europese eenden. Dit moet allemaal goed gecoördineerd gebeuren, want we zitten dus met een klein aantal dieren. Gesubsidieerd door de International Wild Waterfowl Association heb ik 6 weken stage kunnen lopen in dit amerikaanse park. Ze hebben er echt goede resultaten met diverse zeer zeldzame eenden (mocht je interesse hebben, de Witvleugel Boseend, Cairina scutulata is zo'n soort waarvan ze het amerikaanse stamboekproject leiden), dus ik heb wel vertrouwen in een goede afloop. Mocht het ooit nodig zijn dan kunnen de europese en amerikaanse populaties weer met elkaar vermengd worden, waardoor het zogenaamde heterosis effect kan optreden (wanneer 2 'inteelt groepen' met elkaar vermengd worden, kan een soort boost optreden; de nakomelingen zijn weer sterker dan voorheen).

Hoewel ik absoluut niet voor de import van wildvang vogels ben, zouden enkele nieuwe zuivere wenkbrauweenden uit Australië onze europese groep goed kunnen versterken met vers bloed. Door alle import verboden is dit niet meer mogelijk, dus we moeten roeien met de riemen die we hebben.
Omdat er in Australië (nog) geen degelijk fokbeleid bestaat voor deze soort (ze zwemmen daar nog zichtbaar in grote aantallen rond, maar de overheden aldaar zijn nog niet overtuigd over de snelle achteruitgang door hybridisering, hoewel de IUCN er op blijft hameren dat dit wel het geval is.)

Waarom een europese (en eventueel amerikaanse) populatie zo belangrijk is? Juist omdat deze populaties op grote afstand gescheiden blijven van de originele populatie in Austr/Nw Zeeland, zal bij mogelijke massale sterfte door een ziekte of natuurramp o.i.d. een eiland-populatie in Austr/Nw-Zeeland snel kunnen uitsterven. De europese vogels zijn dan een soort bufferpopulatie. Het klinkt idealistisch en misschien niet realistisch, maar toch kan het belangrijk zijn.
Bij de Hawaii gans (Branta sandvicensis) en Laysan taling (Anas laysanensis) is al gebleken dat kweek in gevangenschap van erg grote betekenis was om de soort te beschermen. Een huidig kweekproject in Nieuw-Zeeland voor de Nw. Zeelandse Bruine taling (Anas chloritis) werpt inmiddels ook zijn vruchten af, de eerste eenden zijn weer in het wild uitgezet.

Al met al denk ik dat dit soort bewuste fokprogramma's juist goede initiatieven zijn, zelfs als ze niet door alleen officiële instanties gebeuren (zoals EEP's, ESB's, TAG's etc.). Juist particuliere kwekers en organisaties kunnen soms een belangrijke steen bijdragen bij natuurbescherming denk ik... ook door kweek in gevangenschap.
Een herintroductieproject rond de Dwerggans was overigens ook niet mogelijk zonder de kweek in gevangenschap.

tekenaar

#67
Een mogelijke kandidaat voor een fokprogramma: de 'gewone' rijstvogel. Dit is een gedomesticeerde zangvogel die uit Java komt. In het wild schijnt hij alarmerend achteruit te gaan en in gevangenschap hebben we duizenden gedomesticeerde exemplaren maar vrijwel geen enkele die zuiver wildkleur vererven (laat staan minder sterk gedomesticeerd zijn). Gemakkelijk te houden en te fokken, goedkoop (lees: soms aan de straatstenen niet te slijten) maar niemand die deze vogels zo probeert te selecteren dat ze zoveel mogelijk lijken op de wildvorm (veel meer kan je momenteel niet doen, lijkt me).

p.s. mijn ervaring is dat het uit Oost Berlijn wel mogelijk moet zijn om gegevens over de eenden te krijgen. Ze zijn daar doorgaands zeker bereid om samen te werken met serieuze particuliere fokkers.
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

huysse

Jan , bedankt voor de uitgebreide toelichting!
Marijke

joost_gabriels

ik ben er mee eens maar ook weer niet
ligt er aan als die even daar zit om te zitten voor een schow
of dat die daar gewoon woont
maar als die daar 24 per dag en nagt woond
dan vind ik het niet eerlijk
maar als die vogel een groote kooi heeft en voldoende eeten krijgt dan
mag het wel vind ik  
vriendelijke natuur groetjes joost gabriels