Hoi,
ik vond op je blog wel enkele interessante aspecten wat natuurbeheer betreft: hoe tot harmonie komen in een steeds evoluerende wereld is een uitdaging. Een evenwicht ontstaat er sowieso tussen alle partijen doch de noodzakelijke hefbomen zijn wel erg verschillend opdat dit tot stand kan komen, zeker voor bijvoorbeeld de Goudhaantjes ! En zoals de Goudhaantjes zeggen: niet iedereen is een Albatros !
Ik vrees dus dat gevleugelde lichtgewichten in mijn waarnemingen-gebied, net zoals vele Reptielen en Amphibieën, het evenwichtspunt niet meer kunnen zien vanuit hun perspectief en zelfs met hefboom gedwongen werden het gebied te verlaten. Zo sloeg de balans wederom een klein beetje door richting Homo Sapiens, die toch vaak een plakker geworden is, éénmaal hij z'n stekje heeft gevonden. En, thank God, hebben wij zelf géén vleugels, zodat er in het zwerk toch nog andere regels heersen.
Hopelijk vergaat het Het Evenwicht in Slovenië beter dan in de Lage Landen en ik wens je daar alle succes toe!
Groeten,
Erik