Hoofdmenu

Vrouw alleen

Gestart door Inge van der Wulp, januari 09, 2008, 09:31:48 AM

Vorige topic - Volgende topic

han.endt

#60
Ik fiets nogal regelmatig 's avonds laat over de Drieërweg naar Ermelo. Dit is een onverlichte weg door het bos. Ik maak daar regelmatig mee dat auto's inhouden als ze iemand daar in het donker zien fietsen. Twee keer zelfs stopte de auto en één keer werd er gekeerd en nogmaals langzaam langs gereden. Ik heb ook een keer geroepen 'Wat moet je', waarna er snel werd opgetrokken. Nu gebeurt er verder niets, maar ik denk wel eens bij mezelf: wat zou er gebeuren als ik een vrouw was?

margriet

Ik ben een vrouw (tje) van 25 en loop het liefst alleen in de natuur, ik zou me dat ook echt niet laten afpakken door een gevoel van onveiligheid. Daarbij vermeldt ik wel dat ik al een paar keer toch wel raar behandeld ben, maar voornamelijk op de plekken war je weer bij bewoonde wereld komt (Je kunt mij ook niet wijsmaken dat een straatrover o.i.d. door 2 meter brandnetel gaat lopen struinen in de hoop mij tegen te komen) :P

Maar in het geval van Han hierboven met auto's langs paden kun je misschien beter wat opletten, ik denk dat wanneer je doorhebt dat een auto langzaam gaat rijden dat je al op je hoede bent en je echt niet zomaar die auto ingetrokken wordt (vrouwen kunnen zich ook wel enigszins verdedigen hoor!) Ik woon toevallig in de buurt van de afwerkplek van de stad en er wordt regelmatig gestopt met auto's wanneer ik 's avonds naar huis loop, er komt dan zoiets uit een auto: Wil je mee ergens naartoe? of: Ik geef je wel een lift...  Een beetje bijdehand reageren en er gebeurt echt niet noodzakelijk wat hoor, ik heb zelfs wel eens iemand een routebeschrijving gegeven naar de echte hoertjes...

De enige ploegen mensen waar ik voor terugdeins zijn groepen jongeren, ben weleens bijna van mijn fiets geschopt, ik wordt dan even heel kwaad (bijna de beste jongen met mijn camera zijn hersens ingeslagen, vond ik toch zonde) De volgende keer dat ik daar langs moest ben ik op volle vaart op zo'n joch ingereden, dan gaan ze eerder opzij dan dat ze jou schoppen..

Maar te voet is dat toch een ander verhaal, zo'n groep is je dan vaak qua overmacht de baas. Iemand gaf me eens de tip om te kijken wie "de leider" is, en die proberen door verbaal sterk te zijn te overdonderen, de rest van de ploeg zal dan minder snel iets proberen  (?) tsja.. het is wel logisch, die jongeren doen voornamelijk na wat de stoerste doet en zo verder..

Ik weiger in ieder geval binnen te blijven of mezelf op te zadelen met gezelschap wanneer ik liever alleen naar mijn plantjes kijk (of het gezelschap daar mee op te zadelen)

groetjes,

Margriet

Imperator

CiteerIk fiets nogal regelmatig 's avonds laat over de Drieërweg naar Ermelo. Dit is een onverlichte weg door het bos. Ik maak daar regelmatig mee dat auto's inhouden als ze iemand daar in het donker zien fietsen. Twee keer zelfs stopte de auto en één keer werd er gekeerd en nogmaals langzaam langs gereden. Ik heb ook een keer geroepen 'Wat moet je', waarna er snel werd opgetrokken. Nu gebeurt er verder niets, maar ik denk wel eens bij mezelf: wat zou er gebeuren als ik een vrouw was?
Han, je zou kunnen overwegen de kentekennummers te noteren en er melding van maken bij de politie. Ik heb bij politie Ede (zie eerdere mijn post )de ervaring dat er serieus met zulke meldingen werd omgegaan en werd zelfs op de hoogte gesteld van de resultaten van hun naspeuringen. Ook is het voor de politie reden om in zo een gebied wat vaker te patrouilleren. Als men (bij de pliesie)niet van deze voorvallen op de hoogte is, kan er op deze plekken ook niet extra opgelet worden.

Je kunt dus met melden een hoop narigheid voorkomen...
vriendelijke groet,

Trees

pieternella

Ik ben ook wel eens 's avonds laat de drieerweg afgefietst met een vriendin, begeleid door een stel vrienden langzaam rijdend in een auto. Waarop er een tegenligger stopte, uitstapte en vroeg of we soms lastiggevallen werden.
Dat vond ik wel heel attent!
Vriendelijke groeten, Petra vd Brink

Nico Omlo

CiteerNu gebeurt er verder niets, maar ik denk wel eens bij mezelf: wat zou er gebeuren als ik een vrouw was?
Han

Kan natuurlijk ook "man zoekt man"zijn.
Nico.Omlo.



Mijn Waarnemingen

frankw

zo klinkt het wel ja... Hier rondom arnhem heb je ook veel van die plekken.. Autos die 3 keer heen en weer langs komen rijden, altijd met 1 man, dan weet je het wel.. Een keertje boos kijken en dan is t vaak over.. (en boos kijken kan ik B) )

Jarinka

Ik kwam toevallig deze topic tegen en zat te twijfelen of ik wel of niet zou reageren (omdat deze topic al ruim 2 jaar oud is). 'k Haal hem toch maar naar boven omdat er hele goede tips bij staan, en omdat ik als oud meisje/jonge vrouw (bijna 17) ook graag wat wil toevoegen.

In het jaar dat ik vogels kijk, kom ik elke week wel op rustige plekken, vaak wel in de stad maar een beetje afgelegen; precies de favo plek van hangjongeren dus. Toch is mij nog nooit wat vervelends overkomen, en ik denk dat dat vooral aan mijn houding ligt. Eén keer was het toch wel behoorlijk spannend.

Vorig jaar na de zomervakantie zat ik heel veel op een heuvel hier in de buurt. Daar stond een bankje op, en heb ik veel gedichten geschreven. Maar een keer kwamen er een stuk of 10 jongens, typische 'bende'jongens. Ze maakten behoorlijk rare opmerkingen, maar waren verbaasd dat het me niks deed (zo leek het tenminste voor hun). Ze vroegen meerdere keren: "Waarom loop je niet weg? Als ik jou was had ik dat allang gedaan!". Maar ik bleef gewoon relaxed zitten (ik besefte wel dat het fout zou kunnen gaan, maar als ik daar te veel aan zou denken zou die kans groter zijn) en deed een beetje mee in hun stoere praat (heb zelfs de 'leider' uitgel*ld, en merkte daarna dat de rest me meer respecteerde dan daarvoor).
Door kalm te reageren, met ze mee te doen maar toch te laten merken wat je wel of niet wilt (een van de jongens vroeg me bijvoorbeeld herhaaldelijk mee naar huis 'want mijn moeder maakt heerlijke vruchtjes klaar!') laten ze je uiteindelijk met rust omdat je dan niet meer interessant voor ze bent.

Vaak loop ik ook met m'n compactcameratje door een klein natuurgebied in een niet hele frisse buurt. Daar hangen ook wel vaak hangjongeren rond, maar daarbij is een opmerking terug (hoeft niet eens agressief te zijn!) vaak voldoende om ze jou met rust te laten. Soms vragen die jongens ook: "Wil je mij fotograferen?" op een suggestieve manier, maar als ik dan reageer met: "Vandaag niet, nu zijn de vogels aan de beurt!" groeten ze me en dan kan ik gewoon doorlopen.

Hieronder wat tips die (bij mij tenminste) werken:
- Zorg ervoor dat je zelfverzekerd overkomt. Het gebiedje waar je bent is 'jouw' plekje om de rust op te zoeken, en niemand die dat van je afpakt!
- Probeer mensen die daar regelmatig komen (bijvoorbeeld met een hond) te groeten; áls er dan iets dreigt te gebeuren, dan kennen ze je een beetje en zoeken ze sneller hulp dan wanneer je volledig onbekend bent. Hoe bekender je bent, moe meer mensen weten dat ze voor bepaalde diensten niet bij jou hoeven te zijn.
- Als je door een mogelijk vervelende persoon wordt aangesproken, praat dan ontspannen en losjes een beetje mee, maar geef wel duidelijk aan wat je wel en niet wilt. Probeer het gesprek niet meteen af te kappen, want dat komt vaak als een teken van zwakte over.
- Mocht het echt mis dreigen te gaan, weet dan wat je kunt doen. Hou je mobiel binnen handbereik, en zorg dat je een beetje van zelfverdediging weet. Deze cursus kan daar goed bij helpen.

Succes in de wildernis allemaal :)
Groeten, Jarinka Heijink

Marina

Ik ben bepaald niet bang uitgevallen, maar ik heb ook vervelende ervaringen achter de rug.
Ik loop regelmatig alleen door de bossen, bij voorkeur zo ver mogelijk van mensen vandaan.
Heb wel eens een graaier een lel met de hondenriem verkocht (zo'n stalen ketting, beukt wel lekker moet ik zeggen). 
Sinds ik geen hond meer heb is het veiligheidsgevoel een stuk minder geworden. Je hebt maar één gek nodig die sterker is dan jij.
lees hier hoe trollen hun territorium markeren - http://www.randoloup.com/nl/?p=1682

danieq

#68
Ik voel me ook niet altijd veilig. Een jaar geleden ben ik in de duinen enige tijd gevolgd door een man. Ik vond het echt heel eng en ben uiteindelijk rennend naar mijn auto gegaan. Sindsdien durfde ik niet meer op pad te gaan en heb ik mijn hobby een hele tijd niet uit kunnen oefenen. Dat vond ik echt jammer, want het is echt mijn passie.  :'(
De tips hier zijn waar, maar het is erg moeilijk om zelfverzekerd te lijken als je dat niet bent.  :-\ Ik vind dat moeilijk tenminste. Ik ben erg blij dat ik nu een partner via internet gevonden heb, waarmee ik samen op pad kan gaan. Dan hoef ik me niet meer zoveel zorgen te maken. Ik vind het ook veel leuker om samen op pad te gaan, maar ik heb ook wel mazzel dat ik een partner met dezelfde interesses gevonden heb. Dat is bijna een wonder denk ik. En we wonen ook nog vlakbij elkaar. Ik vind zelf dat er maar weinig mensen interesse hebben hiervoor en je wordt toch snel een beetje raar aangekeken.

mabeline

Ik herken wel wat hierboven geschreven is.
Ik ging er ook vaak alleen met met de honden op uit
en meerdere malen zijn er dan mensen die vlak langs je lopen, terwijl het een breed pad is, of inderdaad ineens een praatje beginnen
Ik ben heel erg achterdochtig, wellicht ook wel te veel, maar ondanks mijn angst, laat ik me niet weerhouden.
Ik heb ook meestal wel aardig wat geld om mijn nek en in mijn rugtas zitten, maar alles is verzekerd, dus mochten ze het daarop gemunt hebben, veel plezier
als je mij maar met rust laat, dat vind ik veel belangrijker
mijn man deelt niet geheel mijn passie, maar begint het maken van foto´s wel steeds leuker te vinden, dus we zijn tegenwoordig bijna altijd samen
alleen in de polder achter ons huis loop ik nog wel alleen, dan combineer ik het met het uitlaten van de honden

maar hoe zelfverzekerder je over komt, hoe minder kans op problemen, dat is wel wat ik geleerd heb (niet wat ik voel vanbinnen ;-))
Bedankt voor het kijken en/of reactie

Met vriendelijke groet Diana