Hoofdmenu

Vrouw alleen

Gestart door Inge van der Wulp, januari 09, 2008, 09:31:48 AM

Vorige topic - Volgende topic

Inge van der Wulp

Al een week lang probeer ik de ijsvogel hier in de buurt op de foto te nemen. Ik heb hem 2 keer voorbij zien vliegen maar een goede foto heb ik nog niet. Wel heb ik vorige week een vervelende situatie mee gemaakt.

Ik was alleen op pad in het recreatiegebied hier. Normaal gesproken is het daar wel druk maar op die dag toevallig niet. Ik liep op het pad, met mijn camera om mijn nek, toen een man op een fiets mij passeerde. Hij keek lang naar mij, fietste door en keek veel om. Ik voelde het als een bedreiging en ben toch maar met een echtpaar met hond terug gelopen. De ijsvogel maar gelaten voor wat ie is.

Maken meerdere vrouwelijke (of mannelijke) fotografen dat weleens mee als ze alleen op pad gaan? Zo ja wat doe je er dan tegen? Ik ben niet echt een bange poepert maar realiseer me wel heel goed dat je als vrouw alleen veel kwetsbaarder bent dan een man. Dit voorval, hoewel er eigenlijk niet echt iets gebeurde, zette me wel aan het denken. Wat zijn jullie ervaringen?
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

Antonie Blom

In dit geval zal ik reageren als een man. Ik kom met een grote regelmaat in een gebied dat bekend staat als een ontmoetingsplaats voor homofielen. Zeker in het begin (toen ik zo'n jaar of 18 was) kreeg ik nogal eens mannen achter mij aan en enkele keren werd er geld getoond (het laat zich dan makkelijk raden wat de bedoeling is). De eerste keer raakte ik ook in paniek en ben ik snel naar de auto gegaan in de hoop mijn vader daar in de buurt te treffen. Toen ik bij de auto stond te wachten, werd ik nogmaals benaderd, ik scheld niet snel, maar die persoon heb ik helemaal stijf (verkeerde woordkeuze, ik weet het) gescholden en deze droop snel af. Vanaf die tijd had ik de afspraak dat ik in zulke gevallen langzaam naar de auto ging en onderweg mijn pa (die daar dan ook wandelde met onze hond) opbelde.
De laatste tijd heb ik minder problemen, de meeste homofielen weten wie ik ben en wat ik daar kom doen, voor degene die mij nog niet kennen, is de fotocamera met lens en externe flits om mijn nek een hele goede indicatie dat ik daar niet kom om een man te ontmoeten.
Nu begrijp ik dat de situatie voor een man heel anders ligt als voor een vrouw. Het enige wat ik kan zeggen is dat je het beste duidelijk kan laten zien wat je aan het doen bent (nu begreep ik dat je een 100-400mm op je camera heb, dus dat is duidelijk) zodat daar geen misverstanden over zijn. Daarnaast is het altijd wel prettig om een 'plan' achter de hand te hebben wat je moet doen als je het gevoel heb dat het misgaat. Zorg dan dat je de kortste weg naar de auto weet (maar wel een route waar het waarschijnlijk is dat je andere mensen tegen ga komen), daarnaast is het handig als je een mobiele telefoon bij de hand heb; gewoon telefoon aan je oor en doen alsof je tegen iemand praat, desnoods nog een paar keer naar die persoon kijken, dat kan afschrikken. Maar het belangrijkste is naar mijn idee nog wel om niet te verwachten dat iedereen kwade bedoelingen heeft, voorzichtigheid is niet verkeerd, maar wordt niet half paranoïde.  
Met vriendelijke groeten, Antonie Blom

Op https://sandra-antonie.smugmug.com/ is een selectie van mijn foto's te vinden.

frankw

En je hebt natuurlijk voor enkele 1000-en euro apparatuur om je nek, dit wil ook wel eens ongewenste aandacht trekken. Heb je een witte of zwarte lens? Witte lenzen worden vaak sneller met duurdere apparatuur in verband gebracht..

Inge van der Wulp

CiteerEn je hebt natuurlijk voor enkele 1000-en euro apparatuur om je nek, dit wil ook wel eens ongewenste aandacht trekken. Heb je een witte of zwarte lens? Witte lenzen worden vaak sneller met duurdere apparatuur in verband gebracht..
Bedankt voor jullie reacties.

Ja ik heb een witte lens op mijn body zitten. Inderdaad loop ik dan met ongeveer 3000 euro om mijn nek. Daar ben ik mij terdege van bewust. Soms, als het mooi weer is, loop ik met mijn kleine zwarte lens en als ik dan ergens sta zet ik mijn andere erop. Maar met minder, vochtig weer doe ik dat liever niet.

Overigens was dat de enige keer dat ik me niet zo fijn voelde. Normaal gesproken zeggen de mensen gewoon gedag en lopen door. Paranoide en bang ben ik niet echt. Wel voorzichtig en neem ik geen risico als het niet goed voelt.

De tip van de mobiel is wel een goede. Die ga ik zeker onthouden. Mijn mobiel heb ik zo wie zo altijd mee. Alleen werkt ie op de Veluwe (ik wandel meestal in een voor publiek toegankelijk stilte gebied) soms niet. Maar dat weet de ander natuurlijk niet  :gap:  
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

frankw

Citeer

Ja ik heb een witte lens op mijn body zitten. Inderdaad loop ik dan met ongeveer 3000 euro om mijn nek. Daar ben ik mij terdege van bewust. Soms, als het mooi weer is, loop ik met mijn kleine zwarte lens en als ik dan ergens sta zet ik mijn andere erop. Maar met minder, vochtig weer doe ik dat liever niet.
Het kan geen kwaad om je lenzen te verwisselen als het vochtig(er) is. Hierdoor dwarrelt er minder stof rond dat in je camera kan komen.. In de winkel geven wij wel eens de tip om bijv. bij het schoonmaken van de CCD-chip in de badkamer te gaan zitten een tijdje nadat er is gedouched oid. dan is er geen/minder stof meer in de lucht ..

Let wel op dat het niet té nat/vochtig is.

Arp

Hoi Inge, ik wil niks bagatelliseren, maar er is hier elders op het forum een leuk topic met rare reacties die we allemaal wel eens krijgen. Ik krijg zelf ook regelmatig wel eens "achterdochtige" reacties, vooral van boeren en/of buurtbewoners en dat uit zich vaak dus ook precies in dat veelvuldig, nors achterom kijken van "WTF doet die snoeshaan daar... ".  Nou is mijn "camera" wat minder opzichtig, maar tegenwoordig heeft de halve mensheid zo'n pocketding dus dat herkennen ze toch wel.

Ik wordt ook wel eens aangesproken, ook niet altijd vriendelijk (meestal wel hoor) en dan blijkt dat "men" er ook niet altijd op zit te wachten dat één of andere snuiter met een fototoestel opeens een "zeldzaam" dier in de buurt zou ontdekken - ze hebben dan geen zin in "korenwolfgedoe" in hun achtertuin/erf. Of ze denken dat ik één of andere vage controleur ofzo ben en komen "polshoogte" nemen.

Ik vind het zelf altijd erg jammer als ik me (men zich) door algeheel wantrouwen in de gehele mensheid minder vrij durft te bewegen in de wereld en ik zal dat voor mijzelf ook nooit accepteren en ga dus van goede bedoelingen uit. Misschien naïef, maar ik stoot wel nadrukkelijk liever een keer vaker m'n neus dan dat ik bij voorbaat iedereen moet wantrouwen - zo wil ik ook niet leven.

Als enige tip ter voorkoming van onheil kan ik je eigenlijk alleen meegeven dat in mijn ervaring je houding erg veel verschil kan maken. Ik heb een tijd in Zuid-Amerika gewerkt en kwam daarbij regelmatig in "bepaalde wijken van een grote boze stad" waar je als tourist bijvoorbeeld maar beter niet kon komen. Mij is daar nooit wat gebeurd (elders, waar ik het niet verwachtte, wel overigens), maar ook een kleine vrouwelijke collega niet, terwijl een mannelijke collega van ons (bijna net zo groot als ik) in diezelfde tijd zeker drie keer is leeggeroofd. Verschil: Het meisje was een pittig ding die een uitstraling had van "kom maar op", de jongen maakte, niet alleen op straat maar ook "onder ons" , altijd een wat schichtige onzeker indruk - die straalde eigenlijk alleen maar uit "Prooi!" Ik heb mezelf er destijds op betrapt dat ik in die wijken ook wat "rechter op" en "zelfverzekerder" ging lopen enzo en me daar, in die omgeving, toch prettiger bij voelde zonder nou meteen in elke "hangjongere" een potentiële "dader" te gaan zien.

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het met nare mannen in Nederland een beetje hetzelfde is als met honden (analogy intented) - als ze "ruiken" dat ze een kans hebben proberen ze (eerder) de baas te spelen. Maar goed, er zijn natuurlijk geen garanties, ook bij honden zitten er natuurlijk dolle beesten tussen die denken dat ze wel even de baas zullen spelen, ook als ze geen schijn van kans hebben :blink:

Enfin, wat ik met beide dingen zeggen wilde is dit: Als je rondloopt met het gevoel in je binnenste "alles is goed en mij gaat niks gebeuren" (en dan bedoel ik dat je dat dus ook echt gelooft!) dan straal je dat ook uit en wordt ook de kans dat je niks gebeurt groter (en je leeft prettiger). Als je er niet in gelooft, en angst uitstraalt is de kans dat alles waar je bang voor bent ook gebeurt ook daadwerkelijk groter. Het helpt dus om voor jezelf het "vreemde gedrag" van zo'n man te relativeren en er een aantal andere redenen voor te vinden dan alleen maar die ene vervelende reden. Hoe meer "goede" redenen je kunt bedenken hoe makkelijker het wordt om je prettig te blijven voelen ...

Want puntje bij paaltje - misschien was hij wel bang voor jou en keek daarom zo vaak om!

Hoop dat je er wat hebt
Groetengedoe, Arp (wrn - JungleDragon)


Inge van der Wulp

Luister mannen  :rolleyes:  degene die hier baggitaliseren zijn jullie  :lol:  Ik heb namelijk nergens geschreven dat ik ook daadwerkelijk een bange vrouw was. (of een bang vogeltje als je het zo wil noemen) Het hele voorval voelde niet goed en dat zette mij gewoon aan het denken over een mijzelf, maar ook andere vrouwen, alleen in dit soort gebieden. Ik ben zeker niet bang en na een voorval op mijn werk (waar ik leidinggevende was) vroeg de politieagent aan mij of ik niet bij hun wilde komen werken omdat ik haar op mijn tanden had  :gap:

Want je hebt gelijk. Als je uitstraalt dat je bang bent zul je gegrepen worden. Maar die houding heb ik zeker niet en zal ik ook niet snel aan nemen. Wel ben ik een vrouw en vertrouw ik op mijn intuitie. Voelt het niet goed, neem ik geen risico. Maar het zal me niet tegen houden om morgen weer heen te gaan. Ik ben alleen voorzichtig op mezelf want ik heb wel een gezin thuis zitten dat me nodig heeft. Ik ga altijd uit van de goedheid van de mens en ben op mijn wandelingen eigenlijk alleen nog maar aardige (wel bijna allemaal mannelijke) vogelaars of wild (whale) watchers tegen gekomen.

Blijft mijn vraag over hoe anderen vrouwen dit ervaren. Kies je bewust drukkere gebieden? Of juist niet. Neem je iets extra's mee? Laat je het thuisfront altijd weten waar je heen gaat? Dat soort dingen. Ik vertel thuis altijd naar wel gebied ik ga zodat er in ieder geval iemand waar ik ongeveer ben. Maar ik ga wel en het liefst alleen.  :grin:  
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

Inge van der Wulp

#8
CiteerWant puntje bij paaltje - misschien was hij wel bang voor jou en keek daarom zo vaak om!

Ja wie weet want ik kan ongelooflijk sjagerijnig kijken. Echt waar!!  :angry:

CiteerHoop dat je er wat hebt

Tuurlijk. Ik vroeg toch om meningen en mensen die meedenken? Dank je daarvoor. Ik weet dat je gelijk hebt.
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

Elachista

#9
Als je nou een groot keukenmes aan je broekriem hangt, dan blijven ze heus wel uit de buurt!

:gap:  :whistle:
Groet,
Tymo

Inge van der Wulp

CiteerAls je nou een groot keukenmes aan je broekriem hangt, dan blijven ze heus wel uit de buurt!

:gap:  :whistle:
Ja maar dat zit zo lastig op je hurken  :whistle:  
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl


frankw

oh, oh nou krijgen we het :lol:  

Arp

Okay het is (deels) grappig bedoeld - in elk geval dat mes hoop ik, maar toch ... als je een wapen draagt (ook pepersproei) zul je verdomd zeker moeten zijn van jezelf dat je bereid bent het ook echt en met volle overtuiging te gebruiken en zelfs als je daar niet aan twijfelt moet je er geducht rekening mee houden dat je eigen wapen tegen je gebruikt kan (en vermoedelijk zal) worden. Op het "afschrikeffect" van een wapen rekenen is wrschnlk de grootste (en wellicht laatste) vergissing die je kunt maken.  :o  
Groetengedoe, Arp (wrn - JungleDragon)

Elachista

Het is ook niet zo serieus bedoeld, voor hetzelfde geld had ik een knuppel kunnen noemen alleen deze zijn nog zwaarder en ik vind het zo ouderwets lijken.
Groet,
Tymo

Inge van der Wulp

Toch best jammer dat ik alleen maar dit soort reacties krijg van mannen. Het was van mij een oprechte vraag namelijk. Een opmerking met een smile okee maar nu wordt er geloof ik de draak met me gestoken.
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

Imperator


Ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik ga ook meestal alleen het veld in. In het westen van het land haal ik mijn fotospullen pas laat uit de tas. en dan bedoel ik zo een tas waaraan je aan de buitenkant niet echt kunt zien dat er dure spullen in zitten.

Maar vervelende dingen kunnen overal gebeuren of bijna gebeuren. Op de Veluwe ben ik eens vervelend achtervolgd door een automobilist en kon me verstoppen achter een dikke beuk (gelukkig heb je die nogal daar). De bestuurder zag mij (op een zandweg) en begon toen voetstaps te rijden tot hij mij in kon halen. toen heb ik me verstopt en bij het langsrijden het kenteken in me opgenomen. Bij de kruising (een paar honderd meter verder) bleef die persoon net zo lang wachten tot ik langskwam. Maar ik ben net zo lang achter die boom blijven staan tot ie weer wegging, wat best lang duurde. De politie ging er gelukkig serieus mee om (de persoon in kwestie is nagetrokken en ik ben daar van door de politie op de hoogte gesteld), maar sinds die tijd loop ik net meer echt ontspannen in mijn eentje. Ik heb wel altijd mijn mobiel bij me en zorg dat ik op het netwerk van KPN zit, want dan heb je in Nederland het beste bereik.

Iets soortgelijks maakte ik eerder mee met  een mountainbiker, die aan de andere kant van een heuveltje me op zat te wachten. Die kon ik van me afschudden door de andere kant (weer richting bewoond gebied) op te gaan.

Wat al eerder gezegd is: een wapen bij je steken vind ik ook geen oplossing. Je hebt grote kans dat het tegen je gebruikt wordt.
vriendelijke groet,

Trees

Elachista

#17
Nou...dat laatste niet, het zijn gewoon wat flauwe grappen (edit, reactie op Inge)
Hoe dan ook denk ik dat weinigen er wat aan toe kunnen voegen, als vrouw loop je nu eenmaal een groter risico dan mannen. Het melden waar je bent is gewoon noodzakelijk en wel zeker als je je begeeft op de Veluwe. Wel ben ik van mening dat je naast een mobiel zo nu en dan best een wapentje mee kunt nemen, hoewel dit verkeerd is kan het ook alleen maar een geruster gevoel opleveren. Daarnaast is de opmerking over zelfvertrouwen ook een feit, hoe minder kwetsbaar je in het veld lijkt hoe beter.
Bepaalde situaties kunnen je altijd overkomen, maar toch gebeurd het weinig. Vanzelfsprekend moet je ook gewoon overdag de natuur in trekken, in plaats van in de schemering en natuurlijk zou je ook niet al te veel de afgelegen plekken moeten opzoeken.
Groet,
Tymo

Arp

#18
@Inge: Ik denk dat je best serieus wordt genomen, ook door de grappenmakers, maar ook met een serieus thema mag er wel wat gelachen worden  :grin:

@Trees: Ik begrijp je (re)acties wel, maar blijf het doooooodzonde vinden dat soort dingen - dat je dan de andere kant op loopt enzo .... ik heb er ook geen pasklare oplossing voor, en kan me wellicht ook niet genoeg inleven, maar ongeacht of die specifieke persoon (auto/mountainbiker) nou echt rottighied in de zin had of niet - in feite hebben "ze" (alle perverts samen) dan toch 'gewonnen'. Daar kan ik alleen nog maar ontzettend kwaad om worden en zou bijna jou klappen willen geven omdat je "ze" láát winnen. Niet echt hoor, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Het is toch van God los dat je zo paranoïde moet zijn. Natuurlijk is er wellicht een reëel risico en (zoals Inge al terecht opmerkte) moet je ook wel op je intuïtie vertrouwen (daar schijnen "jullie" immers in postieve zin mee belast te zijn ;) ), maar het is wel heer erg verdomd jammer dat je je weg laat jagen (terwijl er misschien ook wel niks aan de hand is).

Mijn eigen insteek zou zijn om juist met met opgeheven hoofd gewoon m'n gang te gaan en duidelijk te maken dattie je geen seconde angst of onzekerheid inboezemd. Wel een beetje "alert" blijven, misschien zelfs laten merken dat je alert bent - zo'n houding van: "Ik heb je heus wel in de gaten, maar je kunt lekker doodvallen!"

Of dat verstandig is weet ik niet, maar het is wel wat m'n gevoel/hart me in zou geven.

Sorry hoor, trek je maar lekker niks van mij aan en doe vooral waar je jezelf goed bij voelt, maar ik wordt er gewoon erg sjagerijnig van als ik hoor dat mensen zich door zulk gezeik leuke/mooie dingen laten verpesten :whistle:
Groetengedoe, Arp (wrn - JungleDragon)

Imperator

Citeer
@Trees: Ik begrijp je (re)acties wel, maar blijf het doooooodzonde vinden dat soort dingen - dat je dan de andere kant op loopt enzo .... ik heb er ook geen pasklare oplossing voor, en kan me wellicht ook niet genoeg inleven, maar ongeacht of die specifieke persoon (auto/mountainbiker) nou echt rottighied in de zin had of niet - in feite hebben "ze" (alle perverts samen) dan toch 'gewonnen'. Daar kan ik alleen nog maar ontzettend kwaad om worden en zou bijna jou klappen willen geven omdat je "ze" láát winnen. Niet echt hoor, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Het is toch van God los dat je zo paranoïde moet zijn. Natuurlijk is er wellicht een reëel risico en (zoals Inge al terecht opmerkte) moet je ook wel op je intuïtie vertrouwen (daar schijnen "jullie" immers in postieve zin mee belast te zijn ;) ), maar het is wel heer erg verdomd jammer dat je je weg laat jagen (terwijl er misschien ook wel niks aan de hand is).

Ik moest vreselijk lachen om je reactie  :D  :D

Nee, in het geval van de mountainbiker ben ik blij dat ik de andere kant op ben gegaan. Lichaamstaal, blik van de ogen zei me op dat moment genoeg. En dan neem ik liever het zekere voor het onzekere.

Maaaaaar, ik ga zeker niet en ben ook na de beschreven gebeurtenissen niet achter de geraniums gaan zitten.

Ook ga ik nog steeds alleen op pad, alleen ben ik door deze ervaringen wel meer op mijn hoede. Ik ben wat minder onbevangen om zo maar te zeggen.

Maar laten wegjagen is zeker geen sprake van...
vriendelijke groet,

Trees

Inge van der Wulp

CiteerIk moest vreselijk lachen om je reactie  :D  :D

Ja ik ook  :P  Het is ligt namelijk ook niet zo eenvoudig als je denkt. Want hoewel je gelijk hebt ben je als vrouw wel altijd fysiek in het nadeel. Je kunt nog zo sterk uitstralen dat je niet bang bent. Als ze je toch grijpen ben je nergens. Als vrouw zijnde heb je daarom een soort van vluchtdrang en ik zou net als Trees weg gelopen zijn. Wel met opgeheven hoofd maar toch weg van een mogelijke dreiging die je als vrouw fysiek niet kunt winnen.

CiteerNee, in het geval van de mountainbiker ben ik blij dat ik de andere kant op ben gegaan. Lichaamstaal, blik van de ogen zei me op dat moment genoeg. En dan neem ik liever het zekere voor het onzekere.

Kijk en dat is nou intuitie!  
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

dutchway

Ik durf als vrouw zijnde echt niet alleen erop uit in een park/bos of onbewoond gebied.
Ik zorg altijd dat er iemand bij mij is....meestal mijn man.
Het is treurig maar waar....ik voel me alleen niet veilig meer.
Toch is mij nooit iets engs overkomen gelukkig.
Maar uit voorzorg begin ik er gewoon niet eens aan.
Groeten van Lia

Inge van der Wulp

CiteerIk durf als vrouw zijnde echt niet alleen erop uit in een park/bos of onbewoond gebied.
Ik zorg altijd dat er iemand bij mij is....meestal mijn man.
Het is treurig maar waar....ik voel me alleen niet veilig meer.
Toch is mij nooit iets engs overkomen gelukkig.
Maar uit voorzorg begin ik er gewoon niet eens aan.
Lia,

Ik denk echt niet dat je de enige bent hoor! Het is inderdaad eigenlijk vrij triest maar helaas wel de realiteit. Mijn man kan niet met me mee. Er moet iemand bij onze kinderen blijven. Als hij mee gaat moeten mijn zoons eigenlijk ook mee en dan heb ik weinig kans op een foto. Ja wel leuke foto's van de kinderen  :D Bovendien ga ik graag alleen. Kan ik mijn eigen pad kiezen en rustig een uur staan wachten op een vos zonder dat er iemand aangeeft dat ie koude voeten heeft of naar huis wil.

Op mijn hoede ben ik inderdaad altijd. Gewoon goed opletten. Niet alleen op de dieren maar ook op je omgeving. Misschien kunnen we een keer samen Trees! Ik woon tenslotte ook in het westen.
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

Imperator

CiteerMisschien kunnen we een keer samen Trees! Ik woon tenslotte ook in het westen.
Lijkt me leuk  :D  

We hebben elkaar al eens gezien op de pier in IJmuiden bij de springende bultrug.
vriendelijke groet,

Trees

Inge van der Wulp

Citeer
CiteerMisschien kunnen we een keer samen Trees! Ik woon tenslotte ook in het westen.
Lijkt me leuk  :D  

We hebben elkaar al eens gezien op de pier in IJmuiden bij de springende bultrug.
Ja dat weet ik nog wel hoor! Had alleen geen idee waar je woonde. Er waren die dag ook mensen uit de andere kant van het land op de pier  :grin:
Groeten, Inge van der Wulp

Mijn eigen website: http://ingevanderwulp.nl

lily

Hoi Inge en andere,

Ook ik ga er sinds 1½ jaar, noodgedwongen alleen erop uit, omdat mijn man ( tijdelijk) uitgeschakeld is door ziekte, en nu nog herstellende is.
Ik ben niet zo bang uitgevallen en ik straal schijnbaar wel iets uit, zo van, "blijf van mijn lijf".
Wordt dan ook zelden aangesproken door wandelaars of anderen die in de natuur rondlopen, het blijft meestal bij een "goede dag".
Maar omdat ik eens een tafereeltje heb gezien waardoor je toch wel waakzamer wordt, beperk ik mij tot bepaalde wandelgebieden waar ik mij veilig en prettig voel.
Het voorval ging als volgt:  er liep een mevrouw met hondje te wandelen, komt een jonge man op brommer langs haar, bekijkt haar, en rijd een stukje door, om zich vervolgens achter een boom te verstoppen.
Ik zag dit op een afstand, en bleef het van op een afstand gaande slaan, met de camera in de aanslag, want....mocht er iets gebeuren, dan kon ik het wel even vastleggen.
De mevrouw met hondje naderde de boom, met jonge man.
De jonge man keek om zich heen en zag mij, met mijn man staan, sprong op zijn brommer, en weg was hij.
Dus....ja wij vrouwen moeten inderdaad waakzamer zijn dan de mannen.
Pepperspray, daar heb ik ook wel eens aan gedacht, maar ja, het mag niet van de politie.
Wat wel mag, is een spray met een soort blauwe verf, daar mag je een eventuele aanvaller mee bespuiten, haha, zie je het al voor je, loopt er een smurf door het bos.
Ik heb een scheidsrechterfluitje bij me, ben ik iets verder van de openbare weg, dan hang ik deze om, ziet dan uit alsof je met een hond onderweg bent, en je kunt in geval dat het nodig is fluiten.
Verder heb ik een schaar met spitse punten bij me, nodig als ik een takje wil knippen, maar werkt ook wel als wapen.
Dan mijn mobiel altijd in handbereik, in jaszak, dus niet moeten zoeken.
Ook moeten wij als vrouw gebruik moeten maken van onze intuïtie, en proberen aan te voelen waneer je beter weg kunt gaan van een bepaalde plek.



vuurvlinder

Haarlak is ook zeer bruikbaar.  :grin:  
Met vriendelijke groet, Astrid Landsaat.

javanerkelens

Ik ben ook een vrouw......en ga ook regelmatig alleen op pad !
Op plekken waar ik het niet vertrouw, neem ik mijn camera mee in een tas van Dirk van de Broek en zie er tevens ook heel "goedkoop" uit (oude spijkerbroek en slobbertrui) ..........geen mens die je ziet staan.
En voordat ik foto's ga maken....even om je heen kijken en dan gewoon lekker knippen !!
En hup...de camera weer in de Dirk van de broek tas en lekker verder lopen.
En of je nou man of vrouw bent....een dure camera heeft altijd bekijks.

Doe maar net als menig insect of vogel.......neem een schutkleur aan en niemand ziet je staan....ha ha

Zet 'm op....Joke :duim:  
Groet,
Joke (van Erkelens)

lily

Inderdaad Joke, oude plunje aan, rugzak bij je,het haar alle richtingen uit, je moet er uitzien alsof je een zwerver bent, geen man die iets van je wilt..... :grin:  

GerardL

Hallo forumlezers en met name de vrouwen,

Ik heb ook al eens een vrouwtje helemaal in paniek naar haar auto begeleid.
Omdat ze mij kende klanpte ze me aan, maar ze was doodsbang, dat was zover wel duidelijk.
Ze was met haar dure camera foto's aan het maken in het bos, en werd door een stel r(n)are mannen/jongens  aangesproken en een tijdje nagelopen.
Nu wil dit niet meteen zeggen dat er iets gebeurt, of gaat gebeuren maar geeft volgens mij voor iemand die weet dat hij/zij kwetsbaar is, een heel naar gevoel.

Heb haar voorgesteld een hond aan te schaffen, of ergens in de buurt bij haar te vragen of ze de hond mocht uitlaten als ze weer naar het bos gaat.

Nu kwam ik ze toevallig, na zeker 3 maanden niet meer gezien te hebben, weer tegen (5 jan) met een duitse herdershond.
Nu kan ik wel beamen, dat dit best wel een goed middel is.
Een hand geven ivm nieuwjaar was er niet meer bij.
Maar ze voelde zich nu wel veeel veiliger, en durfde nu weer eindelijk alleen op stap.
Het is helaas niet anders meer tegenwoordig.


Grtzzzz

Gerard