Vossenkwartet (4 januari 2006)

Gestart door Pim, januari 04, 2006, 20:41:18 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Vandaag (4 december 2005) was ik op stap met een andere vogelaar c.q. natuurliefhebber in de winterse Amsterdamse Waterleidingduinen. Hij was niet eerder in het duingebied tussen Zandvoort en de Langevelderslag geweest en ik had flink lopen opscheppen over allerlei waarnemingen die ik hier doe (allen op waarheid berust). Deze grootspraak schept natuurlijk wel hoge verwachtingen, ze werden vandaag ruimschoots ingelost.

We wandelden om kwart voor negen bij de ingang De Zandvoortelaan het gebied binnen, omdat ik een nieuwe natuurkaart Noord-Holland heb aangeschaft konden we de kaartjesautomaat links laten liggen. Bij de ingang tjilpten enkele huismussen, deze kom je binnen het duingebied nauwelijks tegen. Ik heb nogmaals mijn condoleances overgebracht vanwege hun vermoorde soortgenoot bij het dominogebeuren in Friesland.

Bij binnenkomst vlogen al enkele kramsvogels over, in de namiddag toen we weer terug waren op het startpunt stond de teller op ruim 2250 exemplaren! Ze zitten werkelijk in het hele gebied en foerageren voornamelijk op duindoornbessen. Soms vliegen ze met honderden tegelijk over en een andere keer zitten er makkelijk tweehonderd in één boom. Dat de kramsvogel een wintergast is in Nederland was mij bekend, maar dat ze ook in kleine aantallen broeden in met name het zuiden en oosten van het land was nieuw voor me. Er hebben zelfs tegen de duizend paren in Nederland gebroed, maar ze zijn weer sterk afgenomen als broedvogel. De vogels maken bij het overvliegen niet echt een verlegen indruk, continu is wel ergens het "tsjak-tsjak-tsjak"-geluid te horen. De kramsvogel is een koloniebroeder in centraal Europa en gebieden in oostelijke en noordelijke richting.

Het aantal koperwieken was met ruim honderd exemplaren een stuk beschaafder. Zij broeden voornamelijk in Scandinavië en mijden Nederland in de zomer. Het is een bijzonder kleurige vogel om te zien, o.a. een witte onderzijde met bruinzwarte vlekken en roestbruine ondervleugel en flanken. Ze hebben ook een goed zichtbare wenkbrauwstreep. Ze foerageren vaak op de grond op bijvoorbeeld een bosbodem. In IJsland heb ik veel koperwieken in zomerornaat gezien, ze zijn dan nog een stuk bonter.

Bij het Noordoosterkanaal hoorden we een ijsvogel alarmeren, maar we konden dit blauwe wonder niet terugvinden, tevens vloog een grote gele kwikstaart over (waarvan we vandaag drie exemplaren voornamelijk hoorden overvliegen). Er lag nog steeds sneeuw op enkele plekken en met deze temperatuur van rond het vriespunt zal dat ook niet snel verdwijnen. In de diverse infiltratiekanalen zwommen groepjes dodaarzen, met gemak telden we over de gehele dag vijfenvijftig exemplaren en dan waren we nog niet eens bij de Oranjekom – Ingang De Oase geweest, het dodaarscentrum in dit gebied.

De goudvink was de rode draad vandaag op diverse plekken hoorden we deze wonderschone vogels roepen, zaten ze ter plaatse of vlogen ze over (18 exemplaren opgeteld). Ook hoorden we een Noordse goudvink en zagen we een vrouwtje trompetter in een boom zitten. Goudvinken kom ik in de winter vaak tegen, maar in de zomer lijken ze er wel een verborgen levensstijl op na te houden.

Vrij snel zagen we een groepje damherten, allen vrouwtjes, ze verdwenen langzaam de struiken in. We zagen vandaag twaalf exemplaren, een klein gedeelte van de mogelijk 1200 exemplaren (sommige onderzoekers spreken zelfs van meer dam 1200 exemplaren) die het gebied bewonen. Jagers staan alweer aan de kantlijn om ze dood te knallen, maar vooralsnog steekt de gemeenteraad van Amsterdam hier een stokje voor.

Een laag overvliegende houtsnip kreeg ik helaas niet te zien, maar er zijn ergere dingen in het leven. Het aantal buizerds/buizerden was zeer hoog, we telden wel vijftien exemplaren tijdens de wandeling. Op het Groot Zwarteveld zagen we een vos met een zeer lichte vacht, een minuut later zelfs een tweede exemplaar. Ze wandelden gemoedelijk achter elkaar aan. De klapekster die op dit veld vaak de winter doorbrengt was ook snel opgespoord. We zagen de vogel vanuit diverse invalshoeken en ook na enkele uren was de vogel eenvoudig op te sporen.

Met name in het infiltratiegebied zagen we veel wilde zwanen, meestal in groepjes van 3-6 exemplaren en soms met een grijskleurig jong erbij. De wilde zwaan is zeldzamer als de kleine zwaan, maar in de Amsterdamse Waterleidingduinen zie je (bijna) altijd wilde zwanen. Ik zag hooguit een keer een groep van honderden kleine zwanen overvliegen. We zagen 43 wilde zwanen: 36 adulte en 7 juveniele vogels.

Nabij de Zwaneplas hadden we wel een zeer aparte ontmoeting met een tamme, maar alerte moervos. Ze liet zich prachtig bekijken en liep als een huisdier achter een wandelaar aan, maar van ons moest ze niks hebben. Toen de aandacht haar te veel werd verdween ze in het struikgewas. Over de Zwaneplas vloog een roerdomp, de zon scheen schitterend op deze bruine reiger. In een nabijgelegen kanaal (G29) zagen we vier krooneenden, drie heren met een felle roodbruine kop en een wijfje met donkerbruine kop en vaalwitte wangen. Het zijn toch wonderschone verschijningen.

In de richting van de Zeereep zagen we onze vierde en laatste vos van de dag, wederom een vrouwelijk exemplaar (moervos), o.a. te zien aan de wittere bef. Een vrouwtje blauwe kiekendief was laag boven de duinen aan het jagen. Helemaal aan het beginpunt van de route kregen we de ijsvogel (een vrouwtje) toch nog te zien, zittend in het riet naast een kunstmatige waterval.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl