Goed, ik had dus een en ander over Grote Canadees nagevraagd bij CDNA en CSNA en heb supersnel uitgebreid antwoord gekregen van zowel Arnoud van den Berg (CSNA) als Dick Groenendijk (huidige voorzitter CDNA).
Ik zal nog even een paar dingen daaruit uitlichten.
Allereerst zei Dick dat de CDNA in het licht van Kokar op dit moment opnieuw aan het nadenken is over de escapeproblematiek, en daarmee ook over de status van Grote Canadese Gans. Want de CDNA gaat wel degelijk over de status van alle taxa op de lijst gaat (niet alleen de beoordeelsoorten), waarbij ze zoals gezegd geadviseerd wordt door de CSNA.
Arnoud noemde een hele simpele regel die verklaart waarom GCG op de lijst gezet is:
Men heeft er [vanwege de onenigheid die zou ontstaan als je, zoals in de UK, categorieën zou hanteren - MP] voor gekozen alle soorten op de Nederlandse lijst te plaatsen waarvan men het mogelijk achtte dat ten minste een van de vastgestelde exemplaren van wilde herkomst was.
Zo simpel is het dus (en dat had ik eerlijk gezegd eerder nog niet door). Oftewel: het is mogelijk (vanwege ringterugmeldingen UK), dus hij staat erop, maar het zou ook zo kunnen zijn dat er nooit een wilde in NL gezeten heeft:
Het verbaast me overigens niet dat er onduidelijkheid is want het betreft enerzijds geen beoordeelsoort (omdat de aantallen hoog zijn) terwijl het anderzijds niet kan worden uitgesloten dat er nimmer een exemplaar van wilde herkomst is gearriveerd. In dat opzicht valt de status van Grote Canadese Gans enigszins te vergelijken met die van onder meer Casarca, Flamingo en zelfs Knobbelzwaan.
Ja, Knobbelzwaan is dus ook al een dubieus geval...
Casarca, Flamingo en Knobbelzwaan noemde ik slechts als voorbeelden van niet-door-de-CDNA-te-beoordelen soorten waarvan niet is uit te sluiten dat er de laatste eeuwen nimmer een exemplaar van wilde herkomst Nederland heeft bereikt en waarvan de populatie mogelijkerwijs geheel afkomstig is van introducties.
In feite hebben Casarca (met een ringterugmelding uit centraal Azie in Polen), Flamingo (met een ringterugmelding uit de Camargue in Basel) en Grote Canadese Gans (met een ringterugmelding uit Maryland USA in Brittannie) nog de beste papieren...
Als je maar lang genoeg nadenkt, kun je echter nog veel meer soorten bedenken waarvoor hetzelfde geldt als voor Casarca, Flamingo en Knobbelzwaan.
Max gaf in zijn voorschot al een aantal van die soorten aan...
Lastig. Wanneer moet je stoppen met nadenken?
Terug naar GCG. De 19e-eeuwse gevallen zijn niet de harde reden dat de soort op de lijst staat, maar wie weet heeft het wat geholpen:
De meerwaarde van de 19e-eeuwse Grote Canadese Gans-gevallen bestaat er met name uit dat de waarnemers toentertijd kennelijk aan wilde exemplaren dachten en er niet vanuit gingen dat het ontsnapte of geintroduceerde exemplaren betrof.
De ondersoort van deze gevallen is overigens onduidelijk.
Wat betreft de ondersoortenproblematiek noemen Dick en Arnoud het beiden opmerkelijk dat gemakshalve alle (potentiële) GCG-ondersoorten onder de noemer 'ssp' op de lijst gezet zijn, zonder een standpunt in te nemen over welke ondersoorten nu eigenlijk op de lijst staan. Dick geeft nog aan dat dat ook een van de redenen is waarom er opnieuw over GCG gediscussieerd zal worden binnen de CDNA.
De toevoeging ssp betekent dat de ondersoortbepaling problemen oplevert maar dat wordt aangenomen dat naast canadensis ook parvipes en mogelijk zelfs interior voorkomen of mengpopulaties.
Tot slot: over de 'telbaarheid' van individuele Grote Canadese Ganzen kunnen de CDNA/CSNA uiteraard geen uitspraak doen; dat zou iedere waarnemer zelf moeten inschatten...:
Het dient als bekend te worden verondersteld dat het aantal van origine wilde vogels, als daar al sprake van is, een druppel betreft op de gloeiende plaat van geintroduceerde populaties (zoals bij Knobbelzwaan en andere soorten het geval is).