Zeehond ter compensatie (5 december 2005)

Gestart door Pim, december 06, 2005, 07:56:08 AM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Meer foto's op NATUURVERSLAVING.NL

Deze spannende sinterklaasdag (5 december 2005) toonde ik me het lulletje rozenwater onder de vogelaars. Vandaag wilde ik als een echte "twitcher" enkele targets afgaan.

Na de ochtendspits reed ik binnen het uur van Almere naar het Zuidhollandse Sassenheim. In de polder aldaar, niet meer dan enkele postzegels in het landschap, zijn de laatste dagen vier witbuikrotganzen gesignaleerd. Dat is een soort die nog niet op mijn levenslijst staat en normaliter moet je daarvoor naar de kop van Noord-Holland of de waddeneilanden. Een buitenkansje dus...?

Na het labyrint Sassenheim (groot geworden door de bollenteelt) achter me gelaten te hebben arriveerde ik in de Kooipolder. Meteen vloog al een grote groep ganzen op, hoopvol verliet ik mijn stalen bolide, maar het waren alleen grauwe ganzen, daarvoor hoef ik eigenlijk niet op pad te gaan. Die vliegen continu (vooral in de vroege ochtend) over mijn Almeerse stulpje.

Verder weg zat ook een grote groep ganzen, maar dit waren ook voornamelijk grauwe ganzen en kolganzen. Ook zeer aardige wezentjes, maar als ééndagstwitcher gaat daar je bloed niet sneller van stromen. Ik keek 360 graden om me heen en zag geen enkele gans die maar in de buurt kwam van een witbuik. Uit armoede ben ik toen de aanwezige hazen gaan tellen, op twee relatief kleine weilanden telde ik al 67 exemplaren. Het leek notabene wel een hazengedooggebied! Niet eerder zag ik zoveel Lepus europaeus bij elkaar zitten. Als je de snelweg en de voorbijrazende intercitytreinen negeerde werd je bijna week van binnen.

Hazen zijn gelukkig algemeen in Nederland, maar ze worden door boeren nog vaak als schadelijk wild gezien (terwijl de meeste boeren dat eigenlijk zelf zijn, maar dat is een andere discussie...). De haas komt in veel streken in Europa voor, maar wordt wel steeds zeldzamer. De haas is goed te onderscheiden van het konijn, hij is aanzienlijk groter, heeft langere oren en stevige poten. De ogen van een haas vind ik hypnotiserend, ze lijken wel iets te groot voor zijn lichaam. In januari breekt de paartijd aan onder de hazen.
       
Ik besloot de witbuikrotganzen, maar als verloren te beschouwen, in vogelaarjargon een dipper genoemd. Vervolgens ben ik naar Katwijk aan Zee gereden, een plek die eigenlijk niet snel teleurstelt. Zelfs niet na een uur (en nekpijn) afzoeken van meeuwen naar een grote burgemeester die hier onregelmatig wordt waargenomen. Meeuwen zijn prachtige vogels, maar om ze goed te kunnen determineren moet je van een andere planeet komen. Na honderden zilvermeeuwen van top tot teen bekeken te hebben zag ik in elke meeuw een grote burgemeester, geelpootmeeuw of pontische meeuw.

De troostprijs van dit meeuwendebacle was echter mierenzoet. Langs de buitenwatering lag een jonge zeehond te rusten. Het dier was erg suf en liep veel te gapen. Echter hij hield wel alle hondenbezitters goed in de gaten. Een mevrouw van de plaatselijke kabelkrant kwam vol trots vertellen dat ze meteen ging vermelden dat er weer een zeehond zat en dat mensen afstand moeten bewaren Wat een nobele mensenvrouw. De zeehond is een apart beest, het lijkt inderdaad een kruising tussen een zoogdier met een lomp visachtig lijf erachter.

De zeehond was vroeger zeer algemeen in de Waddenzee. Door verschillende virusziektes, intensieve jacht en gif in zijn leefmilieu werd dit dier met hoog knuffelgehalte bedreigd in zijn voortbestaan. De laatste jaren gaat het echter weer zeer goed met de gewone zeehond in de Waddenzee (en de Noordzee) en is het aantal weer boven de vierduizend exemplaren uitgekomen. Zelfs de vroeger zeldzame grijze zeehond is nu redelijk algemeen te noemen.

Op het strand foerageerden tussen de honderden meeuwen een twaalftal steenlopers. In de binnenwatering waar ik elke meeuw op mijn netvlies had staan zat ook een groep scholeksters.

De grote burgemeester van Katwijk hou ik nog te goed. In IJsland heb ik diverse grote burgemeesters gezien, maar zo dicht bij huis nog niet eerder. Gelukkig zijn er enkele honkvaste exemplaren in Nederland die vrij makkelijk te zien zijn (o.a. Den Helder, Scheveningen en Katwijk), maar niet op de verjaardag van sinterklaas.

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl