Van een worstelende pastoor, een ontstelde dienstmeid en een grijnzende wolf
Lieshout, januari 1758
"By deze gelegenheid zullen we een voorval verhalen, in 't begin van deze Louwmaend, gebeurd in de laetstgemelde plaetse, welke eene Heerlykheid is, omtrent zes uuren ten Zuid-Oosten van 's Hertogenbosch gelegen.
De Pastoor der Roomschgezinden, één der Norbertyner Kanonniken uit de Abdy van Postel, welken alhier de Plaetsing van eenen Pastoor hebben, had zich, een liefhebber van de jacht zynde, op een vroegen morgen klaer gemackt, om dat vermaek te nemen; doch naeuwlyks de poort van zynen Hof uitkomende, van zyn Snaphaen en verder Jachtgereedschap voorzien, word hy in zyn tuin eenen grooten Wolf gewaer, die hem met verschrikkelyke oogen begluurde.
De Pastoor brandde terstond los op het Dier, en de schoot was zo wel aangelegd, dat hy het zelve merkelyk kwetste, zoo dat de Wolf zeer langzaam, half hinkende en kruipende, de Hegge, die den Hof omheint, bereikende, door dezelve meende heen te dringen en te ontkomen; doch de Eerwaerde Heer volgde onmiddelyk het Dier, en vatte het zelve, wanneer het door de zeer digt gegroeide Haeg dagt heen te booren, met beide de handen by de steert; roepende ondertusschen zyne Dienstmeid en anderen te hulp.
Ongelooflyk lang worstelde het gekwetste Dier met den Pastoor, die het zelve met alle kragt zogt vast te houden, en, op zyne knien leggende, te rug trok, terwyl de Wolf, met een ysselyke grimmigheid zich nu en dan tevergeefs, vermits de digtheid der Hegge, tragtende om te keeren en te wreeken, zogt door te dringen.
De Meid schoot toe, maer bragt geene wapenen; en, zich kruizende en zegenende, raedde, ontsteld en verbaasd, aen haren Heer het Dier los te laten.
Verscheide Huisluiden kwamen ook op het geroep van den Pastoor voor den dag, en zommigen met boerengereedschap gewapend; maer niemand durfden den grynzenden Wolf van voren te lyf; zoo dat de onversaegde Pastoor eindelyk, tot zyn grooten spyt, het hagje moest laten slippen.
De Boeren maekten terstond voor het wreede Dier ruim baen, 't welk een Vyver of Graft doorzwom, zonder dat men aen 't zelve het uitklimmen kon of durfde beletten.
De wond echter, die de Wolf ontvangen had, was voor hem doodelyk, want men heeft hem des anderen daegs, op de Akkers van 't huis en gewezen Klooster te Binderen, omtrent een uur van Lieshout gelegen, dood gevonden.
Uit dit staeltje blykt welke overlast de bewooners dezen Landstreke thans van dit Roofgedierte hebben."
(Nederlandsche Jaerboeken 1758)