Hallo samen,
@Maurice: Bedankt voor de extra foto, al voegt die inderdaad niet veel toe. Van de ene foto waarop de voorkant van het halsschild net soortvan te zien is en van de erg bolle habitus, mede van de andere foto's, zou ik er dus ook
sanguinea van maken, maar het is dus een beetje hachelijk en je kunt je in het algemeen snel verkijken op een beetje schaduw hier en daar of een beetje glans die wit lijkt. Ik zou 'm maar gewoon als
sanguinea wegzetten en kijken wat Jo ermee doet

Qua larve (min of meer @Thijs

) : De kleurverdeling is voor veel van die larven ongeveer gelijk, al zijn er ook wel subtiele verschillen in hoever bepaalde kleurelementen doorlopen. Voor de drie Noord-Amerikaanse
Cycloneda-soorten is er een sleutel waarmee de larven (laatste stadium!) behoorlijk goed op naam kunnen worden gebracht, maar daar zit dan dus bijvoorbeeld de larve van
emarginata niet bij.
Maar je moet je ook niet blindstaren op de kleuren/patronen. Hogeschool larvendeterminatie gaat al heel snel over de exacte vorm en samenstelling van de "borstels" op abdomen en thorax - dat is een wetenschap op zich met een aardig complex eigen jargon, wat mijns inziens soms ook nog wel enigszins in zichzelf verward/misbruikt wordt

Maar puntje bij paaltje hier:
De larven van
Cheilomenes hebben hele duidelijke, stevige, lange behaarde stekels op de hoeken van de sclerietplaatjes staan. De borstels op de
Cycloneda's zijn soms wel iets verhoogd en een beetje puntig uitgetrokken maar nooit zo lang als bij
Cheilomenes. In de foto van Maurice is het een beetje moeilijk herkenbaar, behalve als je naar de schaduw kijkt: In de schaduw zie je overduidelijk de lange doornvormige borstels die
Cheilomenes heeft.
Ik heb een paar Zuid- en Noord-Amerikaanse LHB-specialisten gevraagd wat ze weten over
Cheilomenes van de Antillen en van
C. emarginata uit de VS, dus ik ben benieuwd wat daar voor antwoorden op komen. Het zou ook zomaar kunnen dat de larve van Maurice de eerste melding van deze Zuidoost-Aziatische soort van de Antillen is.