Dat kan zeker. Sommige variëteiten zijn zeker minder vitaal en worden in stand gehouden, omdat wij ze mooi vinden. Bont- en geelbladige vormen zijn normaliter minder vitaal, omdat ze bladgroen inleveren.
Goed voorbeeld zijn de vele rozen- en fruitrassen die op de een wilde stam moeten worden geënt, omdat ze te zwak zijn om op eigen wortel te groeien. De vele plagen die deze rassen teisteren zijn welbekend (meeldauw, luizen).
Niet vergeten dat veel gekweekte planten niet zwak zijn, maar voor de soort op volkomen verkeerde standplaatsen worden geplant (hoeveelheid licht, grondsoort).
Soms kan je het tegendeel zien van bovenstaande quote. Argyresthia trifasciata heeft de op kleigronden aangeplante Juniperus virginiana-rassen (vooral Skyrocket) bijna uitgeroeid. Soort van afstraffing voor het planten van een soort op volkomen verkeerde grond. De paardenkastanje (vooral de rode) heeft zich al nooit lekker thuis gevoeld in ons land en wordt nu geteisterd door de kastanjemineermot. En hoe staat met de robinia's in het land van oorsprong? Zit in de Verenigde Staten ook elke robinia vol met gallen van de robiniagalmug?