wilde katachtigen als huisdier

Gestart door tekenaar, september 20, 2007, 17:10:45 PM

Vorige topic - Volgende topic

tricho

Maar het begint wel bij die goudvis. De handel in exotische dieren komt vanzelfsprekend voort uit de bestaande handel in dieren.

En waarom zou je als maatschappij wel toestaan dat mensen gaan rommelen met dieren terwijl ze helemaal niet beseffen wat voor gevolgen dat kan hebben?

De vraag naar 'andersvormige' dieren is vreselijk groot en ik denk dat het belangrijk is dat de overheid een bepaalde grens aangeeft. Op dit moment is het einde namelijk zoek.




grunsven

Die grens wordt gesteld op dit moment.
Er zijn een heleboel soorten die je niet mag houden, een heleboel soorten die je alleen mag houden als nakweek en er zijn eisen aan de omstandigheden waaronder je dieren houdt.

Uiteraard gebeuren er dingen die niet door de beugel kunnen maar de grens is wel degelijk duidelijk gesteld. De overheid moet optreden tegen de uitwassen en niet tegen de dingen die wel goed gaan.

Het totaal verbieden van huisdieren omdat er illegale dingen gebeuren is in mijn ogen hetzelfde als het bezit van alle messen (inclusief botermessen en dunschillers) te verbieden vanwege de steekpartijen die af en toe gebeuren.
Roy van Grunsven
De Vlinderstichting - Dutch Butterfly Conservation (www.vlinderstichting.nl)

tricho

Er is denk ik ook geen enkele nederlander die wel een totaalverbod op het houden van huisdieren in het algemeen zou willen. Dat is hier ook helemaal niet ter sprake geweest.

Ik ben toch van mening dat er heel wat regelgeving ontbreekt. De grens waar je over spreekt strekt zich niet veel verder uit dan de bescherming van inheemse- en CITES dieren.

Er zijn tal van dieren waarvan bestaande populaties sterk bedreigd zijn, maar die niet op CITES- of Europese lijsten staan. Daarnaast zegt deze wet- en regelgeving niks over de geschiktheid van de te houden dieren (dierenleed, verspreiding zoƶnosen) of bijvoorbeeld de potentie om invasief en schadelijk te zijn.

tekenaar

over een heel andere boeg:

Het succes van de mens als soort komt voor een groot deel voort uit het feit dat mensen dieren houden. Klinkt raar, maar een belangrijke basis voor de opbouw van de economie was dat mensen runderen gingen houden en dat ze die voor de ploeg spanden. Vervolgens kon 1 persoon een veel groter stuk land bewerken, waardoor veel mensen tijd kregen wat anders te doen als "voedsel verbouwen". Natuurlijk hebben we nu machines die een deel van het werk overnemen (maar niet in alle delen van de wereld!), maar de "eigenschap dieren te willen houden in gevangenschap" heeft kennelijk selectief voordeel betekend voor dierenhouders (dierenhouders waren succesvoller dan niet-dierenhouders bij de opstart van de cultuur) (denk ook aan jagers met-en-zonder-jachthonden, postbezorgers met-en-zonder-paard enz). Ik denk dat dit een basis is voor de huidge neiging van veel mensen om dieren te willen houden. Genetisch vastgelegd. En uiteraard sterk beinvloed door cultuur. Overal ter wereld houden mensen dieren. Niet iedereen wil dieren houden maar in iedere cultuur zie je dat een bepaald aandeel van de mensen dieren houdt. Dat kunnen vechthoenders zijn, of een aapje bij de indianen in de amazone, of een emoe die een jager-verzamelaar op de voet volgd, of het bakkie vissen wat naast mijn bureau staat.

Heel bot gesteld: bij sommige mensen zit "dieren houden" in het bloed. Je bezorgd die mensen een heleboel stress als je ze dat ontneemt. En "dieren willen houden" kan een heel positieve eigenschap zijn die bijdraagt aan de menselijke cultuur. Net als "geen dieren willen houden" een heel positieve eigenschap kan zijn die ook bijdraagd aan de menselijke cultuur (en dierenhouders helpt reflecteren over wat ze die dieren nu helemaal aandoen). (En ik geloof bepaald niet dat "dierenhouders" een stelletje primitivelingen zijn die in een ver verleden een functie hebben gehad bij de opbouw van de cultuur. Maar dat gaat off-topic.)

Naar mijn idee is het niet realistisch om "dieren houden" te willen verbieden. We moeten eerder zoeken naar een evenwicht tussen "acceptabele stress van dierenhuiders zonder dieren" en "acceptabele stress bij gehouden dieren". Wat voor de een acceptabel is, hoeft dat niet voor een ander te zijn. Hoe leiden we de "dierenhouderswens" in goede banen zonder de mensen en de dieren te kort te doen?

Nog een reactie op een voorgaande stelling: ik ben ervan overtuigd dat heel veel diersoorten een heel groot deel van het natuurlijk gedrag kan uiten in gevangenschap. De visjes in mijn aquarium bijvoorbeeld, of de zebravinken die ik in het verleden in een voliere van 10 meter hield. De stelling dat "natuurlijk gedrag nooit tot zijn recht kan komen in gevangenschap" is me veel te kort door de bocht.

Reactie op de naar zijn kooi terugkerende roofvogel: er is ook een andere verklaring mogelijk: de kooi was het territorium (met mogelijke tekortkomingen). Buiten de kooi is dan automatisch het territorium van een ander. In de natuur grenzen roofvogelterritoria aan elkaar. Overschrijd een roofvogel die grens: dan wordt hij door z'n buurman teruggejaard, desnoods met veel geweld. zelfs in een situatie waar er geen "buurman" is, heeft een roofvogel (en veel andere dieren) tijd nodig om door te krijgen dat hij een groter territorium kan gebruiken. Ik zou het "terugkeren naar de kooi" niet zonder meer willen zien als een bewijs dt die vogel het in de kooi goed had. Daar staat tegenover dat sommige roofvogelsoorten niet de moeilijkste dieren zijn om in gevangenschap te houden.
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

pka

#34
@ Tekenaar
Over die roofvogels: het territorium kan een rol spelen, maar ik zou de luie aard van warmbloedige roofdieren niet onderschatten. Ze moeten immers efficient met hun callorieen omgaan.

En dan zijn er vogelsoorten die niet meer in de natuur kunnen overleven als ze in gevangenschap geboren zijn (bijv. korhoenders). De grens tussen "wild" en "gedomesticeerd" ligt hier wel heel dicht op elkaar. Wat is dan nog de betekenis van een stelling als "ik vind dat wilde dieren in de natuur horen maar huisdieren wel mogen worden gehouden": zodra een dier in gevangenschap wordt gehouden, is het de facto een huisdier, al dan niet tegen wil en dank.

Om een bekende kreet aan te halen "dieren kunnen niet kiezen, wij wel": uiteindelijk bepaalt de mens welk dier een huisdier is. Dat wil trouwens niet zeggen dat die keuze altijd verstandig is, maar dan gaat het met name om de omstandigheden waarin het dier wordt gehouden. Ik vind je maatstaf van "acceptabele stress" daarom een hele goede. Ieder levend wezen stelt immers eisen aan zijn leefomgeving. Een goudvis in een aquarium gaat prima, een goudvis in een kom al een stuk minder.

tricho

CiteerHet succes van de mens als soort komt voor een groot deel voort uit het feit dat mensen dieren houden

Het spijt me zeer, maar de mens doet nog geen tienduizend jaar aan dier- of veehouderij. Hoe kan je dan zeggen dat het succes van de mens als soort deels voortkomt uit het houden van dieren. En selectie op zulke 'kwantitatieve' eigenschappen in tienduizend jaar?

Daarbij heeft veehouderij en landbouw meestal juist de ondergang betekent voor vele culturen w.o. de mayas en de soemeriƫrs. Ook in het heden zijn de vee- en dierhouderij verantwoordelijk voor een groot deel van het verlies van de biodiversiteit op aarde.

De vraag waarom mensen dieren houden is natuurlijk wel heel erg interessant. Toch denk ik dat we daarvoor beter terecht kunnen op een forum voor cultureel antropologen  ;)







tekenaar

Ik denk dat deze vraag wel relevant is (waarom houden mensen eigenlijk dieren), want de discussie gaat inmiddels heel erg de breedte in. Sommigen zijn tegenstander van het houden van dieren, om het even welke diersoort/vorm/ras. Dat is natuurlijk prima, ik wilde, als dierenhouder, aangeven dat anderen op de een of andere manier wel behoefte hebben aan het houden van dieren, en dat die behoefte wel eens tamelijk diep geworteld zou kunnen zijn.

De Mayas hielden eveneens dieren, alleen wat andere soorten als bij ons in de wei staan (lama's en cavia's zijn door hen gedomesticeerd). Van Soemeriers weet ik dat niet.

De mens is als soort pas succesvol geworden in de laatste 10.000 jaar... Selectie daarop: wel, de volkeren waarin "dierenhouders" in de bevolking voorkwamen hebben de rest overwonnen. Hoezo geen selectie?

Natuurlijk zijn veehouderij en transport van huisdieren (inclusief wilde diersoorten t.b.v. dierenhouderij) een grote bedreiging voor de biodiversiteit (een flink deel van de exotenproblematiek komt hieruit voort!). Dat doet geen afbreuk aan de stelling dat "dieren houden" een van de redenen is voor het succes van de soort mens.  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

tricho

#37
Je hebt er gelijk in dat deze vraag relevant is. Ik bedoel alleen te zeggen dat dierhouderij een cultureel verschijnsel is zonder genetische basis.

Selectiedruk op dergelijke genen zou veel te klein zijn om in zo een korte tijd een dergelijke invloed te hebben.

Het is denk ik ook niet dat de mens als soort pas de laatste 10000 jaar succesvol is geworden, maar eerder dat de mens pas de laatste 10000 jaar relevante invloed op zijn omgeving uit is gaan oefenen. En of dat positief of negatief is durf ik niet te zeggen.

De lamas en de cavias.....dat waren de Inca's. De Mayas komen uit centraal amerika.
Daar gaat het natuurlijk niet om, maar dan is dat duidelijk.

Al met al denk ik dat de hoofdredenen voor het houden van dieren in deze maatschappij eerder gezocht kunnen worden in genegenheid en dagelijks vermaak.

Daar is op zich niks mis mee, maar er moet wel een eerlijke balans zijn tussen de voordelen voor de mens en de nadelige gevolgen voor mens en dier op lange of korte termijn.

Naar mijn mening is die balans er niet voor meer dan 95% van de in nederland gehouden diersoorten.

tekenaar

CiteerNaar mijn mening is die balans er niet voor meer dan 95% van de in nederland gehouden diersoorten.
Helemaal mee eens. ik denk dat minimum-huisvestingseisen (zoals die in Duitsland gelden) een goede stap zouden zijn. Over de precieze inhoud van die eisen valt uiteraard te discussieren. Maar dit lijkt me beter dan een verbod op het houden van een aantal diersoorten.

(Het effect kan hetzelfde zijn, maar op een voor dierenhouders begrijpelijker manier: voor sommige soorten gelden huisvestingseisen waar niemand aan kan voldoen. In de praktijk kan niemand die dan houden.)
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

grunsven

#39
Andersom is ook overduidelijk aangetoond dat het houden van dieren goed is voor mensen. Vanuit gezondheidsoverwegingen zou je huisdieren moeten promoten.
Roy van Grunsven
De Vlinderstichting - Dutch Butterfly Conservation (www.vlinderstichting.nl)