IJsvogeljubileum (18 september 2005)

Gestart door Pim, september 18, 2005, 23:14:07 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Na het zien van een magnifieke scharrelaar is het natuurlijk weer even wennen om op de fiets te springen en te genieten van de andere vogels, maar met een zeker relativerend vermogen lukte het ruimschoots. Vandaag in de vroege namiddag (19 september 2005) eerst de Lepelaarplassen en vervolgens het Jan van den Boschpad en Wilgenbos bezocht.

Boven de Galjoottocht (Lepelaarplassen) hoorde ik een ijsvogel roepen, voor mij altijd een reden om de remmen in te knijpen en geconcentreerd uit te kijken naar mijn ioniserend blauwe vriend. De vogel kwam aanvliegen en dook weg in het wilgenstruweel. De vele vlierstruiken in het gebied werden kaalgeplukt door duizenden spreeuwen, ze maakten soms schitterende figuren in de lucht.

Langs de dijk (kwelzone - Lepelaarplassen) hoorde ik op diverse plekken roepende baardmannetjes vanuit het riet. Het aantal dodaarzen is behoorlijk hoog en deze zullen waarschijnlijk voor een groot deel overwinteren in de Lepelaarplassen.

Het Jan van den Boschpad (Oostvaardersplassen) was rijkelijk gevuld met zondagswandelaars, het was dan ook een fraaie zomerherfstdag (een beetje er tussenin). Vanaf de wereldberoemde uitkijkheuvel zag ik nog steeds foeragerende lepelaars. Zij zullen langzamerhand zich wel gereed maken voor hun vertrek naar het warme zuiden. Vanaf eind februari zijn ze dan weer in Nederland te bewonderen, hoewel uitzonderingen altijd mogelijk zijn. Met moeite kwam ik tot vier grote zilverreigers, een groot deel blijft wel overwinteren in de Oostvaardersplassen. Ze nemen hiermee wel een aanzienlijk risico, maar de vogeltrek is ook niet zonder gevaren. In de winter zie je soms tientallen grote zilverreigers verkleumd bij elkaar staan. Het aantal bruine kiekendieven is nog klein, ik telde slechts drie exemplaren. Ook waren een aantal haviken prachtig te bewonderen, ze kwamen redelijk dichtbij op de grond zitten. Buizerds waren algemeen aanwezig. In de top van een reeds overleden boom zat nog een fraaie boomvalk.

Tussen de grauwe ganzen zat nog de "ontsnapte" keizergans, het is niet aannemelijk dat hij uit het Noorden van Alaska hierheen is gevlogen, wel dat één of ander kneuterboertje genoeg had van zijn waterwildcollectie. De (wilde) eenden bestonden voornamelijk uit smient, wintertaling, (enkele moeilijk herkenbare zomertalingen) en slobeenden. Boven het uitgestrekte gebied foerageerden minimaal 550 boerenzwaluwen. Nog even bijtanken voordat ze wegkruipen in de modder. Tegenwoordig weten we wel beter, maar vroeger dachten vooraanstaande ornithologen vele decennia lang dat zwaluwen net als kikkers overwinterden op de bodem van plassen en sloten. Je kunt boerenzwaluwen aantreffen tot in oktober, de hoofdmacht zal rond half april terugkeren.

Twee verschillende vossen, een licht exemplaar en een mooie roodbruine, lieten zich bewonderen. Langs het betonplaten fietspad hoorde ik vijf verschillende waterrallen gillen, ook hoorde ik enkele baardmannetjes.

Bij de verbindingszone (rietstrook tussen OVP en Lepelaarplassen) zaten twee tapuiten. Bij het Jaap van Edenpad vierde ik mijn ijsvogeljubileum. Aan het begin van dit jaar had ik lopen opscheppen dat ik in 2005 wel tweehonderd ijsvogelwaarnemingen kon bijschrijven. Vandaag was deze grootspraak uitgekomen. Boven een slootje rijkelijk begroeid met riet vloog een ijsvogel strak in de richting van de verbindingszone. Ik bedankte het ijsvogeltje voor zijn kortstondige aanwezigheid en vervolgde mijn fietstocht naar Almere De Vaart. Tot mijn vreugde zag ik hier weer verse sporen van bevers, ik was even bang dat ze hier verdwenen waren nadat het slootje uitgebaggerd was, maar ze zijn er dus nog. Een volwassen ree (waarschijnlijk een reegeit) smulde van het malse gras.

In het Wilgenbos werd ik te hoogmoedig, ik verwachtte minimaal drie ijsvogels hier, maar kreeg nul op het request. Wel werd ik opgevreten door vele muggen en hoorde twee waterrallen biggen. Ook zag ik wederom beversporen. Bij het Blocq van Kuffeler (een reusachtig gemaal) was ijsvogel 201 een vers gevangen visje aan het dood slaan op de reling.

Zaterdag 17 september 2005 had ik dienst in het bezoekerscentrum van de Oostvaardersplassen aan de Knardijk te Lelystad. Op de heenweg hees ik mijn fiets in de trein en fietste via de lange Torenvalkweg naar de plaats van bestemming. Onderweg geen vermeldingswaardige gebeurtenissen. Hoewel de vele groenlingen, staartmezen en witte kwikstaarten ook hun charme hebben. Vanuit de trein zag ik naast een slootje nabij de Kleine Praambult wel een grote groep grote zilverreigers, namelijk twintig exemplaren!

Op de Kleine Praambult keek ik uit over het gebied. Er waren kleine en bonte strandlopers op het slik aanwezig, evenals negentien bontbekplevieren. De brandganzen keren langzaam terug naar hun overwinteringsgebied, ze komen van hun broedgebied o.a. op Nova Zembla. Er waren circa vierhonderd exemplaren aanwezig en de groep werd aangevuld met nog eens 350 net aangekomen soortgenoten. Hartje winter verblijven hier vele duizenden brandganzen, soms zit er nog een verassing in de vorm van een roodhalsgans tussen. Dat kost meestal redelijk wat zoekwerk in zo'n grote groep ganzen. Ik zag twee vossen, één exemplaar wandelde nonchalant tussen de Heckrunderen.

Het Oostvaardersveld lag er vredig bij. Kleine groepen Konikpaarden foerageerden binnen het hekwerk en vier grote zilverreigers wandelden in het ondiepe water. Een regenboog maakte het panorama nog mooier. Boven een kanaal vlogen twee ijsvogels elkaar achterna. Ze kwamen enkele malen op een rietstengel zitten. Ook een oeverloper en witgat waren aanwezig.

Vanuit het sobere, doch interessante bezoekerscentrum heb je een leuk uitzicht over de Keersluisplas. Aan de overkant was een groep van vierendertig lepelaars aanwezig. Ook zag ik drie grote zilverreigers. Het ijsvogeltje liet zich vandaag niet zien vanuit het gebouw.

Om 13.00 uur begeleidde ik een excursie naar Vogelkijkhut De Zeearend (zie: www.vogelkijkhut.nl). Er waren enkele studenten mee die driftig aantekeningen maakten van alles wat ik zei. Als zou ik vertellen dat zwaluwen zich in de modder ingraven bij de eerste nachtvorst zouden ze dit ook aan het papier toevertrouwen. Het was erg leuk om een geïnteresseerde groep te hebben en vanuit de kijkhut zagen we o.a. grote zilverreigers, bruine kiekendieven, lepelaars en een sperwer. Geen topscore, maar een leuke wandeling.

De hoornaars zijn dankzij het warme weer ook nog volop actief. Een pad is zelfs afgezet om mensen niet rakelings langs hun nest te laten wandelen. Vanuit de hut Wigbels eiland (zie: www.vogelkijkhut.nl) zagen we een zevental casarca's en een sneeuwgans, je zag mooi zijn zwarte pennen.

Op de terugweg hield ik nog even halt bij het Jan van den Boschpad, hier was het rustig met o.a.: zeven lepelaars, zeven grote zilverreigers, een vos en >300 boerenzwaluwen. Bij de Lepelaarplassen vloog een ijsvogel voorbij.


met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl