Waterspreeuw in het water gevallen (2 nov.2005)

Gestart door Pim, november 06, 2005, 16:23:46 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

foto's op www.natuurverslaving.nl

Een druilerige, grijze en winderige dag is niet echt uitnodigend om erop uit te gaan per fiets. Op 2 november 2005 was het zo'n dag, het kleurenpallet van het landschap lijkt dan alleen uit grijs te bestaan (als je dit al een kleur mag noemen). Toch ging ik 's morgens zeer gemotiveerd per trein naar Lelystad en fietste met een stevige tegenwind via de Torenvalkweg naar de Knardijk. In plaats van rechtdoor te gaan of rechtsaf te slaan koos ik voor de optie linksaf te gaan richting de Ooievaartstocht/Wilgenreservaat. Hier was al drie dagen op rij een waterspreeuw prima te bewonderen. Vrij gemakkelijk was de plek nabij een stuw te vinden waar de vogel veelvuldig was gezien, glijdend door de modder kwam ik dichter bij de plek, maar geen enkel teken van een waterspreeuw. Deze vogel is wel één van mijn favorieten door zijn gedrag, hij duikt door het water en heeft hierbij een soort zwembril (vlies) voor zijn ogen. De waterspreeuw is over het algemeen een goed te benaderen vogel. In 2002 was de laatste maal dat ik deze vogel vele malen heb bewonderd in Nederland (in de Amsterdamse waterleidingduinen). Het leuke hiervan was dat ik de vogel zelf ontdekt had. Het bleek zelfs om twee exemplaren te gaan.

Ik bleef anderhalf uur posten, maar geen enkele waterspreeuwenactiviteit ter plaatse. Wel een winterkoninkje die demonstratief op de sluis ging zitten en me wel leek uit te lachen in de miezerregen. Een grote zilverreiger stond langs het water. Op de terugweg in de richting van de Knardijk keek ik elke drainagebuis na, maar geen waterspreeuw. Dat was dus weer een mooie dipper (vogeljargon voor gemiste zeldzaamheid). Langs het water zaten twee waterpiepers. Op een nabijgelegen akker zat in een groep van zeker twintig zwarte kraaien een fraaie bonte kraai.

"De bonte kraai en de zwarte kraai werden tot voor kort nog tot dezelfde soort gerekend. De bouw en de grootte van de bonte kraai komen overeen met die van de zwarte kraai. De bonte kraai is goed te onderscheiden door de grijze gedeelten in het verenkleed, terwijl de zwarte kraai geheel zwart is.

De bonte kraai broedt verder naar het noorden en het oosten dan de zwarte kraai en broedt slechts zeer zelden in Nederland. De bonte kraaien die in Nederland broeden, vormen bijna altijd een broedpaar met een zwarte kraai. De vogels die eventueel uit zo'n broedsel voortkomen, vertonen overeenkomsten van beide ouders, maar zijn zelf onvruchtbaar".

(Bron: www.vogelvisie.nl)

Vroeger was de bonte kraai een algemene verschijning in Nederland, maar door het verleggen van hun trekroute kun je nu over een zeldzame wintergast spreken. Er zijn ook vogels die hier broeden, maar dan bijna altijd hybridiserend met zwarte kraaien.

Bij het bezoekerscentrum van de Oostvaardersplassen probeerde ik mijn teleurstelling te verbijten. De roze pelikaan lag te slapen op het kleine eiland voor de vogelkijkhut "De Kluut" (zie: www.vogelkijkhut.nl). De vogel had op deze manier wel iets weg van een knobbelzwaan. De ontsnapte Artisvogel maakte ook nog een korte wandeling (dit tot ongenoegen van vijf opvliegende watersnippen) en ging toen verder rusten onder het motto: "was ik maar bij moeder thuisgebleven......".

In de Keersluisplas zwommen zevenendertig wilde/kleine zwanen. Alleen bij de voorste linie kon ik bepalen dat het wilde zwanen waren (het geel op de snavel liep uit in een punt voorbij het neusgat). Op grotere afstand is de determinatie lastiger. Langs de rietkraag wandelden twee grote zilverreigers.

Het Oostvaardersveld is in het winterhalfjaar een plek waar je met grote kans een klapekster kunt aantreffen. Ik richtte mijn verrekijker en zag binnen enkele seconden de klapekster bovenin een boom zitten. Het gebied is rijk aan muizen en andere voedselbronnen voor deze carnivoor. Op de Kleine Praambult was het uitgestorven, met mooi weer of in het weekend is het hier soms vechten om een plekje, een uitzichtplateau met trap en mogelijkheid voor rolstoelgebruikers zou geen overbodige luxe zijn. Op het grasland zat een adulte slechtvalk en erboven vlogen een man en vrouw blauwe kiekendief. Ook drie grote zilverreigers.

Bij het Arendbuizerdveld (onder vogelaars onder deze naam bekend door de waarneming van een arendbuizerd ter plaatse) was een vrouw blauwe kiekendief aan het jagen. Een grote zilverreiger stond in een ondiepe plas weerloze visjes op te wachten. Bij de camping van Staatsbosbeheer in het Kotterbos hoorde ik nog een ijsvogel roepen, maar tijdens deze grauwe dag was het me zelfs niet gegund om maar een glimp op te vangen van deze kleurrijke vogel. Tenslotte kwam ik uit bij de Almeerse vogelboulevard, het Jan van den Boschpad. Hier zijn altijd veel roofpieten te zien, in de vijftien minuten dat ik er stond o.a.: acht buizerds, twee haviken, een sperwer en twee jagende vrouwen blauwe kiekendief. Een adulte slechtvalk zat op de grond en ik telde vijf grote zilverreigers.

Eerder in de week, op 31 oktober 2005 bracht ik een bezoek aan mijn achtertuin De Lepelaarplassen waarvan hierbij een kort fotoverslag:
(te zien op bovengenoemde website)

Opvallend is dat in Almeerse woonwijken dit najaar zeer veel Turkse tortels zijn te zien, soms foerageren er in mijn achtertuin minimaal dertien van deze sierlijke duifjes. Ook het aantal koolmezen lijkt nu al hoger dan vorig jaar rond deze tijd.

Op 3 november 2005 tijdens het ophalen van mijn ***SPAM*** gaf een grote gele kwikstaart act de presence en vloog over het gemeentehuis van Almere.


met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

hiskodevries

Citeertijdens het ophalen van mijn ***SPAM***
Gefeliciteerd Pim
Was getekend Hisko de Vries.

Wil je een fotovraag stellen op het forum lees dan dit eerst https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=452369.0

Pim

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl