Het zijn zeker eitjes van een Chrysopidae. Een soortnaam zal net zo zeker niet lukken, maar je kunt wel op basis van het "legpatroon" iets zeggen over een groep soorten die de eitjes aldus afzetten. Ander methodes zijn bundels van eitjes dicht op elkaar, met de steeltjes in elkaar gedraaid, in groepen dichter op elkaar dan dit, maar niet in elkaar gedraaid, of juist gespreid afgezet, zoals hier - vaak nog veel verder uit elkaar zodat je de eitjes ook "solitair" tegenkomt (moeilijk te vinden).
Mijn overzicht van de legmethodes is nog niet compleet en hat kan soms zelfs binnen één geslacht per soort verschillen. Dat gezegd is deze manier van afzetten gebruikelijk voor onder andere(!) de meest algemene gaasvlieg Chrysoperla carnea s.l., maar beslist niet beperkt tot deze soort. Beter invoeren dus als "Chrysopidae indet"
De steel dient vooral als bescherming tegen ei-predatoren zoals LHB(larfjes) en tegen de mieren die juist op de luizenrijke plekken waar mams de eitjes kwijt wil talrijk aanwezig zijn. De kleine larfjes kruipen uit het ei en langs de steel naar beneden, maar kunnen bij ernstige voedselschaarste dus ook weer langs een ander steeltje omhoog kruipen. Predatie door de eigen soort wordt er dus niet geheel mee voorkomen, maar daar zit kennelijk een inhibitie op die alleen wordt genegeerd bij tekorten aan ander voedsel. Dat moet ook wel, want anders zouden de (in elkaar gedraaide) eitjesgroepen niet logisch/zinvol zijn.