Van 25/5 tot 3/6 bracht ik, als deel van een groep vogelaars, opnieuw een bezoek aan Turov in Wit-Rusland, om daar te helpen met het inventariseren van een natuurgebied van de lokale vogelbescherming. Vorig jaar heb ik dezelfde plek bezocht, maar dan begin mei. Ik was benieuwd of deze latere periode ook nieuwe soorten zou opleveren, zowel onder de vogels als onder vlinders/libellen.
Tijdens de treinreis vanuit Utrecht begon het vogelen al goed: op de telefoondraden langs het spoor in Duitsland en met name in Polen, zaten om de haverklap Grauwe Klauwieren, afgewisseld met Geelgors en Klapekster. Ook een groep Kraanvogels liet zich zien, evenals Grauwe Kiekendief, Zwarte Wouw en nog zo het een en ander.
Op 25/5 kwamen we 's middags in Brest, de grensplaats, aan. We vertrokken met een busje richting Turov, een stadje langs de rivier de Pripjat. In dit stadje heeft de vogelbescherming een huis voor veldwerk ter beschikking, en is ook een ringstation actief. Van deze mensen kregen wij deze week onze veldopdrachten.
De eerste dag besteedden we aan het verkennen van de omgeving: we maakten een wandeling langs de poima (vloedvlakte van de rivier) naar een dorpje een stukje oostelijker. Tijdens deze wandeling zagen we al snel een alarmerende Terekruiter, waarvan we daarna de pullen prachtig konden bekijken. Ook zagen we veel Gele Kwikstaarten (meest lijkend op Noordse), baltsende Watersnippen, Zwarte Ooievaar, Paapjes, Roodmus, groepen Witvleugel- en Witwangsterns, Dwergsterns, Syrische Bonte Specht, Noordse Nachtegalen, veel Wielewalen, Grauwe Klauwieren en als topper de gehoopte Azuurmees. Het was even zoeken, maar opeens zat ie op ooghoogte naast ons, iets wat later in de week niet goed meer wilde lukken. Ook de vlinders deden goed mee, met Koninginnepage, Pruimenpage en Grote Vuurvlinders als hoogtepunten.
's Avonds pakten we de kano om te zoeken naar de baltsplaats van Poelsnippen, wat erg goed lukte: we kregen er aardig wat te zien en zagen ze geregeld springen. Het geluid was indrukwekkend om te horen. Bovendien bevonden zich ook nog enkele Poelruiters op deze locatie. Een ander hoogtepunt was een Vos die nietsvermoedend naar ons toe kwam lopen en vlak voor ons opeens een Tafeleend uit de begroeiing plukte, ons doorkreeg en er toen maar snel vandoor ging...
De dagen daarop besteedden we aan het checken van nesten van weidevogels en het in kaart brengen van nesten van kolonievogels. De weidevogelnesten bleken vooral leeg, gezien het alarmeergedrag liepen wel overal kuikens. Dan maar toegelegd op de kolonies: het ging dan vooral om Dwergsterns, moerassterns, en de eromheen broedende plevieren. De vraag aan ons was om nesten en eieren te tellen: iets waar we niet altijd even gelukkig mee waren. Liever hadden we territoria geteld, om de kolonies minder te hoeven verstoren, maar dit paste (nog?) niet in de werkwijze van de Witrussische opdrachtgevers. Wat dit betreft hopelijk in de toekomst beter.
Al met al vonden we aardig wat nesten, van onder andere Dwergstern, Witvleugelstern, Witwangstern, Bontbekplevier, Poelsnip, Zomertaling, Slobeend. Tijdens de tellingen zagen we o.a. Grote Vuurvlinder, Rivierrombout, Gevlekte Witsnuitlibel, Witpuntoeverlibel en waarschijnlijke Zuidelijke Keizerlibel.
Op een gegeven moment zagen we een kleine steltloper op een strandje lopen, welke een Breedbekstrandloper bleek te zijn. Het ringstation heeft er die dag zes gevangen! Ook liepen er opeens enkele Temmincks' strandlopers.
Toen we even lagen uit te rusten op de oever van de Pripjat, vloog een adulte Zeearend een tijdje boven ons. Daarna viel ons oog op een kleine vogel die met veel moeite de ca. 100 meter lange, en aardig stromende rivier, aan het overzwemmen was. Na wat wachten tot ie dichterbij kwam, bleek het een jongen Terekruiter te zijn. Toch een aardige prestatie voor zo'n pul, het overzwemmen van een rivier!
's Avonds dineerden we meestal in het stadje, en tijdens de wandeling er naar toe ontdekten we de eerste Zilveren Manen. Op dit landje bleken later ook Oostelijke Resedawitjes te vliegen. Vanuit onze tuin hoorden we dagelijks (veel) Wielewalen, en eenmaal ontdekten we een arend die we na lang bekijken, waarbij de vogel steeds dichterbij kwam, konden determineren als Bastaardarend. Deze vogel maakte opeens een duikvlucht naar een lager vliegende Zwarte Wouw!
De laatste dagen maakte we een uitstapje naar de grens met de Oekraïne: we maakten een kanotocht op het riviertje de Oebrtz (hoe je het ook schrijft) en begonnen op de plaats van vertrek met Draaihals, Krekelzanger, Sperwergrasmus, Zilveren Maan en Metaalglanslibel. Tijdens de tocht, waarbij we flink moesten slalommen tussen in het water gestorte bomen door, zagen en hoorden we Withals-, Bonte- en Kleine Vliegenvangers, zagen we Witrug- en Grijskopspecht, IJsvogels, erg veel Hoppen (30+) en vooral om de honderd meter wel een paartje Oeverloper, afgewisseld met Witgat of Kleine Plevieren. Tijdens een tussenstop vonden we een Europese Moerasschildpad.
We overnachtten langs de rivier, waarbij er 's nachts enkele (?) Wilde Zwijnen rond de tent wroetten.
Voeren we de eerste dag in bosachtig gebied, dag twee was het gebied veel opener: het deed denken aan gebieden als de Weerribben. Het leverde soorten op als Sierlijke Witsnuitlibel, Beekrombout, Beekoeverlibel en Speerwaterjuffer en op vogelgebied Zwarte Ooievaars, Roodmus en Buidelmees. Eigenlijk een prachtige tocht, maar door pijnlijke spieren lukte het helaas niet altijd daar optimaal van te genieten...
Na een weekje vertrokken enkele groepsleden naar Sporava, om daar te gaan helpen Waterrietzangers te tellen. Enkele anderen gingen op eigen gelegenheid het land verder bekijken en nog enkelen moesten terug naar Nederland (waaronder ik). Onze laatste dag bezochten we Brest, waar we in het lokale park de mooiste Grijskopspecht van de reis konden bijschrijven, toch een mooie afsluiter.