Woestijntapuit (27 september 2005)

Gestart door Pim, september 27, 2005, 23:59:58 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Dinsdag 27 september 2005 was van 's morgens tot 's middags rijkelijk gevuld met vergaderingen en besprekingen op mijn werk te Zandvoort. Om 15.00 uur was deze woordenstroom opgedroogd en besloot ik nog even mijn vogelgeluk te beproeven in het noordelijker gelegen IJmuiden. Hemelsbreed niet meer dan negen kilometer, maar met het openbaar vervoer (een trein en twee bussen) goed voor anderhalf uur hobbelen.

In de late namiddag wandelde ik langs de jachthaven (Seaport marina) naar de Zuidpier. De bouwmaffia heeft dit hele gebied flink toegetakeld; het doet me dan ook denken aan een Belgische badplaats, lelijke gebouwen en asfalt. De gemeente Velsen doet er nog een schepje bovenop door zelfs het nabijgelegen Kennemermeer (met een zeldzame flora en fauna) op geen enkele manier te beschermen. In het weekend, maar ook doordeweeks moet je hier loslopende honden, crosmotoren en andere verstorende factoren ontwijken. Het strand is geheel in beslag genomen door kitesurfers en van broedende vogels is dan ook nauwelijks sprake (dat geldt bijna voor het gehele Noordzeestrand). Als ik ooit nog burgemeester wordt van de troosteloze gemeente Velsen zou ik een stuk strand van 50 bij  20 meter afzetten pal tegen de Zuidelijke havendam aan. Binnen enkele jaren zal dit een paradijs zijn voor broedende plevieren, zelfs de strandplevier zal het gebied binnen de kortste keren bevolken. Er blijft dan nog een minstens honderd kilometer strand voor de strandminnende bevolking.

De rode vlag was gehesen en dit betekend dat de pier niet betreden mag worden. In de branding foerageerden vele zilvermeeuwen van diverse leeftijden. Éen groep van vierentwintig grote sterns maakten zich op voor de trek naar hun overwinteringgebied bij de West-Afrikaanse kust. Slechts een klein deel overwintert in het Deltagebied (in Nederland). Ze keren in maart weer terug naar hun broedgebieden (o.a. in Zeeland en op het eiland(je) Griend in de Waddenzee). De grote stern staat op de rode lijst van de Nederlandse broedvogels en heeft de status bedreigd. In de jaren vijftig waren er in Nederland circa 40.000 broedparen, momenteel moeten we ons met de helft tevreden stellen. De populatie heeft moeite om zich na een periode van afname (o.a. door het gebruik van zware landbouwgiffen) weer te herstellen. Dit herstel wordt gefrustreerd door een zware recreatiedruk, tekort aan jonge haring (overbevissing!), dichtgroeien van hun kale broedgronden, predatoren en weersomstandigheden. Het is een forse stern met een zwarte kuif (adult), de meeste vogels waren al in winterkleed.

Tevens waren een vijftiental nerveuze bontbekplevieren hun kost bij elkaar aan het scharrelen. Ook op het strand zaten minstens vijftien exemplaren, soms moeilijk te zien als ze in een kuiltje zaten. Op het strand wandelde een juveniele/adult winterkleed goudplevier, een soort die ik niet eerder op het strand was tegen gekomen. Verder ook een aantal bonte strandlopers, bonte pieten (scholeksters) en langs de betonblokken steenlopers foeragerend op zeewier.

Allemaal aardig en prachtig om te zien, maar eerlijk gezegd was ik hier voor een zeldzame dwaalgast gekomen. Na een half uur zoeken kwam de vogel aanhuppen. Aan het begin van het strand langs de stenen van de pier wandelde een Oenanthe deserti oftewel Woestijntapuit. Normaal gesproken is deze vogel te vinden in Afrika en enkele Arabische landen, maar sinds enkele dagen notabene op het neerslachtige Kennemerstrand. De vogel leek wel in zijn sas en maakte soms sprongetjes naar insecten. Het gaat om een mannetje, waarschijnlijk eerste winter, maar mogelijk een adult exemplaar. De vogel was wat betreft kleur mooi aangepast aan zijn normale zanderige broedgebied in o.a. Marokko en Israël.  

Het scheelde weinig of ik kon de vogel aanraken, hij kwam op circa drie meter langs, jammer dat mijn telescoop en aanverwante foto-apparatuur nog in Flevoland stonden (Dank Luuk en Rick voor het opfleuren van het verslag!). Na een kwartier zwijmelen met de woestijntapuit ben ik naar de bushalte gelopen en heb de rechtstreekse bus naar de hoofdstad genomen.

Thuisgekomen lag er op de deurmat een kaartje van de commissie van wijze (vogel)heren (CDNA) met het nieuws dat de ralreiger van 15 juni 2005 bij de Oostvaardersplassen geaccepteerd was, toch leuk voor die vogel. Anders voelt hij zich zo afgewezen.

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl