Het gaat om het aantal tandjes op het kammetje. Een opmerking van Berend hierover vind je hier. Voor zover ik me correct herinner van een vorige zoeksessie heb ik wat tegenstrijdige info over de precieze locatie en mis nog een publicatie die waarschijnlijk handig is om erbij te hebben:
Carayon, Jacques (1989) Systématique et biologie des Kleidocerys d'Europe (Hem. Lygaeidae). - Bulletin de la Société entomologique de France, vol.94(5/6), pp.149-164, 9 figs. (Splitst ericae af van truncatulus en plaatst de laatse als endemisch op Madeira)
Zojuist kwam ik deze discussie weer tegen en zie dat ik mijn opmerking van hierboven (en indirect dus ook de opmerking van Berend over het stridulatiekammetje) moet nuanceren.
Het één en ander heb ik net wat uitgebreider min of meer beschreven in
deze discussie op een Duits Forum. Voor wat betreft het kammetje komt het neer op het volgende:
Carayon gaat in het artikel op verwarrende wijze om met de naam
truncatulus - hij noemt in het artikel alles wat "klein" is zo (ook beesten van Els!!) en geeft pas helemaal op het einde aan dat de echte
trucatulus alleen op Madeira voorkomt en dat dus eigenlijk vrijwel overal waar hij het in het artikel over
truncatulus heeft uiteindelijk
ericae gelezen moet worden.
Verder stellt hij vast (pg.156) dat het stridulatieapparaat op "
truncatulus" en
resedae gelijk gebouwd is. Het is onduidelijk of hij hier vergelijkt met "
truncatulus" (==populatie kleine beesten) die hij van Els opkweekte of dat hij daadwerkelijk met beesten van Heide heeft vergeleken. De enige uitzondering die hij maakt, is de lengte van de stridulatiekam op de vleugels van
truncatulus van Madeira - dus van de echte
truncatulus en
niet van
truncatulus ericae. Daar is de lengte 0,32-0,38mm tegen "rond 0,45mm" bij
resedae. Overigens geeft hij deze lengtes niet in verhouding tot de totale lengte van het beest, zodat onduidelijk blijft of de door hem vastgestelde gelijkvormigheid tussen zijn kleine beestjes en
resedae alleen betrekking heeft op het aantal tandjes (rond 250 - andere publicaties reppen van 200-300) of ook op de lengte. Tussen de regels door zou je moeten concluderen dat de lengte van de kam op de kleinere exemplaren net zo lang is als op de standaard (grote)
resedae - maar dat is wel wat gewaagd.
Wel correleert hij één en ander aan de metingen van ritme en frequentie uit een eerdere publicatie van Haskell (1957) die bij gelijke frequentie een verschil in ritme vaststelde tussen "
truncatulus" en
resedae. Aangenomen mag worden dat Haskell in elk geval kleine beesten van Heide voor zich had en dus de huidige "
ericae".
In de interpretatie van Carayon moet je tot de conclusie komen dat:
- De bouw van het stridulatieapparaat alleen verschilt voor truncatulus van Madeira (kortere kam op onderkant vleugel), zonder dat hier metingen van frequentie en ritme voor bekend zijn. Maar dit is wel één van de sterkste argumenten om deze de eigen soortstatus te geven.
- De bouw van het stridulatieapparaat voor zijn "truncatulus" van Europa (=="ericae"*) niet verschilt van resedae. Hij koppelt dit aan de bevindingen van Haskell en stelt dat bij gelijke bouw/lengte, gelijk aantal tandjes en (dus) gelijke frequentie ericae een andere ritme heeft dan resedae (namelijk 16x/seconde voor ericae en 8x/seconde voor resedae).
Uit de publicatie van Carayon kan ik dus niet halen dat het stridulatieapparaat van
ericae fysiek anders zou zijn dan van
resedae en
dus ook niet geschikt voor microscopische analyse(!)Maar.... ik ben ook niet blij met de manier waarop Carayon aanvankelijk de kleinere dieren allemaal onder de noemer
truncatulus (ericae) schaart, ongeacht herkomst en waardplant (veel van Els!!), vervolgens allerlei analyses op de kenmerken loslaat, en later dit weer correleert aan het sterke argument van het stridulatieritme van de ukkies van Heide, zonder naderhand dit stridulatieritme weer terug te koppelen op zijn kleintjes van Els. Wat heeft hij bekeken/opgemeten destijds? Kamstructuur van ukkies van Els of van ukkies van Heide? En die beesten van Els? Waarom verwerpt hij van meet af aan
privignus daarvoor. Kortom: Er zitten nog wel wat haken en ogen aan ...
P.S. Voor wie wil heb ik de publicatie van Carayon wel beschikbaar als DjVu