Naast “alledaags vogelen” en algehele natuurbeleving in de brede zin, twitch ik (bij vlagen) ook behoorlijk fanatiek, waarbij ik de diverse manieren van op pad zijn vaak combineer. Heb zelf(s) ook de neiging tot het bijhouden van lijstjes (levenslijst NL + er buiten, ook wel jaarlijst). Dat is dan echter vooral om bij te houden wat ik zoal waargenomen heb en dus niet om een "score" (dus t.o.v. anderen) bij te houden. Het zelf onverwachts ontdekken van leuke en zeldzame soorten tijdens het vogelen is natuurlijk zo’n beetje het mooiste wat er is. Het zien van nieuwe soorten, gedragingen, kenmerken e.d., bij zowel algemenere als zeldzame soorten, zijn voor mij de belangrijkste drijfveren om op “vogelpad” te gaan. Daarnaast, maar eerlijk gezegd in mindere mate, speelt de spanning en (adrenaline)kick van het wel of niet (gaan) waarnemen van de zeldzame vogel in kwestie natuurlijk een rol.
Het valt me op dat het bij veel vogelaars/ twitchers er op lijkt dat het feitelijk niet of niet hoofdzakelijk om de vogels gaat, maar dat het er vooral (ook) om gaat of andere personen de vogel al dan niet waarnemen. Dit wordt vervolgens uitgedrukt en gerangschikt in de vele lijstjes en rankings. Hier wordt naar mijn beleving wel erg veel (teveel) de nadruk op gelegd, en in toenemende mate lijkt het. Ook deze zelfontdekranking is daar een voorbeeld van.
Voor de goede orde: allemaal prima natuurlijk. Ik snap de sociale aspecten en het spelletjes/ competitie-element er op zich wel van en gun uiteraard iedereen zijn/ haar “stijl” van vogelen. Prachtig als anderen het twitchen/ vogelen zo voor hun geluk en plezier het beste beleven, maar het is dus niet mijn beleving/ benadering. Een goed gezelschap tijdens het vogelen is nooit weg natuurlijk, maar ik hou me bij het vogelen nu eenmaal liever bezig met vogels dan met mensen, zeker als die er helemaal niet bij zijn en/ of ik ze in het geheel niet ken.