waarnemingstoerisme

Gestart door tekenaar, augustus 21, 2005, 19:28:07 PM

Vorige topic - Volgende topic

tekenaar

Bij het doorlopen van de waarnemingen kom ik nogal veel observaties tegen van geelbuikvuurpad, vroedmeesterpad en kamsalamander in 't Rooth en boomkikkers in de Brand, meestal met foto's. Ik vraag me af hoevaak de paar exemplaren die daar zitten voor fotomodel moeten spelen en of de kennelijk voortdurende verstoring door waarnemers nog wel een nuttig doel heeft. Ik doel op niemand persoonlijk, maar zo veel kennis over deze populaties zal het toch niet opleveren als er weer een plaatje van deze dieren verschijnt?

Positief is uiteraard wel dat er kennelijk flink gepatrouilleerd wordt door 'waarnemers' waardoor 'terrarium-stropers' hopelijk wat minder kans krijgen. Alleen zijn daarvoor niet zoveel foto's / verstoringen nodig, lijkt me.

Dus bij deze een oproep om WEL naar de betreffende gebieden te gaan maar de verstoring en het fotograferen tot een minimum te beperken.

Bij andere waarnemingen zou ik willen dat er meer foto's gemaakt worden, aan de hand van foto's zouden waarschijnlijk wel wat determinaties heroverwogen kunnen worden...
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Mark van Veen

Ik ben net in 't Rooth geweest (voor de insekten) en de amfibieen worden om de haverklap gefotografeerd (zie ze ervaren in de camera kijken). Gelukkig is de groeve alleen op zaterdag open en erg groot. Heb jij enig idee of deze soorten tegen af en toe opgepakt worden kunnen. Als dat zo is, is het probleem niet zo groot. Zijn ze gevoelig, dan is er een probleem.

Mark

NB mijn vroedmeesterpadje was een meepakker van iemand die aan het fotograferne was...
groet,

Mark van Veen

tekenaar

Ik heb subadulte geelbuikvuurpadjes in mijn achtertuin (ik woon in Slovenie en kon het niet laten een mini-poeltje aan te leggen, de padjes hebben dat binnen een paar weken weten te vinden! Daartegenover staat dat ik geen bruine kikkers en maar zelden een gewone pad in mijn tuin heb.). Ik heb 'mijn padjes' opgepakt om de buikpatronen te fotograferen (individuele herkenning), een half uurtje later zaten ze weer langs de rand van het poeltje en waren aan het fourageren. Zelfs 'grote ingrepen' zoals fors onkruidwieden om het poeltje en driekwart van het water verversen (om algengroei terug te dringen) werden verdragen en het poeltje is door geen van de exemplaren verlaten.

Hieruit concludeer ik dat de gevoeligheid op zich niet groot is en incidenteel vangen geen zichtbare schade veroorzaakt. Mijn vraag blijft toch wel een beetje, ligt ook meer in het ethische vlak...

p.s. ik heb ook foto's liggen van geelbuiken en vroedmeesters uit 't Rooth...  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Mark van Veen

#3
Geelbuikvuurpadden zijn naar mijn idee pioniersoorten. In Hongarije had ik ze in de Mecsek bij tientallen in plasjes in wielsporen in een lemig pad door een bos (meter tot twee meter lang, 20 cm breed). Die waren zo modderig dat je goed moest kijken voor je ze zag. Volgens mij zijn ze gespecialiseerd in het steeds vinden van nieuwe plekken (bv. vijvers).
Dat zou dan in Nederland de kritische factor zijn, want dat soort plekken zijn er weinig.
groet,

Mark van Veen

Jan-Pieter

Even de bal terug kaatsen Tekenaar (jammer dat je naam er niet staat....) maar je doelt op verstoringen door fotografie ed maar je hebt zelf de buikzijde , voor herkenning, op de foto gezet in je eigen achtertuin. Elke keer als jij een pad wil herkennen zal je hem op moeten pakken om zijn buik te bekijken. Je doet dus eigenlijk hetzelfde als waar je over begint.

MVG JP

Mark van Veen

#5
CiteerEven de bal terug kaatsen Tekenaar (jammer dat je naam er niet staat....) maar je doelt op verstoringen door fotografie ed maar je hebt zelf de buikzijde , voor herkenning, op de foto gezet in je eigen achtertuin. Elke keer als jij een pad wil herkennen zal je hem op moeten pakken om zijn buik te bekijken. Je doet dus eigenlijk hetzelfde als waar je over begint.

MVG JP
Maar tekenaar (Paul Veenvliet) heeft natuurlijk wel gelijk met zijn zorg. Want het is 1 plek waar iedereen heen gaat. Zoek maar eens bij Groeve 't Rooth. Dit is mogelijk een plek die als gemeente in waarneming.nl zichtbaar zou moeten zijn. De kenners weten de plek toch wel te vinden, maar voor anderen is het dan lastiger. Scheelt verstoring.
groet,

Mark van Veen

hiskodevries

Als je met google op geelbuikvuurpad en rooth zoekt kom je heel wat sites tegen die je dezelfde informatie verstrekken als waarneming.nl

Is daar geen toezicht ?
Was getekend Hisko de Vries.

Wil je een fotovraag stellen op het forum lees dan dit eerst https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=452369.0

tekenaar

CiteerEven de bal terug kaatsen Tekenaar (jammer dat je naam er niet staat....) maar je doelt op verstoringen door fotografie ed maar je hebt zelf de buikzijde , voor herkenning, op de foto gezet in je eigen achtertuin. Elke keer als jij een pad wil herkennen zal je hem op moeten pakken om zijn buik te bekijken. Je doet dus eigenlijk hetzelfde als waar je over begint.

MVG JP
Uiteraard helemaal waar, en dat doe ik ook op veel grotere schaal bij inventarisatiewerk in mijn regio. Op deze manier is het mogelijk om populaites te volgen en aantalsschattingen te doen. Dit wordt bij 't Rooth echter al gedaan door de mensen van RAVON werkgroep monitoring en alle (!) individuele geelbuikvuurpadden zijn bij hen bekend. Mijn mail gaat dan ook niet zozeer over de methode of het feit dat ze opgepakt en gefotografeerd woren maar over hoeveel mensen dat langs elkaar heen op die ene plek moeten doen en hoeveel meerwaarde een extra foto/observatie van die ene plek nog heeft.

Ik heb het dus specifiek over 't Rooth en de Brand en niet over alle andere plekken waar je amfibieen (of andere soorten) kan vinden / fotograferen.

Ik merk dat ik me wat ongelukkig heb uitgedrukt. Mischien moet de vraag eerder zijn: als een plek al (jarenlang) intensief gemonitord wordt, heeft het doen van een individuele waarneming dan nog zin?

Of: als alle exemplaren van een plek individueel zijn geregistreerd in een database, heeft het dan nog zin om (wekelijks!) nieuwe fotos te maken van diezelfde individuen, onafhankelijk van de betreffende database?

p.s. voor het volgen van indiviuen is het niet nodig elke week fotos te maken, enkele keren per jaar kan ook, maar dat is uiteraard afhankelijk van hetgeen je te weten wilt komen.  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Mark van Veen

CiteerIk merk dat ik me wat ongelukkig heb uitgedrukt. Mischien moet de vraag eerder zijn: als een plek al (jarenlang) intensief gemonitord wordt, heeft het doen van een individuele waarneming dan nog zin?

Of: als alle exemplaren van een plek individueel zijn geregistreerd in een database, heeft het dan nog zin om (wekelijks!) nieuwe fotos te maken van diezelfde individuen, onafhankelijk van de betreffende database?

p.s. voor het volgen van indiviuen is het niet nodig elke week fotos te maken, enkele keren per jaar kan ook, maar dat is uiteraard afhankelijk van hetgeen je te weten wilt komen.
Waarneming.nl wordt voornamelijk als persoonlijk waarnemingenboekje gebruikt. Er zit dus geen onderzoeksidee achter, maar puur een 'ik heb dit beest waargenomen'. Daarom vermelden verschillende mensen hetzelfde exemplaar, het komt als het ware in x excursieboekjes (alleen is dat nu zichtbaar). Wordt voor competitie-gerichte waarnemers gestimuleerd via de topspotters.
groet,

Mark van Veen