Bruine kiekendief trotseert vos(18 augustus 2005)

Gestart door Pim, augustus 19, 2005, 00:52:42 AM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

In de namiddag (18 augustus 2005) op mijn reservefiets gesprongen voor een rondje Almere Noordwest. Mijn degelijke herenfiets is niet opgewassen tegen de ruige paden in Flevoland. Gisteren begon mijn achterwiel plotseling te slingeren en mijn band was halfleeg (of halfvol). Bij nadere bestudering bleek dat bijna geen spaak meer gespannen was. Ik zal komende week dus toch weer de plaatselijke fietsenmaker sponsoren.

In de Lepelaarhut (Lepelaarplassen – Almere) was ik nog net getuige van twee bejaarde dames die in extase waren wegens de observatie van een ijsvogel op een takje voor de hut. Ik zag de vogel slechts wegvliegen over het water. Twee agenten op mountainbikes kwamen de hut binnen, apart gezicht een korte broek met handboeien en pistool. Natuurlijk deze twee agenten een groot compliment gemaakt dat ze voor het eerst sinds mensenheugenis buiten Almere stad te vinden zijn. Het gebied rondom de hut (Lepelaarplassen, Noorderplassen en Wilgenbos) veranderd langzamerhand in een pretpark voor "sportvissers" die er niet voor terugdeinzen om hun heilige koe midden in een natuurgebied te parkeren.

Verder op de plas de gebruikelijke eendensoorten, die in eclipskleed soms lastig te herkennen zijn, o.a. smient, slobeend, krakeend, kuifeend, tafeleend en wilde eend. Langs de Oostvaardersdijk fietste ik naar het Jan van den Boschpad (Oostvaardersplassen). Onderweg vloog er bij de Verbindingszone (ook wel ecologische zone genoemd) een boomvalk over. Een vrouwtje bruine kiekendief was aan het jagen boven de rietvelden.

Vanaf de beroemde uitkijkheuvel (zie: www.vogelkijkhut.nl) ditmaal geen Monniksgier. Het zal wel wat jaren duren voordat we weer van zo'n imposante vogel kunnen genieten in de Oostvaardersplassen. Carmen is op 15 augustus 2005 omgekomen door een aanvaring met een trein. Dit is op zich al een groot wonder want de vogel stond nou niet zo bekend om zijn grote actieradius binnen het gebied, meestal zat het de gehele dag op dezelfde plek om als hoogtepunt dertig meter verder te vliegen. Zondag 21 augustus 2005 zal Carmen publiekelijk gevild worden in Naturalis te Leiden in het kader van wetenschappelijk onderzoek.
   
Vanaf de bult waren een enorm aantal bruine kiekendieven te zien. Ik telde met gemak 24 exemplaren, waarvan er maximaal tien bij elkaar vlogen en op de grond zaten. Opvallend hierbij was dat het alleen om vrouwtjes en juveniele vogels ging. Zouden de mannetjes al langzamerhand aan het wegtrekken zijn? De bruine kiekendieven leven in uitgestrekte moerassen en de Oostvaardersplassen nemen een zeer belangrijke positie in voor deze roofvogel. Veel gebieden zijn aan het versnipperen waardoor de bruine kiekendief weleens in "slecht weer" zou kunnen komen.

Er kwamen twee vossen aangelopen die gewoon tussen de bruine kiekendieven gingen zitten. De vogels reageerden laconiek en bleven zitten. De vossen hielden een veilige afstand van enkele meters. In het moerassige gedeelte en in greppels op het open veld foerageerden de gebruikelijke grote zilverreigers (7 exemplaren), kleine zilverreigers (6 exemplaren), lepelaars (5 exemplaren) en blauwe reigers (toch nog lijstaanvoerder met 16 exemplaren). Door de vele regen in de afgelopen weken was het aantal steltlopers nihil. In de verte kwam een grote vogel aangevlogen die in een dode boom ging zitten. De vleugels waren enigszins geblokt en de kop was licht van kleur. De vogel was overduidelijk enkele maten groter dan de volop aanwezige kiekendieven. Het was de adulte zeearend die zijn zomervakantie wederom in de Oostvaardersplassen doorbrengt. Iets later zag ik in een andere dode boom notabene een visarend zitten. Deze vogel lijkt de laatste weken veel gezien te worden in de regio.
Van andere vogelaars vernam ik dat ik een zwarte ooievaar eerder op de dag te zien was vanaf de uitkijkheuvel, altijd leuk om te weten welke soorten je gemist hebt.......! Op de terugweg ging ik door het Wilgenbos waar een ijsvogel luid roepend voorbij vloog. Het asociale vistuig had hele takken van bomen afgebroken om hun illegale vis en bierdrinkstekkie veilig te stellen.

Bij de Kwelzone (Lepelaarplassen) waren op elke plek waar ik stopte wel enkele baardmannetjes te horen en met een beetje moeite ook te zien. Een drietal watersnippen vloog wat paniekerig op. Op de Natte Graslanden (Lepelaarplassen – Oostvaardersdijk) zaten een viertal kleine zilverreigers, een negental lepelaars en een drietal grote zilverreigers. Het aantal grauwe ganzen schatte ik vrij nauwkeurig op zo'n vijfhonderd exemplaren.

In water nabij de Lepelaarplassen zag ik vlak voor zonsondergang twee volwassen bevers zwemmen. Eén exemplaar kwam iets omhoog uit het water om aan een takje te knagen. Een ijsvogel kreeg ik slechts te horen. Bij de Noorderplassen vlogen drie lawaaierige oeverlopers over de plas. Op diverse plekken vandaag oeverzwaluwen, huis-en boerenzwaluwen.

Op dinsdag 16 augustus 2005 zag ik natuurlijk mijn dagelijkse portie ijsvogels. In totaal vijf exemplaren in de Noorder-en Lepelaarplassen. In het begin van het jaar schepte ik op dat ik jaarlijks zeker tweehonderd ijsvogelwaarnemingen kan noteren. In het voorjaar dacht ik dat dit aantal niet te halen was, ik zag slechts mondjesmaat een ijsvogel, maar de laatste weken is het flink raak met een gemiddelde van 4-5 ijsvogels per ronde.

Een bever zwom sierlijk door het water en verdween nabij een wilg. Toen ik naderbij kwam zag ik diverse verse knaagsporen. Vanuit de vogelkijkhut was een enkel lichtpunt twee vrouwtjes rosse stekelstaart, een exoot die sporadisch tot broeden komt in de Lepelaarplassen te Almere.

De Natte Graslanden boden diverse interessante vogelsoorten, maar klapper van de dag was een laag overvliegende wespendief. De duifachtige kop was goed te zien. De vogel was van geringe afstand goed te onderscheiden van een buizerd, op grote afstand zou dit best lastig kunnen zijn. De vogel was een slag(je) groter dan een buizerd , maar vooral de aparte kop was doorslaggevend. De wespendief is redelijk schaars in Flevoland.

In de late namiddag "beroepsmatig" (en stiekem ook genietend) in de Amsterdamse waterleidingduinen, ingang Zandvoortselaan (Zandvoort – Noord-Holland). Hier zag ik vijf hindes damhert en een wegspringende reebok. Twee boomvalken vielen libelles lastig en een groene specht lachte vanuit het bos. Ook twee adulte zand-of duinhagedissen waren kort te aanschouwen voordat ze weg ritselden.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl