Vraag me af of betere foto's hier veel helpen. Bij een aanvaardbare Hutchins' Canadese Gans is de borst het lichtste deel van de onderdelen. Bij deze vogel zijn de onderdelen uniform en vrij donker (en dus mogelijk niet licht genoeg voor een typische hutchinsii). Zoals Paul al opmerkt doet men in de UK hierover niet moeilijk, maar de BBRC moet volgens mij nog met criteria voor aanvaarding van de verschillende ondersoorten van Kleine Canadese Gans naar buiten komen, dus tot nu toe zijn het een paar mensen die er niet moeilijk doen over donkere hutchinsii's. Probleem bij dit soort 'donkerborstige' Kleine Canadezen is daarnaast het uitsluiten van de ondersoort taverneri. Lijkt me op grond van de huidige kennis erg lastig (en Max zit in Zuid-Afrika;-). Overigens heeft ook taverneri wel enig vagrancy potential, dus is het sowieso een interessante vogel. Een goed artikel over de herkening van Kleine Candese Ganzen is trouwens een aantal jaren geleden in North American Birds verschenen, en ook daarin wordt aangegeven dat eenzame Kleine Canadezen die enigszins afwijken van de 'norm' erg moeilijk te determineren zijn (met name hutchinsii/taverneri). Als deze vogel nou een cremewitte borst had (zoals de vogel die ik in april 2008 heb ontdekt) dan was het niet zo moeilijk... Overigens is taverneri doorgaans een slagje groter dan hutchinsii, en al is het bij een eenzame vogel wat lastig om daar conclusies aan te verbinden (er is namelijk verschil in grootte tussen de geslachten). Hutchinsii is meestal even groot als Brandgans (of iets kleiner), en taverneri is meer formaat Kolgans (en dus iets groter dan Brandgans).
Edit: waar ik zei 'aanvaardbare Hutchins' Canadese Gans' bedoel ik naturlijk volgens de criteria van de CDNA zoals uitgelegd in Dutch Birding 24-3 (2002):"Hutchins' Canadese Gans is het enige taxon van Kleine Canadese Gans op de Nederlandse lijst - bij andere taxa wordt een mogelijke wilde herkomst (vooralsnog) onwaarschijnlijk geacht. Alleen gevallen die aan de 'klassieke' kenmerken van Hutchins' Canadese Gans voldoen zijn aanvaard: formaat als Brandgans, korte hals, kleine snavel, roomwitte borst en lichte onderdelen, geen donkere keelstreep. Op basis van de revisie kan worden geconcludeerd dat dergelijke vogels daadwerkelijk zeldzaam zijn en dat het vaak lastig is om een Grote Canadese Gans van het taxon B c parvipes (Middelste Canadese Gans) of hybriden tussen verschillende taxa met zekerheid uit te sluiten.
Van Grote Canadese Gans staan de (niet beoordeelde) noord-oostelijke taxa B c canadensis en B c interior op de Nederlandse lijst. Van deze taxa is een wilde herkomst niet uit te sluiten maar is tevens duidelijk dat veel verwilderde exemplaren in Nederland aanwezig zijn (samen met exemplaren van B c maxima). Van het taxon B c parvipes dat in wilde staat naar Europa zou kunnen afdwalen zijn (nog) geen gevallen voor Nederland bekend".