Koereiger (4 augustus 2005)

Gestart door Pim, augustus 07, 2005, 23:21:34 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Foto's op website

Op donderdag 4 augustus reed ik zonder enkele illusies richting de Lepelaarplassen te Almere. Het doel van mijn fietstocht was even uit te waaien en onderweg wellicht enkele vlinders te fotograferen. Onderweg zat er bij de Noorderplassen een sprinkhaanzanger te zingen. Ik sloeg linksaf langs de Galjoottocht (deze ligt rechts van het fietspad) en aan de linkerkant liggen nog steeds de Noorderplassen en enkele uitlopers daarvan. Een ijsvogel presenteerde zich op zijn unieke manier, scherend over het water.

Bij de Oostvaardersdijk aangekomen kon ik de vlinderportretten wel vergeten, er stond veel te veel wind om echt fraaie plaatjes te kunnen maken. Daarom met telescoop in de berm gaan zitten en over de Natte graslanden uitgekeken. In de verte zaten de gebruikelijke grauwe ganzen, de minder talrijke brandganzen en de veelal aanwezige grote zilverreiger (7 exemplaren) en kleine zilverreiger (3 exemplaren). In enkele greppels zigzagden een zevental lepelaars hun avondeten bij elkaar. Een boomvalk zat op een hekje.

Op de Natte graslanden grazen ook een (circa) zestigtal runderen (de soort is mij onbekend). Daartussen zag ik een zeer brutaal, klein wit reigertje. Zonder de telescoop er bij te halen kon ik aan zijn gedrag al andere witte reigersoorten uitsluiten. Hij wandelde als een volleerde acrobaat tussen de poten van de runderen en verdween soms minutenlang uit beeld. Met telescopische versterking zag ik dat het om een adult zomerkleed koereiger ging.

Deze overwegend witte reiger is vrij klein van postuur en maakt een gedrongen indruk. De korte gele snavel was ook duidelijk zichtbaar. Het meest in het oog vallende kenmerk waren echter de oranje verenpartijen op de kruin en de keel. Deze kenmerken waren zeer duidelijk aanwezig, maar op de rug zag ik nog nauwelijks oranje veren. Later hoorde ik van een vogelkenner dat de vogel waarschijnlijk al aan het ruien was naar winterkleed, hij verliest dan grotendeels de oranje veren.

De koereiger is in Nederland een schaarse dwaalgast. Hij heeft een groot verspreidingsgebied met delen van Afrika, Zuid-en Midden Amerika, het Zuiden van de Verenigde Staten, India, Zuid-Oost Azië en Australië. Een echte kosmopoliet deze dappere reiger! In Europa is de koereiger overwegend te vinden in het Zuidoosten van Turkije, Sardinië, het Zuiden van Frankrijk en het Iberisch schiereiland. De meest Noordelijke broedgronden van de vogel zijn te vinden in de Franse Camarque. Zelf zag ik tijdens een vakantie te Madagaskar veel koereigers tussen de vele zeboes (Indisch bultrund). Maar een waarneming zo dicht bij huis tussen de gedomesticeerde runderen is minstens zo leuk.

Op het Trekvogelgraslandje – Lepelaarplassen zaten twee kleine zilverreigers, vaste bezoekers deze zomer. Ook een vos liep wat rond te scharrelen. In het Wilgenbos genoot ik ruim een uur van een heftige ijsvogelshow, ze vlogen af en aan. Op een gegeven moment zaten drie exemplaren op dezelfde tak! In de Lepelaarhut (Lepelaarplassen) vloog zo'n blauw wondertje razendsnel voorbij.

Zaterdag 6 augustus 2005 was ik wegens familiebezoek in Bakkum (Noord-Holland). Een prachtige omgeving met het Noord Hollands duinreservaat als hoogtepunt. Bij de Karpervijver riep een ijsvogel enkele malen, maar hij liet zich niet aan me zien. Bij het Hoefijzermeer kijk je in de vogelkijkhut (zie: www.vogelkijkhut.nl) uit over een relatief kleine aalscholverkolonie. Tussen de vele tafeleenden ook een exoot, namelijk een mannetje eclipskleed rosse stekelstaart. Dit was niet de eerste exoot van de dag want in een infiltratiekanaal bedelden een zwarte zwaan en knobbelzwaan gebroederlijk om brood. Plotseling kwam de regen met bakken uit de lucht en moesten we schuilen onder de bomen, een vos stak het pad over. Een leuke waarneming ter plaatse want vossen zie ik op deze plek weinig overdag.

Na een lekker dagje in de duinen sloeg thuis wel een beetje de frustratie toe. De gehele dag was op een akker in het buitengebied van Lelystad een (juveniele) griel te zien. Hoewel ik geen twitcher ben heb ik wel sporen hiervan in mijn bloed. Omdat ik geen vervoer had leverde dit een onrustig gevoel op. In de Lepelaarhut was zelfs een ijsvogel teveel gevraagd, de poedelprijs was een dodaars die zich redelijk op de foto liet zetten.

Zondag 7 augustus 2005 nog snel even voor een druk dagprogramma op de fiets gesprongen naar de Lepelaarplassen. In de Lepelaarhut zat een paartje homo sapiens elkaar af te lebberen, maar de ijsvogel voor de hut had meer mijn interesse. Het leek notabene wel herfst met flinke buien, grijze luchten, regenbogen, frisse wind en drassige paden.

Bij de Tweede trekvogelbrug stak een volwassen wezel het sluisje over (met dank aan Brabo-Carel). Dit kleine roofdier was ik al een lange tijd niet tegengekomen. De afgelopen jaren heb ik deze miniatuurrover vooral in het duingebied gezien. Augustus is de beste maand voor een ontmoeting met deze marterachtige.

De wezel behoort tot de familie der marterachtigen, net als de hermelijn, de bunzing, de nerts, de boom- en steenmarter. De wezel is het kleinste roofdier van Europa. De vrouwtjes zijn een stuk kleiner dan de mannetjes. Ze zijn zelfs zó klein, dat ze muizen tot in hun gangenstelsels kunnen achtervolgen.
Het lichaam van de wezel is slank en langgerekt met korte poten en een korte staart. De rug is bruin en de buik wit, met een onregelmatige afscheidingslijn. Soms zijn de voetjes wit. De staart van de wezel is kort en geheel bruin.
(Bron: www.zoekheteensop)

Op het trekvogelgrasveldje foerageerden tien reigers: drie kleine, twee grote en vijf blauwe. Een reebok had flinke haast en verdween in het wilgenstruweel. Tenslotte vloog er in het Wilgenbos nog een ijsvogel voorbij.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

carel

Hoi Pim
CiteerIn de Lepelaarhut zat een paartje homo sapiens elkaar af te lebberen
Jou schrijfwijze vind ik prachtig
de wezel waar je het over had was ook mooi, maar onze paden scheiden te vroeg, ik zag daarna bij de lepelaarshut een mooie hermelijn spelend op het pad naar de hut toe, in de hut zat het paartje nog volop te lebberen.
groetjes brabo Carel
Carel van der Sanden

http://www.natuurlijk-erp.nl/