Theo, ik heb niet het filmpje van Norman gezien, dus voor mij gaat die vlieger niet op. Kan je mij misschien uitleggen hoe de 'sweep' eruit zag?
Ik was bij de derde sweep. We hadden de mogelijke Petsjora weer gehoord en probeerden het vermoedelijke stukje bos waar hij was geland te doorzoeken met een grote groep om de vogel te vinden. Ik denk dat er 50+ man was. De bedoeling is dat je allemaal een andere route neemt door het bos om een zo groot mogelijk gebied af te dekken. In de praktijk lopen veel mensen in groepjes of achter elkaar aan waardoor je geen 50 maar bijvoorbeeld 20-30 routes door het bos hebt. bijna de helft liep eerst een groot stuk over het brede hoofdpad door het bos om daarna te splitsen. Je loopt dan door het gebied, zo veel mogelijk over paden of paadjes (die er door het door staatsbosbeheer opengestelde bos veelvuldig zijn, een bos overigens dat een kleine eeuw geleden is aangeplant tegen verstuiving van het duinzand) en ja, ook wel eens stukjes van het pad af tussen de bomen door, vogels houden zich helaas niet aan paden dus moet je ook daarlangs zoeken. Ik denk overigens dat er weinig Nederlanders/natuurliefhebbers zijn die niet eens van de paden afstruinen. Al gauw wanneer je eigen pad kiest en behoedzaam door het bos gaat ben je 95% van de andere vogelaars kwijt, die totaal ergens anders lopen. Af en toe kom je nog een eenzame vogelaar of klein groepje tegen en dat is het. Het is niet zoals in een film waarbij fbi of politie schouder aan schouder over een breedte van een paar honderd meter en een lengte van kilometers elke vierkante meter afspeurt.
Natuurlijk is het niet iets wat je dagelijks 3x met een grote groep moet gaan doen, maar je moet de impact ook niet overdrijven. Het is een behoorlijk stil naaldbos met weinig vogels of andere (grotere) dieren. De vogels die er zijn zijn zangvogeltjes vaak hoog in de kruinen en die worden ook wel eens verjaagd als je over de paden loopt. Daarnaast zijn luidkeelse fietsers, wandelaars, ruiters met hun paarden en honden ook toegestaan en die zullen ook hun verstorende effect hebben. Maar het is niet zo dat dit een blijvende of significante schade aanricht of iets dergelijks. In mijn studie Sociale Geografie en Planologie krijg je ook al snel door dat er vaak een afweging wordt gemaakt tussen natuurwaarden en recreatie en dat het ene soms het andere belemmert maar dat het vaak ook prima samen kan gaan, en dat het samenbrengen van beiden vaak ook het belang van beiden bevorderd en verduidelijkt en dat het draagvlak voor natuur wordt vergroot wanneer je recreatie in die natuur toelaat en mensen dichtbij die natuur brengt. Het is dus vaak geen kwestie van of het een of het ander, maar een kwestie van balans, zeker in een overvol Nederland.
Je moet het belang afwegen. Het documenteren van een zeldzame dwaalgast is wetenschappelijk interessant en hobbymatig leuk. Zo doen we in Nederland veel vaker kleine offers ten opzichte van natuur ten goede van hobby of ander vermaak, om nog maar niet te spreken van de veel grotere schendingen der natuur in de zin van autogebruik, bioindustrie en alle andere bekende thema's. Dat is niet om het goed te praten, je moet het altijd goed overwegen en afwegen, maar je moet je het wel in het juiste licht en perspectief zien. We zijn als mens ook snel geneigd om van het ene te zeggen "ah, wat zielig" (bijvoorbeeld het slachten van een kikkertje op tv voor een gerechtje dat eenmalig in Nederland wordt gemaakt) terwijl we het andere, vaak veel grotere leed (bijvoorbeeld de slachthuizen, bioindustrie) negeren en goedkeuren. En kijk bijvoorbeeld naar het ringen van vogels. Ook niet echt bevordelijk voor de gezondheid en de geestelijke gesteldheid van vogels, maar wel wetenschappelijk belangrijk.
Dus het is niet zo zwart/wit als sommigen het graag afschilderen.