...
blijkbaar zijn er toch ook waarnemers die wel wat gezien hebben en die een andere mening zijn toegedaan: http://waarneming.nl/waarneming/view/71801613
...
"Ik zag in een waas een pieper met streping op borst"
De gewenste streping hoort aan de andere kant te zitten 
Weet ik, de zogenoemde witte tramrails

Maar het geeft aan dat er wel degelijk zichtwaarnemingen zijn, die daarnaast ook het skulkgedrag deels bechrijven.
Juist het feit dat we zo weinig vergelijksmateriaal hebben geeft toch ruimte voor een grote mogelijke variatie in gedrag en roep? We weten immers niet precies wat wel en niet "past" bij de soort.
Ik denk dat je hier oorzaak en gevolg omdraait Theo.
Heersende opvatting is dat Petsjora (in ieder geval buiten de broedgebieden) een zeer teruggetrokken leefwijze heeft en bijpassend skulkgedrag vertoont (oorzaak).
Feit is vervolgens dat we van de soort inderdaad weinig vergelijkingsmateriaal hebben (gevolg).
Citaat: "Juist het feit dat we zo weinig vergelijksmateriaal hebben geeft toch ruimte voor een grote mogelijke variatie in gedrag en roep"
Jij zegt dus feitelijk: "we hebben van de soort weinig vergelijkingsmateriaal" (oorzaak); gevolg: "er is mogelijk grote variatie in gedrag en roep"
Variatie in gedrag kunnen we uitsluiten: als er Petsjora's zouden zijn die op de voedertafel komen (of zomaar boven de bomen uit door het bos vliegen) zouden we dat wel weten.
Hier hebben we te maken met een vogel die het skulkgedrag niet vertoond (als alle waarnemingen dezelfde vogel betreffen, is deze minstens 5, 6 keer opgevlogen op 10+ meter van de dichtsbijzijnde waarnemer - verspreid over 2 dagen). Om dan juist zo'n exemplaar "ook nog maar wat ruimte te geven" m.b.t. een niet geheel passend sonogram lijkt mij wat veel gevraagd.
Skulkgedrag is tussen de regels door wel iets naar voren gekomen maar mss niet overtuigend. Lastige van skulkgedrag is juist dat de vogel daardoor niet (makkelijk) te vinden is, en het is moeilijk aan te tonen dat de vogel moeilijk vindbaar is wat ook meteen als bewijs dient van skulkgedrag. Je kan hoogsten zeggen dat het niet vinden van de vogel na 3 sweeps en veelvuldig zoeken van 100+ vogelaars op 2 dagen op meerdere momenten van de dag in het gebiedje waar de vogel steeds is waargenomen aangeeft dat het beest zich skulky gedraagd. Maar je kan dan ook zeggen, dat was gewoon toeval, of misschien zat ie niet in dat gebied. Het is dus geen bewijs, maar als het omgekeerde was gebeurd, dat de bewuste mysterieuze vogel zich steeds (roepend) had laten opjagen, had je wel kunnen zeggen dat het iig totaal geen Petsjora gedrag was. Is daardoor het omgekeerde ook waar? Niet per se, maar je kan het als circumstantial bewijs zijn, of in ieder geval een feit dat Petsjora niet onomstotelijk tegenspreekt of uitsluit. Het is nogal moeilijk te bewijzen dat de vogel iets niet doet (namelijk zich laten opjagen, roepen of laten zien).
Over het gebrek aan geluidsopnamen, dat komt oa doordat de vogel weinig roept en moeilijk te vinden is. Daardoor hebben we geen volledig beeld van de mogelijkheden en variatie in geluid van de vogel. Dat maakt het lastig om te zeggen dat een iets afwijkend geluid nooit een Petsjora kan zijn. Ik zeg niet dat het daarom wel een Petsjora is, maar je kan het ook niet helemaal uitsluiten alleen omdat het geluid niet helemaal past, wetende dat de bandbreedte van Petsjorageluiden niet volledig is afgedekt.
BTW: Leuke topic titel, lijkt wel een Suske en Wiske titel
