actieplan voor de vuursalamander

Gestart door Raymond Creemers-RAVON, augustus 27, 2012, 13:22:35 PM

Vorige topic - Volgende topic

Raymond Creemers-RAVON


Nu ook massale sterfte van vuursalamanders in Robertville (Wallonië) , 24 km ten zuiden van Eupen. Het tweede geconstateerde geval in Wallonië, de ziekte grijpt ook daar snel om zich heen en waarschijnlijk is dit nog maar het begin. Er zijn 21 dode dieren bij elkaar gevonden langs een wandelpad, het topje v.d. ijsberg

http://www.natuurbericht.nl/?id=12469

laatvlieger

Citaat van: Raymond Creemers-RAVON op mei 07, 2014, 12:48:19 PM

Nu ook massale sterfte van vuursalamanders in Robertville (Wallonië) , 24 km ten zuiden van Eupen. Het tweede geconstateerde geval in Wallonië, de ziekte grijpt ook daar snel om zich heen en waarschijnlijk is dit nog maar het begin. Er zijn 21 dode dieren bij elkaar gevonden langs een wandelpad, het topje v.d. ijsberg

http://www.natuurbericht.nl/?id=12469
Zo snel mogelijk dus een kweekprogramma opzetten voor alle europese soorten, die hiervoor mogelijk gevoelig zijn! Nu is er nog genoeg genetische diversiteit! Als er een paar jaar gewacht wordt, wellicht niet meer! Om kosten te sparen, kun je r ook over denken om particulieren bij het project te betrekken. Er zijn vast een aantal mensen in europa die heel goed met salamanders kunnen kweken.
Groet,

Wouter Teunissen


Mijn Weblog: http://birdboredom.blogspot.com/

grunsven

Dat is geen goed nieuws.
Kweken van vuursalamanders is nog niet zo makkelijk. Ze zijn onder andere erg gevoelig voor hoge temperaturen. Ook voor de meeste hobbyisten die andere salamanders houden lijkt dat me geen haalbare kaart.
Daarnaast is het ook niet echt handig om met mogelijk besmette dieren te gaan slepen.


Er zijn wel een aantal (onder)soorten die al een heel beperkte verspreiding hebben, zoals S. lanzai en S. a. aurorae, en die verdwenen kunnen zijn voor iemand het door heeft. Die moeten minstens goed in de gaten gehouden worden.



Roy van Grunsven
De Vlinderstichting - Dutch Butterfly Conservation (www.vlinderstichting.nl)

Remon

Citaat van: grunsven op mei 07, 2014, 13:59:21 PM
Er zijn wel een aantal (onder)soorten die al een heel beperkte verspreiding hebben, zoals S. lanzai en S. a. aurorae, en die verdwenen kunnen zijn voor iemand het door heeft. Die moeten minstens goed in de gaten gehouden worden.

Die twee zitten (gelukkig...) nog wel een eindje uit de buurt, maar afhankelijk van de verspreidingssnelheid van die schimmel lijkt het me niet uit te sluiten dat die gebieden ook bereikt worden.

Een aantal ondersoorten in Spanje heeft trouwens ook maar een beperkte range, maar dat is nog verder weg voorlopig. Eerst de Belgische situatie maar goed in de smiezen krijgen; dramatisch nieuws hoe dan ook!!

tekenaar

Als je zulke dieren goed (inteeltvrij) zou willen kweken heb je een tamelijk groot bestand nodig (op termijn honderden - al is het goed mogelijk te beginnen met een stuk of 20) op een kweekstation waar geen andere amfibieen worden gehouden. Hobbyisten zijn meestal erg enthousiast "soorten aan het verzamelen" met het daarbijkomende risico van insleep van ziekten. Bovendien hebben ze meestal van iedere soort maar een paar exemplaren die ook nog eens aan elkaar verwant zijn. Echt voor instandhouding van genetische diversiteit kweken kan wel, maar is een dure zaak. Wie wil nou veel van dezelfde dieren kweken voor een periode van liefst tientallen jaren, zonder dat hij de nakweekdieren kwijt kan?

Nou net die lanzai en aurorae zijn bovendien nog veel gevoeliger voor hoge temperaturen: die moet je dan ook nog eens permanent in een koelcel houden.

1 populatie "ex-situ" in stand houden betekent in feite 2 salarissen betalen (vanwege vakanties, ziekteverlof enz heb je twee mensen nodig die de dieren verzorgen). En dan heb je het alleen nog over amfibieen ... Ik denk dat natuurreservaatjes in stand houden uiteindelijk goedkoper is en ook een zekerder methode is voor behoud van soorten in de toekomst. Kweken kan als tijdelijke maatregel in uitzonderlijke situaties wel nuttig zijn.

Ik ben overigens bang dat juist de mensen die zulke dieren vaker in handen hebben, een risico vormen voor verspreiding van ziekten. Dat geld zowel voor veldwerkers als voor hobbyisten die (ook wanneer ze heel goedbedoelend alleen gekweekte dieren houden) uiteraard ook graag dieren in de natuur zien.
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Raymond Creemers-RAVON

Goede argumentaties Paul. :duim:
Voor een goed en professioneel opgezet kweekprogramma zijn middelen nodig, een aantal dierentuinen staat in ieder geval wel in de startblokken. Er zijn enekle tientallen volwassen dieren in de opvang aanwezig en ca. 100 jonge dieren, verdeeld over drie dierentuinen.

RAVON en de Univ. Gent zijn nu dit jaar vooral bezig met pathways (hoe is de ziekte binnengekomen (als dat al na te gaan is)) en met potentiële reservoirs voor de schimmel (bodem, water, andere flora en fauna, andere amfibieën?). Ook de monitoring gaat door, er leven nog steeds een aantal vuursalamanders in het wild in NL en die worden nauwlettend gevolgd. Dit zijn allemaal nog zaken waar je eerst wat meer vanaf zou moeten weten.
Daarnaast noem je heel terecht ook het handelingsperspectief: wat te doen met de nakweek als je nog niets weet over hoe de ziekte zich gaat gedragen. Kortom er zitten nog wel wat haken en ogen aan.

Raymond Creemers-RAVON

#67
http://www.amphibians.org/news/second-population-of-fire-salamanders-hit-hard


Ook internationaal verspreidt het nieuws zich, in België is men gealarmeerd en de vrees voor verdere uitbreiding naar andere landen is reëel