Vogelnieuws in de media

Gestart door Michael Schaper, januari 29, 2010, 15:27:36 PM

Vorige topic - Volgende topic

ruut

Haviken Vogelonderzoeker Gerard Müskens (70) klimt al 55 jaar in bomen om jonge haviken te ringen. ,,Zo zeg, dit is een flinke vrouw. Prachtig!"
Annemarie Haverkamp
19 juni 2023
Leestijd 5 minuten
 
Gerard Müskens tuurt omhoog naar het haviksnest en gaat er recht onder staan. Dan zet hij hardop tellend een aantal grote passen vanaf de boomstam, terwijl hij het spoor van vogelpoep op de grond en in de struiken volgt. ,,Een, twee... drie meter. Dan zijn de jongen dus ongeveer drie weken."

Havikskuikens schijten niet in hun nest, maar over de rand. Elke week worden ze sterker en torpederen ze hun uitwerpselen een meter verder van zich af. De afstand meten is Müskens' manier om te schatten hoe oud de jongen op 25 meter hoogte zijn.

Zestien jaar was hij toen hij voor het eerst speurde naar nesten van roofvogels. Inmiddels is hij 70 jaar en zo'n 4.000 geringde haviken verder. Dat hij nog met de souplesse van een schooljongen een boom in klimt, zal hij straks laten zien. Maar eerst even de situatie op de grond. Samen met kameraad en bioloog Ronald Zollinger – 45 jaar ervaring – loopt hij om de enorme douglasspar heen. De vogelpoep ('smetsel' in jargon) ligt in een wijde cirkel rond de stam, wat erop duidt dat er meerdere jongen in het nest zitten: ze schijten allemaal een andere kant op.

Hij raapt een botje van de grond. ,,De rug van een duif", zegt hij. ,,Dus deze havik zat hier vorig jaar ook al, maar toen hebben we hem gemist." Hoe hij weet dat het om oude prooiresten gaat? ,,Vanwege de kleur en omdat het een schoon bot is. Botjes van dit seizoen zien er nog bloederig uit, de jonge haviken kluiven ze af zoals wij ribbetjes eten. Daarna belanden ze op de grond."

Het nest heeft al een naam: HE8. HE staat voor Heumensoord, het bos vlak bij Nijmegen, en het cijfer verwijst naar het achtste nestbos op dit terrein dat sinds 1969 wordt geregistreerd. Toen hij jong was, wilde vogelonderzoeker Müskens per se álle haviken in zijn 'territorium' in kaart brengen en liefst ook hoogstpersoonlijk ringen, maar die ambitie heeft hij losgelaten. Simpelweg omdat het niet meer te doen is.

,,Toen ik eind jaren zestig begon, waren haviken zeldzaam. Door het gebruik van landbouwgif vielen ze zo ongeveer dood uit de bomen." Tussen 1990 en 1995 piekte de populatie, in 2015 telde heel Nederland nog zo'n 2.000 broedparen, nu zijn dat er alweer minder. Volgens Müskens is er een duidelijk verband met het aantal postduiven. ,,Die vormen de ideale prooi. Ze zijn niet te groot, waardoor een mannetje er goed mee naar het nest kan vliegen. En er zit veel vlees aan, dus is het efficiënt voedsel. Voor één postduif moet een havik drie merels vangen. Maar het aantal postduiven is enorm gedaald omdat de sport uit de gratie is geraakt."


Met een pukkel worden jonge havikken vanuit het nest naar beneden geltakeld, en na afloop weer omhoog. Foto Flip Franssen
Ronald Zollinger is intussen begonnen met het aantrekken van zijn klimijzers, een soort spikes die hij onder zijn schoenen bindt. Zelf gemaakt met een lasapparaat, zodat de ijzeren punten precies in de juiste hoek staan om tegen de boom op te lopen. Met behulp van een touw en een tuig trekt hij zichzelf vervolgens omhoog.

,,Het aantal broedparen zit dit jaar in een dip", weet Müskens. ,,We hebben er in ons onderzoeksgebied nu maar een stuk of 14, de laatste jaren waren dat er 20. In het Duitse Reichswald, waar we ook ringen, zijn we van 20 naar 10 gegaan. En daarvan hebben er zeker 5 geen jongen." Een mogelijke oorzaak is de opmars van de oehoe, die volwassen haviken als een lekkere versnapering ziet. Maar ook vogelgriep speelt momenteel een rol. ,,Haviken eten bijvoorbeeld meeuwen, waarvan er veel besmet zijn."

Müskens neemt van de meeste geringde vogels ook een bloed-, keel- en cloacamonster dat hij opstuurt naar de Erasmus Universiteit, zodat kan worden onderzocht welke ziektes ze hebben. Vers dood gevonden roofvogels worden opgehaald door het Dutch Wildlife Health Center voor onderzoek.

Schat aan data
Als scholier struinde Müskens al door de bossen rond zijn woonplaats Groesbeek om met natuurstudieclubje De Zwervers gegevens over roofvogels te verzamelen. Na meer dan een halve eeuw ringen en noteren (ook buizerds, uilen en valken worden meegenomen) beschikken Müskens en zijn team vrijwilligers over een schat aan data. En dat is precies waarom Müskens nooit is gestopt met het jaarlijks terugkerende karwei dat flink beslag legt op zijn vrije tijd. ,,Het is natuurlijk ook gewoon hartstikke leuk", bekent hij met een grijns als hij op de bosgrond een handdoek spreidt waar de kleine vogels straks op kunnen zitten.

Vanuit de boom vraagt Zollinger om 'het pukkeltje', een legertas waar de mannen de kuikens in stoppen. Müskens knoopt de tas onderaan het touw, Zollinger trekt hem omhoog en laat de lading even later zakken. Nu breekt het leukste moment aan: wat zit er in de tas? Het is een ongeschreven regel dat de man bij het nest dat niet verklapt aan de man op de grond, zo houden ze het werk spannend.

,,Eentje maar", reageert Müskens verbaasd. ,,Zo zeg, dit is een flinke vrouw. Prachtig!" Het kalme jong dat hij behoedzaam uit de tas haalt, heeft al veren die door het dons heen steken. Müskens meet de poten, de vleugels – ,,die groeien een centimeter per dag" – en het gewicht (1.100 gram). Aan de grootte van de klauwen kan hij zien dat het een vrouwtje is; mannetjes zijn kleiner en lichter. ,,Bijna vierenhalve week oud", constateert hij. ,,Zo zie je maar, ik zat er dus helemaal naast."

Foto's Flip Franssen
Terug naar oud nest
Als hij met een tang de genummerde ring voorzichtig om de linkerpoot heeft geklemd, stuurt hij het kuiken in de legertas terug omhoog. Nee, zegt hij, de ouders zullen het niet verstoten omdat er mensen aan hebben gezeten. Maar ze kunnen wel agressief reageren op de onderzoekers en hun klauwen in hun schouders zetten. ,,Ronald heeft altijd geluk", zegt hij lachend. ,,Meestal moeten ze mij hebben. Ik heb een paar blouses met gaten erin."

Terug op de grond vertelt Zollinger dat hij vermoedt dat er meer jongen in het nest hebben gezeten, maar dat ze zijn geroofd. Misschien door een boommarter. Want haviken die bijtijds beginnen te broeden, leggen in de regel meerdere eieren. Dat zijn de vrouwtjes met een goede conditie. Vogels die laat beginnen, komen meestal maar tot één jong en zo'n eenling is minder sterk dan kuikens uit een groter nest. Blijkt allemaal uit de tabellen die de onderzoekers maken op basis van hun data.

De haviksnesten lokaliseren ze door te speuren naar vogelpoep, ruiveren en prooiveren. ,,Haviken keren vaak terug naar hun nest van vorig jaar", vertelt Müskens als hij op de fiets zit naar een volgende locatie. ,,Slechts een op de vier vogels bouwt iets nieuws."

De tweede nestboom van vandaag ligt in een bos verderop en is een haast onneembare vesting tussen brandnetels en bramenstruiken. Maar de mannen stappen er opgewekt doorheen, de tassen met hun klimuitrusting nonchalant over de schouder gegooid. Dit keer is het Müskens die op ijzers de boom in klautert. Hij trekt haast een sprintje omhoog en korte tijd later tovert Zollinger drie aandoenlijke donskuikens tevoorschijn uit de neergelaten tas.

,,Tweeënhalve week oud", concludeert de bioloog nadat hij ze heeft opgemeten. ,,Een vrouw en twee mannen." Het ringen kan al op deze leeftijd, omdat de klauwen van havikskuikens na de eerste weken niet meer groeien. Ze kunnen er trouwens nog niet op staan, dat lukt pas na een kleine vijf weken. ,,Dan ringen wij ze meestal niet meer. Als ze al op de rand van het nest staan zodra je boven komt, ben je te laat", aldus Zollinger. ,,Ze kunnen schrikken en eraf springen."

Vingerafdruk
De diertjes zijn alweer op weg naar boven als hij tussen de braamstruiken op zoek gaat naar veren van de ouders. Vindt hij die, dan kan hij ze vergelijken met veren van vorig jaar. De veren zijn als een vingerafdruk bij mensen: aan de hand van de tekening en de vorm van de pen kun je bepalen of ze van dezelfde vogel zijn. Haviken kunnen wel een jaar of 17 worden. Sommige exemplaren zijn van een zender voorzien, zodat de onderzoekers al hun gangen kunnen nagaan.

Opmerkelijk: als de moeders in de kracht van hun leven zijn, zetten ze de meeste vrouwtjes op de wereld. Het grootbrengen van vrouwtjes (groot, zwaar), kost namelijk meer energie. Zollinger: ,,Dat wordt denk ik allemaal hormonaal bepaald."

Gerard Müskens voelt aan de klimgordel om zijn buik, die een beetje loszit. Door het vele klimmen verliest hij altijd een paar kilo in deze periode van het jaar, zegt hij. Maar veel tijd om te kletsen is er niet, er wachten meer nesten. Alle haviksjongen van 2023 moeten in drie weken geringd worden. Bij een volgende boom stapt hij op de schouders van Zollinger en laat zich door hem naar de eerste tak duwen. Nieuwsgierige kinderen kijken ongelovig toe hoe een man die hun opa had kunnen zijn uit het zicht verdwijnt. ,,Is dat niet gevaarlijk, meneer?"


Foto Flip Franssen
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 20 juni 2023.

Bron: https://www.nrc.nl/nieuws/2023/06/19/spikes-aan-tuigje-om-en-op-naar-de-vogels-2-a4167539

ruut

#3542
Grootste uilen ter wereld broeden in het Leenderbos: 'Een unicum'
Vandaag om 08:00 • Aangepast vandaag om 11:07

NL
Broedsucces voor 's werelds grootste uilen in Leenderbos (Foto: Erik Schram/Staatsbosbeheer)

Er zijn twee oehoekuikens geboren in het Leenderbos tussen Valkenswaard en Leende. Het is de eerste keer dat een oehoekoppel in het Leenderbos heeft gebroed. Boswachter Erik Schram spreekt van een unicum.
Profielfoto van Loïs Verkooijen
Geschreven door
Loïs Verkooijen
Een leerling-boswachter van Staatsbosbeheer ontdekte het oehoenestje een paar dagen geleden tijdens het inventariseren van plantensoorten in het bos. Boswachter Erik Schram wachtte toch nog even met het goede nieuws naar buiten te brengen. "Broedende vogels zijn erg kwetsbaar in het broedseizoen", zegt hij. "Het is daarom belangrijk dat de dieren genoeg rust krijgen. We vragen mensen om op de paden te blijven en honden aan de lijn te houden."

Grootste ter wereld
De oehoe was een tijd lang op veel plaatsen verdwenen. Maar de laatste jaren neemt het aantal in Nederland weer toe. Met een spanwijdte van tot wel 188 centimeter, is de oehoe een van de grootste uilen ter wereld.

De vogelliefhebber komt goed aan zijn trekken, omdat maandag in het Brabantse deel van de Peel ook nog eens voor het eerst een kraanvogelkuiken werd geboren. Een paar kilometers verderop kan het beschuit met muisjes nu dus ook uit de kast.

Bron https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/4311913/grootste-uilen-ter-wereld-broeden-in-het-leenderbos-een-unicum

Rien Ondersteijn

Kleine aanvulling misschien : De Blakiston's visuil is de grootste ter wereld.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Blakistons_visuil
Groene groe[n]tjes.Rien.


Matthijs Molenaar

Roek definitief neergestreken in Flevoland

De roek is nu ook aanwezig in Flevoland, de enige provincie waar het dier nog niet voorkwam. De zwarte, kraaiachtige vogels hebben in het dorp Creil sinds een jaar enkele nesten.

De kolonie werd bij toeval ontdekt door Jan Nagel van Landschapsbeheer Flevoland. Hij deed boodschappen in het dorp en keek omhoog. "Ik zag wat nesten bij elkaar. En tot mijn verrassing bleken die van de roek te zijn", zegt hij tegen Omroep Flevoland.

Jan Nagel vertelt hoe je de roek kan herkennen:


1:01Roek na 70 jaar eindelijk definitief neergestreken in Flevoland
Terwijl de overige provincies al eeuwenlang roekenkolonies hebben, bleef de vogel weg uit Flevoland. "Logisch dat de roek in de begindagen van de Noordoostpolder hier niet kwam broeden", zegt Nagel. "Ze hebben hoge bomen nodig voor hun nesten. En die waren hier toen nog niet."

Waarom ze later niet naar de provincie zijn getrokken, weet hij niet. "Maar als de bomen hier veertig, vijftig jaar oud zijn, dan zijn ze groot genoeg en kunnen ze er makkelijk in broeden. Blijkbaar durfden ze het niet aan om de stap te zetten naar de polder."

De roek is een beschermde inheemse diersoort. De vogel lijkt op de kraai. Roeken zijn beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. Ze broeden elk broedseizoen op dezelfde plaats en zijn zeer honkvast, aldus de Vogelbescherming.

Nagel denkt dat de roek zich nu voor het eerst in Flevoland laat zien sinds de provincie decennia geleden ontstond. Maar volgens Sovon Vogelonderzoek klopt dit niet helemaal: in 1997 hadden twee roekenpaartjes in de buurt van Almere een nest. Die zaten daar maar even, omdat het perceel waar de nesten in zaten in de winter werd gedund.

Hierdoor was het bosje niet meer leefbaar voor de vogels, schrijft Sovon. "Het duurde een kwart eeuw eer de roek zich weer vestigde aan de andere kant van de provincie."

Verbazingwekkend
Net buiten Flevoland, in het Friese Lemmer, zit al heel lang een flinke roekenkolonie. De verwachting was dat vogels uit die groep zich op den duur ook in Rutten, een dorp in de Noordoostpolder tussen Lemmer en Creil, zouden vestigen.

"Ze waren bij Rutten ook al jaren in het buitengebied eten aan het verzamelen", weet Nagel. "Daarom is het dan ook verbazingwekkend dat de vogels nu Creil definitief hebben gekozen om te nestelen."

Desondanks is hij blij dat de vogels zich eindelijk in de provincie hebben gevestigd. "Het is toch prachtig dat we nu in Flevoland ook een eigen roekenkolonie hebben."
Met vriendelijke groet,
Matthijs Molenaar.

Levenslijst Waarneming.nl

When nothing goes right, go left (Martha Cecilia)

ruut

Honderden ooievaars overspoelen Hooge en Lage Mierde: 'Zo gaaf!'
Vandaag om 10:35

NL
Tientallen ooievaars  landgoed Wellenseind bij Lage en Hoge Mierde (foto: Noël van Hooft).

Of er een geboortegolf in aantocht is in Hooge en Lage Mierde, is niet bekend. Maar het dorp wordt overspoeld door ooievaars. Je ziet ze daar ten zuiden van landgoed Wellenseind, op weilanden, masten, gebouwen en kranen. Het zouden er meer dan 180 zijn.
Profielfoto van Peter de Bekker
Profielfoto van Noël van Hooft
Geschreven door
Peter de Bekker & Noël van Hooft
Eind maandagmiddag streken de ooievaars daar neer, volgens buurtbewoners ging het toen om zeker tweehonderd vogels. Dinsdagochtend zat een groot deel daar nog steeds.

"Waar ze verzamelen, hangt af van het weer en de windrichting."
"Dit is de tijd van het jaar waarop de ooievaars naar het zuiden trekken", knikt boswachter Frans Kapteijns. "Maar de route die ze nemen is elk jaar weer afwachten. Twee jaar geleden verzamelden ze zich bijvoorbeeld ten zuiden van Tilburg. Waar ze verzamelen, hangt af van het weer en de windrichting."

Maar niet alle vogels gaan naar het zuiden, legt de boswachter uit. "Er zijn ook ooievaars die hier zijn geboren, in zogenoemde trekstations. Die blijven in het algemeen vaak hier."

Wel is Frans een beetje verbaasd over het moment dat de ooievaars besloten naar het zuiden te trekken. "Na alle regen van de laatste dagen zijn er veel amfibieën. Die eten ze graag. Er is dus voedsel genoeg voor de ooievaars aanwezig", legt hij uit. En toch gaan ze op trektocht. "Maar insecten eten ze het allerliefst. En die zijn er echt heel weinig. Dus trekken ze tóch door naar het zuiden."

Het gebrek aan insecten voor de ooievaars is een gevolg van de klimaatverandering, zegt Frans. "Dit komt door klimaatverandering en de slechte kwaliteit van de natuur in Nederland. Door al het stikstof en het gebruik van bestrijdingsmiddelen."

"Wij dachten: dit moeten we zien."
Jettie Melchers wilde de ooievaars met eigen ogen aanschouwen en pakte dinsdagochtend vroeg de fiets. Ze keek haar ogen uit. "Weet je hoeveel dit er zijn? Dit is zo mooi! Wij lazen dat de ooievaars hier neergestreken waren en dachten: daar moeten we naartoe! We zijn uit bed gestapt en hierheen gereden. Zo gaaf!"

"Je ziet maar zelden dat zo'n hele groep ooievaars zich verzamelt om verder door te reizen", weet Jettie. Ze ziet de ooievaars heel rustig zijn. "Die zijn zich aan het opwarmen", weet Jettie. "Ze willen er dolgraag van tussen, maar dan moet de temperatuur een beetje hoger zijn."

Nettie bewondert de vele ooievaars op Wellenseind (foto: Noël van Hooft

Bron https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/4330147/honderden-ooievaars-overspoelen-hooge-en-lage-mierde-zo-gaaf

Oenanthe

´Of er een geboortegolf in aantocht is is niet bekend´

Ik ben ook de leukste thuis maar dit niveau...zo origineel en zo´n briljante vondst. Diepe diepe zucht.
Veel succes allemaal,

Maarten Verrips

frankneijts

[quote author B) =Oenanthe link=msg=2572739 date=1693303714]
´Of er een geboortegolf in aantocht is is niet bekend´

Ik ben ook de leukste thuis maar dit niveau...zo origineel en zo´n briljante vondst. Diepe diepe zucht.
[/quote]
😎😎
Groeten,

Frank

"When logic and proportion have fallen sloppy dead...
Remember what the dormouse said: feed your head!"
Grace Slick in 'White Rabbit'

Matthijs Molenaar

Honderden vogels vliegen zich te pletter in Chicago: 'Het was een heel tapijt'

In Chicago hebben vorige week honderden vogels zich te pletter gevlogen tegen de ramen van een conferentiecentrum. De combinatie van onder meer de jaarlijkse vogeltrek, de ligging van het centrum en specifieke weersomstandigheden bleek fataal.

"Zoiets heb ik in veertig jaar niet gezien", zegt vogelaar David Willard. Hij ontdekte de dode dieren toen hij 's avond een rondje deed langs het McCormick Place Lakeside Center aan het Michiganmeer. Hij vindt daar wel vaker vogelkadavers, omdat er veel glas in het gebouw is gebruikt. De vogels zien dat niet en knallen dan op volle snelheid tegen de pui.

"Het was een heel tapijt van dode vogels", zegt Willard. In totaal verzamelde hij 964 dode exemplaren van 33 verschillende soorten, voornamelijk geelstuitzangers, roodborstkardinalen en palmzangers. "Normaal vind je er misschien vijftien, maar dit is een schokkende uitschieter." Willard trof ook tachtig verdwaasde vogels aan.

Field Museum
Honderden vogels werden geborgen
Een samenloop van omstandigheden was verantwoordelijk voor de fatale vlucht. Zo is de vogeltrek dit jaar laat op gang gekomen vanwege het warme weer van de afgelopen maanden, maar begonnen de vogels er juist nu massaal aan vanwege een noordelijke wind. Door laaghangende bewolking werden ze dichter naar de grond gedreven.

Het gebouw zal de diertjes bovendien verward hebben: trekvogels navigeren op de sterren en de fel verlichte ramen trok hen aan.

"Dit komt helaas veel vaker voor", zegt Matt Igleski van vogelbeschermingsorganisatie Audubon. "Je ziet het in elke grote stad in de lente en herfst. Dit was één catastrofale gebeurtenis, maar zo gaat het altijd."

Experts schatten dat er in de VS jaarlijks zeker 350 miljoen vogels op trektocht doodgaan na een botsing met een ruit. Willard: "Dan pak je zo'n roodborstkardinaaltje op en weet: als dat gebouw in Chicago er niet was geweest, had deze gewoon de winter in de Andes doorgebracht."

Field Museum
De vogellijkjes worden opgenomen in de collectie van een natuurmuseum
Natuurbeschermers hebben richtlijnen opgesteld om vogelbotsingen te voorkomen. Architecten worden gevraagd ruiten patronen te geven, zodat vogels het als glas kunnen herkennen. Verder kunnen gebruikers lichten uitdoen, gordijnen ophangen en het helpt om geen planten direct voor het raam te plaatsen.

Het McCormick-conferentiecentrum laat weten verdrietig te zijn over het incident; naar eigen zeggen doet het al veel voor vogels. Zo is er op het terrein een reservaat en gaan de lichten van het gebouw uit als er niemand is. Het centrum gaat in gesprek met experts "om nog betere oplossingen" te vinden.


Bron: https://nos.nl/artikel/2493489-honderden-vogels-vliegen-zich-te-pletter-in-chicago-het-was-een-heel-tapijt
Met vriendelijke groet,
Matthijs Molenaar.

Levenslijst Waarneming.nl

When nothing goes right, go left (Martha Cecilia)

H.J. Tromp

https://www.bbc.com/news/world-us-canada-67298103

Vogelnamen worden in de VS en Canada politiek correct gemaakt. "Seventy to 80 birds will be renamed". :'(

Ik hoop dat ons deze onzin bespaard blijft.
Met vriendelijke groet,
H.J. Tromp

Rien Ondersteijn

 :duim:
[maar :helaas in de botanie is men erg royaal met[wetenschappelijke] plantnamen-verschuivingen...]
Groene groe[n]tjes.Rien.

OJGoreng

",,Ook in Nederland zijn er stemmen om 'foute' wetenschappelijk namen te vervangen", reageert George Sangster, vogelexpert van Naturalis Biodiversity Center en lid van de Commissie Systematiek Nederlandse Avifauna. ,,Zo is er een kever met de naam Anopthalmicus hitleri, genoemd naar Adolf Hitler door een Duitse taxonoom in 1933. Deze kever komt alleen voor in bepaalde grotten in de Balkan, en wordt nu bedreigd omdat ze worden weggevangen en verkocht aan neonazi's." In Nederland is de naam 'kaffergierzwaluw' onlangs gewijzigd in 'pijlstaartgierzwaluw', weet Sangster."

Arme Hitlerkever...

(uit het NRC-artikel over dit onderwerp).
Met vriendelijke groet, Zainal



jeroen vinke

Citaat van: caliprobola op november 21, 2023, 18:03:10 PMhttps://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/21/uitzonderlijke-aalscholver-in-wevelgem-en-harelbeke-vogel-eet-g/

Ik dacht laatst gelezen te hebben dat er ook zo een in Groningen of Friesland is die op kokmeeuwenkuikens jaagt. Zal eens kijken of ik dt kan vinden.
Met vriendelijke groet,

Jeroen Vinke

Matthijs Molenaar

Vogelliefhebbers verheugd: bijzondere Meenatortel strijkt neer in Sneek

Vogelliefhebbers uit het hele land kunnen dit weekend hun hart ophalen in Friesland. Een bijzondere Meenatortel overwintert al een aantal dagen in de achtertuinen van bewoners in Sneek.

De Meenatortel, die niet vaak in Nederland wordt gezien, werd woensdag voor het eerst gespot. Vogelliefhebber Vincent Douwes uit Leeuwarden besloot meteen naar Sneek te rijden, maar zag de Meenatortel toen niet. "Donderdagochtend stond ik dus alweer vroeg paraat", vertelt hij. "En toen zag ik hem. Het is een heel bijzondere vogel."

"De allereerste keer dat er een Meenatortel in Nederland werd gespot was in 2009, toen in Wergea", weet Douwes. "Toen kwam heel vogelend Nederland erop af. Het was een bijzonder gezicht: allemaal mensen met verrekijkers die door de straten renden."

Tweede keer in Sneek
Sinds die tijd is de soort, die doorgaans overwinter in India, nog een enkele keer opgedoken in Nederland. "Je ziet bij meerdere vogelsoorten dat hun trekroutes veranderen", zegt Douwes tegen Omrop Fryslân.

"Blijkbaar heeft hij het wel goed in Sneek", concludeert de vogelaar. "Hij zit er samen met wat Turkse tortels. Er staan tien huizen met de achtertuinen naar elkaar toe en verschillende bewoners zijn de vogel aan het voeren. Volgens hen zit het beestje er eigenlijk al een paar weken."

Volgens Douwers is het de tweede keer dat er in Sneek een Meenatortel opduikt. Het zou dezelfde vogel kunnen zijn; ze kunnen zo'n twintig jaar oud worden. Maar of dat echt zo is, blijft gissen.

Douwes denkt dat heel wat vogelliefhebbers dit weekend naar Sneek trekken. "Heel veel vogels zijn Nederland al uit. Dan is dit nog wel mooi om zo op deze vrije dagen mee te pakken."

De Meenatortel komt normaal gesproken voor in Centraal-Azië en overwintert in India en omgeving. De duivensoort wordt ook wel de Oosterse tortel genoemd. De vogel verschilt qua grootte niet zoveel van een 'gewone' duif, maar is wel wat steviger gebouwd. Kenmerkend voor de Meenatortel is het gekleurde plekje op de nek.
Met vriendelijke groet,
Matthijs Molenaar.

Levenslijst Waarneming.nl

When nothing goes right, go left (Martha Cecilia)

Rien Ondersteijn

Sneek : wees voorbereid...  ;)
Groene groe[n]tjes.Rien.

mgieskens

Is er al bekend of het om een echte dwaalgast gaat of om een 'escape'?
Michèl Gieskens
Haagse Vogelbescherming - www.haagsevogels.nl

Een mens gelooft niet wat hij ziet, maar ziet wat hij gelooft

Matthijs Molenaar

Met vriendelijke groet,
Matthijs Molenaar.

Levenslijst Waarneming.nl

When nothing goes right, go left (Martha Cecilia)

J.P. Osinga

Zeearend vergiftigd in Friesland; was al vorig jaar maart, maar recent bekend gemaakt:
https://www.naturetoday.com/nl/nl/nature-reports/message/?msg=31889

Pascal.

H.J. Tromp

Met vriendelijke groet,
H.J. Tromp