Vanmorgen eens naar de Groene Jonker geweest.
Genoten van vele Porceleinhoenders, Waterrallen en gelukkig (omstreeks 6:30) ook nog heel even van de Kleinst Waterhoen (Ad.).
Later met een bijzonder vriendelijke Limburgse twitcher nog even staan praten en kijken op de plek waar ik de Kleinst had gezien.
Helaas heeft de Kleinst zich niet meer laten zien, maar wel volop genieten van Waterrallen en Porceleinhoenen die de mooiste shows lieten zien.
Helaas waren er ook minder aangename ervaringen. Ik begrijp niet dat wanneer de vogels tot op 5 meter naderen er toch door eigenlijk iedere fotograaf die er was tussen 6:15 en 11:30 buiten de paden werd gelopen. Aan de andere kant, vrijwel elke vogelaar gedroeg zich keurig en bleef netjes op de paden staan.
Enfin oordeel zelf:

Deze heren reageerden heel beschaafd en begrepen het wel dat ze gewoon op de paden moesten blijven.
Het excuus was dat ze waren aangeschoven bij een andere fotograaf. Ze begrepen dat dit een precedentwerking had voor anderen.
Één van de twee ging later wederom dwars door de beplanting, wederom aanschuivend bij een andere fotograaf.

Dit waren de meest lompe fotografen. Aanspreken hielp niet. Respons was; ik quote: 'ach daar heb je weer zo'n redder in nood' en vervolgens werd ik straal genegeerd. Buitengewoon asociale lui. De heren waren overigens druk in overleg hoe ze aan de overzijde konden komen zonder omlopen. Één vreesde weg te zakken (terechte vrees, de waterrallen zakten al weg in de prut) en hierdoor liepen de heren toch maar om. Helemaal rechts de camo-boy van de eerste foto nadat deze eerder al was aangesproken.
De linker fotograaf trok helemaal niets aan van zijn omgeving en liep op een zeker moment inderdaad dwars door het gebied, allerlei eenden, watersnippen en kwikken verstorend. Aanspreken gaf nauwelijks respons en al helemaal geen effect. 3 tellen later na het aanspreken stampte deze heer gewoon weer door het veld buiten de paden.

Met jurk.

Zonder jurk.
En zo waren er nog tal van situaties waar ik geen foto's van heb gemaakt.
Ik heb hier geleerd dat aanspreken geen fluit zin heeft als je een absolute minderheid bent, tenzij je wellicht verlaagd tot ordinair machtsvertoon, stemverheffingen en andere primaire gedragsvormen.
Ik heb NM maar een sms-je gestuurd of ze vandaag nog een rondje wilde verbaliseren in de Groene Jonker.
Wie niet horen wil moet maar voelen.
Verder niets dan lof voor de aanwezige vogelaars en een enkele fotograaf die zich voorbeeldig hebben gedragen.