Laten we de mythe van de meelwormen eens ontleden.
Want het het was te verwachten dat nu de vogel weg is, dit soort verhalen weer de kop zouden opsteken. En had men niet gestrooid dan had men wel weer een andere stok gevonden ……
Insecteneters eten Insekten. Elke soort welke eetbaar is wordt gegeten. Rupsen, larven van kevers (zoals de meelworm), oorwormen (met enorme knijptangetjes) etc. etc.
De vogels overleven dankzij dit dieet, ofwel zij weten hoe dit ‘handelen’ en dood te knuppelen. Blauwstaarten doen dat net zoals roodborsten, merels etc.
Ik zal niet zeggen dat het nooit eens verkeerd gaat, maar toch uiterst zelden.
Vergelijk het bijvoorbeeld met een reiger. Ze eten kilo’s vis, weten dit goed te verwerken. Toch zien we wel eens een reiger gestikt in een te grote recalcitrante paling, maar we kunnen niet zeggen dat dit standaard is. Om derhalve de reiger vis als voedselbron te ontzeggen ……
Waar komen deze verhalen over de meelworm vandaan.
Gewoon uit de handel, voornamelijk reptielen.
Meelwormen worden met kilo’s verhandeld als voer voor reptielen en vogels.
Heb zelf jaren reptielen gehouden, bij mij is er nog nooit eentje omgebracht door een meelworm. Ook niet bij alle kennissen/vrienden die ik had (niet henzelf maar hun dieren).
Meelwormen waren lang het enige basisvoedsel verkrijgbaar, totdat in de jaren tachtig ook ander voedsel/insecten werden aangeboden, als wasmotten, krekels en sprinkhanen.
Deze waren echter veel duurder en moeilijk aan de man te brengen. Men kocht liever het onsje meelwormen voor 1 gulden, dan krekels/wasmotten voor f 3.50 of sprinkhanen voor f 5, waarbij men dan ook veel minder stuks kreeg.
Om de ‘dierenliefhebbers’ toch op het duurdere voer te krijgen (met grote winstmarges voor de handelaar) werden deze met dit soort verhalen bang gemaakt en zo overtuigd om ander/duurder voer te gaan kopen.
De verhalen werd aangedikt, overgenomen en als ‘de waarheid’ naar buiten gebracht.
En de ‘gelovigen’ komen altijd met verhalen dat zij …….. maar bij verdere navraag blijkt/bleek dat overtuigend materiaal (bijna) nooit op tafel kon worden gelegd. Wel wordt/werd er heel moeilijk gedaan over het feit dat je aan hun verhalen durfde te twijfelen …….je wil toch het beste voor …….
Leuk feit was dat even later ter variatie ook buffalo- en moriowormen op de markt werden gebracht. Buffalowormen zijn mini-meelwormpjes, moriwormen zijn reuzen, wel 4x zo groot en dik als meelwormen. Werden mij aangeprezen als goede (maar ook weer duurdere) vervangers voor de meelworm. Op mijn vraag of die enorme moriowormen niet overal doorheen knaagden, was het antwoord: Nee, die hebben veel zachtere kaken! En de gek geloofde het. Maar ook met deze moriowormen hebben wij nooit problemen gehad.
Ps. Ik heb zelfs 1x een sterfgeval van een hagedis door een meelworm onder ogen mogen krijgen.
Dit was gebeurd bij een zeer ongezonde en slecht verzorgd exemplaar.
De schuld van deze criminele meelworm diende derhalve meer bij de eigenaar gezocht te worden dan bij de delinquent zelf!
Ofwel de waarheid is dus heel subtiel:
Het komt wel eens voor, maar uiterst zelden!
Als je je beesten goed verzorgd eigenlijk niet, als je ze slecht verzorgt ...
Net zoals het in de vrije natuur bij gezonde beesten uiterst zelden voorkomt.
Moraal: laat je niet gek maken door moraalridders.