Wees er op tijd bij, anders kom je er niet meer van deze exoot af...
Damherten vreten beschermde planten op en krijgen daarom de kogelDe provincie laat de damherten in Woerdense Verlaat afschieten. De circa 25 herten vreten aan beschermde planten en het gevaar bestaat dat ze de weg opschieten.
Het afschieten is eind vorig jaar begonnen en heeft een periode stil gelegen vanwege de vogelgriep. ,,We hebben een opdracht verleend voor vijf jaar”, zegt woordvoerder Albertine Stolk van de provincie Zuid-Holland. ,,We willen het zo snel mogelijk doen, want de groep groeit natuurlijk door. Maar het moet wel zorgvuldig. De dieren die dit jaar blijven leven, komen volgend seizoen aan de beurt.”
Het gaat om hobbydieren, die van nature niet in het Groene Hart thuishoren. Ongeveer tien jaar geleden is de populatie in de Westveense Polder ontstaan met een stuk of acht dieren. Zij waren ontsnapt waren uit een privé-hertenkampje. De verwilderde herten zijn behoorlijk schuw en leiden een teruggetrokken bestaan in een wat hoger gelegen bosje.
De Westveense Polder maakt deel uit van de Nieuwkoopse Plassen, een Europees beschermd natuurgebied (Natura 2000). Natuurmonumenten en provincie gaan in de polder het zeldzame blauwgrasland herstellen, dat typisch is voor dit soort laagveengebieden.
,,Blauwgrasland zijn weides die heel rijk zijn aan bijzondere planten. De herten zullen de ontwikkeling daarvan belemmeren”, legt boswachter Jurriaan van Leeuwen van Natuurmonumenten uit. ,,En als we nu niet ingrijpen zijn het er over een paar jaar honderd. Kijk maar hoe het in de Amsterdamse Waterleidingduinen is gegaan.”
Het damhert is groter dan een ree en kleiner dan een edelhert. Het kan 45 tot 100 kilogram wegen. De kop-romplengte is 130 tot 170 centimeter en de schofthoogte 85 tot 110 centimeter. In ons land is het damhert vooral bekend van hertenkampen en van - inderdaad - de Amsterdamse Waterleidingduinen. Daar zijn ze zo talrijk, meer dan 3000 stuks, dat ze een plaag vormen. Het afschot daar heeft geleid tot bijna eindeloze politieke discussies.
Het duinlandschap en de zandgronden van de Veluwe, daar hoort het damhert van nature wèl thuis. Niet in het drassige en zompige Groene Hart. ,,Het is een hoefdier, en het beroerde is dat die hoeven moeten slijten. Anders groeien ze maar door. En dat slijten lukt in natte gebieden niet’’, weet boswachter Van Leeuwen van Natuurmonumenten.
,,Daar hebben deze herten wat op gevonden: ze gaan over het asfalt van de Westveense Kade lopen. Expres, om de hoeven te laten slijten. Dat gedrag kom je ook bij schapen en geiten tegen.’’
Damherten hebben een opvallend gewei, het zogenaamde schoffelgewei. Hierbij zijn de einden van de takken met elkaar verbonden door platen. Het damhert houdt van hetzelfde menu als de ree, maar is minder kieskeurig: een hapje gras, een besje, een blaadje van een struik, wat kruiden.
,,Ze zijn gek op nieuwe blaadjes van hulst. Daar staan er een paar van in die polder. Het damhert is een snoeperd, zoals we dat noemen’’, aldus boswachter Van Leeuwen. ,,In de Waterleidingduinen is gebleken dat grote aantallen damherten een natuurgebied behoorlijk kaal kunnen vreten. Dat gaat niet samen met de doelstellingen voor het Natura 2000-gebied in Nieuwkoop.”
Vooralsnog blijven de herten keurig binnen het poldertje. Maar voor hoe lang? Boswachter Van Leeuwen: ,,Ik weet het niet. Een bok heeft een territorium en verdrijft andere mannetjes. Ze kunnen alle kanten op, springen misschien over rasters of zwemmen over rivieren. Als de groep verder groeit zullen ze zich zeker gaan verplaatsen. Ook dat vormt een reden om in te grijpen.’’
Bron:https://www.ad.nl/alphen/damherten-vreten-beschermde-planten-op-en-krijgen-daarom-de-kogel~a2da5e03/