Vraag over geprepareerde vlinders

Gestart door Northwinds, juni 28, 2005, 12:39:14 PM

Vorige topic - Volgende topic

Northwinds

Sinds 1996 (met een pauze van 4 jaar) ben ik bezig een referentie-collectie (nacht)vlinders aan te leggen van de stad Gouda. Spaarzaam aangevuld met exemplaren gevangen tijdens vakanties.
Nu heb ik af en toe geprepareerde exemplaren die ik niet of moeilijk op naam kan brengen.
Mijn vraag is of ik foto's van enkele van deze opgezette exemplaren op dit forum kan opladen ?
Mischien is dit tegen de regels van Waarneming.nl of gewoon "not done" op deze site ? Of is dit geen probleem ?
Graag advies hierover van de/een admin(s) !

han.endt

#1
Ik heb er in ieder geval geen problemen mee. Heb je een website zet dan op dit forum een link naar een tijdelijke pagina met de foto's. Dat lijkt me handiger als het om veel vlinders gaat. Verder kan je ze rustig op dit forum zetten, ik wil er best naar kijken. Als het om grote aantallen gaat dan liever niet allemaal te gelijk.

Han.

Elachista

Ook ik heb er geen problemen mee, maar wacht toch even op de mening van Waarn.nl zelf  ;)  
Groet,
Tymo

hiskodevries

nee hoor
invoeren van gevangen vissen kan ook, en het lijkt mij voor het goede doel
Was getekend Hisko de Vries.

Wil je een fotovraag stellen op het forum lees dan dit eerst https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=452369.0

Elachista

Ok Hisko  ;)

Brand maar los!  :P  
Groet,
Tymo

gardensafari

Ik zou daar één voorwaarde aan verbinden. En dat is dat hij die beestjes waarvan nog geen foto staat op deze site fotografeert en de foto uploadt.

Groetjes,

Hans
Groetjes,

Hans Arentsen
www.gardensafari.nl

Hoezo geen idealen? Ik wil een heleboel mensen verbeteren.

Northwinds

Bedankt voor de positieve respons !
Ik zal binnenkort een aantal exemplaren fotograferen die ik niet op naam kan brengen.
Vooral de kleinere exemplaren ,vnl micro's vind ik erg lastig.
Uiteraard ben ik bereid om foto's van soorten die op Waarneming.nl ontbreken te uploaden.

cjwieman

Gezien de overige reacties, heb ik enige tijd getwijfeld of ik mijn mening over het prepareren van vlinders wel zou laten horen.Ik vind dat we in een tijd waarin we blij mogen zijn met elke vlinder, het niet verantwoord is om vlinders te prepareren.Maak foto's, duik in de bestaande literatuur,speur internet af maar blijf van de kwetsbare natuur af! De kans is groot dat je met het prepareren, ook zeer zeldzame exemplaren te pakken krijgt. Het valt mij van waarnemingen.nl erg tegen dat zij hier niet tegen optreden. Wat valt er op den duur in de natuur nog waar te nemen, als we dit maar gewoon vinden?

marcel123

#8
Per jaar worden alleen op de snelwegen ongeveer 12.000 eenden doodgereden en vast ook veel vlinders. Ik denk dat die paar opgeprikte vlinders, zolang het geen kwetsbare populatie is niet zoveel zal uitmaken voor de soort. Zolang ze netjes geetiketteerd worden zie ik geen probleem.
Ik denk zelf dat de kans dat je zeldzame exemplaren tegenkomt niet zo groot is en dat wat er verzameld wordt minimaal is ten opzichte van andere verliezen, zeker zolang je niet in natuurgebieden vangt en het alleen voor een referentiecollectie is.

Maar het is erg goed dat er ook mensen tegen dit soort verzamelingen zijn! Ik meende dat er ook een admin was met dezelfde mening.

gardensafari

CiteerGezien de overige reacties, heb ik enige tijd getwijfeld of ik mijn mening over het prepareren van vlinders wel zou laten horen.Ik vind dat we in een tijd waarin we blij mogen zijn met elke vlinder, het niet verantwoord is om vlinders te prepareren.Maak foto's, duik in de bestaande literatuur,speur internet af maar blijf van de kwetsbare natuur af! De kans is groot dat je met het prepareren, ook zeer zeldzame exemplaren te pakken krijgt. Het valt mij van waarnemingen.nl erg tegen dat zij hier niet tegen optreden. Wat valt er op den duur in de natuur nog waar te nemen, als we dit maar gewoon vinden?
Persoonlijk ben ik blij dat digitale fototoestellen steeds beter worden. Toch kunnen lang niet alle soorten d.m.v. een foto worden herkend. Insectenliefhebbers doden soms beesten om te kunnen constateren dat een soort achteruit gaat. Als er geen dieren zouden worden gedood, wisten we niet eens dat sommige soorten uitstierven en hadden we dus ook geen reden ons daar druk over te maken.

Ten tweede getuigt jouw opvatting van een idealistische, maar volstrekt onrealistische opvatting. Er zijn veel insecten die we proberen uit te roeien: wespen, malariamuggen, teken enz. En tenzij je de onnatuurlijke opvatting aanhangt dat ook dat niet mag, moet dat ook. In de natuur geldt maar één regel: survival of the fittest. En mensen denken wel eens boven die regel te staan, maar dat is bull shit. Mensen zijn wat dat betreft niet slechter dan dieren. Zeer veel insecten moeten als mankepoot door het leven, omdat ze in aanraking zijn gekomen met een spinnenweb, volkomen vergelijkbaar met de vissersnetten in de oceanen. En vaak even zinloos, want de spin is al lang dood. Spinnendoders, een groep wespen, bijten de pootjes af van hun slachtoffers, omdat die tijdens het transport in de weg zitten.

De natuur bewaren ligt ook mij na aan het hart, maar sentimenteel gewauwel, daar schiet ook de natuur niets mee op.

Groetjes,

Hans
Groetjes,

Hans Arentsen
www.gardensafari.nl

Hoezo geen idealen? Ik wil een heleboel mensen verbeteren.

Elachista

#10
Helemaal mee eens Marcel.

Het spijtige van de vlinderraars tegenwoordig is dat men haast alleen maar aan fotograferen doet, dus heel veel digitale dingen.
Echt kweken en prepareren zie je maar zelden meer.
Jouw mening snap ik best, en ik denk dat ie die meer op de dagvlinders schuift - die zijn inderdaad wel kwetsbaar (parelmoervlinder e.d.).

Voor nachtvlinders maak ik me niet zo druk, afgezien de Saturniiden.
Ik ben er ook zeker van dat deze meneer ook vragen heeft over spanners, uiltjes en micro's. Die zijn vaak weer moeilijker van er elkaar te onderscheiden dan de grotere soorten als de spinners en pijlstaarten.
Het is allemaal wetenschap, en dat kan soms alleen maar in positieve zin zijn.
Zelfs van zeldzame soorten zul je nooit populaties kunnen uitroeien.
Het leuke van nachtvlinders is dat als je een zeldzame soort vangt, dat het meestal trekkers zijn (en niet uit een populatie).
Voorbeelden van vangsten zijn Larentia clavaria, Xylena vetusta, Lampropteryx suffumata, Anticlea derivata, Dichonia aprilina etc.
Het is allemaal maar wetenschap, en zolang men van de dagvlinders afblijft heb ik er geen problemen mee. Die kun je tegenwoordig zo van elkaar onderscheiden.
En hebbie er moeite mee dan is er www.google.nl.

Kweken is ook wetenschap, echt heel veel staat niet in de boeken, en sites als Vlindernet staan weer vol met fouten.
Als men dit niet deed zullen die fouten er over 50 jaar nog staan.
Het boek van Bernard Skinner was er ook nooit gekomen als men niet aan prepareren deed. Er is ook meer dan de pc en de fotocamera.
Als men écht wat wil zien moet je er op uit trekken, en kweken.
Vrouwtjes vangen die op de lamp gekomen zijn, en die eitjes opkweken.
Bij sommige soorten is dat de beste manier omdat je die rupsen in de vrije natuur niet zult zien (bijv. zitten te hoog in de vegetatie).
Dat was mijn mening.
Groet,
Tymo

Pim

CiteerMaar het is erg goed dat er ook mensen tegen dit soort verzamelingen zijn! Ik meende dat er ook een admin was met dezelfde mening.

Ik ben de genoemde admin die een grote tegenstander is van het prepareren van vlinders, motjes e.d.

Wat mij betreft is dit alleen goed te praten als het een wetenschappelijk doel dient en niet als hobby.

Citeermaar sentimenteel gewauwel, daar schiet ook de natuur niets mee op.

Jullie toon mag best een stuk minder denigrerend naar een zeldzame soortgroep die van de idealisten!

Ik denk hetzelfde over de jacht en vissen (zonder objectief vastgesteld wetenschappelijk doel).

vriendelijke groet,

Pim (hippie) Julsing
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

Northwinds

#12
Dit is en blijft een onderwerp waar je lange discussies over kunt voeren.
Persoonlijk denk ik dat "de paar" (nacht)vlinders die jaarlijks in collecties terechtkomen nog niet de kleinste invloed hebben op de talrijkheid van de beestjes. Hooguit bij een enkele kwetsbare dagvlindersoort.

Principieel erop tegen zijn is uiteraard mogelijk al lijkt me dit bij insekten toch lastig, beperk je dit tot vlinders of wordt dit doorgetrokken tot kevers, libellen en uiteindelijk zelfs tot plaagsoorten als steekmuggen of limonadewespen ?
Hierbij komt dan toch vaak de "aaibaarheidsfactor" van de dagvlinders om de hoek kijken.

Mijn collectie is in ieder geval geen showcollectie maar bestaat hoofdzakelijk uit op mijn balkon gevangen nachtvlinders met behulp van een lichtval. Hiermee probeer ik te kijken wat er hier in mijn woonplaats rondvliegt.
Alle geprepareerde insekten worden door mij voorzien van een etiket met alle relevante gegevens en zo goed mogelijk op naam gebracht.
Mijn gegevens heb ik nog niet al teveel gebruikt , maar toch heb ik bijvoorbeeld een aantal jaar geleden data kunnen aanleveren voor onderzoek naar het voorkomen van Noctua janthe en N. janthina en voor voorkomen van Amphipyra pyramidae en A. berbera.
Soorten die normaal gesproken van foto's moeilijk of niet op naam gebracht kunnen worden.
Dan zijn collecties toch onontbeerlijk.

han.endt

Ik zelf heb geen verzameling van opgezette nachtvlinders. Niet uit principe: ik vind zo'n verzameling dode stoffige beestjes maar niets. Wie zich echter serieus met het inventariseren en determineren van insecten wil bezig houden zal beestjes 'moeten' (het blijft natuurlijk een vrije keus) dood maken of verzamelen. Er zijn nogal wat soorten die alleen door het checken van de genitaliën op naam kunnen worden gebracht, ook bij de grotere nachtvlinders. Verder is het vaak nodig om een referentiecollectie aan te leggen om moeilijke soorten direct met elkaar te kunnen vergelijken (ik denk hier aan bv. vliegensoorten). Dit lukt vaak niet vanaf beschrijvingen alleen. Insecten lijken vaak zoveel op elkaar dat een zeldzaamheid, voor controle door anderen, verzameld moet worden. Op een foto zijn lang niet altijd alle kenmerken te zien. Verder is het zo dat inzichten nogal eens veranderen en een soort weer opnieuw gedetermineerd moet worden.
Het verzamelen door insectenliefhebbers voor bovenstaande doelen zal niet tot uitsterven of zeldzaam wroden van bepaalde soorten leiden. We moeten niet vergeten dat insecten onder aan de voedselketen staan. Als door het verzamelen van een enkele exemplaar op een bepaalde locatie een soort daar zou verdwijnen dan was hij toch al niet levensvatbaar. Soorten verdwijnen door biotoopvernietiging, het spuiten van chemicaliën etc. Zomaar voor de lol insecten opprikken is natuurlijk niet goed en ook kwetsbare soorten op grotere schaal verzamelen is uit den boze. Dagvlinders en libellen en andere opvallende insecten verzamelen is gelukkig niet meer nodig en naar mijn idee geeft dat ook een slechte indruk naar buiten.

Han.

jessesven

Er zijn wetenschappelijke proeven gehouden om geisoleerde popuilaties vlinders weg te vangen in tropische bossen. Dit lukte niet, de comclusioe was dan ook dat het vangen ten behoeve preperatie etc. geen bedreiging vormt foor een populatie. Wat dat betreft zijn er geen valide argumenten te vinden tegen prepareren.

Echter: iemand mag natuurlijk ook principiele argumenten hebben (tegen de handeling, zonder naar de gevolgen te kijken). Ik vind dat geen sentimenteel gewauwel.

Ik ben geen principieel mens echter: ik heb het gevoel dat waarnemingen.nl wel op een hellemd vlak zit met dit soort aspecten inclusief het melden van door hengelaars gevangen vissen. Hebben die Japanners met die walvisjacht dan toch gelijk? :rolleyes:  

Vincent

Citeerdoor hengelaars gevangen vissen.
Zo verzameld RAVON ook waarnemingen dacht ik. Aan dergelijke waarnemingen zie je wel of een bepaalde soort ergens voorkomt. Al zie ik ook liever dat ze weer vrijgelaten worden.
Vincent

Jan-Pieter

Om even de zijweg vissen af te ronden. Hoe wil je weten wat er ergens zit zonder ze uit het water te halen? Natuurlijk zie je wel wat soorten zwemmen als water helder is maar dat is in zoveel sloten onmogelijk. En de meeste vissers gooien hun vangsten weer terug. Waarom niet verzamelen en gebruiken wat zij vangen? De link met walvisvangst zie ik niet. Zij vangen walvissen in kader van onderzoek en eten hem daarna maar op dat is heel wat anders.

MVG JP

Vincent

Vincent

Piter Anjema

Ook nog even off topic

Wat is er nou lekkerder en natuurlijker dan een zelfgevangen visje op te eten, wij staan immers bovenaan de voedselketen.
Beter dan een in gevangenschap vetgekweekte vis. :huh:  

Jan-Pieter

Piter je hebt gelijk de meeste amateurvissers zitten met een hengel en de kans op vis is vrij klein en als je dan af en toe een vis mee naar huis neemt waarom niet zou ik zeggen. De meeste zullen toch terug gegooid worden.

Maar zullen we weer terug naar de vlinderverzameling?

MVG JP

gardensafari

CiteerOok nog even off topic

Wat is er nou lekkerder en natuurlijker dan een zelfgevangen visje op te eten, wij staan immers bovenaan de voedselketen.
Beter dan een in gevangenschap vetgekweekte vis. :huh:
En dat geldt voor meer dingen. Ooit wilde paddestoelen gegeten? Dan zijn gewone champignons smakeloze, kleffe nauwelijks te eten hapjes. Molsla (bladeren van paardebloemen die ondergronds groeien) zijn ook verrukkelijk. Ik heb gelezen dat de blaadjes van Zevenblad ook heel lekker zijn. Heeft iemand daar ervaring mee? Smeerwortel is een prachtig alternatief voor rabarber!

Natuurlijk moet je je bepalen tot algemeen voorkomende soorten. Maar het plukken van honingzwammen, paardebloemen, brandnetels of zevenblad kan toch niemand je euvel duiden? En voorntjes e.d. zijn er ook zoveel dat de hengelaar daar niets aan verandert. En wilde bramen, vooral als ze in een zonnige zomer zijn opgegroeid, zijn toch vele malen lekkerder dan die akelige joekels uit de winkel? Ik pleit voor verstandig omgaan met wat de natuur te bieden heeft, weten waar je mee bezig bent, maar wel genieten. Nederland is al calvinistisch genoeg.
Groetjes,

Hans Arentsen
www.gardensafari.nl

Hoezo geen idealen? Ik wil een heleboel mensen verbeteren.

jessesven

Korhoenders zijn ook heerlijk!! Uit Polen, lekker met kerst!. Gemarineerde lijsttongetjes, tezamen met ortolaantjes, super!!!!!!


Onzin natuurlijk, waar het omging is dat mensen best hun principes mogen hebben!

Jan-Pieter

Hallo! laten we weer terug gaan naar de vlinderverzameling. Waarom verzamelen? Soms is de soort pas vast te stellen als er op inwendige anatomische zaken wordt gelet. Bij sommige loopkevers en kleine cicaden is de penisvorm van belang bij determinatie. Daar zullen dus soorten voor gedood moeten worden. Foto's zijn een alternatief als bewijs materiaal maar geven niet altijd 100% uitsluitsel over de soort dus verzamelen en dus doden zal altijd blijven bestaan. Nu is de vraag of jan en alle man dat zomaar moet gaan doen?  Puur voor de lol van kijk eens wat ik allemaal heb lijkt mij geen goed uitgangspunt. Een referentieverzameling waarbij datum plaats en dat soort dingen goed bijgehouden worden geeft de verzameling wel dat beetje meer waarde waar een museum bv op zit te wachten. Want wat moet je met de verzameling als de persoon er niets meer mee doet? Weggooien? Met de juiste data erbij kan een museum er nog wat mee.

MVG JP

han.endt


tekenaar

Dus dan kunnen we op naar een "principe-standpunt" ofwel een aantal regeltjes waaraan verzamelen zou moet voldoen:

- alleen soorten verzamelen die niet aan de hand van fotos en/of levende exemplaren kunnen worden gedetermineerd (bedenk wel dat dat opgaat vor minstens 90% van de insecten!)

- een uitzondering kan worden gemaakt wanneer soorten alleen gevonden kunnen worden met methodes waarbij de dieren sterven (loopkevervallen, bijvoorbeeld)

- alleen soorten vangen die niet zonder ze te vangen kunnen worden gevonden/gedetermineerd (veel waterdieren bijvoorbeeld)

- alle verzamelde (geprepareerde) dieren voorzien van een degelijk etiket (vindplaats, datum, verzamelaar, soort)

- bij voorkeur gemeenschappelijke verzamelingen aanleggen en niet iedere persoon op zich (liever "verenigngsverzamelingen", al is duidelijk dat het geen zin heeft een "verenigngsverzameling" na te streven wanneer je de enige persoon bent die zich met een bepaalde groep bezig houdt in de regio)

- alleen verzamelen als je ook serieus probeert te determineren, gegevens beschikbaar stelt aan derden (al dan niet onder voorwaarden) en bereid bent waardevolle vangsten te publiceren

- alleen verzamelen als duidelijk is wat er met de verzameling gebeurt als je er niets meer mee doet of mee kan doen

- alleen verzamelen op openbare plaatsen of, indien in in een natuurgebied wordt verzameld, met toestemming van de terreineigenaar

- niet meer exemplaren verzamelen dan nodig (waarbij duidelijk is dat je soms grotere aantallen, tot een stuk of 20 toe -per vindplaats!-, moet verzamelen om de variatie binnen bepaalde soorten te kunnen onderkennen (herkennen)

Tenslotte: de fanatieke verzamelaars zijn vaak de enigen die wijs kunnen worden uit een veelheid van op elkaar lijkende soorten (bedenk dat bij insecten het vaak gaat om honderden soorten die alleen op grond van kleine kenmerkjes, onder de binoculair-microscoop kunnen worden onderscheiden). Wanneer ontdekt wordt dat een "soort" in feite uit een stuk of wat op elkaar lijkende soorten bestaat is verzamelingen bekijken meestal de enige effectieve manier om te achterhalen wat de verspreiding van de "nieuwe soorten" is en welke zeldzaam en wellict zelfs bedreigd zijn. (Alleen aan de hand van zorgvuldige vergelijking van verzamelde exemplaren is vaak vast te stellen of een "soort" werkelijk een enkele soort is!)

Een onderscheid tussen professionals (waarvan we er in Nederland op insectengebied veel te weinig hebben!) en bloedfanatieke amateurs is gelukkig niet te maken. Zonder "amateurs" zouden we practisch niets weten van de Nederlandse fauna (en er zouden ook geen veldgidsen bestaan in de huidige vorm!)

Ik doe zelf niets met vlinders, wel met amfibieen (vangen en fotograferen, zichtwaarnemingen, een enkele keer larven opkweken en uiteindelijk op de exacte vindplaats loslaten), reptielen (zichtwaarnemingen, fotograferen, soms ook vangen), vissen (vangen en fotograferen, een enkele zichtwaarneing), zoetwaterkreeften (voor practisch iedere waarneming tenminste verstoren door stenen keren, uit te graven ofwel vangen) en sprinkhanen (veel vangen, luisteren en een enkele soort ook doden en vervolgens toevoegen aan de verzameling van een collega - ik heb geen eigen verzameling). Dit zijn allemaal relatief gemakkelijke, overzichtelijke groepen waardoor het aantal dieren wat ik dood beperkt is. Het aantal dieren wat ik verstoor en/of vang is echter wel groot, anders zou ik practisch geen gegevens kunnen verzamelen. Voor iedere diergroep (en iedere regio!) moet de afweging opnieuw worden gemaakt.....

p.s. voorntjes zijn amper eetbaar te noemen, veel graat en weinig (modder)smaak, om nog maar te zwijgen over de pcb-gehaltes...

p.s.2 ondertussen voer ik wel insecten aan een paar terrariumdieren en aan een zoetwaterkreeft in mijn aquarium (maar voer uit een potje bestaat ook uit gemalen vis en andere dieren)... Zonder dieren te houden is het onmogelijk bepaalde soorten beter te leren kennen, maar dat is weer een andere discussie.  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Stippen

Ik begrijp nog steeds niet waarom het mij zo aan het hart gaat om een enkel lieveheersbeest bij te zetten in mijn kleine referentieverzameling
Terwijl ik zo weinig moeite heb met het opvoeren van honderden bladluizen aan een paar lieveheersbeestlarven.
Groet,
Kees van der Krieke | stippen.nl

tekenaar

Ik heb geen moeite om een sprinkhaan op te voeren aan een hagedis maar wel om dezelfde sprinkhaan te doden voor een referentiecollectie... en ik snap dit onderscheid ook niet (voor de sprinkhaan in kwestie zal het niet veel uitmaken...)

Te weinig eelt op m"n ziel, vertelde ze me eens in naturalis...  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Mark van Veen

CiteerDus dan kunnen we op naar een "principe-standpunt" ofwel een aantal regeltjes waaraan verzamelen zou moet voldoen:

- alleen soorten verzamelen die niet aan de hand van fotos en/of levende exemplaren kunnen worden gedetermineerd (bedenk wel dat dat opgaat vor minstens 90% van de insecten!)

- een uitzondering kan worden gemaakt wanneer soorten alleen gevonden kunnen worden met methodes waarbij de dieren sterven (loopkevervallen, bijvoorbeeld)

- alleen soorten vangen die niet zonder ze te vangen kunnen worden gevonden/gedetermineerd (veel waterdieren bijvoorbeeld)

- alle verzamelde (geprepareerde) dieren voorzien van een degelijk etiket (vindplaats, datum, verzamelaar, soort)

- bij voorkeur gemeenschappelijke verzamelingen aanleggen en niet iedere persoon op zich (liever "verenigngsverzamelingen", al is duidelijk dat het geen zin heeft een "verenigngsverzameling" na te streven wanneer je de enige persoon bent die zich met een bepaalde groep bezig houdt in de regio)

- alleen verzamelen als je ook serieus probeert te determineren, gegevens beschikbaar stelt aan derden (al dan niet onder voorwaarden) en bereid bent waardevolle vangsten te publiceren

- alleen verzamelen als duidelijk is wat er met de verzameling gebeurt als je er niets meer mee doet of mee kan doen

- alleen verzamelen op openbare plaatsen of, indien in in een natuurgebied wordt verzameld, met toestemming van de terreineigenaar

- niet meer exemplaren verzamelen dan nodig (waarbij duidelijk is dat je soms grotere aantallen, tot een stuk of 20 toe -per vindplaats!-, moet verzamelen om de variatie binnen bepaalde soorten te kunnen onderkennen (herkennen)

Je vat de overheersende mening goed samen: verzamel bewust!

Voor mij zijn de do's en dont's:

do: van soortencomplexen die alleen met de binoc te determineren zijn altijd een paar exemplaren verzamelen, vooral de 'vreemde'. Zo neem ik altijd een aantal Neoascia's en Platycheirussen mee. Dat levert vaak een aantal soorten op. Bij gebiedsinventarisaties wordt het beeld daarmee vollediger. De schatting dat het 90% is onderschrijf ik (voor vliegen/kevers/hymenoptera/wantsen en vermoedelijk vele andere groepen) niet. Als je echt tot volledige soortenlijsten wil komen zul je merken dat al die groepen veel lastig te determineren soorten hebben. Zelfs voor zweefvliegen denk ik dat een (groot/klein) kwart onder de binoc gedetermineerd moet worden (pipizella/paragus/platycheirus/sphaerophoria, zelfs Eristalis (picea/rupium, rare interrupta [=nemorum]) of rare Eupeodessen [eg nielseni eruit halen]).

do: een zeer beperkt aantal exemplaren van alle soorten in een referentie-collectie. Bij het schrijven van mijn zweefvliegenboek was dat een zegen. Bij het determineren van buitenlandse dieren ook.

do: bewijsexemplaar van zeldzame soort waarvan foto niet 100.0% (let op de .0) de determinatie bevestigd. Zo zou ik Blera fallax fotograferen, maar Arctophila bombiformis al opprikken.

dont: kleine populaties van kwetsbare soorten laat je met rust! Vooral grotere insekten kunnen in relatief kleine populaties voorkomen, waarvan ik niet het risico wil lopen dat ze verstoord raken. Zo zou het doden van de net ontdekte oostelijke witsnuitlibel vermoedelijk tot een lynchpartij leiden. Toen beekrombout een grote zeldzaamheid was (vroeger toen ik jong was) heb ik iemand wel eens uitgefoeterd omdat die een exemplaar van de populatie van de Beerze in een potje gedaan had (en dat was levend). Ook het vangen van kleine heidevlinder of Melitea's komt niet in mijn hoofd op.

Buiten deze kwetsbare populaties denk ik niet dat door verzamelen dieren uitgeroeid kunnen worden (anders zou de landbouw geen geld aan pesticiden meer uitgeven).

Mark
groet,

Mark van Veen

AvanderHeijden

Ik vind het wel een beetje simplistisch om populaties in tropische regenwouden te vergelijken met die in NL. Er zijn in NL soorten waar je met een half uurtje zoeken de hele populatie van hebt gezien (ik denk bijvoorbeeld aan bepaalde dagvlinders en libellen), terwijl er in de tropen soorten zijn die je nooit ziet maar wel aanwezig zijn.

Los daarvan: ik vind verzamelen van insecten vooral NIET zinnig (en derhalve ongewenst) als ze toch wel op soort te onderscheiden zijn van foto of beschrijving; dat geldt lijkt mij voor een groot aantal macro's. Dat een aantal macro's en een heleboel micro's niet zomaar van verwante soorten te onderscheiden zijn, geeft aan dat het verzamelen ervan wel nut kan hebben en tot beter inzicht in de verspreiding kan leiden.

Verzamelen van de goed te onderscheiden komt mij als achterhaald en ouderwets voor. Ik weet dat er bijvoorbeeld libellenboeken zijn (Geijskes & Van Tol, jaren 80 vorige eeuw) waarin alleen maar verspreidingsgegevens staan gebaseerd op verzamelde exemplaren. En er is een tijd geweest waarin vogels alleen dood en in de hand gedetermineerd mochten worden. Gelukkig is er tegenwoordig een scala aan goede determinatiewerken en hulpmiddelen en is verzamelen in veel gevallen niet langer nodig, tenminste niet voor particuliere referentiecollecties. Voor genetisch onderzoek enzo is het natuurlijk wel een ander verhaal.